Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish Post" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
FANTAZMAT ZREALIZOWANY A POSTKOLONIALNY WSTYD – POLSKIE NARRACJE MIGRACYJNE NA WYSPACH BRYTYJSKICH
A FANTASY COMING TO LIFE AND THE POSTCOLONIAL SHAME – POLISH MIGRATION NARRATION IN THE BRITISH ISLES.
Autorzy:
Jaremek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911873.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-colonialism
Polish contemporary migration literature
identity
shame
postkolonializm
współczesna polska literatura migracyjna
tożsamość
wstyd
Opis:
Magdalena Jaremek, FANTAZMAT ZREALIZOWANY A POSTKOLONIALNY WSTYD – POLSKIE NARRACJE MIGRACYJNE NA WYSPACH BRYTYJSKICH. „PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 163-174. ISSN 1733-165X. Przedmiotem artykułu są wybrane polskie narracje migracyjne powstające na Wyspach Brytyjskich po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Autorka analizuje tę prozę przez pryzmat psychoanalizy i teorii postkolonialnej. Szczególnie zwraca uwagę na stosowalność kategorii „hegemona zastępczego”, zaproponowanej przez Ewę M. Thompson. Historia Polski od czasu rozbiorów po późne lata komunizmu stwarzała warunki, które sprzyjały wciąż ponawianemu doznawaniu przez członków podbitej populacji wstydu i upokorzenia. Odcisnęło to trwały ślad na psychice polskiego podmiotu, który uciekał w utopijne wyobrażenia na temat Zachodu. Przemiany społeczne, między innymi globalizacja i otwarcie granic, sprzyjały masowej migracji Polaków na Wyspy Brytyjskie. Tym samym fantazmat został zrealizowany – polski postkolonialny podmiot, znalazłszy się w wymarzonym miejscu, mógł dokonać konfrontacji oczekiwań z rzeczywistością. W referacie autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie o to, w jakiej mierze w narracjach polskich migrantów na Wyspach Brytyjskich postkolonialny resentyment, ufundowany na „pamięci ofiary” i wzmagany aktualnymi doznaniami wstydu, upokorzenia i onieśmielenia w miejscu przemieszczenia, determinuje kształtowanietożsamości podmiotu wypowiedzi.
Magdalena Jaremek, A FANTASY COMING TO LIFE AND THE POSTCOLONIAL SHAME – POLISH MIGRATION NARRATION IN THE BRITISH ISLES. “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 163-174. ISSN 1733-165X. The article concerns Polish contemporary migration narratives in the British Isles after Poland’s accession to the European Union. The author analyses selected novels and short stories through the prism of psychoanalysis and postcolonial theory, utilizing the concept of ‘surrogate hegemon’ proposed by Ewa M. Thompson. From the partitions in the late 1700s until the demise of communism in 1989, the conquered Polish population repeatedly experienced shame and humiliation. These experiences left an indelible mark on the minds of numerous Poles who drifted off into the fantasy of the idealized West. Social changes, such as globalization and open borders, fostered the translocation of a large number of predominantly young and middle-aged Poles to the British Isles. Thus, the fantasy has come true, yet bringing about unexpected results: Polish postcolonial subject, having reached the dream location, was eventually given opportunity to confront their utopian expectations with harsh reality. The author seeks an answer to the question how postcolonial resentment, founded on the victim’s memory and further intensified by present experiences of embarrassment and intimidation in the migrant destination society, influences the subject’s identity.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 163-174
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Lebensraum” i przestrzeń „abjectu”. O „Białym kamieniu” Anny Boleckiej
Lebensraum and the Space of Abject Art: On „Biały kamień” by Anna Bolecka
Autorzy:
Dajnowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1449155.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
tożsamość
postpamięć
przestrzeń literacka
przestrzeń jako metafora
relacje polsko-żydowskie
identity
post-memory
literary space
space as a metaphor
Polish-Jewish relations
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie kategorii przestrzeni literackiej potraktowanej tu jako metafora odniesiona raczej do wymiarów doświadczenia tożsamościowego, pamięci i postpamięci niż jako termin spacjologiczny sensu stricto. Przedmiotem rozważań jest powieść Anny Boleckiej Biały kamień, a ściślej – ukryte w niej tropy zatartej i wypartej pamięci o żydowskiej (współ)genealogii dzisiejszej polskości. Analizy poetyki powieściowej prowadzą do ujawnienia wagi postaci kobiecych, które prócz ściśle fabularnych funkcji pełnią też role wielkiej metafory utraconej (żydowskiej) matki dzisiejszej, w dominującym stopniu katolickiej, Polski. Szczególną wagę mają tu obrazy o charakterze abiektalnym, zgodnie z intuicją Julii Kristevej, ujawniające ambiwalentny charakter relacji dziecko-matka i tym samym wskazujące na dialektyczny charakter nie-pamięci (katolickich) Polaków o ich żydowskich korzeniach.
The article analyzes the category of literary space which is understood here rather as a metaphor of experiencing identity, memory and post-memory than as a spatial term sensu stricto. The author reflects on the novel by Anna Bolecka, Biały kamień [White stone], and more specifically on the hidden tropes of the blurred and denied past memories  of Jewish genealogical component of today’s Polishness. The reading of the novel’s poetics demonstrates the importance of female characters that, apart from their function in the plot construction, figuratively signify the lost Jewish mother of today’s, mostly Catholic, Poland. In addition, following the thinking of Julia Kristeva, of special significance are the images of abject art.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 18; 49-65
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radykalna konwersja jako postkolonialne wyparcie. Kulturowe samowygnanie w powieściach Piotra Ibrahima Kalwasa jako ostateczne rozwiązanie (post-)totalitarnej traumy
Radical Conversion as Post-Colonial Disavowal. Cultural Self-Exile in Piotr Ibrahim Kalwas’s Novels as a Final Solution of the (Post-)Totalitarian Trauma
Autorzy:
Skórczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887294.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura polska po roku 1989
Piotr Ibrahim Kalwas
tożsamość
religia
postkolonialne wyparcie
trauma post-totalitarna
Polish literature after 1989
identity
religion
postcolonial disavowal
posttotalitarian trauma
Opis:
Od roku 1989 demonstrowanie swojej niezależności od katolicyzmu, czy też odrzucenia go, stało się w Polsce modnym gestem dla młodego pokolenia pisarzy (i nie tylko pisarzy). W ten sposób świętowano wyzwolenie z więzów zarówno narodowych jak i religijnych. Wśród ludzi zaangażowanych w takie działania znalazł się Piotr Ibrahim Kalwas, urodzony jako katolik, który po początkowym zwróceniu się ku muzyce punk w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, w roku 2000 przeszedł na islam i stał się zagorzałym muzułmaninem oraz jedynym współczesnym polskim pisarzem muzułmańskim. Jego wczesne powieści autobiograficzne dostarczają intrygującego materiału do badań nad zjawiskiem, które proponuję nazwać „postkolonialnym wyparciem” – gestu odrzucenia czy też zwalczania „wielkiej narracji” rozumianej jako totalizujący dyskurs, w którym tożsamość narodowa i religijna wzajemnie się uzupełniają, a który ukształtował powszechne rozumienie i ocenę historii i geopolityki przez Polaków. Narracja ta najpierw dała podstawy do oporu antykolonialnego w erze komunistycznej, po czym, co symptomatyczne dla postawy postkolonialnej, stała się przedmiotem wyparcia. Nawiązując do teorii postkolonialnej i do sporu na temat społeczeństwa post-sekularnego, artykuł omawia przesłanki i implikacje takiego stanowiska ideologicznego.
Since 1989, demonstrating one’s detachment from, or rejection of, Catholicism has become a fashionable gesture among young generation of writers (and not only writers) in Poland, away to celebrate the liberation from both national and religious commitments. Among those engaged in such performance is Piotr Ibrahim Kalwas, born a Roman Catholic, who, after his initial conversion to punk music in the 1980s, since 2000 has become a zealous convert to Islam and the only contemporary Polish Muslim writer. His early autobiographical novels provide thought-provoking material for the study of the phenomenon I propose to term the “postcolonial disavowal” – a gesture of rejecting or subverting the “grand narrative,” considered atotalizing discourse in which national and religious identities are mutually implicated, that shaped the common understanding and assessment of history and geopolitics by Poles. Itself, the grand narrative provided the ground for anticolonial resistance during the Communist era, and subsequently became an object of disavowal symptomatic of the postcolonial reflexivity. Referring to postcolonial theory and the debate on postsecular society, the paper discusses the premises and implications of such ideological position.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 45-67
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies