Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bisphenol A" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ złożonego procesu utleniającego na toksyczność wody zawierającej bisfenol A
The impact of complex oxidizing process on toxicity of water containg bisphenol A
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127503.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisfenol A
uzdatnianie wody
toksyczność
biotest Microtox®
bisphenol A
water treatment
toxicity
Microtox® biotest
Opis:
Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6-12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox®, wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Aliivibrio fischeri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał zarówno od czasu napromieniowania UV, jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6-12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Allivibrio fischeri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 1; 201-207
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Change of toxicity of water containing bisphenol A during its treatment by complex oxidation process
Zmiany toksyczności wody zawierającej bisfenol a w trakcie jej uzdatniania w złożonym procesie utleniającym
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388558.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisphenol A
water treatment
toxicity
Microtox® biotest
bisfenol A
uzdatnianie wody
toksyczność
biotest Microtox®
Opis:
Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6–12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Vibrio fisheri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6–12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox® wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Vibrio fisheri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał od czasu napromieniowania UV jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 3; 269-277
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba oceny wpływu składu roztworu modelowego na rozkład wybranych ksenobiotyków w procesie utleniania z wykorzystaniem promieni nadfioletowych i nad-tlenku wodoru
Evaluation attempt of influence of model solution composition on selected xenobiotic degradation upon oxidation with UV and hydrogen peroxide
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236706.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
zaawansowane procesy utleniania
bisfenol A
diklofenak
rozkład
toksyczność
advanced oxidation processes
bisphenol A
diclofenac
degradation
toxicity
Opis:
Współczesne technologie oczyszczania wody i ścieków coraz częściej wykorzystują różne procesy chemicznego utleniania. W procesach tych mogą powstawać uboczne produkty utleniania o często nieznanej aktywności biologicznej. Z tego względu podjęto próbę oceny stopnia rozkładu dwóch ksenobiotyków (bisfenol A, diklofenak) oraz zmiany toksyczności roztworu modelowego w procesach UV oraz UV/H2O2. Ocenę przebiegu procesu zaawansowanego utleniania przeprowadzono stosując jako roztwory modelowe wodę zdejonizowaną i ścieki oczyszczone z dodatkiem wzorców badanych ksenobiotyków. Wykazano, że stopień rozkładu tych związków był większy w przypadku ich utleniania w środowisku ścieków oczyszczonych niż wody zdejonizowanej. W przypadku wody zdejonizowanej zaobserwowano powstawanie ubocznych produktów rozkładu badanych ksenobiotyków i ich wpływ na toksyczność roztworu modelowego zarówno w procesie UV, jak i UV/H2O2. W zależności od rodzaju zastosowanego procesu utleniania i czasu naświetlania promieniami nadfioletowymi oraz usuwanego związku roztwór modelowy charakteryzował się różną toksycznością. Dowodzi to, że podczas usuwania ksenobiotyków w procesach zaawansowanego utleniania zachodzą złożone zjawiska, które nie są jeszcze do końca rozpoznane.
Modern technologies of water and wastewater treatment have been increasingly employing various processes of chemical oxidation. These processes generate by-products of often unknown biological activity. This is the reason why attempts at evaluation of the two xenobiotics (bisphenol A, diclofenac) degradation level were made as well as of the change in model solution toxicity in the UV and UV/H2O2 oxidation. Assessment of the advanced oxidation mechanism was performed using deionized water and treated wastewater with analytical standards of tested compounds added as model solutions. It was demonstrated that xenobiotic degradation level was higher when oxidation was carried out in the treated wastewater compared to the deionized water. When deionized water was used as an environmental matrix xenobiotic degradation by-products were formed and affected the model solution toxicity both during the UV and UV/H2O2 process. The toxicity of model solution was a function of the oxidation type, the UV exposure time and the compound being degraded. It becomes evident that during xenobiotic removal in the advanced oxidation process complex phenomena occur that have not yet been fully understood.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2015, 37, 2; 21-25
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bisphenol A (BPA) in food contact materials - new scientific opinion from EFSA regarding public health risk
Autorzy:
Cwiek-Ludwicka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875549.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
bisphenol A
food contact material
scientific opinion
European Food Safety Authority
public health risk
toxicology
exposure
toxicity
daily intake
specific migration
migration limit
Opis:
The wide use of bisphenol A (BPA) as a monomer in plastics manufacture or epoxy resins intended for food contact materials (FCM) has triggered numerous concerns due to toxicological findings indicating possible endocrine disrupting properties. This article traces the evolution of the scientific opinions since 1986 when the Tolerable Daily Intake (TDI) for BPA and its specific migration limit (SML) from plastic FCM into food were proposed for the first time by the Scientific Committee for Food (SCF). Resent extensive scientific studies concerning refined data on toxicity and exposure to BPA from food and non-food sources (eg. dust, cosmetics, thermal paper), including the most vulnerable groups of population, allowed the European Food Safety Authority (EFSA) to reduce the TDI of BPA from previously 50 μg/kg bw/day to now 4 μg/kg bw/day. EFSA’s latest scientific opinion published in 2015 concludes that basing on the current estimations of total exposure to BPA from dietary and non-dietary sources for infants, children and adolescents is below the temporary TDI of 4 μg/kg bw/day. EFSA has also underlined that BPA poses no health risk at the estimated exposure levels of any population age group, including unborn children and the elderly. However, EFSA has indicated that some data on exposure and toxicological effects still require clarifications.
Szerokie zastosowanie bisfenolu A (BPA) jako monomeru w produkcji tworzyw sztucznych i żywic epoksydowych przeznaczonych do kontaktu z żywnością wywołało wiele obaw wynikających z badań toksykologicznych wskazujących na możliwe szkodliwe działanie, szczególnie odnoszące się do efektów endokrynnych. W artykule przedstawiono ewolucję podejścia do BPA oraz kolejnych opinii naukowych od 1986 roku, kiedy Naukowy Komitet ds. Żywności (SCF) po raz pierwszy zaproponował dla BPA wartość tolerowanego dziennego pobrania (TDI) i limit migracji specyficznej (SML) tego związku do żywności z materiałów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Obszerne piśmiennictwo naukowe dotyczące pogłębionych badań toksycznego działania i narażenia na BPA, zarówno z żywności, jak i ze źródeł poza żywnościowych (kurz, kosmetyki, papier termiczny), uwzględniające najbardziej wrażliwe grupy populacji, umożliwiły EFSA obniżenie TDI z 50 μg/kg mc/dzień do 4 μg/kg mc/dzień. EFSA w swojej naukowej opinii z 2015 roku podkreśla, że na podstawie aktualnych oszacowań całkowite narażenie niemowląt, dzieci i młodzieży na BPA ze źródeł żywieniowych i poza żywieniowych jest poniżej tymczasowego TDI, wynoszącego 4 μg/kg mc/dzień. W opinii tej EFSA podkreśliła, że BPA nie stwarza ryzyka dla zdrowia, przy oszacowanych poziomach narażenia, dla żadnej z grup populacji, włączając również nienarodzone dzieci i osoby starsze. EFSA wskazała jednak na potrzebę wyjaśnienia niektórych danych dotyczących narażenia i badań toksykologicznych.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies