Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "weglowodany" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Mikronizacja metodą modyfikacji składu chemicznego nasion fasoli, ze szczególnym uwzględnieniem węglowodanów
    Autorzy:
    Kiczorowska, Bożena
    Samolińska, Wioletta
    Andrejko, Dariusz
    Al-Yasiry, Ali
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168245.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    nasiona fasoli
    węglowodany
    naświetlanie promieniami podczerwonymi
    Opis:
    Głównym czynnikiem ograniczającym użyteczność żywieniową nasion fasoli są substancje antyżywieniowe. W celu ich usunięcia lub unieczynnienia stosuje się termiczne metody obróbki nasion, do których m.in. należy mikronizacja. Podczas tego rodzaju przetwarzania nasion może dochodzić również do wielkokierunkowych modyfikacji składu chemicznego, który determinuje wartość odżywczą nasion. Dlatego za cel pracy przyjęto określenie zmian składu chemicznego nasion fasoli białej zachodzących pod wpływem naświetlania promieniami podczerwonymi w temperaturze 90, 130 i 180°C przez 30, 60, 90, 130 i 180 s. W nasionach fasoli oznaczono zawartość: suchej masy, popiołu surowego, tłuszczu surowego, białka ogólnego, włókna surowego, związków bezazotowych wyciągowych (BAW), frakcji włókna oraz skrobi. Oznaczenie podstawowego składu chemicznego i skrobi w materiale badawczym wykona- no według standardowych procedur podanych w AACC (2000) i AOAC (2000). Naświetlanie promieniami podczerwonymi nasion fasoli spowodowało zwiększenie zawartości suchej masy i BAW (P<0,05). Odwrotne zjawisko obserwowano natomiast w zawartości białka ogólnego i włókna surowego. Najmniej tych składników odżywczych oznaczono w wariantach FC-3 (180°C/90 s: białko – 22,09% suchej masy) i FC-5 (180°C/180 s: włókno 4,35% suchej masy). Naświetlanie wpłynęło również na zmniejszenie (P<0,05) zawartości włókna kwaśno- i neutralno- detergentowego, celulozy oraz skrobi. Temperatury procesu 90°C i 130 °C wpłynęły na największe obniżenie zawartości celulozy (ponad połowę oznaczonej ilości). Optymalną, z żywieniowego punktu widzenia, modyfikację składu chemicznego uzyskano w fasoli mikronizowanej w temperaturze 130 °C.
    Źródło:
    Polish Journal of Agronomy; 2016, 27; 48-54
    2081-2787
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Agronomy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komosa ryżowa jako źródło wartościowych składników odżywczych
    Chenopodium quinoa Willd. as a source of valuable nutrients
    Autorzy:
    Gozdecka, G.
    Gęsiński, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2070301.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    komosa ryżowa
    składniki odżywcze
    węglowodany
    białko
    Chenopodium quinoa
    nutrients
    carbohydrates
    protein
    Opis:
    Zbadano nasiona komosy ryżowej (Chenopodium guinoa Willd.) odmiany Faro. W nasionach oznaczono suchą masę, zawartość białka, cukrów ogółem, redukujących i skrobi, zawartość tłuszczu, witaminy C oraz zawartość saponin. Otrzymane wyniki posłużyły do analizy porównawczej zawartości wymienionych składników w nasionach komosy ryżowej uprawianej w innych krajach oraz innych gatunków roślin uprawnych.
    Seeds of Chenopodium quinoa Willd of Faro cultivar were examined A content of dry substance, proteins, reducing and total sugars starch, fat, vitamin C and saponins were marked in seeds. The results obtained were used in comparative analysis of content of mentionec ingredients in seeds of quinoa growing in different countries and va ried species of crops.
    Źródło:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2009, 2; 50-51
    0368-0827
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Use of low-carbohydrate diets in patients with type 2 diabetes
    Rozważania na temat stosowania diety niskowęglowodanowej u chorych na cukrzycę typu 2
    Autorzy:
    Oleszko, Agnieszka
    Szczepańska, Elżbieta
    Jośko-Ochojska, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035572.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    diet
    type 2 diabetes
    glycaemia
    carbohydrate
    clinical recommendation
    dieta
    cukrzyca typu 2
    glikemia
    węglowodany
    zalecenia kliniczne
    Opis:
    The treatment of type 2 diabetes should be supported with a proper diet paired with physical activity at every stage of therapy. Carbohydrates are key macronutrients with a direct effect on the level of postprandial glycaemia. For the past several decades, dietary intervention studies investigating and comparing the effects of limiting carbohydrate intake in favour of other macronutrients have been carried out. A low-carbohydrate diet has been and still is suggested by some experts as well as patient organizations as the most effective option that is associated with the smallest risk of side effects. The recommendations, however, have not been supported with evidence from high quality randomized control trials. The aim of this work is to review the published meta-analyses of randomized control trials, which compared the parameters relevant for the treatment of diabetes, including fasting plasma glucose, glycated haemoglobin, the lipid profile and weight loss. Currently, there is insufficient scientific evidence allowing a uniform recommendation to be made regarding the optimum amount of carbohydrates in the daily diet, hence the relevant recommendations should be tailored to each patient. In dietary interventions among type 2 diabetes, lowering the patient’s diet energy content is of primary importance, as well as the quality of ingested macronutrients, especially carbohydrates and fats.
    Leczenie cukrzycy typu 2 na każdym etapie powinno być wspomagane odpowiednią dietą połączoną z aktywnością fizyczną. Kluczowym makroskładnikiem diety, mającym bezpośredni wpływ na wzrost glikemii po posiłku, są węglo-wodany. Od kilkudziesięciu lat badane są efekty interwencji dietetycznych polegających na ograniczeniu procentowego udziału węglowodanów w diecie na rzecz innych makroskładników. Dieta niskowęglowodanowa była i nadal jest sugerowana przez niektórych ekspertów oraz środowiska pacjentów jako najskuteczniejsza i niosąca najmniejsze ryzyko skutków ubocznych. Sugestie te nie są jednak poparte dowodami pochodzącymi z wysokiej jakości randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych. Praca stanowi przegląd publikowanych w ostatnich latach metaanaliz randomizowanych kontrolowanych badań porównujących parametry mające znaczenie dla leczenia cukrzycy: glikemię na czczo, hemoglobinę glikowaną, lipidogram oraz redukcję masy ciała. Obecnie brak wystarczających dowodów naukowych do zalecania jednej, optymalnej ilości węglowodanów w diecie, wobec czego zalecenia te powinny być indywidualizowane. Większą rolę w podejmowanych interwencjach dietetycznych u chorych na cukrzycę typu 2 mają obniżenie całkowitej wartości energetycznej diety oraz jakość dostarczanych makroskładników, szczególnie węglowodanów i tłuszczów.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 287-293
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Improving of anaerobic digestion by dry ice disintegration of activated sludge
    Dezintegracja osadu czynnego suchym lodem w celu intensyfikacji fermentacji metanowej
    Autorzy:
    Nowicka, E.
    Machnicka, A.
    Grübel, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/387879.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    dry ice
    soluble chemical oxygen demand
    proteins
    carbohydrates
    anaerobic digestion
    biogas
    suchy lód
    ChZTCr
    proteiny
    węglowodany
    fermentacja metanowa
    biogaz
    Opis:
    Disintegration by dry ice has a positive effect on the degree and rate of surplus activated sludge anaerobic digestion. By applying thermal disintegration the lysis of cells occurs in minutes instead of days. The intracellular and extracellular components are set free and are immediately available for biological degradation which leads to an improvement of the subsequent anaerobic process. Thermal disintegration by dry ice of the surplus activated sludge results in organic matter and a polymer transfer from the solid phase to the liquid. During the disintegration process, soluble chemical oxygen demand (SCOD) value and proteins concentration increase about 583 mg/dm3 and 265 mg/dm3, respectively. At the same time the concentration of carbohydrates increase about 53 mg/dm3. In addition the degree of thermal disintegration changed from 13 % for the volume ratio of dry ice to surplus activated sludge 0.25:1 to 49 % for the volume ratio of dry ice to sludge 1:1. The addition of thermal disintegrated sludge (30 %SASDI of volume) to the digestion process leads to increased biogas production about 49 %.
    Jednym z podstawowych problemów występujących w układach przeróbki osadów ściekowych jest zwiększenie dostępności i podatności substancji organicznych na biodegradację, co można osiągnąć poprzez dezintegrację osadu. W pracy wykorzystano dezintegrację osadu nadmiernego suchym lodem oraz określono jej wpływ na uwalnianie materii organicznej i na efektywność fermentacji metanowej wyrażonej produkcją biogazu. Zamrażanie/rozmrażanie osadu suchym lodem powodowało wzrost wartości uwolnionego (UChZTCr) o 520 mg O2/dm3, a stopień dezintegracji (SD) wyniósł 49 %. W wyniku destrukcji osadu przy pomocy suchego lodu do cieczy nadosadowej zostały również uwolnione proteiny oraz węglowodany, co świadczyło o skuteczności procesu. Stężenia tych parametrów wyniosły odpowiednio 265 mg/dm3 i 53 mg/dm3. Poddanie fermentacji mieszanki: osadu zdezintegrowanego w objętości 30 %, osadu niezdezintegrowanego w objętości 40 % i 30 % osadu przefermentowanego, spowodowało wzrost wydajności produkcji biogazu o 49 %.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 2; 211-219
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie suchego lodu do dezintegracji osadu czynnego nadmiernego w celu intensyfikacji procesu fermentacji metanowej
    Improving of anaerobic digestion by dry ice disintegration of surplus activated sludge
    Autorzy:
    Nowicka, E.
    Machnicka, A.
    Grűbel, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/127079.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    suchy lód
    ChZTCr
    proteiny
    węglowodany
    fermentacja metanowa
    biogaz
    dry ice
    soluble chemical oxygen demand
    proteins
    carbohydrates
    anaerobic digestion
    biogas
    Opis:
    Jednym z podstawowych problemów występujących w układach przeróbki osadów ściekowych jest zwiększenie dostępności i podatności substancji organicznych na biodegradację, co można osiągnąć poprzez dezintegrację osadu. W pracy wykorzystano dezintegrację osadu nadmiernego suchym lodem oraz określono jej wpływ na uwalnianie materii organicznej i na efektywność fermentacji metanowej wyrażonej produkcją biogazu. Zamrażanie/rozmrażanie osadu suchym lodem powodowało wzrost wartości ChZTCr o 520 mg O2/dm3, a stopień dezintegracji SD wyniósł 49%. W wyniku destrukcji osadu za pomocą suchego lodu do cieczy nadosadowej zostały również uwolnione proteiny oraz węglowodany, co świadczyło o skuteczności procesu. Stężenia tych parametrów wyniosły odpowiednio 265 i 53 mg/dm3. Poddanie fermentacji mieszanki: osadu zdezintegrowanego w objętości 30%, osadu niezdezintegrowanego w objętości 40 i 30% osadu przefermentowanego spowodowało wzrost wydajności produkcji biogazu o 49%.
    Disintegration by dry ice has a positive effect on the degree and rate of surplus activated sludge anaerobic digestion. By applying thermal disintegration the lysis of cells occurs in minutes instead of days. The intracellular and extracellular components are set free and are immediately available for biological degradation which leads to an improvement of the subsequent anaerobic process. Thermal disintegration by dry ice of the surplus activated sludge results in organic matter and a polymer transfer from the solid phase to the liquid. During disintegration process soluble chemical oxygen demand (SCOD) value and proteins concentration increase about 583 and 265 mg/dm3, respectively. In the same time concentration of carbohydrates increase about 53 mg/dm3. In addition the degree of thermal disintegration changed from 13% for the volume ratio of dry ice to surplus activated sludge 0.25:1 to 49% for the volume ratio of dry ice to sludge 1:1. The addition of thermal disintegrated sludge (30% SASDI of volume) to the digestion process leads to increased biogas production about 49%.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 240-247
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of chain extender structure on the enzymatic degradation of carbohydrate based polyurethane elastomers
    Wpływ budowy chemicznej przedłużacza łańcucha na degradację enzymatyczną elastomerów poliuretanowych otrzymanych z wykorzystaniem węglowodanów
    Autorzy:
    Wojturska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947396.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    polyurethane
    carbohydrates
    enzymatic degradation
    surface structure
    morphology
    roughness
    topography
    poliuretan
    węglowodany
    degradacja enzymatyczna
    struktura powierzchni
    morfologia
    chropowatość
    topografia
    Opis:
    Polyurethane elastomers (PUR) based on 2,2,4(2,4,4)-trimethyl-hexamethylenediisocyanate (TMDI) and polyestrodiol (Desmophen D1200) were prepared using various carbohydrates or their derivatives: monosaccharide (glucose), disaccharide (sucrose), sugar alcohol (mannitol and sorbitol). The effect of stoichiometry of ingredients and type of carbohydrates is discussed in relation to their susceptibility to enzymatic degradation catalysed by lipase from Candida antarctica (Novozym 735). The study supports the suitability of carbohydrates or sugar alcohols as important components of PUR for biomedical applications.
    Elastomery poliuretanowe (PUR) otrzymano z wykorzystaniem 2,2,4(2,4,4)-trimetyloheksametylenodiizocyjanianu (TMDI), poliestrodiolu (Desmophen D1200) oraz różnych węglowodanów lub ich pochodnych: monosacharydu (glukozy), disacharydu (sacharozy), alkoholi cukrowych (mannitol i sorbitol). Określono wpływ stechiometrii składników i rodzaju węglowodanów na podatność otrzymanych poliuretanów na degradację enzymatyczną katalizowaną lipazą uzyskaną z Candida antarctica (Novozym 735). Potwierdzono możliwość wykorzystania węglowodanów i alkoholi cukrowych jako istotnych składników PUR do zastosowań biomedycznych.
    Źródło:
    Polimery; 2020, 65, 2; 125-135
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies