Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "state violence" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Culture and Authority II
Autorzy:
Wołpiuk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965983.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
state authority
society
individual
legal norms
cultural norms
cultural patterns
integrity
violence
social dialogue
culture of dialogue and negotiation
Opis:
The subject matter of the second part of the article (the first part was published in issue 1/2019 of the “Critique of Law”) is a continuation of the analysis of the impact of cultural patterns such as integrity, social dialogue, elimination of violence on the formation of the relationships between authorities and members of the state community.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2019, 11, 2; 229-312
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How to build a resilient society in a weak state: the case of Lebanon
Autorzy:
Issa, Alex
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165712.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
sectarianism
corruption
violence
foreign interference
development policies
education
social cohesion
international cooperation
Opis:
The Beirut Port explosion brought to the world’s attention the long-term struggle of a population suffering from structural deficiencies due to the lack of efficient public policies and strong state institutions capable of fulfilling their primary roles. The weak Lebanese state is the victim of its rulers’ inability to ensure their population has access to its basic needs and rights. On the other hand, the population itself is stuck in a vicious circle due to the specificity of the Lebanese political culture that gives more power and allegiance to the community than the state itself, creating an atmosphere revolving around corruption, clientelism and violence, and leading to massive flow of educated young people who desperately want to but cannot help their country. In such circumstances, both the state and the population become a target for bigger regional powers that use the Lebanese territory as a battlefield for their own rivalries and interests. Consequently, and with an unprecedent economic crisis, building a resilient society in Lebanon is challenged by various obstacles that need to be addressed as a whole, by including the different actors involved in such processes and mostly the local population itself, whose role is indispensable in building lasting resilience and peace.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2022, XLVIII, 3; 247-256
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwubiegunowa typologia społeczeństw Murraya Rothbarda
Autorzy:
Stefaniak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647285.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Murray Rothbard
contractual society
hegemonic society
violence
contract
human actions
liberty, state
społeczeństwo kontraktowe
społeczeństwo hegemoniczne
przemoc
kontrakt
ludzkie działanie
wolność
państwo
Opis:
The article presents a bipolar typological system developed by the American economist Murray Rothbard. Focusing on describing two ideal types, it tries to introduce criteria in order to sort human communities according to indexing axis defined by contractual society on the one side and by hegemonic society on the other. The basis of the considerations is the Rothbardian notion of “violence” as the coercive type of human actions and the notion of “contract” as the voluntary type of actions. The text raises also the problem of positive and negative liberty as a key element of the typology presented by the American author. Furthermore it proposes possible uses of the discussed rating in social science.
Artykuł przedstawia dwubiegunowy system podziału społeczeństw zaproponowany przez amerykańskiego ekonomistę Murraya Rothbarda. Koncentrując się na opisie dwóch idealnych typów, autor stara się przybliżyć kryteria pozwalające uszeregować zbiorowości ludzkie według osi podziału wyznaczanej przez społeczeństwo kontraktowe z jednej strony i społeczeństwo hegemoniczne z drugiej. Podstawą rozważań jest Rothbardowskie pojęcie „przemocy” jako działań ludzkich mających charakter przymusowy oraz pojęcie „kontraktu”, będące fundamentem działań dobrowolnych. Tekst porusza także problematykę wolności pozytywnej i negatywnej w odniesieniu do działań państwa jako kluczowego elementu typologii zaproponowanej przez amerykańskiego badacza. Autor proponuje ponadto jego możliwe zastosowania w naukach społecznych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2015, 40, 2
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DYSFUNKCYJNOŚĆ PAŃSTWA MEKSYKAŃSKIEGO W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO
Dysfunction of the Mexican State in Reference to the Public Safety
Autorzy:
Derwich, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555922.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
Meksyk
bezpieczeństwo publiczne przestępczość zorganizowana przemoc
narkobiznes
Mexico
public security
organized crime
violence
narcobussines2
Opis:
Rosnąca przemoc w Meksyku powoduje, iż kwestia bezpieczeństwa publicznego w tym państwie staje się jednym z ważniejszych problemów, z którymi w najbliższym czasie muszą zmierzyć się władze. Analiza funkcjonowania państwa meksykańskiego w sferze bezpieczeństwa pokazuje jednak wyraźnie, iż w tym zakresie instytucje państwowe cierpią na głęboką dysfunkcyjność. Skutkiem tego jest daleko idąca ekspansja przestępczości zorganizowanej, głównie karteli narkotykowych. Mimo zdecydowanych działań – szczególnie administracji Felipe Calderona – władze meksykańskie zupełnie nie są w stanie poradzić sobie z tym problemem. Tak zwana wojna z narkotykami nie przynosi pożądanych efektów. Jest to następstwo niezdolności instytucji państwowych do skutecznego ograniczania funkcjonowania karteli narkotykowych. Niemal całkowita dysfunkcyjność policji, brak przygotowania wojska do realizacji nowych zadań, szerząca się korupcja, to tylko niektóre z przejawów niezdolności państwa, jeśli chodzi o zapewnienie jednej z podstawowych potrzeb obywateli, jaką jest bezpieczeństwo jednostki. Dysfunkcyjność niesie ze sobą istotne zagrożenie dla porządku prawnego państwa oraz stabilności politycznej. W Meksyku miała istotny wpływ na przebieg ostatniej elekcji prezydenckiej, w której wyborcy odrzucili dotychczasową formę walki z przestępczością zorganizowaną i zagłosowali na kandydata PRI, który głosił konieczność porzucenia strategii opartej na haśle wojny z narkotykami.
Growing violence in Mexico makes a public security issue one of the most important problems that faces Mexican authorities. An analysis of functioning of the Mexican state in the area of security demonstrates quite explicitly that state’s institutions responsible for ensuring security to the citizens suffer a deep dysfunction. The effect of this grave dysfunction is the expansion of organized crime in Mexico, mostly drug cartels. Despite a set of strong efforts – maintained mostly by the administration of president Felipe Calderón – Mexican authorities cannot resolved the problem of growing violence related to the development of narcobusiness. So called “war on drugs” does not bring required effects. It is the result of disability of state’s institutions to restrict activity of drug cartels that are the source of a huge wave of violence. Almost total dysfunction of police forces, lack of proper training of military forces to realize new functions, huge corruption are only a few examples of state’s disability to realize one of the principle needs of the citizens which is security. The state dysfunction issue is very important not only in the result of not carrying out its basic duties and functions toward citizens. It brings a significant danger for the rule of law and political stability. In Mexico this dysfunction had a significant impact on the results of the last presidential election in which citizens refused hitherto model of combating the organized crime and voted for the PRI candidate that rejected previous strategy.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2014, 22, 1(83); 3-22
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe aspekty prawno-organizacyjne zwalczania terroryzmu w Europie
Basic legal and organizational aspects of combating the terrorism in Europe
Autorzy:
Lubiewski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/136574.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
terror
terroryzm
przemoc
walka
państwo
prawo
współpraca
obrona
terrorism
violence
fight
state
law
cooperation
defense
Opis:
W artykule poruszono problematykę zwalczania terroryzmu na płaszczyźnie zinstytucjonalizowanej Europy. Znakomitym obszarem badawczym w tym zakresie, z racji zarówno realnych zagrożeń, jak i aktywizowania obszaru przeciwdziałania, jest kontynent europejski. Początek powojennej europejskiej współpracy w dziedzinie zwalczania terroryzmu datuje się na lata 70. ubiegłego wieku. Czynnikiem inicjującym była nowa twarz europejskiego terroryzmu. Ówczesny terroryzm zyskał na sile, a z narodowego przeobraził się w ponadnarodowy. Przeobrażenia te trwale zapisały się w środowisku bezpieczeństwa współczesnej Europy, w której wiele instytucji międzynarodowych podejmuje działania związane z przeciwdziałaniem terroryzmowi oraz reagowaniem na akty przemocy ze strony organizacji międzynarodowych.
The article discusses the issue of combating terrorism at the level of institutionalized Europe. An excellent research area in this field, due to both the real threats and the activation of the counteraction area, is the European continent. The beginning of the post-war European cooperation in the field of combating terrorism dates back to the 1970s. The initiating factor was the new face of European terrorism. The terrorism of that time grew stronger and transformed from a national one into a supranational one. These transformations have permanently enshrined in the security environment of modern Europe, in which many international institutions respond to counteract terrorism and react to acts of violence on the part of international organizations.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2018, 1, 66; 135-148
0239-5223
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza a kultura II
Culture and authority II
Autorzy:
Wołpiuk, Waldemar Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965411.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
władza państwowa
społeczeństwo
jednostka
normy prawa
normy kultury
wzorce kultury
uczciwość
przemoc
dialog społeczny
kultura dialogu i negocjacji
state authority
society
individual
legal norms
cultural norms
cultural patterns
integrity
violence
social dialogue
culture of dialogue and negotiation
Opis:
Przedmiotem drugiej części artykułu (pierwsza część została opublikowana w numerze 1/2019 „Krytyki Prawa”) pozostaje analiza wpływu wzorców kultury, m. in. takich jak uczciwość, dialog społeczny, eliminacja przemocy, na formowanie stosunków między władzą a członkami społeczności państwowej.
The subject matter of the second part of the article (the first part was published in issue 1/2019 of the “Critique of Law”) is a continuation of the analysis of the impact of cultural patterns such as integrity, social dialogue, elimination of violence on the formation of the relationships between authorities and members of the state community.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2019, 11, 2; 283-298
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meandry w kwestii cywilnej kontroli nad Siłami Zbrojnymi w RP po 1989 roku
Meanders in Civilian Control over the Armed Forces in Poland After 1989
Меандеры в вопросе гражданского контроля над вооруженными силами в Польше после 1989 года
Autorzy:
Trejnis, Zenon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176058.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
civilian control
supremacy
supervision
armed forces
organs of
violence
clear command and control line
democratic state
security and
defence
гражданский контроль
верховенство
надзор
вооруженные силы
органы насилия
четкая линия управления
демократическое государство
безопасность и оборона
Opis:
The article presents considerations and opinions on the observance of constitutional principles related to civil and democratic control over the armed forces after 1989 in Poland. The control, supremacy, and supervision of the civil authorities over the organs of violence are one of the greatest challenges a democratic state must face. Civilian control of the military is vital today, as NATO has made it a prerequisite for membership. The article aims to present a research problem and answer the question – how each side perceives its role and what function it fulfils in terms of control, authority, and supervision – from the public respect and popularity enjoyed by a given politician, political institution, or armed forces to the administrative or political abilities of the ruling politicians. Civilian control should also be accepted by military commanders and political leaders in power and result from the institutional and legal regulations adopted in a given country and the experience of NATO members. The armed forces are to serve the state, protect its independence, security, and territorial integrity, and therefore maintain political neutrality, not selected political groups (parties) or society. Since there is no uniform model or system of control over the military, there are only common principles necessary to guarantee democratic and civilian control over the armed forces in the state.
В статье представлены соображения и мнения о соблюдении конституционных принципов, связанных с вопросом гражданского и демократического контроля над вооруженными силами после 1989 года в Польше. Контроль, верховенство или надзор гражданских властей над органами насилия являются одной из самых больших проблем, стоящих перед демократическим государством. Гражданский контроль над вооруженными силами сегодня имеет особое значение, поскольку НАТО признало его необходимым условием членства. Цель статьи – ответить на вопрос – как каждая сторона воспринимает свою роль и какую функцию она выполняет в плане контроля, верховенства и надзора – от общественного уважения и популярности, которыми пользуется тот или иной политик, политический институт или вооруженные силы к административным или политическим способностям правящих политиков. Гражданский контроль также должен быть принят военными командирами, а также политическими лидерами, находящимися у власти, и должен основываться на институциональных и правовых нормах, принятых в данной стране, и опыте членов НАТО. Вооруженные силы должны служить государству, защищать его независимость, безопасность и территориальную целостность, а потому оставаться политически нейтральными, а не избранным политическим (партиям) или социальным группам. В связи с тем, что не существует одна модель функционирования вооруженных сил или системы контроля над ними, существуют только общие правила, необходимые для обеспечения демократического и гражданского контроля над вооруженными силами в государстве.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 4(24); 9-39
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
przemoc
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
euroislam
imigranci
islam
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
appeasement
assassination attempt
deradicalization
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
Opis:
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
appeasement
assassination attempt
deradicalization
euroislam
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
islam
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
imigranci
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
przemoc
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
Opis:
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies