Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "utlenianie żelaza" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Effect of high temperature oxidation on structure and corrosion resistance of the zinc coating deposited on cast iron
Wpływ wysoko-temperaturowego utleniania na strukturę i odporność korozyjną powłoki cynkowej naniesionej na żeliwo
Autorzy:
Jędrzejczyk, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/354508.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
utlenianie żelaza
cynkowanie
odporność na korozję
cast iron oxidation
zinc coating
corrosion resistance
Opis:
The presented work describes results regarding influence of the high-temperature oxidation on anticorrosion properties of zinc coating created during hot-dip galvanizing at surface of cast iron contained different graphite precipitates: flake, vermicular, nodular. Test was made in Na2SO4 solution, using specific samples in form of cylinder, with groove lathed at the whole side wall circumference, to make the oxidation and galvanizing easier. Before corrosion test, samples were oxidized at temperature 850 °C, within 4h, sandblasted and etched chemically. For comparison, the corrosion resistance of cast iron samples without preliminary oxidation treatment and steel sample galvanized in analogical conditions were also measured. Research confirmed that to obtain subsurface composite cast iron layer two stage scale removal process is necessary: sandblasting combined with chemical treatment. When only sandblasting is applied the clean outside surface is achieved but zinc penetration depth inside after-graphite voids is slight. On the other hand, using one stage chemical treatment the completely removal of relatively thick outside scale layer was impossible. Research proved that cast iron oxidation process increases essentially the corrosion resistance of created zinc layer. This difference changes with dependence on graphite shape and is the smallest in case of nodular graphite and increases as graphite precipitates change to vermicular and flake. The achieved effect results from neutralization of negative influence of graphite precipitation on compactness and continuity of zinc coating and created subsurface composite layer.
W pracy opisano wyniki badań dotyczących wpływu wysokotemperaturowego utleniania na właściwości antykorozyjne powłoki cynkowej naniesionej podczas cynkowania zanurzeniowego na żeliwo zawierające różną postać grafitu (płatkowy, wermikularny, kulkowy). Badania prowadzono w roztworze Na2SO4, na specyficznych próbkach w kształcie walca, z rowkiem wykonanym na całym obwodzie pobocznicy, w celu ułatwienia procesu utleniania i cynkowania. Przed badaniami korozyjnymi próbki utleniano w temperaturze 850 °C, przez okres 4h, po czym piaskowano i chemicznie trawiono. Dla porównania odporność korozyjną określano również na próbkach niepoddanych utlenianiu oraz na próbce stalowej cynkowanej analogicznie. Badania potwierdziły, że do wytworzenia podpowierzchniowej kompozytowej warstwy żeliwa konieczne jest zastosowanie dwuetapowego procesu usuwania zgorzeliny: piaskowania połączonego z obróbką chemiczną. Zastosowanie tylko piaskowania gwarantuje wprawdzie uzyskanie czystej powierzchni zewnętrznej, natomiast głębokość penetracji cynku w głąb pustek po-grafitowych jest znikoma. Z kolei, za pomocą stosowanej obróbki chemicznej całkowite usunięcie relatywnie grubej zewnętrznej warstwy zgorzeliny nie było możliwe. Badania wykazały, że proces utleniania żeliwa w znacznym stopniu zwiększa odporność korozyjną nanoszonej powłoki cynkowej. Różnica zmienia się w zależności od kształtu grafitu i jest najmniejsza w przypadku grafitu kulkowego, i zwiększa się w miarę przechodzenia do grafitu wermikularnego i płatkowego. Uzyskany efekt wynika z neutralizacji szkodliwego wpływu grafitu na zwartość i ciągłość powłoki cynkowej oraz wytworzonej podpowierzchniowej warstwy kompozytowej.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2012, 57, 1; 145-154
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of Spontaneous Oxidation Processes of Zero-valent Iron and Electrocoagulation for Reactive Black 5 Removal
Zastosowanie procesów samorzutnego utleniania żelaza na zerowym stopniu utlenienia (ZVI) oraz elektrokoagulacji (EC) w usuwaniu Reactive Black 5
Autorzy:
Wysocka, I.
Filipkowska, U.
Jóźwiak, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233177.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
dye removal
zero-valent iron
electrocoagulation
reactive dyes
usuwanie barwników
utlenianie żelaza
elektrokoagulacja
barwniki reaktywne
Opis:
Two methods of Reactive Black 5 dye removal were compared in this work, namely electrocoagulation (EC) and one based on spontaneous electrochemical oxidation of zero-valent iron (ZVI). Both methods are based on electrode processes and the sorption process and allow to achieve a similar effectiveness of dye removal. In the case of ZVI, however, a longer contact time or a greater surface area of the electrodes applied is necessary. In turn, the ZVI enables to conduct the processes of dye removal with no requirement for an external source of electric current (lower exploitation inputs). The study demonstrated that the application of both the ZVI method and EC is especially advisable in the case of lower initial concentrations of dye in the solution, i.e. the higher the concentration, the lower the contribution of electrode processes in dye removal from the solution and the greater the contribution of sorption processes.
W ramach niniejszej pracy porównano dwie metody usuwania barwnika Reactive Black 5. Metodę elektrokoagulacji (EC), oraz metodę opartą na samorzutnym elektrochemicznym utlenianiu żelaza na 0 stopniu utlenienia (ZVI). Obie metody wykorzystują procesy elektrodowe oraz procesy sorpcji, umożliwiając uzyskanie podobnej efektywność usuwania barwnika. W przypadku ZVI wymagany jest jednak dłuższy czas kontaktu, lub większa powierzchnia zastosowanych elektrod. ZVI umożliwia jednak przeprowadzenie procesów usuwania barwy, bez konieczności stosowania zewnętrznego źródła prądu (mniejsze nakłady eksploatacyjne). Badania wykazały, że zastosowanie zarówno metody ZVI i EC ma szczególne uzasadnienie w przypadku niższych stężeń początkowych barwnika w roztworze. Im wyższe stężenie, tym udział procesów elektrodowych w usuwaniu barwy roztworu jest mniejszy a przewagę zyskują procesy sorpcji.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2017, 4 (124); 121-128
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies