Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "freedom and human rights" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Granica między wolnością sumienia i wyznania a laickością państwa na przykładzie noszenia chusty islamskiej w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Borderline between the freedom of conscience and religion and secularity of the state on the example of wearing hijabs in the case law of the European Court on Human Rights
Autorzy:
Drewniowska, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499488.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prawa człowieka
wolność sumienia i wyznania
Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
human rights
freedom of conscience and religion
Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest analiza treści wolności sumienia i wyznania zagwarantowana na podstawie przepisów Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz odniesienie tej regulacji prawnej do problematyki eksponowania w przestrzeni publicznej wyznania poprzez noszenie chusty islamskiej. Zagadnienie to zostanie omówione na podstawie najbardziej reprezentatywnych orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w tej materii, tj. decyzji w sprawie Dehlab przeciwko Szwajcarii, wyroku w sprawie Leyla Sahin przeciwko Turcji oraz wyroku w sprawie Dogru przeciwko Francji.
The aim of the article is the analysis the content of freedom of conscience and religion as a human right which is guaranteed in the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms and its application in the context of wearing a hijab in public places. The issue in question is discussed taking into consideration the most representative judgements of the European Court of Human Rights, i.e. the decision Dehlab v. Switzerland, the judgement Leyla Sahin v.Turkey and the judgement Dogru v. France.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2020, 10; s. 39-51
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do eksponowania symboli religijnych w przestrzeni publicznej i jego ograniczenia – komparatystyczne rozważania prawne na gruncie orzecznictwa międzynarodowego i krajowego
Right to Display Religious Symbols in Public Area and Its Limitation – Comparative Legal Considerations in the Basis of International and National Jurisprudence
Autorzy:
Michałkiewicz-Kądziela, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233982.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
human rights
freedom of conscience and religion
religious symbols
cross
hijab
prawa człowieka
wolność sumienia i wyznania
symbole religijne
krzyż
hidżab
Opis:
Wolność sumienia i wyznania to jedno z podstawowych praw człowieka, które jest gwarantowane zarówno w porządku prawa międzynarodowego, jak i w aktach państwowych o charakterze konstytucyjnym. Jednym z jej przejawów jest ekspresja religijna, której wyrazem jest prawo do eksponowania symboli religijnych w przestrzeni publicznej. Prawo to jest objęte ochroną prawa międzynarodowego oraz przepisami prawa krajowego, jednakże nie ma charakteru bezwzględnego, w związku z czym może ulegać ograniczeniu. Podstawowe zasady dotyczące limitacji tego prawa określone są w aktach międzynarodowych oraz w ustawach zasadniczych państw, jednakże wszelkie kwestie sporne rozpatrywane są na drodze sądowej, czego skutkiem jest powstawanie wielu nowych interpretacji tych samych przepisów. Celem niniejszych rozważań jest ustalenie, jakie przyczyny mogą leżeć u podstaw ograniczenia prawa do ekspresji wiary poprzez symbole religijne oraz czy są one wspólne dla wszystkich kultur prawnych oraz jaki wpływ na to ma charakter relacji państwa ze związkami wyznaniowymi?
Freedom of conscience and religion is one of the fundamental human rights, which is guaranteed both in the order of international law and in state acts of a constitutional nature. One of its manifestations is religious expression, which is expressed in the right to display religious symbols in public space. This right is protected by international law and national law, however, it is not absolute and therefore may be limited. The basic rules regarding the limitation of this right are set out in international acts and in the fundamental laws of countries, however, any disputes are resolved in court, which results in many new interpretations of the same provisions. The purpose of these considerations is to determine what reasons may underlie the restriction of the right to express faith through religious symbols, and whether they are common to all legal cultures and what is the impact of the nature of the relationship between the state and religious associations?
Źródło:
Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 231-251
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna w sprawie braku możliwości odpowiedzialności za naruszenie dóbr osobistych za treść ogólnych ocen zawartych w kazaniach
Legal opinion on the lack of liability for the infringement of personal rights for the content of general judgements contained in sermons
Autorzy:
Chajda, Michał
Skwarzyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043875.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
duchowny
kazanie
dobra osobiste
prawo człowieka do wolności słowa
prawo człowieka do wolności sumienia i wyznania
wolność sumienia i wyznania
wolność religijna
priest
sermon
personal rights
the human right to freedom of speech
human right to freedom of conscience and religion
freedom of conscience and religion
religious freedom
Opis:
Opinia prawa dotyczy problemu możliwości odpowiedzialności prawnej – odpowiedzialności za naruszenie dóbr osobistych – za ogólne wypowiedzi zawarte w kazaniu wygłoszonym przez duchownego. Opinia odnosi się do treści kazania abpa Józefa Michalika wygłoszonego w dniu 16 października 2013 r. w archikatedrze wrocławskiej podczas sprawowania liturgii Mszy Św. Kazanie to stało się następnie podstawą do roszczeń cywilno-prawnych za rzekome naruszenie dóbr osobistych. Opinia wykazała, że w przedmiotowej sprawie nie ma przesłanek do realizacji odpowiedzialności cywilnej z tytułu naruszenia dóbr osobistych. Jednocześnie wykazano, że pozwanie arcybiskupa i tok sprawy naruszał prawo człowieka do wolności słowa i prawo człowieka do wolności sumienia i wyznania.
Opinion law concerns the problem of the possibility of legal liability - liability for infringement of personal rights - to be general speech, contained in a sermon, delivered by a priest. The opinion refers to the content of the sermon of Archbishop Jozef Michalik delivered on 16th October 2013 in Wrocław Cathedral during the liturgy of the Mass. The sermon has become the basis for civil law claims for apparent infringement of personal rights. Opinion showed that in the present case there is no reason to implement liability for the infringement of personal rights. It also indicated that suing the Archbishop of and the course of the case violated the human right to freedom of speech and human right to freedom of conscience and religion.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 335-353
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zagadnienia dotyczące pozycji prawnej duchownego w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Selected issues regarding the legal position of the religious minister in the case law of the European Court of Human Rights
Autorzy:
Hucał, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043516.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
human rights
religious minister
ECtHR
European Court of Human Rights
freedom of conscience and religion
religious organization
religious freedom
Law on Religion
duchowny
prawa człowieka
osoba duchowna
ETPCz
Europejski Trybunał Praw Człowieka
wolność sumienia i wyznania
związek wyznaniowy
wolność religijna
kościoły i związki wyznaniowe
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest zrekonstruowanie wybranych aspektów pozycji prawnej duchownego na gruncie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Analizie poddano 33 wyroki i decyzje w przedmiocie dopuszczalności skargi podjęte przez organy Europejskiej Konwencji Praw Człowieka w latach 1976-2017. Na ich podstawie można stwierdzić, że orzecznictwo ETPCz jest w tym zakresie ugruntowane wieloletnią praktyką. Duchowny jako taki nie posiada gwarancji innych niż przysługujące każdej innej osobie wyznającej przekonania religijne, ale korzysta z pośredniego wzmocnienia tej ochrony dzięki gwarancjom korporacyjnej wolności sumienia i wyznania. To właśnie autonomia związku wyznaniowego dokonuje różnicowania jego pozycji tak pozytywnie, jak i negatywnie dla niego samego. Autonomia związku wyznaniowego jest bowiem w świetle orzecznictwa ETPCz istotnym komponentem pluralizmu w społeczeństwach demokratycznych, a należy do niej także określanie wymagań względem duchownych. Z tego powodu duchowny uzyskuje silną ochronę przed ingerencją władzy państwowej w sprawy dotyczące jego powołania i usunięcia z urzędu. Kosztem uzyskania tej ochrony jest istotne ograniczenie jego osobistej wolności sumienia i wyznania, a pośrednio także innych praw w czasie pełnienia urzędu duchownego, w stosunku do związku wyznaniowego. Należy jednak pamiętać, że ocena spraw związanych z pełnieniem urzędu duchownego jest zależna od relacji ustrojowych między związkiem wyznaniowym i państwem. W przypadku kościołów państwowych możliwe jest np. poddanie pewnych spraw kościelnych orzecznictwu państwowemu, a związek wyznaniowy może dokonać swojego samoograniczenia kształtując relacje z duchownym na podstawie zwykłej umowy o pracę. Co do zasady jednak ETPCz w sposób jasny wskazywał, że sprawy duchownych leżą poza jurysdykcją państwa i jego organów. Niemniej kontrowersje związane z orzekaniem w sprawie Károly Nagy v. Hungary wskazują, że status duchownego może ulegać pewnym zmianom w przyszłości.
The research goal is to reconstruct selected aspects of the legal position of the religious minister on the basis of the case law of the European Court of Human Rights. The analysis includes 33 judgments and decisions on the admissibility of complaints made by the bodies of the European Convention on Human Rights in 1976-2017. Based on them, it can be concluded that the ECtHR case law in this area is grounded in many years of practice. The religious minister as such has no guarantees other than those of any other person professing religious beliefs, but he benefits from the indirect strengthening of this protection by virtue of the guarantees of corporate freedom of conscience and religion. It is the autonomy of a religious organization that differentiates his position in both positive and negative respects. The autonomy of a religious organization is, in the light of ECtHR jurisprudence, an important component of pluralism in democratic societies, and it also includes determining the requirements for the religious minister. For this reason, the religious minister obtains strong protection against the interference of state power in matters relating to his appointment and removal from the office. The cost of obtaining this protection is a significant limitation of his personal freedom of conscience and religion, and indirectly also other rights while in the office of a priest, in relation to a religious organization. However, it should be remembered that the assessment of matters related to the performance of the office of a priest depends on the formal relations between a religious organization and the state. In the case of state churches, it is possible, for example, to submit certain church matters to state jurisprudence, and a religious organization can perform its self-limitation by shaping relations with the religious minister on the basis of a regular employment contract. As a rule, however, the ECtHR clearly indicated that matters concerning the religious minister lie outside the jurisdiction of the state and its organs. Nevertheless, the controversy surrounding the ruling in Károly Nagy v. Hungary indicates that the religious minister’s status may undergo some changes in the future.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 205-220
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geografia prześladowań chrześcijan w krajach islamskich
Geography of the persecution of Christians in Islamic countries
Autorzy:
Misztal, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043747.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrześcijanie
państwa islamskie
prześladowanie
dyskryminacja
prawa człowieka
wolność sumienia i wyznania
islamic countries
the persecution
human rights
freedom of conscience and religion
Christians
Opis:
Chrześcijanie są prześladowani na całym świecie nie wyłączając Europy i nie tylko w krajach islamskich, ale i w Indiach, Chinach, Korei czy Kolumbii. Ograniczenie tematu do krajów islamskich podyktowane jest faktem, że w tych krajach jest ono najbardziej drastyczne i krwawe. Badaniami objęto początek XXI w. Po analizie źródeł można sobie wyrobić pogląd na temat skali i zakresu geograficznego tych prześladowań. Najczęściej mają miejsce tam, gdzie islam ma swoje korzenie lub strefy wpływów. Od 2011 r. obserwuje się nasilenie prześladowań w krajach Azji Południowo-Zachodniej i krajach afrykańskich: Afganistanie, na Malediwach, w Somalii i Arabii Saudyjskiej, w Republice Środkowoafrykańskiej, RPA, Syrii, Pakistanie, Egipcie, Iraku, Somalii. Podobne tendencje wzrostowe prześladowań następują w innych krajach afrykańskich jak w Czadzie i Sudanie. Do Iraku i Syrii napływają dżihadyści z krajów Azji Południowo-Wschodniej jak Indonezja, Malezja i Australia. Także wielu wyznawców islamu z państw europejskich jak Francja, Niemcy czy Wielka Brytania wyraża chęć przystąpienia do muzułmańskich ugrupowań zbrojnych. Zakres geograficzny prześladowań chrześcijan przez terroryzm islamski ciągle się poszerza a potęgi światowe zachowują prawie całkowite milczenie na temat tych aktów deptania praw człowieka. Czy ktoś na świecie zareaguje? Czy pozostaną tylko modlitwa i łzy? A może także dobrze zrobiłoby nagłośnianie problemu?
Christians are persecuted around the world including Europe and not only in Islamic countries but also in India, China, Korea or Colombia. Restriction of the topic to the Islamic Nations is dictated by the fact that in these countries it is the most dramatic and bloody. The studies covered the beginning of the 21st century. After analyzing the sources, you can obtain a view of the scale and the geographical scope of these persecutions. Most harassment take place where islam has its roots or sphere of influence. From 2011 there is a worsening of the persecution in the countries of South-West Asia and African countries: Afghanistan, the Maldives, Somalia and Saudi Arabia, in the Central African Republic, South Africa, Syria, Pakistan, Egypt, Iraq, and Somalia. Similar upward trends of persecution take place in other African countries like Chad and Sudan. Iraq and Syria come jihadis from the countries of Southeast Asia as Indonesia, Malaysia and Australia. Also, many followers of Islam with European countries like France, Germany or United Kingdom wishes to accede to the Muslim armed groups. The geographical scope of the persecution of Christians by Islamic terrorism is constantly widening and powerful world States retain almost total silence about these acts of trampling on human rights. Does anyone in the world would react? Or remain only prayer and tears? And it may well have made the visibility of the issue?
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2014, 17; 91-110
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość rezygnacji z pracy jako gwarancja ochrony wolności religijnej pracownika? Specyfika wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu na tle dotychczasowego orzecznictwa strasburskiego
The possibility of leaving job as a guarantee of the protection of employee’s religious freedom? The specificity of the judgment of European Court of Human Rights on Eweida and others against the United Kingdom in the light of the established case law
Autorzy:
Szubtarski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043944.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
freedom of conscience and religion
religious freedom
Eweida and others
work
European Court of Human Rights
Law on Religion
wolność sumienia i wyznania
wolność religijna
Eweida i inni
praca
Europejski Trybunał Praw Człowieka
prawo wyznaniowe
Opis:
W artykule omówiono tematykę związaną z manifestowaniem przekonań religijnych w miejscu pracy na podstawie orzecznictwa Europejskiej Komisji Praw Człowieka i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Wskazano przy tym na specyfikę wyroku w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu na tle dotychczasowego orzecznictwa organów strasburskich. We wcześniejszym orzecznictwie strasburskim przyjmowano zasadę, w świetle której możliwość rezygnacji z pracy stanowi wystarczającą ochronę wolności religijnej pracownika, a tym samym nie narusza praw gwarantowanych w art. 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W ten sposób orzecznictwo Trybunału w niewystarczający sposób chroniło wolność religijną pracownika. W wyroku w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Trybunał oznajmił, że nie można dalej stosować tej zasady, która odtąd zostanie zastąpiona tzw. testem proporcjonalności. Zgodnie z nim, nałożone na pracownika ograniczenia powinny być analizowane w kontekście pytania o uzasadniony cel danych ograniczeń i proporcjonalność środków, stosowanych dla jego osiągnięcia. Dalsze stosowanie tej zasady oraz znaczenie omawianego wyroku będą widoczne w świetle przyszłego orzecznictwa.
The article discusses the issues related to the manifestation of religious beliefs in the workplace on the basis of the case law of the European Commission of Human Rights and the European Court of Human Rights. It highlights the specificity of the judgment in Eweida and others against the United Kingdom in the light of the previous jurisprudence of the Strasbourg authorities. In an earlier case law, the Court accepted the principle according to which the ability to opt out of work is sufficient protection for employee’s religious freedom and therefore there is no violation of the rights guaranteed by Article. 9 of the European Convention on Human Rights. Therefore the Court's case law does not adequately protected employee’s religious freedom. In the judgment in Eweida and others against the United Kingdom, the Court stated that it can not continue applying this principle and replaced it with a test of proportionality, according to which will analyze limitations imposed on the employee's in the context of the legitimate aim of the restrictions and the proportionality of the measures used for its achievements. Further application of this principle and the importance of this judgment will be seen in the light of future case law.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2016, 19; 159-174
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku ustawie z 17 maja 1989 r. Ewolucja postaw władzy wobec Kościoła i idei wolności sumienia i wyznania w Polsce
To the Act of the 17 of May 1989. Evolution of the Authority’s Attitude Towards the Church and the Idea of Conscience and Belief Freedom in Poland
Autorzy:
Bugajska-Więcławska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33916163.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
conscience and belief freedom
human rights
the Polish People’s Republic
act
socialism
wolność sumienia i wyznania
prawa człowieka
Polska Rzeczpospolita Ludowa
ustawa
socjalizm
Opis:
Wolności sumienia i wyznania należą do osobistych praw podstawowych człowieka. Pozostają przy tym pod wpływem poszczególnych generacji praw człowieka, prawa europejskiego i międzynarodowego, oraz wyroków sądów i trybunałów konstytucyjnych. Wolność sumienia jest tożsama z wolnością myśli i przekonań. Prawa te są gwarantowane przez państwa i są wyznacznikiem ich praworządności. 17 maja 1989 r. sejm Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej uchwalił ustawę o gwarancjach wolności sumienia i wyznania. Celem pracy było przedstawienie procesu ewolucji stosunku władzy państwa socjalistycznego wobec Kościoła i idei wolności sumienia. Wytypowano również przesłanki, które przyczyniły się do opracowania owej ustawy: dokumenty prawa międzynarodowego i procesy polityczne, które wpływały na postawę władz. Zwrócono uwagę na trudne relacje państwo–Kościół w latach czterdziestych i pięćdziesiątych oraz wpływ rozwoju praw człowieka (podjętego przez organizacje międzynarodowe, zwłaszcza ONZ, UNESCO i format KBWE) na politykę gwarancji dla wolności sumienia i wyznania w Polsce. Ukazano relacje państwo–Kościół w schyłkowym okresie PRL. Zbadano proces prac nad ustawą z 17 maja 1989 r.
Freedom of conscience and belief belongs to basic human rights. Furthermore, they stay under the influence of individual generations of human rights, European and international law, judgments of courts and constitutional tribunals. Freedom of conscience is identical to liberty of thoughts and beliefs. These rights are guaranteed by countries and are determinant of their rule of law. On the 17th of May 1989, the Sejm of the Polish People’s Republic adopted a law on guaranteeing conscience and belief freedom. The purpose of this elaboration was to present the evolution of the attitude of the socialist country authority towards the Church and the idea of the freedom of conscience. There were also selected premises that contributed to the elaboration of this act: documents of international law and political trials that had an impact on the authority’s attitude. Attention was paid to the difficult relationship between the Church and the country in the 40s and 50s and the effect of human rights development, that was implemented by international organizations, particularly by ONZ, UNESCO, and CSCE on warranty policy for conscience and belief freedom in Poland. The country-Church relationship was shown in the declining period of PPR. The process of preparing the law from 17 May 1989 was examined.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1073-1100
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korzystanie ze sprzeciwu sumienia w kontekście zasady równouprawnienia i kryterium zawodu
Exercise of the right to conscientious objection in the context of the legal principle of equality and the criterion of work
Autorzy:
Skwarzyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043953.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
human right to freedom of conscience and religion
conscientious objection
prohibition of discrimination
freedom of conscience and religion
equal rights
religious freedom
Law on Religion
prawo człowieka do wolności sumienia i wyznania
sprzeciw sumienia
zakaz dyskryminacji
wolność sumienia i wyznania
równouprawnienie
wolność religijna
prawo wyznaniowe
wolność sumienia i religii
Opis:
W związku z dotychczasowymi badaniami naukowymi jak i orzecznictwem sądów wskazać należy, że źródłem normatywnym dla sprzeciwu sumienia jest prawo człowieka do wolności sumienia i wyznania. Potwierdza to linia orzecznicza Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz polskiego Trybunału Konstytucyjnego, zwłaszcza wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie sygn. akt K 12/14. Artykuł uzupełnia argumentację o powiązanie sprzeciwu sumienia z zakazem dyskryminacji. Wskazano w nim, że zasada równouprawnienia i związany z nią zakaz dyskryminacji ma zastosowanie w przypadku klauzuli sumienia. W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że zawód czy praca nie może być negatywną przesłanką różnicującą i dyskryminującą. Łamie to wprost zakaz dyskryminacji, który także obejmuje dyskryminację w przypadku pracy czy zawodu.
As a result of existing research and case–law of the courts, it should be noted that the source of the normative for conscientious objection is a human right to freedom of conscience and religion. This follows from the case law of the ECHR and the Polish Constitutional Court, especially the judgment of the Constitutional Court in case no. No. K 12/14. This article complements the arguments of the relationship of conscientious objection to the prohibition of discrimination. The principle of equality and the related prohibition of discrimination applies in the case of conscientious objection. As a result of the research proved that the profession / work can not be a negative condition for differentiating and discriminating. Directly violates the prohibition of discrimination, which also includes discrimination in the case of work or profession.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2016, 19; 63-88
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Francuski zakaz noszenia symboli religijnych w szkołach publicznych przed ETPC. Kontrowersje, uwagi, oceny
The French ban on wearing religious symbols in state schools before the ECHR. The controversy, comments and evaluations
Autorzy:
Falski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912741.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
freedom of religion
law on religion
religious freedom
church and state (France)
European Court of Human Rights
France
freedom of conscience and religion
relations between the state and churches
religious symbols
school
związki wyznaniowe
wolność sumienia i wyznania
wolność religijna
prawo wyznaniowe
kościoły i inne związki wyznaniowe
szkoła
Francja
burka
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Opis:
Artykuł stanowi próbę podsumowania i oceny francuskiej ustawy, regulującej w oparciu o zasadę laickości noszenie symboli lub ubiorów uzewnętrzniających przynależność religijną w szkołach, gimnazjach i liceach publicznych, z perspektywy ponad 7 lat obowiązywania. Analiza opiera się na wnioskach płynących z praktyki administracyjnej, orzeczniczej, a także uwag doktryny. Szczególnie interesujące, rozszerzające kontekst problemu, jest orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Organ ten uznaje laicki model państwa za idealną okoliczność, umożliwiającą korzystanie na równych zasadach z pełnej wolności wyznania. Kwestie dotyczące laickości są we Francji wciąż żywotne, aktualne i dyskutowane, rządząca partia UMP (Union pour un Mouvement Populaire) zainicjowała w marcu 2011 wielką batalię o laickość. Fakt, że po drugiej stronie barykady znajduje się bardzo liczna mniejszość muzułmańska, nadaje temu konfliktowi, w którym kwestia noszenia chust jest na czołowym miejscu, cywilizacyjny wymiar.
The article attempts to re-examine and evaluate the French secularism-driven law on conspicuous symbols or clothing manifesting religious affiliation in state elementary, junior and high schools after more than 7 years since it became effective. The analysis is based on the conclusions from the administrative practice, case law and comments made in the doctrine. Of particular interest, and at the same time broadening the context of the problem, is the case law of the European Court of Human Rights. This body considers the secular model of the state as an ideal circumstance, permitting the exercise of full religious freedom in the conditions of equality. The issues of secularism in France are invariably vital, relevant and debated; the ruling party UMP (Union pour un Mouvement Populaire) launched a new pro-secularism campaign in March 2011. The fact that the other side of the barricade is lined by a large Muslim minority makes this conflict, with its scarf ban issue being the top sticking point, raise to become a civilization clash.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 79-109
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The “living together” argument in the European Court of Human Rights case-law
Argument odwołujący się do życia razem (living together) w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Autorzy:
Pagotto, Tania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044009.pdf
Data publikacji:
2017-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
European Court of Human Rights
burqa
niqab
Islam
Muslim veil
religious freedom
proportionality
freedom of conscience and religion
Law on Religion
living together
ECtHR
Europejski Trybunał Praw Człowieka
ETPCz
muzułmańskie nakrycie głowy
wolność religijna
wolność sumienia i religii
proporcjonalność
wolność sumienia i wyznania
prawo wyznaniowe
kościoły i związki wyznaniowe
Opis:
This article analyses the three cases where the argument of “living together” was engaged by the ECtHR and accepted as a legal justification for the prohibition of the full-face veils (burqa and niqab): SAS v. France (2014), Belcacemi and Oussar v. Belgium (2017), and Dakir v. Belgium (2017). It analyses the proposed concept of “living together” itself, explaining its content and its development in the French and Belgian contexts. The paper argues that there is a lack of a robust legal analysis sufficient to legitimize this new argument. Finally, it makes the case for more fact-oriented decisions and the need for the Court to engage in evaluating all the knowledge it obtains, including empirical material brought by the third parties’ interventions. This could be beneficial for two reasons: facilitating the application of the proportionality test and protecting the Court itself from dangerous challenges to its authority.
Artykuł analizuje trzy sprawy, w których Europejski Trybunał Praw Człowieka użył argumentu odwołującego się do życia razem (living together), akceptując go jako uzasadnienie dla zakazu zasłaniania twarzy (burqa i niqab): SAS v. France (2014), Belcacemi and Oussar v. Belgium (2017) oraz Dakir v. Belgium (2017). Analizie poddane jest samo pojęcie „życia razem” w celu wyjaśnienia jego znaczenia i rozwoju we francuskim i belgijskim kontekście. Zdaniem Autorki brakuje pogłębionych analiz prawnych, które wystarczająco uzasadniałyby stosowanie tego nowego argumentu. Artykuł zamyka postulat bardziej skrupulatnego uwzględniania okoliczności faktycznych przy podejmowaniu decyzji. Podkreśla się przy tym, że Trybunał powinien w pełniejszym zakresie brać pod uwagę całokształt posiadanych informacji, włączając w to materiał empiryczny dostarczany przez podmioty interweniujące na zasadzie strony trzeciej. Byłoby to korzystne z dwóch powodów: ułatwiałoby zastosowanie testu proporcjonalności oraz chroniłoby Trybunał przed niebezpiecznym podważaniem jego autorytetu.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 9-34
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sessa czyli przestrzeń dla mniejszości religijnych
The case of Sessa: space for religious minorities
Autorzy:
Wieshaider, Wolfgang
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043911.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religia
wolność sumienia i wyznania
pluralizm religijny
religia w przestrzeni publicznej
mniejszości religijne
święta religijne
praktyki religijne
Europejski Trybunał Praw Człowieka
relacje Państwo-Kościół
religion
freedom of conscience and religion
religious pluralism
religion in public space
religious minoritiesreligious holidays
exercise of religion
European Court of Human Rights
State-Church relations
Opis:
Celem artykułu jest krytyczne omówienie wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Sessa przeciwko Włochom. Odnosząc się do innych orzeczeń organów strasburskich, a także do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w sprawie Prais przeciwko Radzie, Autor dochodzi do wniosku, że w omawianym przypadku sędziom Europejskiego Trybunału Praw Człowieka nie udało się właściwie wyważyć wchodzących w grę racji.
This article analyses to discuss the judgement of the European Court of Human Rights in Francesco Sessa v. Italy. Referring to other decisions of the Strasbourg authorities, and also to the judgement of the European Court of Justice in Vivien Prais v Council of the European Communities, the author concludes that in this case the judges of the European Court of Human Rights human failed to properly balance the interests of the parties involved.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 113-121
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies