Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jasak, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Mechanical Properties of VM12 Steel after 30 000 Hrs of Ageing at 600°C Temperature
Właściwości mechaniczne stali VM12 po 30 000 godzin starzenia w temperaturze 600°C
Autorzy:
Golański, G.
Zieliński, A.
Słania, J.
Jasak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/353394.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
VM12 steel
ageing
microstructure
mechanical properties
stal VM12
starzenie
mikrostruktura
właściwości mechaniczne
Opis:
The paper describes the influence of different times of ageing on mechanical properties and microstructure stability in hardened and tempered VM12 steel exposed to service temperature - 600°C. Detailed microstructural and microchemical analysis of secondary phases was carried out using scanning electron microscopy (SEM + EDX) and X-ray phase analysis of carbide isolates. Performed research has proved high stability of strength properties of the investigated steel, which is connected with the lath stability of the microstructure of tempered martensite. Slight changes in strength properties were accompanied by over 50% reduction in impact strength KV of the examined cast steel, from the level of 83 J in the as-received condition to 38 J after 30 000 hrs of ageing at the temperature of 600°C. Significant decrease in impact energy KV of VM12 steel results from the growth of the amount and size of precipitations on grain boundaries.
W pracy przedstawiono wyniki badań zmian w mikrostrukturze i właściwościach mechanicznych stali VM12 po 30000 godzin starzenia w temperaturze 600°C. Przeprowadzone badania wykazały, że długotrwałe starzenie stali VM12 prowadzi do względnego wzrostu wydzieleń po granicach ziaren, głównie po granicach ziaren byłego austenitu oraz skutkuje zanikiem wydzieleń typu MX oraz wydzielaniem fazy Lavesa. Zmiany w mikrostrukturze w niewielkim stopniu wpłyneły na zmiany właściwości wytrzymałościowych (granicy plastyczności, wytrzymałości na rozciąganie) o ok. 7%, natomiast spowodowały ponad 50% redukcje udarności KV z poziomu 83 J w stanie wyjściowym do 38 J po 30 000 godzin starzenia. Ponadto starzenie stali VM12 skutkowało ok. 16% obniżeniem twardości HV10 co powiązano z zanikiem wydzieleń typu MX.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2014, 59, 4; 1351-1354
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure and properties of dissimilar welded joint between P91 and TP347HFG steels after 105 000 h service
Mikrostruktura i właściwości różnoimiennego złącza spawanego pomiędzy stalą P91 i TP347HFG po 105 000 godzin eksploatacji
Autorzy:
Zieliński, A.
Golański, G.
Urbańczyk, P.
Słania, J.
Jasak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/182169.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Metalurgii Żelaza im. Stanisława Staszica
Tematy:
microstructure
mechanical properties
welded joint P91 / TP347HFG
mikrostruktura
właściwości mechaniczne
złącze spawane P91 / TP347HFG
Opis:
This paper presents the results of investigations of a dissimilar welded joint made between X10CrMoVNb9-1 (P91) martensitic steel and TP347HFG austenitic steel. The welded joint material was taken from a primary steam superheater coil operated at maximum working temperature of approx. 540°C for more than 105 000 hours. Destructive testing and metallographic tests were carried out for the welded joint material to determine the impact of long-term service on the properties of the joint. Microstructure of the welded joint was observed using a optical microscope (OM) and scanning electron microscope (SEM). The destructive testing included: impact test, static tensile test and hardness measurement.
W pracy zostały przedstawione wyniki badań złącza spawanego różnoimiennego, wykonanego pomiędzy stalą martenzytyczną w gatunku X10CrMoVNb9-1 (P91), a stalą austenityczną TP347HFG. Materiał złącza spawanego został pobrany z wężownicy przegrzewacza pary świeżej, pracującego w maksymalnej temperaturze pracy około 540oC w czasie ponad 105 000 godzin. Dla materiału złącza spawanego przeprowadzono badania niszczące oraz badania metalograficzne, w celu określenia wpływu długotrwałej eksploatacji na właściwości złącza. Obserwacji mikrostruktury złącza spawanego dokonano za pomocą mikroskopu świetlnego (OM) oraz elektronowego mikroskopu skaningowego (SEM). Badania niszczące obejmowały: próbę udarności, statyczną próbę rozciągania oraz pomiar twardości.
Źródło:
Prace Instytutu Metalurgii Żelaza; 2015, T. 67, nr 1, 1; 37-43
0137-9941
Pojawia się w:
Prace Instytutu Metalurgii Żelaza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies