Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "water toxicity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Badania hybrydowego procesu utleniającego (UV/TiO2/H2O2) w aspekcie eliminacji wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych oraz zmian toksyczności wody
    Investigation of hybrid oxidation processes (UV/TiO2/H2O2) for selected organic micropollutants elimination and change of water toxicity
    Autorzy:
    Dudziak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/400070.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    mikrozanieczyszczenia
    oczyszczanie wody
    procesy utleniające
    toksyczność wody
    micropollutants
    water treatment
    oxidation processes
    water toxicity
    Opis:
    Żaden z dostępnych i możliwych do zastosowania w praktyce utleniaczy chemicznych nie jest obojętny dla jakości oczyszczonej wody, czy też ścieków. Powszechne jest zjawisko generowania ubocznych produktów utleniania często o nieznanej aktywności biologicznej. Biorąc powyższe pod uwagę w ramach niniejszej pracy oceniono stopień rozkładu mieszaniny wybranych mikrozanieczyszczeń i zmianę toksyczności roztworu w procesie hybrydowym UV/TiO2/H2O2. Oczyszczaniu poddano wodę zawierającą diklofenak i bisfenol A w stężeniu 1 mg/dm3. Do oceny toksykologicznej próbek roztworu wykorzystano trzy różne testy tj. enzymatyczny Microtox® wykorzystującego luminescencyjny szczep bakterii morskich Aliivibrio fischeri, przeżywalności ze skorupiakami Daphnia magna i wzrostowego z rzęsą wodną Lemna minor. Rozkład badanych mikrozanieczyszczeń zależał od czasu procesu utleniającego i rodzaju związku. Jednak w trakcie realizacji procesu zaobserwowano niekorzystne zmiany toksyczności wody. Toksyczność udokumentowano zarówno w przypadku bakterii jak i rośliny wodnej.
    All of the available and applicable chemical oxidants were found to affect the quality of the treated water or wastewater. It has been commonly observed that the oxidation processes generate by-products of frequently unknown biological activity. Accordingly, the present study assessed the degree of degradation of mixture of selected micropollutants and the change of the solution toxicity in the UV/TiO2/H2O2 hybrid process. Water containing bisphenol A and diclofenac at a concentration of 1 mg/dm3 was treated. For toxicological evaluation of solution sample three different tests were used, i.e. enzymatic Microtox® using luminescent strain of marine bacteria Aliivibrio fischeri, survival of the crustaceans Daphnia magna and the growth of duckweed Lemna minor. Decomposition of tested micropollutants depend on the processing time and the type of the oxidizing compound. However, during the process we observed adverse effects of water toxicity. The toxicity was documented in both bacteria and water plant.
    Źródło:
    Inżynieria Ekologiczna; 2016, 50; 189-194
    2081-139X
    2392-0629
    Pojawia się w:
    Inżynieria Ekologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Występowanie i ekotoksyczność nanocząstek
    Nanoparticles: Mode of occurrence and ecotoxicity
    Autorzy:
    Łebkowska, M.
    Załęska-Radziwiłł, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237169.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    nanomateriały
    nanocząstki
    toksyczność
    ekotoksyczność
    oczyszczanie wody
    nanomaterials
    nanoparticles
    toxicity
    ecotoxicity
    water treatment
    Opis:
    Przedstawiono problematykę związaną z badaniami ekotoksykologiczny-mi nanocząstek. Omówiono rodzaje nanocząstek i nanomateriałów, takich jak nanometale, nanoceramiki, nanopolimery i nanostruktury węglowe. Scharakteryzowano interakcje nanocząstek z organizmami wodnymi i lądowymi. Omówiono wyniki badań toksyczności nanocząstek zawierających tytan, cynk, srebro, cer oraz fulereny (C60). Wykazano, że oddziaływanie nanomateriałów na organizmy i środowisko ich bytowania nie jest w dostatecznym stopniu poznane. Dotyczy to szczególnie biodostępności nanocząstek i mechanizmów ich przenoszenia w łańcuchu troficznym. Podkreślono, że stosowanie nanoczastek, w tym także w procesach oczyszczania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, stwarza możliwość ich przedostawania się do sieci wodociągowej. Zwrócono uwagę na potrzebę rozwoju metod testowych i ich standaryzację oraz konieczność stworzenia ekotoksykologicznych baz danych obejmujących stosowane i nowo produkowane nanomateriały. Szerokie wykorzystanie nanomateriałów w technice powinno być podstawą do interdyscyplinarnych działań zmierzających do oszacowania ryzyka, jakie stanowią nanocząstki dla zdrowia ludzi.
    The paper reports on problems dealt with in ecotoxicological studies of nanoparticles. The types of nanoparticles and nanomaterials such as nanometals, nanoceramics, nanopolymers and carbon nanostructures are described in detail, and the interactions of nanoparticles with water and land organisms are characterized. Nanoparticles containing titanium, zinc, silver, cerium and fullerenes (C60) were tested for toxicity and the results obtained are discussed. However, the problem of how nanomaterials impact on living organisms and their habitat has not been sufficiently well recognized. This holds true not only for the bioavailability of nanoparticles and the mechanism governing their transport in the trophic chain. It has been emphasized that the use of nanoparticles - and this includes application in water treatment for human consumption - poses potential risk that they will penetrate the water distribution system. Furthermore, it has been stressed that the need for the development and standardization of reliable testing methods, as well as the necessity of establishing ecotoxicological data bases that would provide information about the nanomaterials already used and those being currently manufactured, has taken on a sense of significance. The widespread use of nanomaterials in engineering applications should be regarded as a spur to interdisciplinary research aimed at assessing potential health implications to the human organism.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2011, 33, 4; 23-26
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ złożonego procesu utleniającego na toksyczność wody zawierającej bisfenol A
    The impact of complex oxidizing process on toxicity of water containg bisphenol A
    Autorzy:
    Dudziak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/127503.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    bisfenol A
    uzdatnianie wody
    toksyczność
    biotest Microtox®
    bisphenol A
    water treatment
    toxicity
    Microtox® biotest
    Opis:
    Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6-12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox®, wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Aliivibrio fischeri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał zarówno od czasu napromieniowania UV, jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
    Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6-12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Allivibrio fischeri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 1; 201-207
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Change of toxicity of water containing bisphenol A during its treatment by complex oxidation process
    Zmiany toksyczności wody zawierającej bisfenol a w trakcie jej uzdatniania w złożonym procesie utleniającym
    Autorzy:
    Dudziak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388558.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    bisphenol A
    water treatment
    toxicity
    Microtox® biotest
    bisfenol A
    uzdatnianie wody
    toksyczność
    biotest Microtox®
    Opis:
    Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6–12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Vibrio fisheri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
    Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6–12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox® wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Vibrio fisheri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał od czasu napromieniowania UV jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 3; 269-277
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies