Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Virtues" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Judges’ Virtues and Vices: Outline of a Research Agenda for Legal Theory
Cnoty i wady sędziowskie – zarys koncepcji badań z zakresu teorii prawa
Autorzy:
Widłak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531409.pdf
Data publikacji:
2019-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
virtue
virtue ethics
aretaic theory
judicial virtues
juristic virtues
virtue jurisprudence
judicial character
cnota
cnoty jurydyczne
cnoty sędziowskie
etyka cnót
jurysprudencja cnót
teoria aretyczna
charakter sędziego
Opis:
This article focuses on the issue of applicability of virtue theory to legal theory in civil-law (statutory) jurisdictions and suggests research areas and problems in that respect. The author starts with an assumption that the notion of “virtue” and virtue ethics should be used for the purposes of legal theory starting from references to judicial ethics and normative theory of judicial decision-making. This approach looks especially promising for the purpose of systematizing the chaotic moral language that is being currently used in Poland in reference to judges, their skills, and qualities of their character, which in turn may lead to formulating an explanatory and normative theory of the judicial role that better addresses the observable deficiencies of legal deontology. The author suggests research that could proceed from interpretatively uncovering what are believed to be specific judicial virtues and vices, considering different aspects of the wider Polish and European legal culture of civil law countries (included but not limited to legal and ethical standards, public discourse, legal and other literature, historical and fictional examples, and role models). With respect to judicial ethics, existing virtue theories, including non-eudaimonistic ones, may be examined for the purpose of identifying the model of virtue best suited to the particular nature of the judicial profession. The aretaic (rather than deontological or consequentialist) perspective may enable legal scholarship to take a new path in the debate on the status and qualities of the judiciary, including the problems relating to judicial independence and the selection of candidates for judicial offices.
Artykuł porusza kwestię możliwości zastosowania teorii aretycznej do teorii prawa w jurysdykcjach kręgu kultury prawa stanowionego i proponuje obszary oraz problemy badawcze w tym zakresie. Autor wychodzi z założenia, że wykorzystanie pojęcia „cnoty” i etyki cnót na potrzeby teorii prawa powinno rozpocząć się od odniesienia do etyki sędziego i normatywnej teorii sądowego podejmowania decyzji. Podejście to może być szczególnie owocne na potrzeby 1) uporządkowania chaotycznego języka moralnego, który jest obecny w debacie publicznej w Polsce w odniesieniu do sędziów, ich umiejętności i cech charakteru, co z kolei może doprowadzić do 2) sformułowania teorii wyjaśniającej i normatywnej ról sędziowskich, która lepiej odpowiada zauważalnym brakom prawniczej deontologii. Autor proponuje przeprowadzenie badań, które mogłyby polegać na interpretacyjnym ustaleniu katalogu cnót i wad sędziowskich, biorąc pod uwagę różne aspekty szeroko pojmowanej polskiej i europejskiej kontynentalnej kultury prawnej (obejmujące normy prawne i etyczne, dyskurs publiczny, literaturę prawniczą i inną, historyczne i fikcyjne przykłady i wzorce). Jeśli chodzi o etykę zawodu sędziego, istniejące teorie cnót na gruncie filozofii moralności, w tym nieeudajmonistyczne, powinny zostać uwzględnione w celu zidentyfikowania modelu cnoty najlepiej dostosowanego do specyfiki zawodu sędziego. Aretyczna (a nie deontologiczna lub konsekwencjalistyczna) perspektywa umożliwia otwarcie nowych perspektyw dla debaty nad statusem i jakością sądownictwa, w tym problemów niezależności sędziów i wyboru właściwych kandydatów na urzędy sędziowskie.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 2(20); 51-62
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trust and Trustworthiness as Judicial Virtues
Autorzy:
Widłak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185919.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
trust
trustworthiness
virtue
judicial virtue
judge
Opis:
This article considers the meaning of trust for judicial communication. The central tenet of this analysis is that trust is best conceptualized as a judicial virtue and that it can be most fully explained with aretaic language. This claim is elaborated through, first, making distinctions between trust and reliance, as well as between trust and trustworthiness. Second, exploring the determinants of trustworthiness leads the author to argue for a virtue account of judicial trustworthiness. Third, the article discusses whether and how trust as a particular attitude or propensity may be perceived as a judicial virtue. The argument concludes by considering the relation between trust in judges and trust in justice institutions, such as courts of law.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2022, 14, 4; 151-166
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intertextual Strategy of the Narrator of the Second Epistle of Peter in the Catalogue of Virtues (1:5-7)
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Wojciechowska, Kalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789192.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Second Letter of Peter
hypertextualism
intertextuality
catalog of virtues
stoic ethics
faith
knowledge
virtue
2 Pet 1:5-7
Opis:
The Second Epistle of Peter is one of the least studied texts of the New Testament. It is usually compared with 1 Peter and/or Jude and indeed shows some similarities and some differences with these texts. But little attention is paid to the originality of 2 Peter both in its interpretation of texts from the Jewish tradition and in the application of intertextual strategies to elements of Greek philosophy. 2 Pet 1:5-7 is undoubtedly one of the most Hellenized passages of the epistle. Not only did the narrator use a hierarchical catalog of virtues popular in Greek literature, but also terms that are commonly associated with ethics, especially the stoic ethics (faith – πίστις; virtue – ἀρετή; knowledge – γνῶσις). This article aims to present the manner in which the narrator in 2 Pet 1:5-7 enters into dialogue with Greek ethical texts and how he transforms, innovates, and reinterprets these texts. In other words, what intertextual strategy he uses.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 865-880
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cnoty pokrewne sprawiedliwości w świetle etyki personalistycznej
Virtues related to justice in the light of personalistic ethics
Autorzy:
Niewiadomski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137662.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
virtue
personalism
aretology
person
cnota
personalizm
aretologia
osoba
Opis:
Cnoty pokrewne sprawiedliwości analizowane w optyce personalistycznej wskazują na pewne cechy i uprawnienia osoby ludzkiej, przysługujących jej ze względu na wrodzoną godność. Te cnoty to pietas, cześć, szacunek, posłuszeństwo, wdzięczność, przyjaźń, hojność, prawdomówność, vindicatio i epikeia. Osoba ludzka jawi się jako godna ich aktów, będąc jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego.  
The virtues related to justice analyzed in the light of the personalist ethics indicate some features and rights of the human person, appertaining to them for the sake of their innate dignity. These virtues are: piety, respect, honour, obedience, generosity, friendliness, gratitude, truthfulness, vindication and epikeia. The human person appears worthy of their acts, being the only creature on earth whom God willed for themselves.
Źródło:
Teologia i moralność; 2021, 16, 2(30); 187-199
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberalne wartości, komunitarystyczne cnoty?
Liberal Values, Communitarian Virtues?
Autorzy:
Gałecki, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468860.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
liberalizm
komunitaryzm
wartość
cnota
aksjologia
aretologia
metaetyka
filozofia społeczna
liberalism
communitarism
value
virtue
axiology
aretology
meta-ethics
political philosophy
Opis:
Artykuł porusza stary spór liberalizmu z komunitaryzmem – przyjmuje jednak nieco inną niż dominujące perspektywę. Podjęta zostaje próba zanalizowania obu tych nurtów z punktu widzenia metaetyki. Postawiona zostaje teza, że kluczowa różnica polega na założonej teorii uzasadniania przyjętych stanowisk i zasad. Liberalizm posługuje się ideą wartości, którą cechuje preferencyjność, pluralizm i niewspółmierność, natomiast komunitaryzm odwołuje się do starożytnej idei cnót, zakładających obiektywizm, racjonalność i teleologiczność rzeczywistości moralnej.
This paper raises an old dispute between liberalism and communitarianism – however, it takes a somewhat different than the dominant perspective, as an attempt to analyze both these trends from the metaethical perspective. Liberalism uses the idea of value, which is characterized by preference, pluralism and incommensurability, while communitarianism refers to the ancient idea of the virtues, assuming objectivity, rationality and teleology of the moral reality.
Źródło:
Prakseologia; 2016, 158/2; 247-267
0079-4872
Pojawia się w:
Prakseologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La cuestión del sujeto de las virtudes morales en la Ordinatio de Juan Duns Escoto
The Question of the Subject of Moral Virtues in the Ordinatio of John Duns Scotus
Autorzy:
Cuccia, Emiliano Javier
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507338.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
John Duns Scotus
Ordinatio
morality
ethics
soul
virtue
will
medieval anthropology
Opis:
The article discusses John Duns Scotus’s claim that moral virtues reside in the will as in their subject. It concludes that Scotus represents a position contrary to the common opinion of a large number of his predecessors, not only in relation to virtues but also in relation to the power of the soul and its role in moral life. It also contains a translation of a passage from Ordinatio III, 33, a unique question in which Scotus, after having considered and contested the position of Thomas Aquinas regarding the subject of moral virtues, gives his own opinion on the topic.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2020, 9, 1; 11-31
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roztropność, rozsądek, rozwaga – cnoty zalecane nie tylko Polakom. O twórczości etycznej i pedagogicznej Wincentego Kadłubka
Prudence, Sense, Caution – The Virtues Recommended not only to the Poles. On Ethical and Pedagogical Works of Wincenty Kadłubek
Autorzy:
Żywczok, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810742.pdf
Data publikacji:
2021-04-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
aretologia
cnota
roztropność
rozsądek
rozwaga
arethology
virtue
prudence
sense
caution
Opis:
Ze względu na rzadką recepcję twórczości średniowiecznego myśliciela – Wincentego Kadłubka – autorka artykułu poddała badaniu część osiągnięć dziejopisarskich kronikarza należącą do dorobku aksjologii i aretologii. Kategorie „roztropność”, „rozsądek” i „rozwaga” mają bowiem, oprócz proweniencji etycznej, również wyraźne usytuowanie w dyscyplinie pedagogika i niektórych jej subdyscyplinach. Istotne znaczenie tych kategorii ujawnia się w obszarze pedagogiki teoretycznej i praktycznej. Zatem oprócz przypomnienia specyficznych cech epoki, w jakiej żył oraz tworzył ten wyjątkowy w dziejach narodu polskiego intelektualista, a także zaprezentowania zwięźle zarówno kroniki, jak i faktów biograficznych, niniejszy artykuł stanowi propozycję udzielenia odpowiedzi na kilka pytań: jak Wincenty Kadłubek postrzega roztropność, rozsądek i rozwagę? Jak ujmuje „rodowód”/genezę ludzkiej roztropności, rozsądku i rozwagi? Jakie znaczenie przypisuje kronikarz uosabianiu roztropności, rozsądku i rozwagi? Jakie warunki osiągnięcia roztropności podaje? Jakie czynniki stanowią, w jego przekonaniu, ich przeciwieństwa i przeszkody? Jakie przekazuje wskazówki odnośnie do przezwyciężania tych przeszkód, a także do wychowawczego kształtowania roztropności, rozsądku i rozwagi? Autorka podjęła się hermeneutycznej interpretacji mniej znanej części dorobku Kadłubka w przekonaniu, że analizowane dziedzictwo stanowi kapitał kulturowy narodu, skarbnicę rodzimej tradycji, wciąż mającą wiele do zaoferowania każdemu odbiorcy.
Due to the rare reception of the literary output of Wincenty Kadłubek, a medieval thinker and chronicler, the author of this article examines those literary achievements of Kadłubek’s that relate to axiology and arethology. Such categories as “prudence”, “sense” and “caution”, apart from their ethical provenance, are also closely connected to pedagogics and some of its sub-disciplines. The significant meaning of these categories manifests itself in the spheres of theoretical and practical pedagogics. Therefore, beside containing a sketch of the specific features of the epoch, in which this outstanding Polish intellectual lived and created, and alongside a concise study of the chronicle and the biographical facts, this article also addresses several research problems: how does Wincenty Kadłubek perceive prudence, sense and caution? How does he understand the “origin”/genesis of the human prudence, sense and caution? What significance does the chronicler assign to personification of prudence, sense and caution? What conditions does he consider to be necessary in order to achieve prudence? What factors, in his opinion, hinder these values, and what are their antonyms? How does he propose to overcome all that thwarts prudence, sense and caution, and what advice does he have for educational shaping of these values? The author undertakes a hermeneutic interpretation of the lesser known output of Wincenty Kadłubek in the belief that it belongs to the Polish cultural capital and treasury of tradition, and that it continues to offer much not only to Polish researchers but also to individual recipients.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 1; 119-138
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka o cnotach w „Dialogach” św. Grzegorza Wielkiego
Teaching about virtues in the “Dialogues” by Pope Gregory the Great
Autorzy:
Pawlak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502096.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
aretologia
cnota
cud
Grzegorz Wielki
kult świętych
monastycyzm
Ojcowie Kościoła
pokora
rady ewangeliczne
aretology
virtue
miracle
Gregory the Great
veneration of saints
monasticism
Fathers of the Church
humility
Evangelical counsels
Opis:
Pope Gregory the Great, in his only hagiographical work, the Dialogues, left elaborate teaching on virtues. It is practical to the core and bears a clear pedagogical intention. Gregory wanted the Dialogues readers, prevalently monks, to be granted an encouragement to live a virtuous life. The paramount virtue is humility, which stands at the root of any other virtue. The other important virtues described in Dialogues are poverty, chastity and obedience. Furthermore, as a specific mark of Gregory’s spirituality, the virtue of gravity occurs. The countless examples of saints, mentioned in the Dialogues, are an invitation to live in a close relationship with God since every virtue depends on the grace of God. In this respect, Gregory is an heir of Augustine’s teaching on grace, according to which grace precedes every single good deed of man.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 189-203
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dobrze działać” i „dobrze żyć” – cnoty jako trwały fundament ludzkiego działania
„To act well” and „to live well” – virtues as the solid foundation of human conduct
Autorzy:
Gliniecki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31043998.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
action’s end
virtue
human act
moral good
Maritain
personalism
moral law
cel działania
cnota
czyn ludzki
dobro moralne
personalizm
prawo moralne
Opis:
Człowiek kieruje się w stronę jakiegoś dobra − cel działania. W naszej pracy skupimy się na stronie praktycznej ludzkiej egzystencji analizując następującą problematyką: w jaki sposób można kierować owym działaniem, aby realizować dobro właściwe tylko człowiekowi? Jakie warunki pozwalają człowiekowi możliwie najpełniej żyć zgodnie z wymaganiami prawa moralnego? W tym celu analizujemy cnoty rozumiane jako konkretne dyspozycje, które ukierunkowują człowieka na dobro i wyznaczają pewne imperatywy działania ludzkiego. Dochodzimy do wniosku, że cnoty pozwalają się człowiekowi rozwijać i afirmować jego specyfikę pośród innych stworzeń. Jest ona stałą sprawnością, która kieruje działanie i angażuje władze typowe dla człowieka: świadomości, rozumu i wolnej woli. Pozwala nie tylko dobrze działać, ale również dobrze żyć. W oparciu o personalistyczne ujęcie bytu człowieka stwierdzamy, iż cnota utożsamia się z dobrem moralnym i w ten sposób pomaga określić sens obiektywny tego działania.
In our lives we always want to approach some good and the moral law itself indicates a particular way to achieve it (the purposefulness of action). This article focuses on the practical side of human existence by analysing the following questions: How an action may lead to achieving the good adequate only for the human being? What conditions enable us to live optimally and as fully as possible in accordance with the requirements of the moral law? In the interest of searching for answers to these questions, an analysis of virtues is undertaken understood as specific dispositions that not only direct a person to righteousness, but also determine certain imperatives of human action that should always be followed. The presented analysis guide to the conclusion that virtue allows not only to act well, but also to live well. Virtue is not a an acquired behavior pattern regularly followed until it becomes almost involuntary, yet a specific constant capability that addresses human action while engaging factors typical of a human being: consciousness, reason and free will. Such an approach to virtue reveals its rational dimension and thus shows the specificity of human action. Based on the personalistic view of human existence, it can be state that virtue is equated with the moral good and on that account helps to determine the objective meaning of action.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 83-98
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies