Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "community language" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Teologia mowy. Między słownikiem a ontologią teologiczną
    Theology of Language. Between Vocabulary and Theological Ontology
    Autorzy:
    Wiończyk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601523.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    język teologii
    mowa
    logos
    słowo
    wspólnota
    language of theology
    language
    word
    community
    Opis:
    Pytanie epistemologiczne, które stawia praktyka interpretacyjna, w teologii domaga się uzupełnienia w postaci przymierza, które skojarzone może być z projektem ontologizacji znanej z dziejów hermeneutyki. Uświadamia nam to, że język teologiczny, rozumiany jako system w znaczeniu technicznym tego słowa, nie stanowi odrębnej i samozabezpieczającej się mowy o Bogu. Język stanowi jedynie pewien układ znaczeń, który odnosi się sam do siebie. Jego odniesienie do rzeczywistości, a więc doświadczenia Boga, jest związane z autoryzacyjną rolą wspólnoty. Sam nawet natchniony tekst, a także tekstowe (w sensie wąskim) świadectwa Tradycji nie są elementami samowystarczalnymi, które można by pozbawić eklezjalnego i przez to doświadczeniowego kontekstu. W przeciwnym wypadku Objawienie musiałoby zostać ograniczone do informacji.
    Epistemological question posed by interpretive practice in theology, requires a supplement in the form of a covenant, which can be associated with the project of ontologization known from the history of hermeneutics. This makes us realize that theological language, understood as a system, in the technical meaning of the word, does not constitute a separate and self-protective speech about God. Language is only a system of meanings that is referring to itself. Its reference to reality, and therefore to the experience of God, is associated with the authorizing role of the community. Even the sacred texts as well as textual (in a narrow sense) testimonies in the Tradition, are not self-sufficient elements which can be deprived of their ecclesial and, because of it, experiential context. Otherwise, the Revelation would have to be limited to information only.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 195-212
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ku odnowie katechezy inicjacji chrześcijańskiej w parafii
    To Renew the Catechesis of Christian Initiation in the Parish
    Autorzy:
    Lechów, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/516515.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    katecheza
    ewangelizacja
    wspólnota
    język religijny
    bierzmowanie
    Catechesis
    evangelism
    community
    religious language
    Confirmation
    Opis:
    Zasadniczym celem katechizacji jest wychowanie w wierze. Obecna sytuacja katechetyczna dzieci i młodzieży w Polsce, ograniczona w dużej mierze do nauczania religii w szkole domaga się odnowy i nowego spojrzenia na jej skuteczność. Pilnym zadaniem Kościoła jest podjęcie refleksji nad odnową katechezy dzieci i młodzieżowej w jej niektórych odniesieniach do: ewangelizacji; wspólnoty kościelnej; doświadczenia wiary, treści, języka i metody. Zamieszczone w niniejszym artykule propozycje katechezy parafialnej przygotowującej do sakramentu bierzmowania mogą przyczynić się do odnowy katechezy.
    The fundamental purpose of catechesis is to educate in the faith. The current catechetical situation of children and youth in Poland, largely limited to teaching religion at school, requires renewal and a new look at its effectiveness. It is an urgent task of the Church to reflect on the renewal of the children and youth’s catechesis in its some references to: evangelism; ecclesial community; experience of faith, content, language and method. The suggestions for parish catechesis preparing for the sacrament of Confirmation included in this article can contribute to the renewal of catechesis
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2017, 27; 53-72
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Richarda Rorty’ego idea prymatu polityki kulturalnej
    Идея первенства культурной политики Ричарда Рорти
    Richard Rorty’s Idea of Primacy of Cultural Politics
    Autorzy:
    Bosak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/497922.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
    Tematy:
    философия
    культура
    сообщество
    язык
    filozofia
    kultura
    wspólnota
    język
    philosophy
    culture
    community
    language
    Opis:
    Предметом статьи является реконструкция и анализ тезиса Ричарда Рорти о том, что философию надо заменить деятельностью под наз-ванием «культурная политика». Автор статьи считает, что в основании этого предложения лежит плохо сконструированная модель философии, в которой цель философского мышления заужена до целей познавательного абсолютизма. Рорти, однако, отрицает необходимость и возможность достижения этой цели, что приводит к отрицанию всей философии. Автор считает, что второй предпосылкой этого тезиса было необоснованное убеждение, что маргинализация философии не повлияет на литературу.
    The article is the reconstruction and the analysis of Richard Rorty’s thesis, which says that the philosophy should be replaced by the activity prescribed as the culture policy. In the author’s opinion, the roots of Rorty’s thesis are in the wrong reconstruction of philosophy’s model, where the only aim of the philosophy’s consideration is the cognitive absolutism. According to Rorty reaching this aim is not needed and is impossible. This gives such effect as refusal of the all philosophy. The author claims, that the second important reason of Rortys’s thesis was the belief that the marginalization of the philosophy, will not influence at the literature.
    Źródło:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2014, 14; 133-142
    1642-1248
    Pojawia się w:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Język polski ponad granicami” w czasie pandemii. Opis wybranych strategii komunikacyjno-edukacyjnych
    “Polish language beyond borders” during the pandemic. Description of selected communication and educational strategies
    Autorzy:
    Morawska, Iwona
    Latoch-Zielińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041605.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    język polski
    granice
    pandemia
    edukacja
    komunikacja
    wspólnota
    Polish language
    borders
    pandemic
    education
    communication
    community
    Opis:
    Artykuł wyrasta z zainteresowania wypracowaniem skutecznych technik i metod wspierania osób uczących się obcych języków i kultur. Omówione w tekście strategie komunikacyjno-edukacyjne są integralną częścią projektu „Język polski ponad granicami”, którego realizacja przypadła na czas panującej pandemii. Zaistniałe utrudnienia narzuciły konieczność wypracowania alternatywnych metod i form kształcenia, między innymi z zastosowaniem nowoczesnych mediów i technologii, dzięki którym środowisko polonijne w Brazylii może poznawać i na nawo odkrywać język polski i polską kulturę. Założenia omawianego projektu egzemplifikują walory łączenia w procesie glottodydaktycznym kultury i języka dziedziczonego (a dla niektórych uczących się drugiego i/lub obcego) jako wartości sprzyjających komunikacji, integracji, samopoznaniu, tworzeniu poczucia wspólnoty oraz innym aktywnościom związanym z uczeniem się języka w działaniu, w różnych przestrzeniach, kontekstach, sytuacjach i interakcjach (mimo pandemii). W badaniach zastosowano podejście action research z jego czterema fazami: planowaniem, działaniem, obserwacjami i refleksjami. Zebrany materiał uprawnia do sformułowania wniosku, iż podejście interkulturowe w dydaktyce języków obcych i w pokrewnych jej formach kształcenia jest obecnie jedną z najtrafniejszych dróg nauczania języka polskiego jako obcego. Przedstawione rozważania wpisują się w nurt badań interdyscyplinarnych nad językiem polskim w świecie, wielojęzycznością i glottodydaktyką polonistyczną.
    The article stems from interest in the development of effective techniques and methods to support learners of foreign languages and cultures. The communication and educational strategies discussed in the text are an integral part of the project “Język polski ponad granicami” [“Polish language beyond borders”], implemented during the current pandemic. The difficulties that emerged made it necessary to develop alternative methods and forms of education, including ones using modern media and technologies, allowing the Polish diaspora community in Brazil to learn and rediscover the Polish language and culture. The assumptions underlying the project exemplify the value of combining, in the glottodidactic process,the culture and language inherited (for some learners, a second and/or a foreign language), as qualities that foster communication, integration, self-discovery, the creation of a sense of community and other activities related to language learning in action, in diverse spaces, contexts, situations and interactions (despite the pandemic). The study used the action research approach with its four phases: planning, action, observation, and reflection. The material collected allows us to conclude that an intercultural approach in foreign language teaching and in related forms of education is currently one of the most appropriate ways of teaching Polish as a foreign language. The presented considerations fit within the line of interdisciplinary research on the Polish language in the world, multilingualism, and Polish glottodidactics.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2021, 28, 2
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólnota norm czy rozchwiany indywidualizm? Trudny dylemat współczesnego kształcenia językowego
    Community of norms or unstable individualism? A difficult dilemma of contemporary language education
    Autorzy:
    Rypel, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763169.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    community
    individualism
    exemplary norm
    usage norm
    language education
    wspólnota
    indywidualizm
    norma wzorcowa
    norma użytkowa
    edukacja językowa
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie napięcia między zbiorowo akceptowaną tradycją a indywidualizmem wyborów. Problematyka ta została przedstawiona na przykładzie zagadnień związanych ze standardami językowym. Z jednej strony norma językowa kodyfikuje i utrwala zjawiska językowe, przyczyniając się w ten sposób do podtrzymania tradycyjnych więzi społecznych. Z drugiej strony jest przedmiotem kontestacji użytkowników języka i pod ich wpływem stopniowo się zmienia. Znaczenie tradycyjnych autorytetów zmalało pod wpływem mediów oraz przemian zachodzących w strukturze wykształcenia. W obecnej sytuacji każdy może zdecydować, jaki język uważa za poprawny. Wydaje się jednak, że edukacja zinstytucjonalizowana nadal odgrywa i może nadal odgrywać kluczową rolę w gromadzeniu rozproszonej świadomości językowej i budowaniu wokół niej wspólnoty otwartej na różne formy i sposoby komunikowania się.
    The aim of this article is to show the tension between collectively accepted tradition and individualism of choices. This issue has been presented as an example of issues related to the language standard. On the one hand, the linguistic norm codifies and perpetuates linguistic phenomena, thus contributing to the maintenance of traditional social ties. On the other hand, it is the object of contestation of language users, and, under their influence, it gradually changes. Everyone can decide what language to use. The importance of traditional authorities has decreased under the influence of the media. It seems, however, that institutionalized education still plays and may still play a key role in gathering the dispersed linguistic awareness and build around it a community open to various forms and ways of communication.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2023, 17; 93-104
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z rodziny i z kultury – naród u Jana Pawła II
    From the family and from the culture – the nation by John Paul II
    Autorzy:
    Grzybowski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559402.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Jan Paweł II
    język
    naród
    ojczyzna
    rodzina
    tradycja
    wspólnota
    community
    family
    homeland
    John Paul II
    language
    nation
    tradition
    Opis:
    W komentarzach i opracowaniach dotyczących osoby, posługi i działalności Jana Pawła II można przeczytać, że był jednym z tych papieży, którzy w ciągu ostatnich dwustu lat podejmowali problemy i zagadnienia społeczne. Jego społeczne przesłanie związane było bardzo mocno z tematyką moralną. Papież – jak właściwie wszystko, co podejmował w swoim bogatym nauczaniu – również i problematykę dotyczącą wspólnot, narodu, państwa, pracy czy ekonomii wiązał za etycznymi wskazaniami i zobowiązaniami. Jan Paweł II był przekonany, że tylko na bazie chrześcijańskiej koncepcji osoby może zostać stworzona właściwa wizja społeczeństwa. Naród jest dla papieża z rodziny i dla rodziny. Więź rodzinna oznacza jednak zarazem przynależność do wspólnoty większej niż rodzina, wspólnoty ludu i narodu, która wychowuje, z którą jesteśmy związani jednością kultury, języka i historii. Dla papieża to wspólnotowe dziedzictwo stanowi zarazem wezwanie w znaczeniu etycznym. Otrzymując język, tradycję, wiarę i dziedzicząc wartości składające się na całokształt kultury własnego społeczeństwa człowiek wzrasta w zrozumieniu siebie i swojego miejsca w świecie. Papież jest zatem przekonany, że droga do narodu prowadzi przez rodzinę i ród, samo słowo „ojczyzna” już suponuje relacje szczególne z rodzicami, ojcem, macierzą, matką. Stąd naród nie może być uważany za społeczność skonstruowaną, powstałą w wyniku pewnej umowy, ale jest wspólnotą naturalną, tak jak naturalne są podstawowe ludzkie więzi i relacje. Dlatego zarówno rodziny jak i narodu nie da się niczym zastąpić. Termin „naród” oznacza więc dla Jana Pawła II tę społeczność, która znajduje swoją ojczyznę w określonym miejscu świata i która wyróżnia się wśród innych własną kulturą, historią i tradycją.
    In the commentaries and studies upon John Paul II himself, his ministry and activity you can read that he was one of the popes, who in the past two hundred years, raised the social problems and issues. His social message was very strongly associated with the subject of moral. The Pope – and actually everything that he raised in rich variety of his teaching – also issues concerning communities, nation, state, labour and economics associated with ethical indications and obligations. He saw a man and environment created by him in a wide spectrum of social references – relationship that he takes on in the various communities – family, town, municipality, state, professional and scientific associations. For John Paul II, the nation was a natural community, the community form of life which grows out of existential-relational situation of a person, family, culture. Pope was convinced that only on the basis of the Christian concept of a person, the right vision of society can be created. The Nation is for the Pope out of the family and for the family. The family bond, however, also belongs to a community larger than the family, community of people and nation, who raises, to which we are bound by the unity of culture, language and history. For Pope this community heritage is also a call in the ethical sense. Receiving language, tradition, faith and inheriting values that make up the culture of his society, a man grows in understanding himself and his place in the world. The Pope is therefore convinced that the way to the nation leads through the family and origin, the very word fatherland already presupposes special relationship with his parents, father, mother, motherland. Thus, nation can’t be regarded as a constructed community, resulting from a contract, but it is a natural community, as are the basic natural human bonds and relationships. Therefore, there can be no substitute neither for the family nor the nation. The term nation for John Paul II means, the community, which finds its home in a certain place of the world and which stands out among the others with its own culture, history and tradition.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2012, 30; 131-150
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies