Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Toxicity" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 194
Tytuł:
Ocena toksyczności osadów w Zbiorniku Włocławskim
Assessment of sediment toxicity from the Włocławski Reservoir
Autorzy:
Trojanowska-Olichwer, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/271448.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
toksyczność
Phytotoxkit
osady
zbiornik zaporowy
toxicity
sediments
dammed reservoir
Opis:
Celem pracy była ocena ekotoksyczności osadów ze Zbiornika Włocławskiego, drugiego pod względem wielkości polskiego zbiornika zaporowego. Badania przeprowadzono przy użyciu mikrobiotestów Phytotoxkit, w których analizuje się hamowanie kiełkowania nasion i hamowanie wzrostu korzeni trzech gatunków roślin (duliściennych Lepidium sativum, Sinapis alba, monoliściennych: Sorgum saccharatum). Wrażliwość badanych roślin obniżała się zgodnie z następującym schematem: L. sativum < S. alba, < S. saccharatum. Uzyskane wyniki wykazały silne zróżnicowanie przestrzenne fitotoksyczności wzdłuż zbiornika (r=0,71, p<0,05), przy czym najwyższe wartości obserwowano tuż poniżej miasta Płocka (hamowanie kiełkowania nasion = -47% oraz hamowanie wzrostu korzeni = 79%); wartości te stopniowo obniżały się w kierunku tamy (hamowanie kiełkowania nasion = -81% oraz hamowanie wzrostu korzeni = 22%). Wpływ metali na toksyczność osadów nie był jednoznaczny. W pracy podjęto dyskusję na temat innych możliwych przyczyn toksyczności osadów w rejonie miasta Płocka.
The aim of this study was to estimate the ecotoxicity of sediments from the Włocławski Resevoir, Poland's second largest dammed reservoir. Research was carried out using Phytotoxkit microbiotests, which measured the inhibition of seed germination and root growth retardation of three plant species (dicotyl Lepidium sativum, Sinapis alba, monocotyl Sorgum saccharatum). The sensitivity of the plants tested decreased according to the following gradient: L. sativum < S. alba, < S. saccharatum. The results obtained showed strong spatial diversification of phytotoxicity along the reservoir ((r=071, p<005)), with the highest values just below the city of Płock (inhibition of seed germination = -47%, and inhibition of root growth = 79%), and gradual decreasing diversification towards the dam (inhibition of seed germination = -81% and inhibition of root growth = 22%). The effect of the metals on sediment toxicity was not clear. Other possible causes of sediment toxicity in the region of Płock are discussed.
Źródło:
Journal of Ecology and Health; 2013, R. 17, nr 3, 3; 103-109
2082-2634
Pojawia się w:
Journal of Ecology and Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testy toksyczności jako uzupełnienie monitoringu na składowiskach odpadów komunalnych
Toxicity tests as a supplement to monitoring at municipal landfills
Autorzy:
Wdowczyk, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/583361.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
toksyczność
wody odciekowe
zanieczyszczenie
monitoring
toxicity
leachate
pollution
Opis:
Celem artykułu było przedstawienie potrzeby zastosowania testów toksyczności do oceny odcieków pochodzących ze składowisk odpadów komunalnych. Z prowadzonych obecnie badań wchodzących w skład monitoringu składowisk odpadów komunalnych trudno jest precyzyjnie określić, jakie związki chemiczne mogą znajdować się w odciekach oraz jaki wpływ mogą wywierać na organizmy bytujące w środowisku. Badania te, oparte w całości na parametrach fizykochemicznych, nie obrazują rzeczywistego zanieczyszczenia wód, ponieważ większość związków obecnych w odciekach pozostaje nieznana i stanowi potencjalne zagrożenie. Autor zarekomendował wykorzystanie dwóch rodzajów testów do badań odcieków ze składowisk odpadów komunalnych, prowadzonych na V. fischeri i D. magna, m.in. ze względu na niski koszt oraz łatwość przeprowadzonych badań. Zwraca również uwagę na fakt, że poszczególne składniki odcieków mogą wywoływać odmienne reakcje, powodując synergiczne lub antagonistyczne efekty toksyczne, które nie zostaną zidentyfikowane za pomocą analiz fizykochemicznych, a mogą zostać wykryte za pomocą testów toksyczności.
The aim of this article is to present the need to use toxicity tests to assess the waste water from municipal landfills. It is difficult to determine precisely what chemical compounds can be found in leachate and what impact they can have on organisms living in the environment. These studies, based entirely on physicochemical parameters, do not illustrate the actual water pollution. The author recommended the use of two types of tests to test leachate from municipal waste dumps, carried out on V. fischeri and D. magna, among others due to the low cost and ease of the research carried out. The author draws attention to the fact that individual components of leachate may cause different reactions, causing synergistic or antagonistic toxic effects, which will not be identified by physicochemical analyses, but may be detected by means of toxicity tests.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2018, 542; 201-212
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność miedzi, cynku oraz kadmu, rtęci i ołowiu dla człowieka, kręgowców i organizmów wodnych
Toxicity of some trace metal
Autorzy:
Piontek, M.
Fedyczak, Z.
Łuszczyńska, K.
Lechów, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372584.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
metale śladowe
toksyczność
biologiczne testy toksyczności
metody bioindykacyjne
Daphnia magna
Dugesia tigrina
trace metals
toxicity
biological toxicity tests
methods of bioindicative
Opis:
Praca dotyczy toksyczności wybranych metali ciężkich w koncentracjach śladowych: dwóch zaliczanych do mikroelementów - Cu i Zn oraz trzech znajdujących się w czołówce trucizn zawodowych i środowiskowych - Cd, Hg i Pb. Przedstawiono stan wiedzy w oparciu o przegląd literatury na temat toksyczności tych pierwiastków dla człowieka i kręgowców oraz wyniki badań własnych dla organizmów reprezentujących biocenozę wodną: rozwielitkę Daphnia magna Strauss oraz wypławka Dugesia tigrina Girard. Ustalano, że szereg toksyczności metali ciężkich dla człowieka i kręgowców oraz badanych organizmów wodnych jest zbieżny. Najbardziej toksyczna jest rtęć i jej związki, najmniej cynk. Miedź jest silniejszą trucizną dla organizmów wodnych, natomiast ołów dla ludzi i kręgowców.
The work concerns the toxicity of some heavy metals (trace): two belonging to microelements - Cu and Zn, and three are at the forefront of occupational and environmental poisons - Cd, Hg and Pb. Presented knowledge literature on the toxicity of these elements for human and vertebrates and the results of the study organisms representing biocenosis water: water flea Daphnia magna Strauss and planaria Dugesia tigrina Girard. Determined that a number of heavy metal toxicity to humans and vertebrates and aquatic organisms tested converges. The most toxic mercury and its compounds, at least zinc. Copper is a stronger poison to aquatic organisms, but lead to humans and vertebrates.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski; 2014, 155 (35); 70-83
1895-7323
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena toksyczności benzyloparabenu przed i po rozkładzie fotochemicznym
Assessment of benzylparaben toxicity before and after the photochemical decomposition
Autorzy:
Gmurek, M.
Ledakowicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073065.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
benzyloparaben
fotosensybilizowane utlenianie
toksyczność
benzylparaben
photosensitized oxidation
toxicity
Opis:
Zaprezentowano wyniki badań fotodegradacji benzyloparabenu w środowisku wodnym przy zastosowaniu fotosensybilizowanego utleniania. Prowadzone badania miały na celu zbadanie czy tlen singletowy powstały w wyniku wzbudzenia fotosensybilizatora zaimmobilizowanego na nie rozpuszczalnej nanowłókninie poliuretanowej przez promieniowanie widzialne jest wstanie zmniejszyć toksyczność roztworu reakcyjnego. Eksperymenty wykazały, że pomimo niewielkiej mineralizacji uzyskanej po 180 min. procesu roztwór reakcyjny zmniejszył swoją toksyczność.
The degradation of benzylparaben in water solution using photolysis photosensitized oxidation was studied. Studies were conducted to examine possibility of application of singlet oxygen generated via excitation of immobilized photosensitizer into insoluble polyurethane nanofabcrics by visible light for reducing the toxicity of reaction solution. The experiments showed that despite the low mineralization obtained after 180 min. of treatment, the toxicity of reaction solution was reduced.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2015, 3; 85--86
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zaawansowanego utleniania na toksyczność związków fenolowych
Influence of advanced oxidation process on toxicity of phenolic compounds
Autorzy:
Olak-Kucharczyk, M.
Ledakowicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073226.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
fenylofenole
fotoliza
pogłębione utlenianie
toksyczność
phenylphenols
photolysis
advanced oxidation
system
toxicity
Opis:
W pracy zaprezentowano wyniki badań rozkładu izomerów fenylolofenolu w środowisku wodnym w polu promieniowania UVC i w układzie H2O2/UVC. Szczególną uwagę poświęcono analizie toksyczności roztworów przed i po procesie degradacji. Zanik izomerów fenylofenolu zachodził zarówno przy zastosowaniu promieniowania UVC jak i w układzie H2O2/UVC. Wszystkie roztwory wodne izomerów fenylofenolu wykazywały działanie toksyczne w stosunku do bakterii E. coli. Naświetlanie mieszanin reakcyjnych promieniowaniem UVC nie spowodowało wyeliminowania ich toksyczności. Natomiast pogłębione utlenianie w układzie H2O2/UV przyczyniło się do uzyskania nietoksycznych roztworów poreakcyjnych.
This work presents the experimental results of phenylphenol isomers degradation using UVC radiation and advanced oxidation processes in H2O2/UV system. An important step of this research was the toxicity determination of reaction mixtures before and after degradation processes. The highest PP isomers decay rate was obtained during advanced oxidation in H2O2/UV system. The aqueous solutions of all tested compounds exhibit toxicity against bacteria E. coli. UVC photolysis did not eliminate the toxicity of reaction solutions. While, in case of advanced oxidation in H2O2/UV system the non-toxic solutions were obtained.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2015, 4; 191--193
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Styren
Autorzy:
Starek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137477.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
styren
narażenie zawodowe
toksyczność
NDS
styrene
occupational exposure
toxicity
MAC
Opis:
Styren łatwopalna ciecz o przenikliwym i słodkim zapachu jest substancją wielkotonażową wykorzystywaną do produkcji: żywicy butadienowo styrenowej i żywic kopolimerowych z akrylonitrylem, tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem szklanym stosowanych w szkutnictwie oraz powłok ochronnych. Styren stosuje się także jako rozpuszczalnik i półprodukt chemiczny. Największe zawodowe narażenie na styren występuje podczas prac natryskowych oraz podczas produkcji: łodzi, pojazdów i kontenerów. Według danych Głównej Inspekcji Sanitarnej w 2007 r. w Polsce były zatrudnione 323 osoby narażone na styren o stężeniu powyżej 50 mg/m3, czyli wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS). Osoby te pracowały przy produkcji: wyrobów gumowych i wyrobów z tworzyw sztucznych (186 osób), pozostałego sprzętu transportowego (55 osób), wyrobów niemetalicznych (51 osób) i sprzętu transportowego, a także przy produkcji niesklasyfikowanej gdzie indziej oraz w budownictwie (31 osób). W 2010 r. liczba osób zawodowo narażonych na styren powyżej wartości NDS wzrosła do 480, w tym: 203 osoby pracowały przy produkcji wyrobów gumowych i tworzyw sztucznych, 115 osób przy produkcji pojazdów samochodowych, 143 osoby przy produkcji pozostałego sprzętu transportowego, 5 osób było zatrudnionych przy produkcji włókien tekstylnych, 1 osoba przy produkcji chemikaliów, 8 osób przy produkcji gotowych wyrobów metalowych, 3 osoby w trakcie wykonywania specjalistycznych robót budowlanych oraz 2 osoby zatrudnione w handlu hurtowym (GIS 2010). W latach 2001-2010 w związku z narażeniem na styren zarejestrowano sześć przypadków chorób zawodowych: dwa przypadki zatrucia, trzy – choroby skóry oraz jeden przypadek przewlekłego zanikowego alergicznego nieżytu nosa, gardła lub krtani wywołany działaniem drażniącym styrenu. Działanie toksyczne styrenu u ludzi manifestuje się podrażnieniem: oczu, śluzówki nosa i gardła, a także zaburzeniami ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w postaci zmian neurobehawioralnych oraz upośledzenia funkcji narządu wzroku i narządu słuchu. U pracowników przewlekle narażonych na styren opisano również zmiany: hematologiczne, czynnościowe wątroby, endokrynne i immunologiczne. Styren nie spełnia kryteriów klasyfikacji ustalonych dla toksyczności ostrej po podaniu drogą pokarmową, inhalacyjną lub dermalną w Unii Europejskiej. Styren wykazuje działanie genotoksyczne, wyrażone zmianami klastogennymi i aberracjami chromosomowymi w wyniku tworzenia adduktów z DNA przez jego tlenek. Według IARC nie ma wystarczającego dowodu na rakotwórcze działanie styrenu na ludzi, natomiast istnieje ograniczony dowód takiego działania u zwierząt (grupa 2B). Nie wykazano również embriotoksycznego, fetotoksycznego i teratogennego działania styrenu, natomiast istnieje możliwość szkodliwego działania styrenu na gonady męskie i na rozwój potomstwa w okresie postnatalnym. Podstawą do obliczenia wartości NDS dla styrenu były wyniki badań epidemiologicznych. Za skutki krytyczne przyjęto drażniące działanie tego związku oraz zaburzenia ze strony OUN. Zaproponowano pozostawienie obowiązującej w Polsce wartości NDS styrenu na poziomie 50 mg/m3 oraz zmniejszenie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) do 100 mg/m3. Ponadto zaproponowano przyjęcie wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) dla sumy stężeń kwasu migdałowego (MA) i kwasu fenyloglioksalowego (PGA) w moczu pobranym pod koniec zmiany roboczej na poziomie 235 mg/g kreatyniny. Normatyw oznakowano literą „I” informującą, że jest to substancja o działaniu drażniącym.
Styrene monomer is a colorless to yellow oily liquid with a sweet, sharp odor at concentrations on the order of 426 mg/m3. Styrene has been produced by catalytic dehydrogenation of ethyl benzene. This compound is manufactured on a large scale. It has been widely used in the manufacture of polystyrene plastics, protective coatings, styrenated polyesters, copolymer resins with acrylonitrile and butadiene, and as a chemical intermediate. In Poland in 2010 the number of workers exposed to styrene at concentration above MAC value (50 mg/m3) was 480. In 2001 to 2010 six cases of professional diseases caused by styrene was noted. Results of animal studies revealed that styrene is a chemical of relatively low toxicity. In humans occupationally exposed to styrene an irritating effect to the eyes, both nose and throat mucosa, and central nervous system (CNS) disturbances (neurobehavioral, impairment of colour vision and hearing) were observed. Also, this chemical was caused hematological, hepatotoxic, andocrine, and immunological changes. Styrene exerts genotoxic effects causing an increase of single-strand breaks of DNA and chromosomal aberrations. There is inadequate evidence in humans and limited evidence in experimental animals for the carcinogenicity of styrene. The International Agency for Research on Cancer (IARC) has classified styrene to Group 2B. Styrene has shown neither embryotoxic, fetotoxic, and teratogenec effects. The recommended maximum admissible concentration (MAC) for styrene of 50 mg/m3 is based on the irritating effect and CNS disturbances in workers professionally exposed to this chemical. STEL value at 100 mg/m3, and “I” (irritating) notation has been proposed. Moreover, BEI value for sum of mandelic acid and phenylglyoxylic acid at level of 235 mg/g creatinine is recommended.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2012, 3 (73); 101-135
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność i biokompatybilność wybranych powłok lakierniczych
Toxicity and biocompatibility of selected varnish coatings
Autorzy:
Hajduga, M. A.
Hajduga, M.
Sołek, D.
Jędrzejczyk, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/99301.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
fibroblasty
toksyczność
powłoka lakiernicza
cynk
ambulans
fibroblasts
toxicity
varnish coat
zinc
ambulance
Opis:
Karetka pogotowia transportująca pacjentów z chorobami zakaźnymi często może być źródłem kolejnych infekcji. Powodem może być m.in jej specjalna konstrukcja - wąska przestrzeń wewnątrz pojazdu, zbyt słaby system wentylacji oraz specyfika znajdujących się tam urządzeń. Problem ten jest dosyć dobrze znany, ale niewiele danych dotyczy wpływu stanu powierzchni wewnętrznych karetki. Badania były zogniskowane na toksyczności i biozgodności stalowych powierzchni pokrytych różnymi powłokami, które mogą być wykorzystane jako materiał wewnętrznego poszycia pojazdu medycznego.
Ambulance transporting patients with infectious diseases can be also the source of the next infections. Special construction - the narrow space inside, pure quality ventilation system and specific of devices applied inside can be a reason of mentioned problems. This situation is well known, but there is practically no data regarding the influence of internal ambulance surface on observed problem. In our study we focused on toxicity and biocompatibility of steel surface coated with different layers, that can be used as internal material of ambulance.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2014, 8; 45-50
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dioksyny, furany i polichlorowane bifenyle - toksyczność i występowanie w środowisku
Dioxins, furans and PCBs - toxicity and occurrence in the environment
Autorzy:
Cieślik, I
Migdał, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297775.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
dioksyny
furany
PCB
toksyczność
środowisko
dioxins
furans
PCBs
toxicity
environment
Opis:
Ksenobiotyki są bardzo dużą grupą związków o strukturalnej budowie podobnej do estrogenów. Ta grupa posiada wiele różnych właściwości chemicznych: zdolność do wywoływania efektów toksycznych, trwałość w środowisku, zdolność do bioakumulacji i transportu atmosferycznego na duże odległości. W pracy analizowano obecność dioksyn, furanów i polichlorowanych bifenyli w środowisku. Została podana ich charakterystyka. Ze względu na wszechobecność dioksyn w środowisku człowieka, wynikającą z działalności przemysłowej i rolniczej (środki ochrony roślin), całkowite wyeliminowanie narażenia ludzi na dioksyny jest praktycznie niemożliwe. Kontrola narażenia na zatrucie dioksynami ma na celu ocenę ryzyka wystąpienia niekorzystnych skutków zdrowotnych, wynikających z narażenia na te związki, i powinna być skoncentrowana na redukcji emisji dioksyn do środowiska i zaniechania procesów technologicznych, będących źrodłami ich powstawania. Została przedstawiona toksyczność tych związków i ich wpływ na zdrowie człowieka. Zostały scharakteryzowane źródła ich występowania w środowisku.
Xenobiotics are a very large group of compounds of structural construction similar to that of estrogen. Within this group occur many different chemical characteristics: the ability to cause toxic effects, persistence in the environment, bioaccumulativeness, and atmospheric transport over long distances. In this study, presence of dioxins, furans and polychlorinated biphenyls in the environment were presented. Their characteristic was given. Due to the omnipresence of dioxins in the human environment resulting from industrial and agricultural activities (pesticides), total elimination of human exposure to dioxins is virtually impossible. Control of exposure to dioxin poisoning aims to assess the risk of adverse health effects resulting from exposure to these compounds and should be concentrated on reducing emissions of dioxins into the environment and stopping processes that are the sources of their formation. The toxicity of these compounds and their effects on human health were presented. Sources of their occurrence in the environment were characterized.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2012, 15, 3; 237-247
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność ścieków z wybranych komunalnych oczyszczalni ścieków
The toxicity of sewage from selected municipal sewage treatment plants
Autorzy:
Butarewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/400746.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
miejska oczyszczalnia ścieków
toksyczność
municipal sewage treatment plant
crude sewage
purified sewage
toxicity
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań toksyczności ścieków surowych i oczyszczonych pochodzących z trzech komunalnych oczyszczalni ścieków położonych w województwie podlaskim. Analiza bioindykacyjna, wykonana w oparciu o analizator Microtox M500 i bakterie Vibrio fischeri, wykazała, że wszystkie próbki badanych ścieków surowych odznaczały się wysoką toksycznością lub istotną toksycznością wg klasyfikacji Persoone. Klasyfikacja Sawickiego bardziej różnicuje wyniki testów ostrych ścieków surowych, bo tylko 66% badanych próbek uznano za toksyczne. Wszystkie próbki ścieków oczyszczonych nie wykazały toksyczności. Uzyskane rezultaty badań wskazują na skuteczność usuwania związków toksycznych w oczyszczalniach ścieków opartych o klasyczną technologię osadu czynnego jak i wykorzystujących reaktory sekwencyjne typu SBR i brak zagrożenia przy odprowadzaniu ścieków oczyszczonych do wód odbiorników.
This paper presents the results of the toxicity of crude and purified sewage from three municipal sewage treatment plants located in the Podlaskie Voivodeship. The bioindicative analysis, based on the use of the Microtox M500 analyzer and Vibrio fischeri bacteria, has shown high or significant toxicity in all the raw wastewater samples, according to Persoone classification. Classification by Sawicki differentiates more the results of acute toxicity tests of crude sewage, because only 66% of samples were toxic. All treated wastewater samples showed no toxicity. The obtained results of the study indicate the efficacy of removing toxic compounds in waste water treatment plants based on the classic activated sludge technology and sequential reactors (SBR) and no risk at discharging the treated sewage into the water of receivers.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2015, 43; 30-34
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tetrabromobisfenol A – toksyczność, narażenie środowiskowe i zawodowe
Tetrabromobisphenol A – Toxicity, environmental and occupational exposures
Autorzy:
Jarosiewicz, Monika
Bukowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164171.pdf
Data publikacji:
2017-02-28
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
narażenie
zastosowanie
tetrabromobisfenol A
toksyczność
występowanie
uniepalniacze
exposure
application
Tetrabromobisphenol A
toxicity
occurrence
flame retardants
Opis:
Tetrabromobisfenol A (tetrabromobisphenol A – TBBPA) należy do grupy bromowanych związków uniepalniających (brominated flame retardants – BFR), stanowiących aż 25% rynku wszystkich substancji opóźniających palenie. Wśród nich TBBPA wykorzystywany jest na największą skalę (ok. 60%) ze względu na jego powszechne zastosowanie przeciwogniowe w produktach codziennego użytku, takich jak meble, obicia, obudowy sprzętów elektronicznych, akcesoria elektrotechniczne i kleje. Szerokie zastosowanie omawianego związku może przyczyniać się do zanieczyszczenia środowiska. Tetrabromobisfenol A wykryto w glebie, wodzie, osadach rzecznych i ściekowych oraz powietrzu. Retardant ten charakteryzuje się wysoką wartością współczynnika podziału oktanol/woda (log P = 4,5), niską kwasowością oraz występowaniem w formie zdysocjowanej i niezdysocjowanej. Ze względu na dużą hydrofobowość TBBPA może kumulować się w organizmach żywych na różnych poziomach łańcucha pokarmowego, w tym także u ludzi. Tetrabromobisfenol A oznaczono w ludzkim materiale biologicznym, takim jak osocze, tkanka tłuszczowa czy mleko matek. Tetrabromobisfenol A został zaklasyfikowany jako H400/H410 (zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia – hazard statements (H)) czyli związek toksyczny dla organizmów wodnych, powodujący zmiany długoterminowe. Nieliczne badania donoszą o potencjalnej toksyczności wysokich dawek TBBPA dla ssaków. Chociaż wiele osób jest narażonych zawodowo na TBBPA zarówno podczas jego produkcji, jak i przetwarzania w miejscu pracy, jest bardzo mało badań oceniających realne zagrożenie tym retardantem. Celem pracy było zebranie i omówienie najnowszej literatury (głównie z lat 2010–2016) dotyczącej obecności TBBPA w środowisku i jego działania na organizmy żywe. Omówiono także prace prezentujące dane o zawodowym narażeniu na TBBPA. Med. Pr. 2017;68(1):121–134
Brominated flame retardants (BFR), including tetrabromobisphenol A (TBBPA) represents 25% of the global market of flame retardants. Among them, TBBPA is used on the largest scale (approx. 60%) because of its firebreak properties and widespread occurrence in every day products such as furniture, upholstery, adhesives and electronic equipment. A broad application of TBBPA can contribute to environmental pollution. Tetrabromobisphenol A has been determined in soil, water, river sediments and the atmosphere. Tetrabromobisphenol A is characterized by a high value of coefficient n-octanol/water (log P = 4.5), low acidity, and it may exist in undissociated or dissociated form. Due to the high hydrophobicity, TBBPA may accumulate in living organisms, including humans at different food chain levels. The occurrence of TBBPA in humans, e.g., in blood, fat tissue and mother milk, has been reported. Tetrabromobisphenol A is classified as hazard statements (H) H400/H410, which means that it is toxic to aquatic biota, causing long-term changes in these organisms. Up to now, only a few studies have been conducted to assess potential toxicity of high doses of TBBPA to mammals. Although many people are occupationally exposed to TBBPA during production or processing of this substance in their workplaces, there are only a few studies that have assessed the real hazard associated with TBPPA exposure. The aim of the study was to discuss the latest literature (mainly from the years 2010–2016) referring to the presence of TBBPA in the environment and its effects to living organisms. Data concerning occupational exposure to TBBPA were also presented. Med Pr 2017;68(1):121–134
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 1; 121-134
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toxicity assessment of sewage sludge from municipal sewage treatment plants
Ocena toksyczności osadów ściekowych pochodzących z komunalnych oczyszczalni ścieków
Autorzy:
Hawrylik, Eliza
Butarewicz, Andrzej
Andraka, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172305.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych
Tematy:
toxicity
Aliivibrio fischeri
sewage sludge
toksyczność
osad ściekowy
Opis:
The aim of this study was to assess the toxicity of sewage sludge from the municipal sewage treatment plant in Bialystok. Raw sewage, sewage sludge from the primary settling tank, activated sludge, sludge before the fermentation chamber, recirculated sludge and sewage sludge after fermentation and dehydration on press were tested. The Microtox Model 500 kit using Aliivibrio fischeri luminescent bacteria was used for the toxicity analyzes. The EC50 index (indicating the concentration of toxic substances resulting in a 50% reduction in the intensity of luminescence of the bacterial strains used) converted into the TUa toxicity units was adopted as the value describing the toxicity of the tested media. The obtained results showed high and very high ecotoxicity of raw sewage and sewage sludge from the primary settling tank, sludge in front of the fermentation chamber and after fermentation and dehydration in the press. The use of tests determining the toxicity of sewage flowing into the sewage treatment plant and sewage sludge generated at various stages of the treatment process allows to detect the danger associated with the uncontrolled discharge of toxic substances into the sewage system.
Celem niniejszej pracy była ocena toksyczności osadów ściekowych pochodzących z komunalnej oczyszczalni ścieków w Białymstoku. Badaniom poddano ścieki surowe, osad ściekowy z osadnika wstępnego, osad czynny, osad przed komorą fermentacyjną, osad recyrkulowany oraz osad ściekowy po fermentacji i odwodnieniu na prasie. Do analiz toksyczności posłużył zestaw Microtox Model 500 wykorzystujący bakterie luminescencyjne Aliivibrio fischeri. Jako wartość określającą toksyczność badanych mediów przyjęto wskaźnik ECH (wskazujący na stężenie substancji toksycznych powodujące 50% zmniejszenie natężenia luminescencji wykorzystanych szczepów bakteryjnych) przeliczony na jednostki toksyczności TUa. Uzyskane wyniki pokazały wysoką oraz bardzo wysoką ekotoksyczność ścieków surowych oraz osadu ściekowego z osadnika wstępnego, osadu przed komorą fermentacyjną oraz po fermentacji i odwodnieniu na prasie. Wykorzystanie badań określających toksyczność ścieków dopływających do oczyszczalni ścieków oraz osadów ściekowych powstających na różnych etapach procesu oczyszczania pozwala na wykrycie niebezpieczeństwa jakie wiąże się z niekontrolowanym zrzutem substancji toksycznych trafiających do kanalizacji.
Źródło:
Ekonomia i Środowisko; 2022, 3; 257--268
0867-8898
Pojawia się w:
Ekonomia i Środowisko
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza toksyczności produktów rozkładu termicznego i spalania uzyskanych w wybranych materiałów epoksydowych
Analysis of the toxicity of thermal decomposition and combustion products obtained from selected epoxy materials
Autorzy:
Półka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373240.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
rozkład termiczny
spalanie
toksyczność
combustion
thermal decomposition
toxicity
Opis:
Toksyczność produktów rozkładu termicznego w środowisku pożarowym jest przyczyną większości wypadków śmiertelnych. Powszechne stosowanie materiałów syntetycznych do konstrukcji, wystroju i wyposażenia wnętrz zazwyczaj jeszcze bardziej zwiększa szybkość tworzenia się zagrożeń toksycznych w pomieszczeniu podczas pożaru. Stąd też celem niniejszego artykułu jest analiza toksyczności produktów rozkładu termicznego i spalania uzyskanych zgodnie z PN-88/B-02855 z materiałów epoksydowych utworzonych podczas spalania żywic epoksydowych Metoda wykorzystana w pracy służy do badania materiałów budowlanych i materiałów wyposażenia wnętrz mogących wydzielić toksyczne produkty rozkładu termicznego i spalania. Do badań eksperymentalnych w niniejszym artykule wykorzystano nie modyfikowane i modyfikowane przeciwogniowo żywice epoksydowe w postaci wylewek podłogowych, wyprodukowane przez Zakłady Chemiczne "Organika - Sarzyna" w Nowej Sarzynie. Niemodyfikowane badane żywice epoksydowe występują pod nazwą handlową Epidian 562. Jako antypireny zastosowano Roflam E, Roflan P, Roplast FN-1 wyprodukowane w Zakładach Chemicznych "Rokita S.A." w Brzegu Dolnym. Skład chemiczny każdej z badanych próbek różnił się rodzajem użytej substancji obniżającej palność żywic epoksydowych. Ilość dodanych środków ogniochronnych do żywic epoksydowej (Epidian 561) była taka sama, a mianowicie wynosiła 5% wag. Dodatek środków ogniochronnych do żywicy epoksydowej Epidian 561 zmniejsza emisje głównych toksyn tj. CO i CO2, wyznaczonych zgodnie z PN-88/B-02855. Najbardziej niebezpieczny materiałem pod względem toksyczności głównych gazów CO i CO2 okazał się nie modyfikowany ogniochronnie Epidian 561. Zakwalifikowanie badanych utwardzonych żywic epoksydowych do grupy materiałów umiarkowanie toksycznych pozwala na stosowanie ich jako materiałów wykończenia wnętrz w strefach pożarowych ZL I, ZL II, ZL III i ZL IV (w myśl rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zmianami).
The toxicity of thermal decomposition products in a fire environment is the cause of the majority of mortalities. The common use of synthetic materials for construction, decoration and furnishings of the interior as a rule tends to increase even more the creation rate of toxic hazards in a room during a fire. Consequently the objective of this paper is making an analysis of the toxicity of thermal decomposition and combustion products obtained according to PN-88/B-02855 of epoxy materials during combustion of epoxy resins. The method adopted in the paper is applied for testing building materials and interior decoration materials which could emit toxic products of the thermal decomposition and combustion. In experimental testing executed for needs of this paper used was made of fireproof non-modified and modified epoxy resins in the form of flooring compounds, produced by Zakłady Chemiczne "Organika - Sarzyna" in Nowa Sarzyna. The tested non-modified epoxy resins may be found under the trade name Epidian 561. The used antipyrenes comprised Roflam E, Roflam P, Roplast FN-1 produced by Zamkłady Chemiczne "Rokita S.A." in Brzeg Dolny. The chemical composition of each of the tested samples differes with respect to the type of used substance that reduced the flammability of epoxy resins. The amount of added fire retardants to the epoxy resin (Epidian 561) was the same, and equalled to 5% by weight. The addition of fire retardants to the Epidian 561 epoxy resin emissions of the main toxins, i.e. CO and CO2 determined according to the standard PN-88/B-02855. As it turned out, the most hazardous material with respect to toxicity of the main gases, CO and CO2, proved to be Epidian 561 not modified with flame retardants. The qualification of the tested hardened epoxy resins to the group of moderately toxic materials allows their application for interior decoration elements in fire zones ZL I, ZL II, ZL III and ZL IV (in accordance with Regulation of the Minister of Infrastructure dated 12 April 2002 on technical requirements which have to be met by buildings and their situation (Journal of Laws - Dz. U. Nr 75, item 690 with subsequent amendments).
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2010, 3; 73-81
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena toksyczności wymywanego miejskiego pyłu drogowego z wykorzystaniem testu Microtox – badanie porównawcze dla Dolnego i Górnego Śąska
Toxicity of urban road dust run-off using the Microtox test – a comparative study for Lower and Upper Silesia
Autorzy:
Wróbel, Magdalena
Rybak, Justyna
Rogula-Kozłowska, Wioletta
Dwojak, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175579.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
miejski pył drogowy
spływy powierzchniowe
toksyczność
testy toksyczności
Microtox
urban road dust
runoff
toxicity
toxicity tests
Opis:
W celu przeprowadzenia badań zebrano miejski pył drogowy w siedemnastu punktach badawczych w sezonie wiosennym na terenie Dolnego i Górnego Śląska w Polsce. Są to regiony znane z podwyższonego poziomu zanieczyszczeń. Celem badań było określenie stężeń metali ciężkich w ekstraktach wodnych w obu regionach, co ma bezpośrednie przełożenie na zawartość tych metali w wodach powierzchniowych zasilanych spływami pochodzącymi z deszczu, oraz ocena toksyczności wymywanego pyłu miejskiego w odniesieniu do bakterii A. fischeri, co pozwoliło na ocenę wpływu spływów z obszarów miejskich na organizmy żywe. W wyniku badań stwierdzono, że ekstrakty wodne badanych próbek miejskiego pyłu drogowego wykazywały zróżnicowane stężenia metali ciężkich na badanych stanowiskach w obu regionach – na Dolnym i Górnym Śląsku, wskazując na istniejące zanieczyszczenie obu badanych obszarów oraz na ryzyko zanieczyszczenia wód wskutek spływu wód opadowych. Powodem tego zanieczyszczenia jest wzmożony transport miejski, przemysł oraz obecne odpady poprzemysłowe, a także sposób ogrzewania domów (niska emisja pochodząca ze spalania odpadów oraz węgla i drewna). Przeprowadzone badania toksykologiczne w odniesieniu do bakterii A. fischeri wskazują jednoznacznie na toksyczność ekstraktu wodnego pyłu miejskiego pobranego ze stanowisk K1 (Bytom), K2, K3 (tereny poprzemysłowe, Piekary Śląskie) na Górnym Śląsku oraz W1 (Wrocław, ul. Obornicka), W5 (Bielany Wrocławskie) i W6 (Wrocław, Most Grunwaldzki) na Dolnym Śląsku. Punkty K1, K2, K3 odznaczały się także podwyższonymi stężeniami większości badanych metali (Mn, Ni, Zn, As). W przypadku Dolnego Śląska punkty W1, W5 i W6 stężenia te nie były najwyższe w regionie, co sugeruje, że na toksyczność tych próbek mogą wpływać także inne związki obecne w pyle (np. WWA, dioksyny), których nie identyfikowano w tych badaniach. Jednakże, bazując na badaniach toksyczności oraz oznaczonych stężeniach metali, można jednoznacznie stwierdzić, że oba regiony są zanieczyszczone i istnieje wysokie ryzyko wpływu tych zanieczyszczeń na biocenozę wodną, a pewnie też na cały ekosystem.
In the presented study, urban road dust was collected at seventeen research points in the spring season in Lower and Upper Silesia in Poland. These regions are known for their elevated levels of pollution. The aim of the study was to determine the concentration of heavy metals in water extracts in both regions, which has a direct impact on the content of these metals in surface waters derived from rainwater runoff, and to assess the toxicity of urban dust on the basis the toxicity test with bacteria A. fischeri to allow making an evaluation of the impact of runoff for living organisms. It was found that the water extracts of the tested samples of urban road dust had different concentrations of heavy metals at the studied sites in both regions, in Lower and Upper Silesia, indicating the existing pollution of both areas and the risk of water pollution due to rainwater runoff. The reason of this pollution is increased urban transport, industry and the presence of post-industrial waste and house heating systems (low emissions from burning waste, coal and wood). The toxicological studies on bacteria A. fischeri indicate the toxicity of the water extracts of urban dust samples collected from K1 (Bytom), K2, K3 (post-industrial areas, Piekary Śląskie) sites in Upper Silesia and W1 (Wrocław, ul. Obornicka), W5 (Bielany Wrocławskie) and W6 (Wrocław, Most Grunwaldzki) sites in Lower Silesia. Sites K1, K2, K3 were also characterized by increased concentrations of metals (Mn, Ni, Zn, As). In the case of Lower Silesia, sites W1, W5 and W6 were not characterised by the highest concentrations of metals in the region, which suggests that the toxicity of these samples may also be affected by other compounds present in the dust (e.g. PAHs, dioxins) that had not been identified in these studies. However, based on the toxicity studies and the concentrations of metals, both regions are polluted and therefore the high risk of the impact of these pollutants on the aquatic biocenosis and probably on the entire ecosystem does exist.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2022, 81; 63--76
0239-5223
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nikotyna
Nicotine
Autorzy:
Szymańska, J.
Frydrych, B.
Bruchajzer, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137854.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
nikotyna
toksyczność
NDS
nicotine
toxicity
MAC-value
Opis:
Nikotyna jest bezbarwną, bezwonną i oleistą cieczą otrzymywaną z liści tytoniu przez destylację z parą wodną w środowisku zasadowym i ekstrakcję eterem. Największe zużycie nikotyny jest związane z produkcją wyrobów tytoniowych, a także z produkcją środków, których zażywanie ma na celu odzwyczajenie się od palenia. Nikotyna jest składnikiem niektórych pestycydów. Narażenie zawodowe na nikotynę możliwe jest przy produkcji i suszeniu tytoniu. Zatrucia śmiertelne zdarzały się w latach 20. i 30. XX w. w trakcie opryskiwania roślin preparatami z nikotyną. Obecnie w Polsce tylko 8 osób było narażonych na nikotynę o stężeniu w powietrzu przekraczającym wartość NDS, tj. 0,5 mg/m3 (dane z 2002 r.). Do śmiertelnego zatrucia zawodowego nikotyną dochodzi bardzo rzadko. Objawami ostrego zatrucia małymi dawkami nikotyny są: pobudzenie oddechu, nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, biegunka, częstoskurcz, wzrost ciśnienia krwi oraz pocenie i ślinienie się. Po dużych dawkach nikotyny stwierdzono ponadto pieczenie w jamie ustnej, gardle i żołądku. Później następowało wyczerpanie, drgawki, osłabienie czynności oddechowej, zaburzenie rytmu serca oraz zaburzenia koordynacji ruchowej i śpiączka. Śmierć może wtedy nastąpić w czasie od 5 min do 4 h. Zatrucia przewlekłe nikotyną prowadzą do zaburzeń układu krążenia. Zmiany naczyniowe sprzyjają powstawaniu dusznicy bolesnej oraz zawałom serca, a także powodują: osłabienie pamięci, zwolnienie procesów psychicznych i koordynacji myśli, brak energii oraz ogólne wyczerpanie. Obserwuje się również zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego. Nikotyna jest związkiem, który powoduje uzależnienie fizyczne i psychiczne. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych epidemiologicznych dotyczących zawodowego narażenia na nikotynę w postaci czystej. Nikotyna jest substancją o dużej toksyczności ostrej dla zwierząt – po podaniu dożołądkowym wartość DL50 mieści się w granicach 3,34 ÷ 188 mg/kg masy ciała. Informacje na temat toksyczności nikotyny wskazują na jej wielokierunkowe działanie. Narażenie drogą pokarmową szczurów na dawkę 1 mg/kg/dzień nikotynę przez 9 dni nie spowodowało żadnych zmian. Podobnie żadnych skutków nie zanotowano po podawaniu nikotyny szczurom w dawce 1,14 mg/kg/dzień przez 34 tygodnie. Dawka czterokrotnie większa powodowała wzrost aktywności niektórych enzymów w sercu szczurów narażonych przez 34 tygodnie. Podobna dawka podawana przez 9 dni wywoływała zmiany w zapisie EEG. Narażenie szczurów na nikotynę w dawce 3,5 mg/kg/dzień przez 90 dni oraz na nikotynę w dawce 12,5 mg/kg/dzień przez 28 dni (dawka skumulowana wynosiła odpowiednio: 315 lub 350 mg/kg) powodowało u zwierząt zaburzenia w gospodarce lipidowej i węglowodanowej. Z obserwacji zależności efektu toksycznego od wielkości narażenia po podaniu dożołądkowym nikotyny można przyjąć za wartość NOAEL dawkę 1,14 mg/kg/dzień, a za wartość LOAEL dawkę 4,56 mg/kg/dzień. Nikotyna nie wykazuje działania mutagennego, ale jest jednak genotoksyczna (wymiana chromatyd siostrzanych i aberracje chromosomowe) oraz fetotoksyczna. Udowodnione działanie rakotwórcze wykazują nitrozoaminy – związki powstające w wyniku palenia się tytoniu (NNN i NNK). Nikotyna dobrze wchłania się przez drogi oddechowe, przewód pokarmowy i skórę. Największe stężenia nikotyny stwierdzono w mózgu, nerkach, błonie śluzowej żołądka, rdzeniu nadnerczy, błonie śluzowej nosa i śliniankach. Nikotyna wiąże się z białkami osocza w 5 20% i przenika przez łożysko oraz do mleka matek karmiących. W trakcie metabolizmu nikotyna może ulegać: C-oksydacji, demetylacji połączonej z C-oksydacją, N-oksydacji oraz N-metylacji. Jej głównymi metabolitami są: kotynina i nikotyno-1’-N-tlenek. Nikotyna i jej metabolity są szybko wydalane przez nerki. Mechanizm działania nikotyny jest wypadkową aktywacji cholinergicznych receptorów nikotynowych powodujących pobudzenie komórek nerwowych i desensytyzacji powodującej zablokowanie przekaźnictwa sympatycznego. Działania obwodowe wywołane małymi dawkami nikotyny są wynikiem pobudzenia zwojów autonomicznych i obwodowych receptorów czuciowych, głównie w sercu i płucach. Pobudzenie tych receptorów wywołuje częstoskurcz, zwiększenie wyrzutu serca, wzrost ciśnienia tętniczego, zmniejszenie perystaltyki przewodu pokarmowego i pocenie się. Najbardziej rozpowszechnionym wśród ludzi przykładem działania łącznego nikotyny z innymi związkami jest palenie papierosów, w których – oprócz nikotyny – znajdują się setki innych substancji. Jednoczesnemu narażeniu szczurów na nikotynę i etanol towarzyszyło znaczące zmniejszenie ich płodności oraz zaburzenie reakcji immunologicznych u potomstwa. Nikotyna nasila hepatotoksyczne działanie CCl4. Na podstawie danych literaturowych przyjęto dawkę 1,14 mg/kg/dzień (po której nie zaobserwowano żadnych szkodliwych skutków) za wartość NOAEL nikotyny, zaś dawkę 4,56 mg/kg/dzień – za jej wartość LOAEL Po analizie danych literaturowych i wykonanych obliczeniach pozostano przy obowiązującej w Polsce wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) nikotyny wynoszącej 0,5 mg/m3 z oznaczeniami związku literami „Sk” i „Ft”. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono informacji uzasadniających wyznaczenie dla nikotyny wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh).
Nicotine is an oily, colourless and odourless liquid obtained from leaves of tobacco plants. The most widespread use of nicotine is in tobacco as well as in remedies for nicotine abuse. Nicotine is a component of certain pesticides. Occupational exposure to nicotine is possible during its production and the tobacco drying process. To date only 8 people have been exposed in Poland to nicotine concentration in the air exceeding the TWA value which is 0.5 mg/m3 (data from 2002). Deadly occupational nicotine intoxication is very rare. The symptoms of severe nicotine intoxication with its small doses are: increased breath stimulation, nausea, vomitting, headache and vertigo, diarrhea, tachycardia, high blood pressure as well as sweating and excessive saliva production. After the administration of high doses of nicotine the following symptoms occured: burning sensations in the oral cavity, throat and stomach, fatigue, palpitations, weakening of the respiratory functions, disturbances of cardiac rhythm, dizziness, weakness, lack of coordination and coma. Death can then occur within 5 minutes up to 4 hours. Chronic nicotine intoxication leads to disturbances in the circulatory system. Vascular changes may lead to angina pectoris and heart attacks; they also cause: a weakening of memory, a slowdown of physical processes and thought coordination, lack of energy and exhaustion. Disturbances in the digestive system may also occur. Nicotine causes both physical and mental abuse. No epidemiological data was found concerning occupational exposure to nicotine in pure form. Nicotine is a substance of high acute toxicity to animals. After intragastrical administration the LD50 value is between 3.34 ÷ 188 mg/kg of body weight. Information concerning toxicity of nicotine indicates its multidirectional influence. Exposure of rats at oral doses (1 mg/kg/day, 9 days or 1.14 mg/kg/day, 34 weeks) caused no changes. When fourfold higher doses were administered to rats, after 34 weeks they caused an increase in the activity of certain enzymes in the heart, and the EEG changed after 9 days. Exposure to nicotine for 28 and 90 days (the accumulated dose was 350 or 315 mg/kg respectively) caused a disturbances in lipid and carbohydrate metabolism. Nicotine has no mutagenic potential, yet it is genotoxic (sister chromatid exchanges and chromosomal aberrations) as well as fetotoxic. Nitrosoamines (compounds produced due to tobacco smoking) have proved to show carcinogenic potential. Nicotine is well absorbed via respiratory tracts, the alimentary canal and the skin. The highest concentrations were detected in the brain, kidneys, stomach mucosa, adrenal medulla, nasal mucosa and salivary glands. Nicotine binds with plasma proteins in 5 - 20%. It penetrates through placenta and gets to the milk of nursing mothers. During metabolism nicotine can undergo: C-oxidation, demethylation with z C-oxidation, N-oxidation and N-methylation. Nicotine’s core metabolites are: cotinine and nicotine-1’-N-oxide. Nicotine and its metabolites are rapidly discharged by the kidneys. Smoking cigarettes is the most common example of nicotine activity together with many other compounds. In addition to nicotine, they include hundreds of other substances. Rats simultaneously exposured to ethanol and nicotine have shown impaired fertility and disturbance of immunological reactions occured in the offspring. Nicotine increases the hepatotoxic activeness of CCl4. Basing on the literature data 1.14 mg/kg/day has been accepted as a NOAEL value of nicotine (no negative results have been observed) whereas 4.56 mg/kg/day has been taken as its LOAEL value. After an analysis of published data and after conducting necessary calculations the MAC of nicotine in Poland remains unchanged: 0.5 mg/m3 with ‘Sk’ and ‘Ft’ compound symbols.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 2 (52); 121-154
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartość metali ciężkich oraz toksyczność osadów dennych zbiornika w Zesławicach
The content of heavy metals and toxicity of bottom sediments in the reservoir Zeslawice
Autorzy:
Baran, A.
Tarnawski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127164.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
osady denne
toksyczność
PhytotoxkitTM
metale ciężkie
bottom sediment
toxicity
heavy metals
Opis:
Celem badań była ocena zawartości metali ciężkich oraz toksyczności osadów dennych zbiornika w Zesławicach (województwo małopolskie). Toksyczność osadów dennych badano z wykorzystaniem testu PhytotoxkitTM. Badane osady denne charakteryzowały się niską toksyczności wobec roślin testowych. Rośliną, która najsilniej reagowała na substancje chemiczne zawarte w osadach dennych, było Sorghum saccharatum. Osady denne zaliczono do klasy II - osady miernie zanieczyszczone metalami ciężkim.
The aim of the study was estimate the content of heavy metals and toxicity of bottom sediments in the reservoir Zeslawice (Malopolska Region). Toxicity of sediments was studied using a test PhytotoxkitTM. Bottom sediments were characterized by low toxicity or the test plants. Among the plant species, S. saccharatum appears as the most sensitive plant species. Bottom sediment samples was classified into class II, ie sediments moderately polluted by heavy metals.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 2; 531-537
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 194

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies