Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "catch crop" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Przydatność wybranych odmian żyta uprawianego w poplonach ozimych do produkcji biogazu
Suitability of selected varieties of winter rye for production of biogas
Autorzy:
Burczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057048.pdf
Data publikacji:
2015-12-22
Wydawca:
Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:
poplony ozime
odmiany żyta
plony biomasy
wydajności biogazu
winter catch crop
rye verieties
biomass yield
biogas efficiency
Opis:
Celem badań było porównanie przydatności trzech odmian żyta typu zielonkowego (Pastar, Sellino, Magnico) z odmianą żyta typu chlebowego (Horyso) uprawianych w poplonach ozimych do produkcji biomasy na biogaz. Doświadczenia polowe przeprowadzono w latach 2011-2013 w Zakładzie Doświadczalnym Stary Sielec na glebach średniej przydatności rolniczej o dobrej zasobności w składniki pokarmowe, w rejonie o małej ilości opadów atmosferycznych (<550 mm). Na podstawie uzyskanych wyników badań można rekomendować do produkcji biomasy na biogaz w poplonach ozimych zarówno dobrze plonujące odmiany żyta typu zielonkowego jak też typu chlebowego. Plony biomasy oraz wydajności biogazu z 1 ha zależą od genetycznie uwarunkowanej plenności, a nie od typu użytkowego odmiany.
The purpose of the study was to compare the suitability of three verieties of rye for silage (Pastar, Sellino, Magnifico) with grain rye (Horyso) grown as a winter catch crop intended for biomass. Field experiments were conducted between 2011-2013 at the Zakład Doświadczalny Stary Sielec experimental unit, using medium class agricultural soils of good nutritional content located in the region of limited rainfall (<550 mm). On the basis of results obtained, winter rye can be recommended as a source of biomass for the production of biogas both as regards high yield rye for silage and grain rye. The yield of biomass and biogas efficiency per one hectare depend on the genetically conditioned fertility rather than the type of variety grown.
Źródło:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2015, 82, 4; 85-91
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of sweet corn yield depending on winter catch crops and weed control method
Jakość plonu kukurydzy cukrowej w zależności od rodzaju międzyplonów ozimych i metody odchwaszczania
Autorzy:
Rosa, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543061.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
sweet corn
Zea mays ssp.saccharata
yield quality
winter catch crop
weed control method
green manure
farmyard manure
chemical composition
Opis:
A special role in improving soil fertility is ascribed to green manures. Organic manuring can also influence on the quantity and quality of vegetable yield. The secondary effect of winter catch crops (VV – hairy vetch, TR – white clover, SC – rye, LM – Italian ryegrass, BRT – turnip rape) and weed control methods on the yielding, biometric parameters of ears and selected components of nutritive value in sweet corn were examined. The effects of an application of green manures were compared to the effect of farmyard manure (FYM ) – 30 t·ha-1 – and control treatment without organic manure (NOM). Two methods of weed control were used: hand weeding and a mixture of herbicides Mustang 306 SE (florasulam + 2.4 D) + Titus 25 WG (rimsulfuron). Cultivation of sweet corn after FYM and VV most beneficially affected the crop’s yield performance, ear weight, kernel weight per ear and sugars content. Ears were the longest when harvested in FYM and VV plots and NOM whereas ear fulfillment was the best in FYM and TR plots. Ear diameter was the greatest for sweet corn cultivated after FYM, LM and BRT. The highest dry matter content was determined in kernels of corn following LM and protein content after LM, VV and TR. Ascorbic acid content increased after all the catch crops compared with FYM and NOM. When weeds had been chemically controlled, corn produced larger ears which, however, had less kernel rows compared with hand weeded plants.
Nawozom zielonym przypisuje się szczególną rolę w podnoszeniu żyzności gleby. Nawożenie organiczne może wpływać także na wielkość i jakość plonu warzyw. Badano wpływ przyoranych międzyplonów ozimych (VV – wyka kosmata, TR – koniczyna biała, SC – żyto, LM – rajgras włoski, BRT – rzepik ozimy) i metody odchwaszczania na plonowanie, parametry biometryczne kolb oraz zawartość w kukurydzy cukrowej suchej masy, cukrów, kwasu askorbinowego i białka. Efekty stosowania międzyplonów porównano z obornikiem (FYM) w dawce 30 t·ha-1 oraz kontrolą bez nawożenia organicznego (NOM). Stosowano dwie metody odchwaszczania: dwukrotne pielenie ręczne lub chemiczne herbicydami Mustang 306 SE (florasulam + 2,4 D) + Titus 25 WG (rimsulfuron). Najkorzystniej na plonowanie, masę kolb i ziaren w kolbie oraz zawartość cukrów wpłynęła uprawa kukurydzy po FYM i międzyplonie VV. Po FYM i VV oraz w NOM zebrano najdłuższe kolby, a po FYM, VV i TR kolby najlepiej zaziarnione. Największą średnicę miały kolby po FYM oraz międzyplonach LM i BRT. Najwięcej suchej masy w ziarniakach stwierdzono po międzyplonie LM, a najwięcej białka po LM, VV i TR. Po wszystkich międzyplonach wzrosła zawartość kwasu askorbinowego. Kukurydza odchwaszczana ręcznie charakteryzowała się większą liczbą rzędów ziaren w kolbie, ale mniejszą długością kolb niż odchwaszczana chemicznie.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 2; 59-74
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes of selected physical soil properties under maize grown for silage in monoculture as a result of introduction of intercrop, straw or natural fertilizers
Zmiany wybranych właściwości fizycznych gleby pod kukurydzą uprawianą w monokulturze na kiszonkę, jako skutek wprowadzenia międzyplonu, słomy lub nawozów naturalnych
Autorzy:
Sulewska, H.
Ratajczak, K.
Piekarczyk, J.
Niewiadomska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334200.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
silage
maize
monoculture
natural fertilizers
rye straw
winter catch crop
physical properties
soil
kukurydza
kiszonka
monokultura
nawozy naturalne
słoma żytnia
międzyplon ozimy
właściwości fizyczne
gleba
Opis:
In the years 2005-2008, the trials were established on two soils, rye and wheat complexes in Swadzim, in the fields of the Experimental and Didactic Station Gorzyń, of the Poznań University of Life Sciences. The purpose of the study was to determine changes in selected physical properties of soils under the influence of natural fertilizers, straw or winter intercrop under maize grown for silage in monoculture. It has been shown that the use of slurry on class IIIa soil has reduced soil compactness in all studied layers. The plowing of winter intercrop on both soil classes led to their drying, especially on the lighter soil. Systematic fertilization of straw with slurry of class IIIa soil, and on the IVb soil with a full dose of manure, slurry with straw and winter intercrop increased the field water content of the soil. Lower volumetric density was observed on class IIIa soil after plowing the full dose of manure, and on class IVb soil after the use of winter intercrop.
W latach 2005-2008 w Swadzimiu, na polach Zakładu Doświadczalno-Dydaktycznego Gorzyń, należącego do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, przeprowadzono badania na dwóch kompleksach glebowych, żytnim i pszennym dobrym. Celem badań było określenie zmian wybranych właściwości fizycznych gleb pod wpływem stosowania nawozów naturalnych, słomy bądź międzyplonu ozimego pod kukurydzą uprawianą na kiszonkę w monokulturze. Wykazano, że stosowanie gnojowicy na glebie klasy IIIa zmniejszało zwięzłość gleby we wszystkich badanych warstwach. Przyorywanie poplonu ozimego na obu klasach gleby prowadziło do jej przesuszania, szczególnie wyraźnego na glebie lżejszej. Systematyczne nawożenie słomą z gnojowicą gleby klasy IIIa, a na glebie klasy IVb pełną dawką obornika, słomą z gnojowicą oraz poplonem ozimym zwiększało polową pojemność wodną gleb. Gleba klasy IIIa po przyorywaniu pełnej dawki obornika natomiast gleba klasy IVb po stosowaniu poplonu ozimego charakteryzowały się mniejszą gęstością objętościową.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2017, 62, 4; 156-161
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość gospodarcza ozimych rodów hodowlanych grochu siewnego (Pisum sativum L.) w warunkach regionu kujawsko-pomorskiego
Economic value of winter pea breeding lines (Pisum sativum L.) in the conditions of Kujawy-Pomerania region
Autorzy:
Andrzejewska, J.
Marciniak, J.
Skinder, Z.
Skotnicka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47278.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
groch siewny
Pisum sativum
rody hodowlane
groch ozimy
rody hodowlane francuskie
uprawa na zielonke
miedzyplony ozime
uprawa na nasiona
zimotrwalosc
wyka ozima
plony
zielona masa
region kujawsko-pomorski
garden pea
breeding strain
winter pea
plant cultivation
winter catch crop
seed crop
winter hardiness
winter vetch
yield
green mass
Kujawy region
Pomeranian region
Opis:
W dwóch doświadczeniach polowych badano przydatność dwóch francuskich rodów grochu ozimego do uprawy na zielonkę w międzyplonie ozimym oraz na nasiona w plonie głównym. W ośmioletnim okresie badawczym przezimowanie roślin grochu wynosiło średnio 51%, przy rozpiętości od 0 do 92%. O przezimowaniu decydowały przede wszystkim minimalne temperatury powietrza przy gruncie, a całkowite wymarznięcie następowało przy -18oC. Ze względu na słabe zimowanie groch w uprawie na zielonkę ustępował wyce kosmatej, mimo że potencjał plonowania obu gatunków był zbliżony. Groch i wyka nie różniły się pod względem wiosennego tempa rozwoju oraz zawartości białka ogółem w masie nadziemnej. Przerzedzenie plantacji grochu i niska masa 1000 nasion decydowały o relatywnie niskich plonach nasion na poziomie 10-12 dt·ha-1. Współczynnik rozmnożenia grochu ozimego wynosił w zależności od rodu 8 lub 12.
Two field experiments investigated the applicability of two French breeding lines of winter pea for green crop as winter catch crop and for seeds as the main crop. Over the eight-year research period winter survival of pea plants accounted for an average of 51%, ranging from 0 to 92%. Minimal temperature at the ground determined winter survival most considerably, while the total freezing of plants occurred at -18oC. Due to poor winter survival, pea grown for green crop was inferior to hairy vetch although the yield potential of both species was similar. Spring development rate and the content of total protein in the aboveground parts of pea and vetch plants were similar. Pea winter losses and a low 1000 seed weight resulted in a relatively low seed yield of 10-12 dt·ha-1. Winter pea reproduction coefficient ranged from 8 to 12, depending on the breeding line.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies