Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cerebral infarction" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The use of thermographic camera in stroke diagnostics – introductory report
Zastosowanie kamery termowizyjnej w diagnostyce udarów mózgu – doniesienie wstępne
Autorzy:
Piskorz, J.
Wójcik, G.
Iłżecka, J.
Bulikowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052595.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
stroke
cerebral infarction
thermal imaging camera
computer tomography
udar mózgu
kamera termowizyjna
tomografia komputerowa
rezonans magnetyczny
Opis:
Background. Due to the serious course of most severe vascular injuries of the brain, there is a necessity to look for new diagnostic methods which are the least invasive for the patient. Objectives: the evaluation of the usefulness of thermographic camera in stroke diagnostics. Material and methods. The research included 38 patients hospitalised due to cerebrovascular accident in the Intensive Therapy Ward and Neurology Ward. The patients were diagnosed according to EBM (evidence based medicine) by means of CT, then a series of images were taken by means of thermographic camera. The examinations were conducted on the first day of the stroke, preceded by head tomography, and next on the fourth day after the stroke. Results. The examinations showed statistically significant (p<0.05) decrease in the temperature in the brain stroke area in relation to the healthy part both on the first and the fourth day. The difference in the average temperature changes between the cerebral infarction and intracerebral hemorrhage on the first and the fourth day was not statistically significant (P>0.05). The difference in the average temperature changes in the brain stroke area (irrespective of its type) between the first and the fourth day was statistically significant (p<0.05). The difference in the average temperature changes between the smaller and the bigger focal areas in CT on the first and the fourth day was not statistically significant (P>0.05). No significant correlation was observed between the average temperature changes and the clinical state of patients evaluated according to ESS (Epworth Sleepiness Scale) during the first day (p.0.05). Conclusion. Thermographic camera is a useful tool in brain stroke diagnostics, however it does not differentiate between hemorrhagic and ischemic strokes.
Wstęp. W związku z ciężkim przebiegiem większości ostrych naczyniowych uszkodzeń mózgu istnieje konieczność poszukiwania nowych metod diagnostycznych jak najmniej inwazyjnych dla chorego. Cel pracy: ocena przydatności kamery termowizyjnej w diagnostyce udarów mózgu. Materiał i metody. Badaniem objęto 38 pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Intensywnej Terapii i Oddziale Neurologii z powodu udarów mózgu. Pacjentów diagnozowano zgodnie z zasadami EBM przy użyciu TK, a następnie wykonywano serię zdjęć przy pomocy kamery termowizyjnej FLIR E 30. Badania były wykonywane w I dobie udaru mózgu po diagnostyce tomograficznej głowy, a następnie w IV dobie po udarze. Wyniki. Badania wykazały istotne statystycznie (p<0.05) obniżenie temperatury okolicy objętej udarem mózgu w odniesieniu do strony zdrowej zarówno w I jak i w IV dobie pomiaru. Różnica średnich zmian temperatur pomiędzy zawałem mózgu i krwotokiem śródmózgowym w I i IV dobie nie była istotna statystycznie (P>0.05). Różnica średnich zmian temperatur okolic objętych udarem (niezależnie od jego rodzaju) pomiędzy I i IV dobą badania była istotna statystycznie (p<0.05). Różnica średnich zmian temperatur pomiędzy mniejszym i większym ogniskiem w TK w I i IV dobie nie była istotna statystycznie (P>0.05). Nie obserwowano istotnej korelacji średnich zmian temperatur ze stanem klinicznym chorych ocenianych według skali ESS w I dobie (p>0.05). Wnioski. Kamera termowizyjna jest przydatnym narzędziem w diagnostyce udarów mózgu, jednak nie różnicuje udarów na krwotoczne i niedokrwienne.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2016, 10, 1; 14-19
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emergent CT angiography and risk of contrast-induced acute kidney injury in acute ischaemic stroke
Angiografia TK wykonywana w trybie pilnym a ryzyko ostrego uszkodzenia nerek wywołanego podaniem środka kontrastującego u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu
Autorzy:
Yeo, Leonard Leong-Litt
Teo, Boon-Wee
Teoh, Hock-Luen
Paliwal, Prakash
Ting, Eric
Gopinathan, Anil
Koo, Ischelle Jing-Yuan
Lim, Sabrina Jia-Hui
Rathakrishnan, Rahul
Sharma, Vijay Kumar
Chua, Horng-Ruey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acute kidney injury
cerebral infarction
computed tomography
contrast media
leki trombolityczne
ostra niewydolność nerek
stroke
thrombolytic therapy
tomografia komputerowa
udar niedokrwienny mózgu
środki kontrastujące
Opis:
Objectives: Emergent computed tomography angiography with contrast is commonly performed for acute ischaemic stroke, but potentially delayed pending admission renal function assessment due to purported risk of contrast-induced acute kidney injury. Such clinical dilemma warrants further evaluation. Methods: We retrospectively examined the incidence of contrastinduced acute kidney injury in acute ischaemic stroke patients who underwent a single initial contrasted computed tomography angiography or two serial contrasted computed tomography angiographies, versus acute kidney injury in patients with no contrast exposure. Acute kidney injury and extended renal dysfunction were defined as increase by >50% in serum creatinine from admission, within 5 days and after 30 days respectively. Results: Of 465 patients with acute ischaemic stroke, 372 underwent computed tomography angiography (203 with single initial contrasted computed tomography angiography, 169 with two serial contrasted computed tomography angiographies), and 93 patients had no contrast exposure. 33% of entire cohort had diabetes mellitus and 9.4% had chronic kidney disease, both comparable between subgroups. Acute kidney injury occurred in 2.5%, 2.4%, and 9.7% with single initial contrasted computed tomography angiography, two serial contrasted computed tomography angiographies, and no contrast exposure, respectively (p = 0.004). Corresponding rates of extended renal dysfunction were 1.5%, 0.6%, and 6.5% (p = 0.185). On multivariate analysis, diabetes mellitus and lower baseline estimated glomerular filtration rate were independently associated with acute kidney injury, while lower estimated glomerular filtration rate was associated with extended renal dysfunction (p < 0.05). Contrast-exposed patients did not have higher risk for acute kidney injury (odds ratio, OR = 0.25, 95% CI 0.096–0.647, p = 0.004) or extended renal dysfunction (OR = 0.083, 95% CI 0.008–0.810, p = 0.032) versus non-contrasted patients. Receiving two computed tomography angiographies within 24 hours did not confer added risk for contrast-induced acute kidney injury. Conclusions: Emergent or serial computed tomography angiographies in acute ischaemic stroke were associated with very low risk of acute kidney injury and extended renal dysfunction, and these risks were not significantly higher than in acute ischaemic stroke patients with no early contrast exposure.
Cel pracy: Angiografię metodą tomografii komputerowej z podaniem kontrastu (angio-TK) powszechnie stosuje się w przypadku ostrego niedokrwiennego udaru mózgu, jednakże często wykonanie badania jest opóźniane w celu dokonania uprzedniej oceny funkcji nerek w związku z domniemanym ryzkiem wystąpienia ostrego uszkodzenia nerek indukowanego kontrastem radiologicznym. Ten istniejący w praktyce klinicznej dylemat zasługuje na bliższe zbadanie w celu rozwiania wątpliwości dotyczących należytego sposobu postępowania. Metoda: Przeprowadziliśmy retrospektywną analizę częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek spowodowanego podaniem kontrastu wśród pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu, u których wykonano pojedyncze wstępne badanie angio-TK lub dwa następujące po sobie badania angio-TK, w porównaniu z częstością występowania ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów bez ekspozycji na kontrast. Ostre uszkodzenie nerek i przedłużająca się niewydolność nerek zostały zdefiniowane jako wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o ponad 50% w stosunku do stężenia obecnego w momencie przyjęcia pacjenta odpowiednio w okresie 5 i 30 dni od daty przyjęcia. Wyniki: Spośród 465 pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu u 372 wykonano angio-TK (u 203 pacjentów pojedyncze wstępne badanie angio-TK, a u 169 dwa następujące po sobie badania angio-TK), natomiast 93 pacjentom nie podawano kontrastu. U 33% pacjentów z całej kohorty występowała cukrzyca, a u 9,4% przewlekła choroba nerek, przy czym odsetki te kształtowały się podobnie w obu podgrupach. Ostre uszkodzenie nerek wystąpiło u 2,5% pacjentów, u których przeprowadzono pojedyncze badanie angio-TK, u 2,4% pacjentów, którzy przeszli dwa następujące po sobie badania angio-TK, oraz u 9,7% pacjentów bez ekspozycji na kontrast (p = 0,004). Odsetek pacjentów z przedłużającą się niewydolnością nerek wyniósł w tych samych grupach odpowiednio 1,5% (pojedyncze badanie angio-TK), 0,6% (dwa następujące po sobie badania angio-TK) oraz 6,5% (brak badania angio-TK) (p = 0,185). Analiza wielowariantowa wykazała, iż cukrzyca oraz niższy wyjściowy szacunkowy współczynnik przesączania kłębuszkowego były w sposób niezależny związane z przedłużającą się niewydolnością nerek (p < 0,05), natomiast niższy współczynnik przesączania kłębuszkowego wiązał się z przedłużającą się niewydolnością nerek. U pacjentów, którym podano środek kontrastujący, nie występowało zwiększone ryzyko ostrego uszkodzenia nerek (OR = 0,25, 95% CI 0,096–0,647, p = 0,004) ani też przedłużającej się niewydolności nerek (OR = 0,083, 95% CI 0,008–0,810, p = 0,032) w porównaniu z pacjentami, którym nie podawano środka kontrastującego. Przeprowadzenie u pacjenta dwóch następujących po sobie badań angio-TK w 24-godzinnym przedziale czasowym nie zwiększało ryzyka ostrego uszkodzenia nerek wywołanego ekspozycją na środek kontrastujący. Wnioski: Zarówno pojedyncze, jak i powtarzane badania angio-TK wykonywane u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu związane były z bardzo niskim ryzykiem ostrego uszkodzenia nerek i przedłużającej się niewydolności nerek, a ryzyko to nie było istotnie statystycznie wyższe niż u pacjentów z ostrym udarem mózgu, u których nie przeprowadzano wczesnego badania z podaniem środka kontrastującego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 2; 65-70
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies