Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nośnik" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wykorzystanie technologii blockchain w zakresie przechowywania dokumentów na gruncie prawa bankowego
Usage of blockchain technology for storing documents under Banking Law
Autorzy:
Gałus, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499670.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
bank
blockchain
trwały nośnik
odpowiedzialność administracyjna
durable medium
administrative liability
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie kwestii teoretycznych oraz praktycznych związanych z dopuszczeniem przez prawodawcę na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 marca 2020 r., w sprawie dokumentów związanych z czynnościami bankowymi, sporządzanych na informatycznych nośnikach danych (Dz. U. z 2020 r., poz. 476), możliwości wykorzystania przez banki technologii blockchain w zakresie przechowywania dokumentów związanych z czynnościami bankowymi. Głównym motywem dla przeprowadzenia analizy była znikoma wiedza na temat technologii blockchain, cech umożliwiających jej wykorzystanie w działalności instytucji funkcjonujących w ramach sektora bankowego jako trwałego nośnika, jak również analiza możliwości poniesienia przez bank odpowiedzialności administracyjnej w przypadku popełnienia deliktu administracyjnego stypizowanego w art. 5 ust. 2 tego rozporządzenia. Z uwagi na innowacyjność oraz perspektywiczny charakter wykorzystywania nowych technologii w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez banki, przeprowadzono szczegółową analizę treści art. 5 ust. 2 rozporządzenia, w celu zaprezentowania praktycznych aspektów związanych z wykorzystywaniem technologii blockchain.
The article presents the analysis of theoretical and practical issues related to the legislator's admittance under article 5(2) of the Regulation of the Council of Ministers of 9 March 2020 on documents related to banking activities, drawn upon computerized data mediums (Journal of Laws of 2020, item 476), the possibility for banks to use blockchain technology in the scope of storing documents related to their banking activities. The main motive for the analysis was, in fact, low awareness of the blockchain technology, its features enabling its usage in the activities of institutions operating in the banking sector as a durable medium, as well as the analysis of the possibility of the bank incurring administrative liability in the event of committing an administrative delict, as provided for in article 5(2) of that Regulation. Due to the innovative and forward-looking nature of the usage of new technologies in the scope of business activity conducted by banks, the author decided that a thorough analysis of the content of article 5(2) of the Regulation is necessary to present the possibilities and practical aspects related to the use of blockchain technology.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2020, 10; s. 53-66
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trwały nośnik w obrocie konsumenckim
Durable medium in consumer trade
Autorzy:
Szczygieł, Jan Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508587.pdf
Data publikacji:
2017-05-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
konsument
prawo do informacji
trwały nośnik
consumer
the right to information
durable medium
Opis:
The article presents selected issues relating to the responsibilities of entrepreneurs to provide consumers with specific information about their durable medium. Not only is the discussion focused on the definition of a durable medium and its characteristics, but it also indicates the types of materials and tools that may be recognised as permanent durable media, and as such be used in the modern consumer transactions.
Artykuł prezentuje wybrane kwestie związane z ciążącym na przedsiębiorcach obowiązkiem przekazania konsumentom określonych informacji na trwałym nośniku. Czynione rozważania koncentrują się nie tylko wokół kwestii definicji trwałego nośnika i cech charakterystycznych, lecz także wskazują rodzaje materiałów i narzędzi mogących zostać uznanymi za trwałe nośniki i jako takie znaleźć zastosowanie we współczesnym obrocie konsumenckim.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 3; 19-31
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie dokumentu w prawie cywilnym — głos w dyskusji nad istotą regulacji art. 77(3) k.c.
The concept of a document in civil law — a voice in the discussion on the substance of Article 77(3) of the Civil Code
Autorzy:
Górska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933522.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
dokument
dokument elektroniczny
trwały nośnik
informacja
kopia
document
e-document
durable medium
information
copy
Opis:
Szeroka definicja dokumentu w art. 77(3) k.c. ma charakter ramowy, o zasięgu systemowym. Każdy nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią stanowi dokument, choć jednocześnie w obrocie może występować wiele jego różnych postaci. Artykuł omawia istotę regulacji art. 77(3) k.c., starając się wyjaśnić kwestie sporne na tle dotychczasowego dorobku doktryny i orzecznictwa. Równoległym celem opracowania jest zwrócenie uwagi na to, że inne przesłanki przesądzają o istnieniu dokumentu, a inne o uznaniu dokumentu za prawidłowy, ważny lub kompletny.
The broad definition of the document in Article 77(3) of the Civil Code is of a framework nature, with a systemic scope. Every information carrier that allows to get acquainted with its content is a document, although many different forms of it can be found on the market at the same time. The article discusses the essence of the regulation of Article 77(3) of the Civil Code, trying to clarify the disputed issues against the background of the existing acquis of doctrine and judicature. The parallel aim of the study is to draw attention to the fact that other premises determine the existence of the document and others determine that the document is correct, valid or complete.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 5; 55-63
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udostępnianie wzorca umownego w elektronicznym obrocie konsumenckim z perspektywy prawa unijnego i orzecznictwa TS
Standard contract terms in consumer contracts concluded online from the perspective of EU Law and the case law of CJEU
Autorzy:
Kubiak-Cyrul, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508130.pdf
Data publikacji:
2017-05-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
wzorce umowne
trwały nośnik
strona internetowa
click wrapping
hiperlink
konsument
obowiązki informacyjne przedsiębiorcy
standard contract terms
durable medium
website
hyperlink
consumer
information requirements
Opis:
Prawie wszystkie umowy zawierane online w obrocie konsumenckim realizowane są przy wykorzystaniu wzorców umownych. Ten model adhezyjnych stosunków prawnych uznać należy obecnie za dominujący i trudno znaleźć dla niego efektywną na masową skalę alternatywę. Nie ma wątpliwości co do tego, że praktyki związane z posługiwaniem się wzorcami umownymi w obrocie elektronicznym będą utrwalane i rozbudowywane w związku z dynamicznym rozwojem technologii cyfrowej. Zawieranie umów z wykorzystaniem wzorców umownych wymaga jednak poszanowania istniejących regulacji mających służyć ochronie słabszych uczestników obrotu elektronicznego, czyli konsumentów. Celem tego opracowania jest przedstawienie problematyki wykorzystywania wzorca umownego w elektronicznym obrocie konsumenckim w kontekście istniejącego rozbudowanego obowiązku przedsiębiorcy udzielenia konsumentowi szeregu informacji przed zawarciem umowy, a następnie potwierdzenie jej treści na trwałym nośniku. Zagadnienie to omówione zostanie z perspektywy prawa unijnego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości. Obejmować ono będzie w szczególności rozważania dotyczące dopuszczalności uznania techniki click wrapping oraz strony internetowej za trwały nośnik w rozumieniu konsumenckiego prawa unijnego.
Almost all online consumer contracts are concluded using standard contract terms and model adhesion contracts. Conclusion of contracts using standard contract terms requires, however, respect for existing regulations aimed at protecting the weaker participants of electronic commerce, that is, consumers. The aim of this study is to present the problem of using a standardized template in consumer e-commerce in the context of the existing legal obligation place on the trader to provide the consumer with proper information. If required information was not provided before concluding a contract, the trader is obliged to confirm its content on a durable medium. This issue will be discussed from the perspective of EU law and the case law of the Court of Justice. The analysis will include, in particular, a detailed examination of the admissibility of the click-wrapping technique as well as a website acting as a durable medium within the scope of EU consumer law.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 3; 8-18
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzorce umowne w sektorze turystycznym w świetle dyrektywy 2015/2302 w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych
Standard contracts terms in package travel contracts from the perspective of the directive 2015/2302 on package travel and linked travel arrangements
Autorzy:
Kubiak-Cyrul, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/134518.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
umowa
impreza turystyczna
dyrektywa 2015/2302
obowiązki informacyjne
wzorce umowne
trwały nośnik
directive 2015/2302
standard contract terms
durable medium
information requirements
package travel contract
Opis:
Sektor usług turystycznych ulega ogromnym zmianom pod wpływem nowych technologii. Techniczne zmiany sposobu dokonywania transakcji w tym sektorze wymagają także dostosowania regulacji prawnych. W tym kierunku zmierzają rozwiązania prawne przyjęte w dyrektywie 2015/2302. Celem tego artykułu jest analiza zasad zawierania online umowy o świadczenie usług turystycznych z wykorzystaniem wzorca umownego, które nowa dyrektywa poddaje gruntownej modernizacji. Dyrektywa 2015/2302 określa obszernie obowiązki informacyjne przedsiębiorców w tym sektorze oraz wprowadza szereg formularzy. Pojawia się jednak wiele pytań szczegółowych, na które ustawodawca unijny nie odpowiada w tekście dyrektywy. Co składać się będzie na wzorzec umowny w przypadku zawierania online umów regulowanych przez dyrektywę? W jaki sposób wzorzec umowny powinien być udostępniony konsumentowi, gdy zawiera on umowę online? W szczególności, czy umieszczenie wzorca na stronie organizatora jest uznawane za odpowiednie udostępnienie?
The purpose of that article is to analyze the rules of concluding package travel contract in the directive 2015/2302 on package travel and linked travel arrangements. The new directive aims to modernize the rules on package travel contracts currently contained in Directive 90/314/EEC, by increasing the protection of consumers purchasing online travel services. Changes into the process of concluding contracts will increase legal certainty and transparency for both travelers and businesses and ensure fairer competition between travel businesses. Almost all package travel contacts are concluded using standard contract terms and model of adhesion contracts. Conclusion of contracts using standard contract terms requires, however, according to directive 2015/2302, providing the relevant information on durable medium. The aim of this article is to analyze which channel of information can be recognise as a durable medium in electronic commerce in the context of legal obligation of the trader to provide the traveller with a proper information. This issue will be discussed from the perspective of EU law and the case law of the Court of Justice. This will include, in particular, detailed examination of the admissibility of the click-wrapping technique as well as the website as a durable medium.
Źródło:
Problemy Transportu i Logistyki; 2017, 40, 4; 99-110
1644-275X
2353-3005
Pojawia się w:
Problemy Transportu i Logistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies