Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "work place" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Miejsce pracy w systemie wartości. Wyzwania wynikające z rozwoju technologii cyfrowych
The place of work in the value system. Challenges arising from the development of digital technologies
Autorzy:
Walczak-Duraj, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046325.pdf
Data publikacji:
2019-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nowe zawody
praca
system wartości
sztuczna inteligencja
technologie cyfrowe
New professions
work
value system
artificial intelligence
digital technologies
Opis:
Rozważania zawarte w tym opracowaniu koncentrują się na dwóch wiodących i powiązanych ze sobą zagadnieniach. Z jednej strony dotyczą miejsca pracy w systemie wartości Polaków, z drugiej zaś traktują o zmianach zachodzących na współczesnych rynkach pracy, wywołanych pod wpływem technologii cyfrowych, szczególnie zaś sztucznej inteligencji. Zmieniająca się nie tylko treść pracy, ale również sposób jej wykonania nie pozostaną bez wpływu zarówno na postawy wobec pracy jako istotnej dotąd wartości w życiu człowieka, jak i na zmiany wiodących profili osobowościowych. W istniejących scenariuszach dotyczących przyszłości pracy odnaleźć można bardzo zróżnicowane prognozy dotyczące rozwoju rynków pracy, pożądanego kształtu ładu aksjonormatywnego społeczeństwa nieodległej przyszłości coraz mocniej zakorzeniającego się w cywilizacji algorytmów. W tym kontekście coraz częściej podnoszony jest postulat, aby pojęcie pracy, rozumiane zarówno jako wartość, jak i określona forma aktywności ludzkiej, obejmowało bardzo zróżnicowane aktywności, również pracę nieodpłatną i niezarobkową, oraz odnosiło się do prac usługowych, opiekuńczych czy wychowawczych, wykonywanych na rzecz rodziny, społeczności lokalnej i do różnych form wolontariatu niepracowniczego.
The considerations contained in this study focus on two leading and interrelated issues. On the one hand, they relate to the workplace in the Poles’ system of values, on the other they deal with changes taking place in the contemporary labor markets caused by the influence of digital technologies, especially an artificial intelligence. Changing not only the content of the work but also the way it is done, will not be without influence both on attitudes towards work as significant value in human life so far, as well as on changes in leading personality profiles. In the existing scenarios regarding the future of work, one can find very different forecasts for the development of labor markets, the desired shape of the axionormative order of a society of the near future, algorithms increasingly firmly rooted in civilization. In this context, the postulate is increasingly raised that the concept of work, understood both as a value and the specific form of human activity, covers a wide variety of activities, including unpaid work and work without charge, and refers to service, care or educational work performed for the family, community local and also to the various forms of non-employee volunteering.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2019, 62, 4; 91-115
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Factors affecting Polish nurses’ willingness to recommend the hospital as a place of care
Czynniki wpływające na gotowość polskich pielęgniarek do rekomendowania szpitala jako miejsca opieki
Autorzy:
Kózka, Maria
Brzostek, Tomasz
Cisek, Maria
Brzyski, Piotr
Przewoźniak, Lucyna
Gabryś, Teresa
Ogarek, Maria
Gajda, Krzysztof
Ksykiewicz-Dorota, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164271.pdf
Data publikacji:
2016-08-10
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
bezpieczeństwo
pielęgniarki
praca
środowisko
szpital
depersonalizacja
safety
nurses
work
environment
hospital
depersonalisation
Opis:
Background Nurses constitute the major professional group offering constant hospital patients’ care. Willingness to recommend their hospital reflects confidence in the offered care, satisfaction and identification with the work place. The aim of the present study has been to investigate which elements of hospital environment and nurse personal related factors predict recommendation of the hospital as a place of care by employed nurses. Material and Methods Cross-sectional, correlation study was, based on 1723 self-reported, anonymous questionnaires of nurses working in 30 acute hospitals. Data was analyzed using the logistic regression model, with general estimation equations. Results About 25% of nurses were unwilling to recommend their hospital as the place of care. The odds ratio (OR) of the lack of willingness to recommend the hospital was related to assessment of patients’ safety (OR = 0.28, 95% confidence interval (CI): 0.18–0.46, p = 0.00), decrease in the quality of patient care during the preceding year (OR = 0.62, 95% CI: 0.41–0.93, p = 0.02), overall work conditions (OR = 0.35, 95% CI: 0.22–0.57, p = 0.00), weak cooperation between nurses and physicians (OR = 0.37, 95% CI: 0.25–0.54, p = 0.00), poor work schedule flexibility (OR = 0.74, 95% CI: 0.55– 0.99, p = 0.04) and educational opportunities (OR = 0.71, 95% CI: 0.54–0.95, p = 0.02) and the level of nurses depersonalization (OR = 1.78, 95% CI: 1.18–1.68, p = 0.00). Conclusions The hospital manager should consider strategies which improve patients’ safety and the staff working conditions. Thanks to that they will also achieve better and more competitive image of the hospital in the local community. Med Pr 2016;67(4):447–454
Wstęp Pielęgniarki są znaczącą grupą zawodową personelu szpitalnego, która obejmuje pacjentów stałą opieką. Gotowość pielęgniarek do polecenia szpitala, w którym pracują, jako miejsca opieki odzwierciedla ich zaufanie do oferowanej w nim opieki, satysfakcję z pracy i identyfikację z miejscem pracy. Celem badania było określenie, które czynniki środowiska pracy i związane z nimi czynniki zawodowe i/lub osobiste sprawiają, że pielęgniarki rekomendują szpital jako miejsce opieki. Materiał i metody Przekrojowe badania korelacyjne bazowały na anonimowych ankietach uzyskanych od 1723 pielęgniarek pracujących w 30 polskich szpitalach. Dane analizowano przy użyciu modelu regresji logistycznej szacowanego za pomocą uogólnionych równań estymujących. Wyniki Około 25% pielęgniarek nie poleciłoby swojego szpitala jako miejsca opieki. Wynikało to z negatywnej oceny bezpieczeństwa pacjenta (iloraz szans (odds ratio – OR) = 0,28; 95-procentowy przedział ufności (confidence interval – CI): 0,18–0,46; p = 0,00), pogorszenia jakości opieki w roku poprzedzającym badanie (OR = 0,62; 95% CI: 0,41–0,93; p = 0,02), niezadowalających warunków pracy (OR = 0,35; 95% CI: 0,22–0,57; p = 0,00), niezadowalającej współpracy lekarzy z pielęgniarkami (OR = 0,37; 95% CI: 0,25–0,54; p = 0,00), mało elastycznego czasu pracy (OR = 0,74; 95% CI: 0,55–0,99; p = 0,04), ograniczonych możliwości dokształcania się (OR = 0,71; 95% CI: 0,54–0,95; p = 0,02) i wysokiego poziomu depersonalizacji badanych (OR = 1,78; 95% CI: 1,18–1,68; p = 0,00). Wnioski Zarządzający szpitalami powinni wdrożyć strategie, które poprawią bezpieczeństwo pacjentów i warunki pracy personelu. Pozwoli to również stworzyć lepszy i bardziej konkurencyjny wizerunek szpitala w społeczności lokalnej. Med. Pr. 2016;67(4):447–454
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 4; 447-454
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca. Przemiana materii w mieście
Work. Change of matter in a city
Autorzy:
Frąckowiak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694014.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
public place
work
third place
open city
spatial planning
przestrzeń publiczna
praca
miejsca trzecie
miasto otwarte
planowanie przestrzenne
Opis:
The subject of the paper is a cultural analysis of the phenomenon of work in public space. The conditions of work and its consequences for spatial planning are described. Based on the contemporary urban reality, the growing difficulty of separating work from leisure using traditional criteria, which also affects individual persons, is shown, as it frequently becomes a source of social unrest leading in consequence to various separating practices, or attempts to delineate once again the borders between those two spheres of life. A concept of an open city is also presented, as it constitutes a counterweight to the approach of a functional balance that has been in use so far. Further, examples of relevant contemporary trends in urban development have been offered. Selected issues related to such planning prospects have also been considered. The paper serves as a certain address to architects, urging them to design public place in a manner that accounts for the current transformations in the dynamics and form of work, as a chance for a city to regenerate, reducing at the same time the negative consequences of the permeation of work and leisure, which brings about a threat that social inequalities will simply increase and the vision of even greater social inequalities and exclusion.
Przedmiotem artykułu jest kulturowa analiza fenomenu pracy w przestrzeni publicznej. Autor rozpatruje jego uwarunkowania i konsekwencje dla planowania przestrzennego. Na przykładzie współczesnych zjawisk miejskich zwraca uwagę na rosnącą trudność w oddzieleniu od siebie pracy i czasu wolnego za pomocą tradycyjnych kryteriów, z którą borykać się muszą także same jednostki: stanowi ona dla nich źródło niepokojów oraz w konsekwencji prowadzi do rozmaitych praktyk separowania – prób ponownego wytyczenia granic między tymi dwoma dziedzinami życia. W artykule przywołana jest również koncepcja miasta otwartego, stanowiąca potencjalną przeciwwagę dla dotychczasowych ujęć opartych na balansie funkcjonalnym, a także podano przykłady aktualnych trendów urbanistycznych, które się w nią wpisują. Rozważono również wybrane zagrożenia, które wiążą się z taką perspektywą planistyczną. W tekście zawarto także rodzaj apelu do architektów, w zamyśle autora zachęcający, by przestrzeń publiczną projektować tak, aby uwzględniać obecne przemiany w dynamice i formie pracy, stanowiące szansę na witalizowanie miasta, ale jednocześnie ograniczać negatywne skutki przenikania się pracy i odpoczynku, które grozi powiększeniem społecznych nierówności oraz wykluczeniem.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 1; 425-437
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce i rola wspólnoty monastycznej w Kościele według św. Augustyna
The place and the role of the monastic community in the Church according to st. Augustine
Autorzy:
Kamczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613131.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn z Hippony
monastycyzm
Kościół
praca
duchowni
biskup
klasztor
Augustine of Hippo
monasticism
Church
work
clergy
bishop
monastery
Opis:
The monastic movement among Christians appeared rather spontaneously and initially it did not have any community dimension. When it began to take organized forms it encountered a wide variety of responses from other Christians, from some admiration to critique. The article attempts to answer the question of the meaning and the role of monastic communities towards the Church according to St. Augustine. It presents, how the Bishop of Hippo perceived the purpose of separating the communicty from society, and to what extent he was aware of the value of the involvement of monks in the life of the whole Church.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 151-169
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce Norwida w kulturze
Norwid’s place in culture
Autorzy:
Masłowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799422.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
człowiek
cesarstwo
cywilizacja
dialog
dobro
inteligencja
kopuła
kościół
kultura
nowoczesność
od-poczynanie
Oświecenie
parabola
poezja
praca
Romantyzm
Solidarność
transcendencja pozioma
uniwersalizm etyczny
humanity
empire
civilization
dialogue
goodness
intelligence
copula
church
culture
modernity
un-making
the Enlightenment
parable
poetry
work
Romanticism
Solidarity
horizontal transcendence
ethical universalism
Opis:
Norwida, nawet w obecnej fazie „postnowoczesności”, nie sposób sprowadzić do jednej formuły – jest raczej „konstelacją”, wymagając od czytelników „dyskusji nieustającej” problemów czasu. W centrum uwagi znajduje się człowiek w perspektywie dualistycznej, zmuszającej do poszukiwania syntezy materii z duchem, w perspektywie uniwersalizmu etycznego. Odwołuje się do „kopuły„monologu-nieustannie-się-parabolizującego”: kultury jako paraboli świata. Oryginalna estetyka „bieli” odwołuje się jakby do „łagodnego powiewu wiatru” z Biblii świadczącego o przejściu Boga i jest znakiem sprzeciwu wobec romantycznego uwielbienia wulkanu, któremu przeciwstawia wagę pracy. Filozofia ta, rozwinięta przez Brzozowskiego, Tischnera i Jana Pawła II doprowadziła do samoograniczającej się rewolucji „Solidarności” lat 1980-81, i ostatecznie do delegitymizacji i upadku komunizmu; po dwusetletnim panowaniu krwawego mitu rewolucji francuskiej – do przemiany paradygmatu przemian historycznych w świecie. Norwid opracowywał romantyzm epoki przemysłowej, i przeciwstawiając się mesjanizmowi martyrologicznemu narodu wypracował swoisty „mesjanizm pracy”. Łączył go z wizją Kościoła człowieka, który „przepala glob, Sumieniem”. Kościołowi globu – przeciwstawiał parafiańszczyznę, „kościół zmieniony w salonik”. Liczy się człowiek a nie instytucja, dobro a nie Sakrament formalny. Chodzi o zmartwychwstawanie świata, a sztuka jest kościołem pracy. Bliska mu była perspektywa antropocentryczna, gdzie człowiek wezwany jest do „od-poczynania”, poczynania na nowo, w drugiej potędze – błędów przeszłości. Swoim językiem i stylem Norwid konstruował nową warstwę społeczną – inteligencji – (Łapiński) jako rodzaj kopuły narodu, zwornika sumienia, świadomości zbiorowej. Tworząc rodzaj międzyosobowej transcendencji poziomej zarówno wzwyż jak wszerz społeczeństw. Przeciwieństwem narodu ze swoją kulturą jest „cesarstwo” – źródło niewoli. Zniewalające zwłaszcza Europę Środkowo-Wschodnią. Szczególnie ważne jest starcie się cywilizacji azjatyckiej z chrześcijaństwem, czyli Europą zachodnią, „rzymską”. Poeta stawia jednak Słowianina w opozycji zarówno do Wschodu jak do Zachodu. Pada nacisk na procesualny a nie esencjonalistyczny charakter kultur narodowych. Problem dialogiczności Norwida czy dominującego monologu dzieli badaczy. Ale Norwid jest w pewnym sensie Mistrzem, nauczycielem, który wciela Innego, wciela Mądrość własnym Głosem i Gestem. Istota Mądrości jest antropocentryczna, gdyż człowiek jest kapłanem, choć „bezwiednym / I niedojrzałym”, co obala podział na sacrum i profanum. Poprzez swój uniwersalizm etyczny Norwid przynosi odpowiedzi również na Oświeceniowy kryzys pojęcia uniwersalizmu racjonalności. Emancypacja jednostki nie powinna bowiem prowadzić do rezygnacji z przynależności, co jest wspólne modernizmowi Norwida i Europy środkowej (Ch. Delsol). Kultury jako wyraz pragnienia zbiorowego kształtują odpowiedzialność i poczucie przynależności – są też odpowiedzią na kryzys indywidualizmu narcystycznego naszej epoki.
Even in today’s “postmodern” world, Norwid cannot be reduced to a single formula. He is rather a “constellation,” requiring that readers join the “continual discussion” on issues specific to a given era. His focus is on humanity, which he regards from a dualist perspective that necessitates pursuing a synthesis of matter and spirit under the sign of ethical universalism. Norwid refers to the “cupola of ‘a monologue-that-keeps-parabolizing-itself’” andregards culture as the parable of the world. His original aesthetics of “whiteness” refers, as it were, to the biblical “gentle gust of wind,” which announces God’s presence and indicates the rejection of the Romantic veneration for volcanoes, which he contrasts with the importance of work. This kind of philosophy, developed by Brzozowski, Tischner and John Paul II, has led to the self-limiting revolution of Solidarity in the years 1980-81, and ultimately to the de-legitimization and fall of communism; finally, after the bloody myth of the French Revolution reigned for two hundred years, this philosophy altered the paradigm of historical changes around the world. Norwid elaborated on the industrial-era Romanticism and opposed martyrological messianism, developing the original idea of a “messianism of work,”linking it with a vision of human Church, which “burns through the Globe with conscience.”He would contrast the global church with the parochial “church-turned-living-room.”Human beings count more than institutions, he argued, just like goodness prevails over formal sacraments. With the ultimate goal defined as the resurrection of the world, art becomes a church of work. Norwid embraced an anthropocentric perspective, in which human beings are called upon “to un-make” [od-poczynać] the mistakes of the past, and thus to begin afresh at a whole new level. With his language and style Norwid was constructing a new social stratum: intelligentsia (Łapiński), understanding it as the nation’s copula, i.e. the unifying force of conscienceand the collective consciousness. It would form an interpersonal, horizontal transcendence spanning the length and breadth of societies. The opposite of nation and its culture is “empire” – the root of subjugation – which particularly enslaved Central and Eastern Europe. Of special importance is the clash between Asian civilization and the “Roman” one, i.e. Christianity or Western Europe. However, the poet opposes Slavs to both the Westerners and the Easterners, emphasizing the processualand not the essentialistcharacter of national cultures. The question whether Norwid’s work is fundamentally dialogic or monologic in character continues to divide scholars. However, Norwid is in a way a Master or teacherwho embodies the Other and incarnates Wisdom in his Voice and Gesture. The nature of Wisdom is anthropocentric because man is a priest, although “involuntary / And immature,” which abolishes the distinction between the sacred and the profane. Through his ethical universalism Norwid provides a solution to the Enlightenment crisis of universal reason. Emancipation of the individual should not entail abandoning a sense of belonging, which is something that Norwid’s modernism shares with that of Central Europeans (Ch. Delsol). Understood as the expression of collective desires, cultures shape responsibility and a sense of belonging, at the same time constituting an answer to the crisis of narcissistic individualism characteristic for our times.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 5-36
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies