Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "On War" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Terroryzm
Terrorism
Autorzy:
Asad, Talal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013175.pdf
Data publikacji:
2018-10-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
War on Terror
Islam
West
Violence
terrorism
wojna z terrorem
islam
Zachód
przemoc
terroryzm
Opis:
Tekst jest próbą prześledzenia dialektyki pojęcia przemocy w kontekście tzw. „wojny z terroryzmem”. Autor, wychodząc od krytycznej analizy koncepcji zderzenia cywilizacji, stara się nakreślić bardziej złożony obraz historycznych i politycznych tendencji, składających się na obecną sytuację geopolityczną Bliskiego Wschodu. Dzięki temu możliwe staje się odrzucenie moralizatorskiej retoryki dotyczącej „wojny z terroryzmem”. Spojrzenie na główne cechy współczesnych konfliktów zbrojnych bez moralnych uprzedzeń pozwala podważyć założenie, zgodnie z którym istnieje zasadnicza różnica pomiędzy współczesną wojną, prowadzoną przez armie (posiadające państwową legitymizację), a terroryzmem. Rozróżnienie to leży u podstaw dominującego w zachodnich mediach obrazu „wojny z terroryzmem”, przedstawianej jako prosta i moralnie uzasadniona reakcja na barbarzyńską przemoc, która ma swoje źródła w islamie. Opowieść o zderzeniu barbarzyństwa i cywilizacji stanowi jedną z historycznych narracji służących uzasadnieniu przemocy, która wpisana jest w dzieje relacji Zachodu ze światem niezachodnim.
The author makes an attempt to trace the dialectics of violence in the context of the so-called War on Terror. The text starts with a critical analysis of the “Clash of Civilizations” idea in order to draw a more complex image of the historical and political tendencies that determine the conditions of the contemporary problems in the area called the Middle East. Critical insight into the Western media narrative portraying the “War on Terror” as a direct reaction to the violence originating in Islam suggests a need to focus on the idea of the clash between the civilized and barbaric world. The opposition between civilization and barbarism is not only inscribed in the dominant narratives on the War on Terror but is also one of the main historical narratives applied by the West to its relation with the non-West.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 26, 4; 118-151
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
War on Terror and Islamisation of Brunei
Wojna z terrorem i islamizacja Brunei
Autorzy:
Partow, Negar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803792.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
wojna z terrorem
Brunei
Azja Południowo-Wschodnia
demokracja
islamisation
war on terror
Southeast Asia
democracy
Opis:
Narracja, jaką przyjęto w czasie wojny z terroryzmem, doprowadziła państwa muzułmańskie Azji Południowo-Wschodniej do sytuacji, na którą wiele z nich nie było przygotowanych. Państwa te, powstałe z popiołów kolonializmu, walczyły o wypracowanie pragmatycznego podejścia do religijnej i narodowej tożsamości. Wśród nich szczególnie interesującym przypadkiem jest Brunei, państwo zbudowane na tożsamości malajskiej i islamie. Od końca zimnej wojny i kolonizacji do wejścia w erę rozpoczętą przez ataki z 11 września Brunei uważało się za malajskie państwo muzułmańskie, przestrzegające kodeksów prawnych i systemów politycznych odziedziczonych po brytyjskich czasach kolonialnych. Jednak już presja Stanów Zjednoczonych podczas zimnej wojny sprzyjała pierwszej fali islamizacji Brunei, mającej na celu scentralizowanie władzy politycznej i religijnej w rękach sułtana. „Wojna z terrorem” zmieniła dynamikę tego procesu, osłabiła świeckie idee i siły polityczne w kraju, dając siłom religijnym większe znaczenie i władzę w państwie. Artykuł ten pokazuje, w jaki sposób „wojna z terrorem” zwiększyła rywalizację sił religijnych z sułtanem o znaczenie religii w państwie. Ta walka zapoczątkowała drugą falę islamizacji, różniącą się od pierwszej celami oraz rodzajem promowanego islamu.
The ‘War on Terror’ narrative placed the Muslim countries of Southeast Asia in a complex situation for which many of them were not prepared. Rising from the ashes of colonialism, Southeast Asian states with Muslim majorities had been struggling to develop a pragmatic approach towards religious and national identities of their states. Amongst the many Muslim states in the region, Brunei offers an interesting case. Brunei considered it national identity to be based on Malay identity and Islam. From the end of the Cold War and colonisation until the September 11 era, it considered itself a Malay Muslim country but followed the legal codes and political systems they inherited from the British colonial times. Pressure from the US during the Cold War encouraged the first wave of Islamisation in Brunei aiming to centralise political and religious powers in the hands of the Sultan. The ‘War on Terror’, however, transformed this dynamic in Brunei. This transformation has weakened secular ideas and political forces in the country by giving more power to religious forces in Brunei’s legal system. By studying Brunei, this paper demonstrates how the ‘War on Terror’ empowered religious forces politically by igniting a competition between the Sultan and religious forces over the degree of their religiosity. This competition has ignited the second wave of Islamisation that is different from the first one in terms of its goals, agency and the version of Islam they promote.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2021, XLIV, 3; 115-127
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Performative Narrativity of Biopictures in the Context of Biopower, Biopolitics and a “War of Images” as the examples of Contemporary Clonophobia and Iconophobia
Performatywna narracyjność bioobrazów w kontekście biowładzy, biopolityki i „Wojny obrazów” po 11 września jako przykłady współczesnej klonofobii i ikonofobii
Autorzy:
Chmielecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366158.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
performativity
narrativity
biopictures
biopolitics
biopower
a War of Images
a War on Terror
iconophobia
clonophobia
performatywność
narracyjność
bioobraz
biopolityka
biowładza
wojna obrazów
wojna z terrorem
ikonofobia
klonofobia
Opis:
The essay attempts to outline the main aspects of visual culture studies as the emergent theoretical formation of the performative narrativity of biopictures in the context of biopower, biopolitics and the “War of Images” as the examples of iconophobia and clonophobia. The subject of the performative narrativity of biopictures has been taken up in a discussion on some main ideas that seem to have been fundamental both for the negative and positive aspects of W.J.T. Mitchell’s agency concept of “visual subjects” in the context of meaning reproduction and iterability. The concept of biopictures also includes notions such as the very idea of an analogy to living forms of organisms, which is a metaphorical relationship, similar in the nature of things to the relation between biological and social bodies. The narrative issues of biopictures are addressed in the scenes where we see the velociraptor with the letters of the DNA code projected onto its skin, in Steven Spielberg’s Jurassic Park (1993), and the anonymous storm troopers who march off to their deaths, in George Lucas’s Star Wars, Episode II: Attack of the Clones (2002). Performative biopictures can be considered as living organisms, thematically referring to visual digital techniques and genetic engineering. Writing on biopictures as the tools of biopower and biopolitics, Mitchell recalls Michel Foucault’s and Giorgio Agamben’s concepts in which biopower and biopolitics have participated in the fundamental process of neoliberal power and creating living beings while exercising control over them. In the paper, the narrative and performative features of image as a “visual subject” have been described in feminist theory, cultural studies (Jacques Lacan, Stuart Hall) and visual culture studies (Nicholas Mirzoeff). The paper contains descriptions of the photo-collage From Dust to DNA by Kevin Clarke and Mikey Flowers, and a mural on the viaduct on the road to Tikrit, depicting Saddam’s clone army. These artworks have been discussed in the context of the “War on Terror,” in which all contemporary terrorism is bioterrorism based on the “suicide metaphor” of an “autoimmune disease” used by Jacques Derrida. The essay concludes with a reference to Mieke Bal’s “close reading” concept, in which performativity is combined with narrativity, as narrators can assign agency to the subject of narration and they embody anxiety over the processes of image making and destroying (iconoclasm).
W tym eseju podjęto próbę nakreślenia głównych zagadnień studiów kultury wizualnej jako wyłaniającej się, formacji teoretycznej performatywnej narracyjności bioobrazów w kontekście biowładzy, biopolityki i „wojny obrazów” jako przykładów ikonofobii oraz klonofobii. Przedmiot performatywnej narracyjności bioobrazów został podjęty w dyskusji nad niektórymi, głównymi ideami, które wydawały się fundamentalne zarówno dla negatywnych, jak i pozytywnych aspektów podmiotowej koncepcji działania „podmiotów wizualnych” W.J.T. Mitchella w kontekście reprodukcji znaczenia i iterowalności. Koncepcja bioobrazów obejmuje również takie pojęcia, jak sama idea analogii do żywych form organizmów, która jest metaforyczną relacją, podobną z natury rzeczy, do relacji między ciałami biologicznymi i społecznymi. Narracyjne kwestie bioobrazów są podejmowane,w scenach, gdzie widzimy welociraptora z literami kodu DNA wyświetlanymi na jego skórze w Jurassic Park Stevena Spielberga (1993) oraz anonimowych Szturmowców, którzy maszerują na śmierć w Star Wars, Episode II: Attack of the Clones (2002). Performatywne bioobrazy można uznać za organizmy żywe, tematycznie odwołujące się do wizualnych technik cyfrowych i inżynierii genetycznej. Mitchell pisząc o bioobrazach jako narzędziach biowładzy i biopolityki, przywołuje koncepcje Michela Foucault i Giorgio Agambena, w których biowładza i biopolityka uczestniczyły w podstawowym procesie neoliberalnej władzyoraz tworzenia żywych istot podczas sprawowania nad nimi kontroli. W tym eseju narracyjnei performatywne cechy obrazu jako „podmiotu wizualnego” zostały opisane w teorii feministycznej, kulturoznawstwie (Jacques Lacan, Stuart Hall) i studiach kultury wizualnej (Nicholas Mirzoeff). Artykuł zawiera opisy kolażu fotograficznego From Dust to DNA Kevina Clarke’a i Mikeya Flowersa i muralu na wiadukcie na drodze do Tikritu, przedstawiającego armię klonów Saddama. Te dzieła sztuki zostały omówione w kontekście „Wojny z Terrorem”, w której wszelki współczesny terroryzm jest bioterroryzmem, opartym na „samobójczej metaforze” „choroby autoimmunologicznej” używanej przez Jacquesa Derridę. Esej kończy się odniesieniem do koncepcji „bliskiego czytania” Mieke Bal, w której performatywność łączy się z narracyjnością, ponieważ narratorzy mogą przypisać działanie podmiotowi narracji i ucieleśniają obawy związane z tworzeniem i niszczeniem obrazów (ikonoklazmem).
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 157-181
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies