Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "conditional suspension of penalty" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Mixed penalty: a new penal law response instrument in Polish criminal law
KARA MIESZANA – NOWY INSTRUMENT REAKCJI PRAWNOKARNEJ W POLSKIM PRAWIE KARNYM
Autorzy:
Melezini, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390873.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
mixed penalty
sequence of penalties
penalty of deprivation of liberty (imprisonment)
penalty of limitation of liberty
conditional suspension of the execution of a penalty
amendment to the Criminal Code
misdemeanour
kara mieszana
sekwencja kar
kara pozbawienia wolności
kara ograniczenia
wolności
warunkowe zawieszenie wykonania kary
nowelizacja kodeksu karnego
występek
Opis:
Przedmiotem artykułu jest nowatorskie w polskim porządku prawnym rozwiązanie przewidziane w art. 37b k.k., wprowadzone obszerną ustawą nowelizującą prawo karne z dnia 20 lutego 2015 r., zmodyfikowane następnie ustawą z dnia 11 marca 2015 r. Ujęta w art. 37b k.k. złożona konstrukcja prawna, którą określono terminem „kara mieszana”, stwarza możliwość jednoczesnego orzeczenia wobec sprawcy przestępstwa dwóch kar, tj. krótkoterminowej kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności. O ile doktryna jest w pełni zgodna w kwestii uznania, że art. 37b k.k. stanowi instytucję sądowego wymiaru kary, o tyle zasadnicze rozbieżności związane są z charakterem tzw. kary mieszanej (określanej niekiedy terminem „sankcja sekwencyjna”). Prezentowane jest stanowisko, że przyjęte rozwiązanie tworzy jedną, ujmowaną całościowo tzw. karę mieszaną, stanowiącą formę reakcji karnej, składającą się z dwóch kar. Tego rodzaju zapatrywanie prezentuje autorka tekstu. Wyrażany jest także pogląd, że art. 37b k.k. stwarza możliwość jednoczesnego wymierzenia dwóch kar, które zachowują swoją autonomię. W opracowaniu autorka poddaje analizie złożoność konstrukcji prawnej kary mieszanej, omawia cele i funkcje nowej formy reakcji karnej, założenia kryminalno-polityczne, zasady i dyrektywy wymiaru kary mieszanej. Przedmiotem rozważań są także zagadnienia sporne, dotyczące m.in. warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, orzeczonej na podstawie art. 37b k.k. w pierwotnym brzmieniu i po zmianach.
The article discusses an innovative in the Polish legal order solution envisaged in Article 37b of the Criminal Code introduced by the Act of 20 February 2015, which is a extensive amendment to criminal law, amended again by the Act of 11 March 2015. A complex legal construct laid down in Article 37b CC, called “mixed penalty”, allows simultaneous imposition of two penalties on the crime perpetrator, i.e. a short-term imprisonment sentence and a penalty of limitation of liberty. While the doctrine is fully compliant with respect to recognising that Article 37b CC constitutes an institution of judicial imposition of a penalty, there are basic differences connected with the nature of the mixed penalty (sometimes described as “a sequential sanction”). A position is presented that the adopted solution creates one, treated as a whole, mixed penalty that is a form of penal response composed of two types of punishment. The author shares this opinion. There is also a stand that Article 37b CC makes it possible to adjudicate two penalties, which are autonomous. The author analyses the complex legal construct of the mixed penalty, discusses the aims and functions of the new type of penal response, criminal policy assumptions, and principles and directives governing a mixed penalty imposition. The article also discusses controversial issues concerning, inter alia, conditional suspension of the execution of a penalty of deprivation of liberty adjudicated in accordance with Article 37b CC before and after the amendment.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 29-43
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uprawnienia fakultatywne sędziego w procedurze wymiaru kar kościelnych
Optional permissions of the judge in the judicial procedure ecclesiastical penalties
Autorzy:
MARCZYK, SYLWIA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dyskrecjonalna władza sędziego
nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary
sędziowskie prawo łaski
warunkowe zawieszenie wykonania kary
zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary
discretionary power of the Judge
extraordinary mitigation and enhancement of the penalty
judicial pardon
conditional suspension of execution of sentence
failure to sentencing
postpone sentencing
Opis:
The issue of discretionary power of the judge is closely connected with the theory of law and using it in practice, although this relationship is not entirely clear. The law theory focuses on legal standards, on the context in which the law does and should affected, it refers to the broad rules, because the rule of law makes a particular pattern of behavior. On the other hand, we have to deal with the statements in these rule of law, which indicate one the possibility of a judge in making a specific activity, in particular the use of available legal norm. The legislature in the Code of Canon Law of 1983. In some cases, gives expression to the discretionary power of the judge. It must be held that this power is a sphere of activity in which the authority may act according to their beliefs settle within the so-called. discretion. In most cases, the freedom in imposing penalties is governed by legislation, although the legislature also gives the judge the power margin and leaves him complete freedom when fixing, tightening and not to impose criminal sanctions. In each of these cases, the judge must behave in accordance with their conscience and prudence, taking into account the principle of fairness, but also to national circumstances. The legislator dipped by giving so much autonomy in action a person judge shows its important role and places it very high in the hierarchy of government entities.
Zagadnienie dyskrecjonalnej władzy sędziego ściśle związane jest z teorią prawa oraz z posługiwaniem się nim w praktyce, aczkolwiek relacja ta nie jest zupełnie oczywista. Teoria prawa bowiem skupia się na normach prawnych, na ramach w jakich prawo ma i powinno oddziaływać, odnosi się do szeroko pojętych reguł, gdyż norma prawna stanowi, nakazuje konkretny model zachowania jaki wywołać ma norma prawna. Z drugiej zaś strony mamy do czynienia ze stwierdzeniami zawartymi w owych normach, które wskazują na możność sędziego w dokonaniu konkretnej czynności, w szczególności zastosowania dyspozycji normy prawnej. Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. w kilku przypadkach daje wyraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Uznać należy, że władza ta jest sferą działania w której organ może działać, rozstrzygać według swojego przekonania w granicach tzw. swobodnego uznania. W większości przypadków swoboda przy wymierzaniu kar jest uregulowana ustawowo, aczkolwiek prawodawca daje też margines władzy sędziego i pozostawia mu całkowitą swobodę przy wymierzaniu, zaostrzeniu jak i zaniechaniu nakładania sankcji karnych. W każdym z tych przypadków sędzia musi zachować się zgodnie ze swoim sumieniem i roztropnością, brać pod uwagę zasadę słuszności, ale także okoliczności wewnętrzne. Ustawodawca kodeksowy poprzez nadanie tak dużej autonomii w działaniu osobie sędziego ukazuje jego istotną rolę i sytuuje go bardzo wysoko w hierarchii podmiotów władzy. Wyrok wydawany przez sędziego jest złożonym procesem myślowym. Składa się na niego podporządkowanie stanu faktycznego pod obowiązujące przepisy prawa, ewentualnie na wydaniu wyroku w granicach prawa w ramach przysługujących sędziemu uprawnień dyskrecjonalnych. W niniejszym artykule przedstawione zostaną instytucje, które przyznają sędziemu uprawnienia do zastosowania jego dyskrecjonalnej władzy, takie jak: nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary, sędziowskie prawo łaski, warunkowe zawieszenie wykonania kary, zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary. Artykuł porusza również zagadnienie sposobu wymierzenia kary w przypadku zbiegu przestępstw. Podsumowując należy dojść do wniosku, iż prawodawca kodeksowy nadając szereg uprawnień osobie sędziego obdarza go niezwykłym stopniem zaufania w zakresie podejmowanych przez niego działań. Możliwości jakimi został obdarzony sędzia należy pojmować jako wyjście przez Kościół naprzeciw potrzebom Wspólnoty.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 133-160
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies