Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Berg, L." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Wyciągi roślinne w ochronie truskawki (Fragaria vesca L.) przed Botrytis cinerea pers. (Berg.)
    Plant extracts in protection of strawberry (Fragaria vesca L.) against botrytis cinerea pers. (Berg.)
    Autorzy:
    Sas-Piotrowska, B.
    Piotrowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1826288.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    uprawa truskawki
    szara pleśń
    Botrytis cinerea pers
    Opis:
    Truskawka uprawiana jest w Polsce na powierzchni około 50 tys. ha, z czego 80% areału przypada na odmianę "SENGA-SENGANA" (Cianciara 1991). Jest to odmiana charakteryzująca się małą odpornością na porażenie przez Botrytis cinerea Pers. (Berg.) - sprawcę szarej pleśni. Silna infekcja roślin spowodowana przez wymienionego patogena może spowodować straty w plonie dochodzące do 80%. Patogen poraża wszystkie organy rośliny, jednak największe obniżenie plonu powoduje porażenie kwiatów i owoców. Rebandel (1988) podaje, że porażenie od 1 do 5% kwiatów obniża plon owoców o 13÷20%, a gdy porażeniu ulegnie 5÷10% kwiatów to plon spada o 17÷30%. Infekcja kwiatów truskawki następuje bardzo szybko nie tylko w warunkach dużych opadów deszczu. Zakażeniu sprzyja także wysoka wilgotność powietrza i nocne rosy. Z tego też względu uzyskanie wysokich i dobrej jakości plonów z plantacji truskawki gwarantują prawidłowe zabiegi ochronne, najczęściej opryski środkami chemicznymi. Celem badań było sprawdzenie przydatności wyciągów roślinnych w ochronie truskawki przed Botrytis cinerea - sprawcą szarej pleśni. Aktywność ich porównywano z aktywnością zalecanych fungicydów. Na podstawie wyników badań własnych stwierdzono, że najskuteczniej wzrost grzyba B.cinerea hamowały in vitro: wyciąg alkoholowy z Polygonum persicaria i P bistorta oraz acetonowy z P.aviculare. W badaniach polowych do najbardziej aktywnych należały wyciągi alkoholowe z P.bistorta i P.hydropiper. Potwierdza to wcześniejsze doniesienia o dużej aktywności fungicydalnej P.bistorta (Sas-Piotrowska i Piotrowski 1995, 1996). Roślina ta zawiera około 25% garbników hydrolizujących (pochodnych kwasu galusowego) i niehydrolizujących (pochodnych pirokatechiny), dużą ilość wolnych kwasów fenolowych - związków uważanych za inhibitory rozwoju grzyba. Poza tym zawarte w tej roślinie garbniki mają działanie odkażające, niszcząc różne szczepy bakterii (Ożarowki 1976). Badania laboratoryjne okazały się częściowo sprzeczne z polowymi. Wyciągi z czosnku i pokrzywy w testach in vitro bardzo silnie ograniczały rozwój kolonii B.cinerae, podczas gdy in vivo wykazywały one niską aktywność. Wyniki te są zatem sprzeczne z danymi prezentowanymi przez Schmidtke (1995). Stwierdzono także, że efekt działania in vitro niektórych wyciągów (P.persicaria, P. aviculare, P.bistorta) nie odbiegał od aktywności klasycznych fungicydów (Euparen 50 WP). Ich aktywność w doświadczeniach polowych była niższa aniżeli fungicydów stosowanych przemiennie. Podkreślić jednak należy, że testowane wyciągi nie zawierały substancji pomocniczych (stabilizatorów, synergentów itp), które wchodzą w skład klasycznych fungicydów
    The objective of the study was to determine the usefulness of water, acetone and alcohol extracts prepared from 13 plant species for protection of a strawberry plantation (Fragaria vesca L.) against Botrytis cinerea Pers. (Berg.) causing grey mould. The in vitro and in vivo activities of the extracts was compared with that of fungicides recommended for strawberry cultivation. It was shown that in vitro activity of the Polygonum persicaria, P.aviculare and P.bistorta extracts was comparable with Euparen 50 WP activity. The in vivo effectiveness of the extracts was lower than that of Sadoplon, Sumilex and Euparen used alternatively.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2001, Tom 3; 181-189
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plant extracts in protection of strawberry (Fragaria vesca L.) against Botrytis cinerea Pers. (Berg.)
    Wyciągi roślinne w ochronie truskawki (Fragaria vesca L.) przed Botrytis cinerea Pers. (Berg.)
    Autorzy:
    Sas-Piotrowska, B.
    Piotrowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1826257.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    uprawa truskawki
    środki ochrony roślin
    ochrona plantacji truskawki
    Opis:
    Strawberry is cultivated in Poland on the area of about 50,000 ha, out of which 80% falls to the variety 'SENGA-SENGANA' (Cianciara 1991). It is a variety of low resistance to the infection with Botrytis cinerea Pers. (Berg.) - the fungus causing grey mould. A strong infection of plants caused by the pathogen can result in losses as high as 80%. The pathogen infects all the plant organs, however the most severe impact on the yield has the infection of flowers and the fruit. Rebandel (1988) has observed that the infection of flowers ranging 1÷5% can reduce the fruit yield by 13÷20%, while flower infection ranging 5÷10% results in the yield drop of 17÷30%. Infection of strawberry flowers goes on very quickly, not only at a heavy rainfall. It is also promoted by a high air moisture level as well as night dews. That is why obtaining strawberry yields of good quality can be secured only by proper protective measures. Spraying with chemicals is very common. The objective of the study was to determine the usefulness of plant extracts for protection of strawberry against Botrytis cinerea, a fungus causing grey mould. Their activity was compared with fungicides recommended for such treatments. Fighting diseases and pests of strawberry is one of the most basic treatments on a plantation. Plant protection against the fungus Botrytis cinerea is apparently simple because of numerous fungicides on the market recommended in this case. However, considering their phytotoxicity, formation of fungus strains resistant to them, and last but not least environmental issues, a need for alternative solutions for protection of plantations arises. The results have indicated that Sadoplon 75 WP and Thiram-Granuflo 80 WG were the most effective fungicides. However, this finding is in a discrepancy with the results of in vitro studies reported by Machowicz-Stefaniak (1994). The author has found that Sadoplon 75 WP, Sumilex 50 WP, Euparen 50 WP should be included into a fungicide group of poor anti-fungal activity against B.cinerea. The most active ones were Ronilan 50 WP and Rovral 50 WP. According to Meszka and Bielenin (1997) Sumilex 50 WP and Sumico 50 WP are very effective preparations in the protection of strawberry fruit against grey mould. Considering biological effectiveness of the treatment and limiting the possibility of creation of resistant fungal strains Goszczyński (1994) has recommended the use of mixtures of dicarboxymide preparations with Thiram-Granuflo in the ratio 1 : 2. An important problem is also lowering the rates of chemical preparations, what improves the healthiness of edible fruit (Kaniuczuk 1989) and reduced the concentration of pesticide residues (Makosz and Karpiel 1994), especially those which cumulate easily: dichlofluanide (Euparen 50 WP) and iprodione (Rovral 50 WP). The facts mentioned above indicate the need for a complex protection of strawberry plantations comprising chemical, mechanical and biological methods (Żurawicz 1994). One of the latter is utilisation of fungicidal properties of plant extracts (Sas-Piotrowska and Piotrowski 1995). Roughly 85% plants excrete to the environment chemical compounds side-affecting other organisms. Some of them or their synthetic analogues found practical application in plant protection (nicotine, garlic, pyretroids). As has been shown in this study, alcohol extracts from Polygonum persicaria and P.bistorta as well acetone extract from P.aviculare limited the in vitro growth of B.cinerea most efficiently. On the other hand, in the field study alcohol extracts from P.bistorta and P.hydropiper were most active. It corroborates with earlier reports on a high fungicidal activity of P.bistorta (Sas-Piotrowska and Piotrowski 1995, 1996). This plant contains about 25% hydrolysing (derivatives of gallic acid) and non-hydrolysing (derivatives of pyrocatechine) tannins, a high concentration of free phenolic acids, the compounds considered fungal growth inhibitors. Besides, tannins found in this plant have a disinfective activity destroying various bacterial strains (Ożarowki 1976). Results of laboratory experiments were somewhat contradictory to those of field experiments. In the in vitro investigations garlic and nettle extracts strongly inhibited the growth of B.cinerea colonies, while in the in vivo experiments the same extracts were not very active. Therefore, these findings are in a discrepancy with the data of Schmidtke (1995). Some effects of the in vitro activity of the extracts (P.persicaria, P.aviculare, P.bistorta) were similar to those of classic fungicides (Euparen 50 WP). Their activity in the field experiments was lower than that of fungicides used alternatively. However, an important factor is that the extracts tested did not contain any assisting substances, such as stabilisers, synergetics, etc., usually added to classic fungicide preparations.
    Celem badań było określenie przydatności wyciągów (wodnych, acetonowych i alkoholowych) sporządzonych z 13 gatunków roślin do ochrony plantacji truskawki (Fragaria vesca L.) przed sprawcą szarej pleśni (Botrytis cinerea Pers. (Berg.). Aktywność in vitro i in vivo wyciągów roślinnych porównywano z aktywnością fungicydów zalecanych do ochrony tej rośliny. Wykazano, że aktywność in vitro wyciągów z Polygonum persicaria (L), P.aviculare (L) i P.bistorta (L) była porównywalna z aktywnością EUPARENU 50 WP. Skuteczność in vivo wyciągów była niższa aniżeli stosowanych przemiennie fungicydów Sadoplon, Sumilex i Euparen. Niniejszy artykuł ukazał się w całości w języku polskim w Roczniku Ochrony Środowiska Tom 3 Rok 2001. W związku z licznymi zapytaniami ośrodków zagranicznych, do których dociera nasze czasopismo i zainteresowaniem pełną treścią tego artykułu, Redakcja postanowiła wydrukować go ponownie w niniejszym Tomie w języku angielskim.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2002, Tom 4; 545-553
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies