Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hybrid identity" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Hybrydowa tożsamość na kulturowym pograniczu – potencjał i problem osobisty i grupowy?
Autorzy:
Nikitorowicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614855.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
identity
hybrid identity
cultural borderland
education
tożsamość
tożsamość hybrydowa
kulturowe pogranicze
edukacja
Opis:
The study attempts to justify the thesis that concerns the need for education policy to create a possibility of independent identity choices. It was pointed out that the cultural borderland, in a natural way, enables the creation of a hybrid identity which is human potential but also raises personal and group problems. In addition, authorities and significant people were presented (among others Sokrat Janowicz, Ludwik Zamenhof, Samuel Pisar, Janusz Korczak, Piotr Lachmann, Wojciech Korfanty, Czesław Miłosz), indicating the formation and representation of a hybrid identity by them. The author drew attention to the conditions that should be assured, for activities that should be undertaken by education, so that man would not feel enslaved in the process of shaping identity, but felt support in the process of creating and realizing his hybrid potential.
W opracowaniu podjęto próbę uzasadnienia tezy, która dotyczy potrzeby stwarzania przez politykę edukacyjną możliwości dokonywania samodzielnych wyborów tożsamościowych. Wskazano, że kulturowe pogranicze w sposób naturalny umożliwia kreowanie hybrydowej tożsamości, która stanowi potencjał człowieka, lecz także rodzi problemy osobiste i grupowe. Ponadto przedstawiono autorytety i osoby znaczące (są to m.in. Sokrat Janowicz, Ludwik Zamenhof, Samuel Pisar, Janusz Korczak, Piotr Lachmann, Wojciech Korfanty, Czesław Miłosz), wskazując przy tym na kształtowanie się i reprezentowanie przez nich tożsamości hybrydowej. Zwrócono uwagę na warunki, jakie powinny być zapewnione, oraz na działania, jakie powinna podejmować edukacja, aby człowiek nie czuł się zniewolony w procesie kształtowania się tożsamości, lecz odczuwał wsparcie w procesie powstawania i realizowania swojego potencjału hybrydowego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2019, 32, 2
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experience – Memory – Identity. Media experiences as the foundations of hybridized identity
Doświadczenie - pamięć - tożsamość. Doświadczenia medialne jako fundament hybrydycznej tożsamości
Autorzy:
Kluszczyński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366188.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
cyberkultura
doświadczenie
hybrydyczność
tożsamość
media
pamięć
cyberculture
experience
hybrid identity
memory
prosthetic memory
Opis:
The paper focuses on the nexus of experience – memory – identity, to discuss the ways in which mediatisation and medialisation of experiences transform the status, structures and roles of memory and to develop the concept of hybrid identity. The author analyses several theories dealing with this issue in order to demonstrate that despite developing some useful terms and concepts, and providing an outlook on recent social changes, they did not notice the consequences of the processes of transformation of contemporary culture from media culture to cyberculture based on interactive virtual practices.
Autor artykułu poddaje analizie splot doświadczenia, pamięci i tożsamości, by podjąć dyskusję na temat procesów, w ramach których mediatyzacja i medializacja doświadczeń przekształcają status, struktury i funkcje pamięci, oraz aby rozważyć koncepcję hybrydycznej tożsamości. Autor omawia szereg teorii podejmujących tę problematykę i wykazuje, że mimo iż wykształ-ciły one niezbędne kategorie i koncepcje badawcze, jak również zbudowały interesujące wizje współczesnych społeczeństw, to nie zdołały uchwycić, a tym bardziej wykorzystać w swych rozważaniach procesów, które przekształcają współczesne kultury, przeprowadzając je ze sta-nu kultury medialnej do formy cyberkultury ufundowanej na interaktywnych praktykach wir-tualnych.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2013, 15; 31-45
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głos jako element tożsamości w hybrydycznej rzeczywistości relacji człowiek – asystent głosowy
Voice as an Identity Element in the Hybrid Reality of the Human-voice Assistant Relationship
Autorzy:
Stachyra, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37263384.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
asystent głosowy
głos
hybrydyczna rzeczywistość
komunikacja
sztuczna inteligencja
tożsamość
voice assistant
voice
hybrid reality
communication
artificial intelligence
identity
Opis:
Artykuł podejmuje problem asystentów głosowych, których algorytmy syntezy mowy imitują głos naturalny. Liczne badania dowodzą, że użytkownicy tych urządzeń oraz aplikacji traktują je jako istoty społeczne. Takie zachowanie jest efektem hybrydycznego charakteru rzeczywistości komunikacyjnej, w której cechy głosu naturalnego wywołujące określone reakcje są transponowane na głos przetworzony technologicznie. Diagnoza tej problematyki obejmująca aspekty specyfiki mowy syntetycznej oraz modelowania walorów emocjonalnych w głosie generowanym pozwala wnioskować, że człowiek intuicyjnie nadaje głosowi asystenta te cechy, które naturalny głos sygnalizuje w kontaktach międzyludzkich. Ponieważ ze społecznego punktu widzenia głos jest nośnikiem tożsamości mówiącego (czyli cech fizycznych, psychicznych i społecznych), artykuł wskazuje, dlaczego możliwość klonowania głosu burzy kulturowy porządek postrzegania głosu jako elementu tożsamości konkretnej osoby oraz dlaczego zakłóca świadomość odrębności własnego i cudzego głosu.
The article addresses the problem of voice assistants, whose speech synthesis algorithms mimic the natural human voice. Numerous studies show that users of such devices and applications treat them as social beings. This behaviour results from the hybrid nature of the communication reality, in which the characteristics of the natural voice that evoke specific reactions are transposed onto a technologically processed voice. Diagnosis of this issue, which includes aspects of the peculiarities of synthetic speech and the modelling of emotional qualities in the generated voice, allows us to conclude that humans intuitively give the voice of an assistant those qualities that the natural voice signals in interpersonal contacts. Since, from a social point of view, the voice is a carrier of the speaker’s identity (i.e., physical, psychological, and social characteristics), the article shows why the possibility of cloning the voice shatters the cultural order of perceiving the voice as an element of a particular person’s identity, and why it disrupts the awareness of the distinctiveness of one’s own and another’s voice.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 179-190
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybrid identities? Trajectories of the Lives of Women with Acquired Disabilities
Hybrydowe tożsamości? Trajektorie życia kobiet z niepełnosprawnościami nabytymi
Autorzy:
Żuchowska-Skiba, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371545.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tożsamość
kobiety z niepełnosprawnością
niepełnosprawność nabyta
niepełnosprawność ruchu
punkt zwrotny
identity
women with disability
acquired disability
physical disability
turning point
Opis:
In the study of disability, an extremely important role is played by issues related to identity changes occurring under the influence of experiences which alter the current course of life and force the adoption of new roles and the adaptation of previously fulfilled roles. This is the nature of a disability acquired in adulthood. It is a turning point that transforms the identities of women who must redefine themselves and their places in a reality that is new to them. The main goal of the article will be to show the changes that affect the identities of women who, as a result of an accident, acquired disability in adulthood. The study is based on autobiographical narrative interviews. This method allowed me to reconstruct the trajectory of the lives of the respondents, showing the process-like nature of the identities they shape, which have undergone changes under the influence of the need to adapt to the conditions resulting from the acquired disability. Six women – diversified in terms of age, education, professional position, and family situation, all of which influenced their roles and social positions – were surveyed.
W badaniu nad niepełnosprawnością niezwykle istotną rolę odgrywają kwestie związane z przemianami tożsamości dokonującymi się pod wpływem doświadczeń, które zmieniają dotychczasowy bieg życia i wymuszają przyjęcie nowych ról i adaptację dotychczas wypełnianych. Taki charakter ma niepełnosprawność nabyta w dorosłym życiu. Stanowi ona punkt zwrotny powodujący transformację tożsamości kobiet, które muszą na nowo zdefiniować siebie i swoje miejsce w nowej dla nich rzeczywistości. Zasadniczym celem artykułu będzie ukazanie przemian, jakim podlegają tożsamości kobiet, które w wyniku wypadku nabyły niepełnosprawność w wieku dorosłym. Badania oparto o autobiograficzne wywiady narracyjne. Metoda ta pozwoliła na odtworzenie trajektorii życia respondentek, ukazując procesualny charakter kształtowanych przez nie tożsamości, które ulegały zmianom pod wpływem konieczności dopasowania się do warunków wynikających z nabytej niepełnosprawności. Badaniu poddano 6 kobiet zróżnicowanych pod kątem wieku, wykształcenia, pozycji zawodowej oraz sytuacji rodzinnej, które wpływały na realizowane przez nie role i zajmowane pozycje społeczne.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2020, 16, 3; 70-82
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How the Information Warfare Turns Into Full-Scale Military Agression: the Experience of Ukraine
Jak wojna informacyjna przechodzi w pełnoskalową agresję militarną: doświadczenie Ukrainy
Autorzy:
Hordiichuk, Olha
Halapsis, Alex
Kozlovets, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147271.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian war in Ukraine
ideological war
information war
hybrid war
full-scale war
Russkiy mir (Russian world)
post-colonialism
propaganda
mentality
identity
Rosyjska wojna w Ukrainie
wojna ideologiczna
wojna informacyjna
wojna hybrydowa
wojna na pełną skalę
Russkij mir (rosyjski świat)
postkolonializm
mentalność
tożsamość
Opis:
The article analyzes the main ideological components and tools of Russia’s information, hybrid and full-scale war against Ukraine. Since the time of Ivan III, Russia has implemented the model of eastern despotism, which claims a special historical mission (“Moscow as the third Rome”). This model involves imperialism, absolutism, anti-democracy, disregard for human rights and the rights of nations. Throughout its history (Moscow Princedom – Russian Empire – Soviet Union – Russian Federation), the external forms of this model changed, but its essence remained unaltered, which is why it was always hostile to European values. From the middle of the 17th century, when Ukrainian lands came under Russian control, it did everything to spread this model to them. To this end, it has taken such actions as rewriting history, banning the Ukrainian language and culture, destroying ethnic self-awareness, as well as repression and genocide against the Ukrainian people. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. With the collapse of the Soviet Union (1991), Ukraine got the opportunity to build its statehood on the values of freedom and democracy, and realized itself as a full-fledged member of the European family. Russia perceived Ukraine’s independence as a threat to its mission and moved to an ideological war against Ukraine. All methods of propaganda were employed, including distortion of facts, creation and mass distribution of pseudo-historical narratives, fakes, manipulations and outright lies. During the rule of Vladimir Putin, the doctrine of “Russkiy mir” (“Russian world”) was developed as a neo-imperial myth, and the Ukrainian state was viewed as a historical mistake that had to be corrected through new colonization. When during the Revolution of Dignity (2014) Ukrainians removed a corrupt pro-Russian politician Viktor Yanukovych from power, Russia resorted to the hybrid war during which it annexed Crimea, Donetsk and Luhansk regions. Although the civilized world did not recognize the Russian annexation, its reaction was too restrained. This gave Putin hope that the world’s response to further aggression would also be weak, and therefore on February 24, 2022, he ordered the full-scale invasion of Ukraine. The Russian ruler underestimated the will of Ukrainians to fight for their freedom, lives, and European ideals. Putin and his henchmen also underestimated the harsh reaction of the civilized world to Russian barbarism. An unpleasant surprise for them was the unprecedented military and financial aid that the West provides to Ukraine. Russian propaganda cannot hide from the world the terrible war crimes and offences against humanity committed by the Russian military. This war is not just a war between two states – it is a war between medieval barbarism and civilization. Ukraine’s victory determines not only the fate of Ukraine, but also the entire world order.
Artykuł analizuje główne ideologiczne komponenty i narzędzia wojny informacyjnej, hybrydowej i w końcu pełnoskalowej toczonej przez Rosję przeciwko Ukrainie. Poczynając od czasów Iwana III Rosja wdraża model wschodniego despotyzmu, w ramach którego przypisuje sobie wyjątkową misję historyczną („Moskwa – Trzeci Rzym”). Model ten obejmuje imperializm, absolutyzm, antydemokrację, lekceważenie praw człowieka oraz praw narodów. W jego historii (Wielkie Księstwo Moskiewskie – Imperium Rosyjskie – Związek Radziecki – Federacja Rosyjska) zmieniały się zewnętrzne formy, ale jego istota pozostała niezmieniona, zaś w jej skład zawsze wchodziło wrogie nastawienie do wartości europejskich. Od połowy XVII wieku, kiedy ziemie ukraińskie znalazły się pod kontrolą Rosji, robiła ona wszystko, aby rozpowszechnić na nich ten model. W tym celu prowadziła działania takie, jak: przepisywanie historii, zakazywanie języka i kultury ukraińskiej, niszczenie samoświadomości etnicznej, a także represje i ludobójstwo wobec narodu ukraińskiego. Nie udało jej się jednak całkowicie zniszczyć kodu wolności, który jest fundamentalny dla ukraińskiej tożsamości. Wraz z upadkiem Związku Radzieckiego, Ukraina otrzymała możliwość zbudowania swojej państwowości na wartościach wolności oraz demokracji, dążąc do realizacji swojego statusu jako pełnoprawnego członka europejskiej rodziny. Niepodległość Ukrainy była postrzegana przez Rosję jako zagrożenie dla jej „misji”, dlatego rozpoczęła ona wojnę ideologiczną przeciwko Ukrainie. Zastosowano wszystkie metody propagandy, w tym fałszowanie faktów, tworzenie i masowe rozpowszechnianie pseudohistorycznych narracji, kłamstw i manipulacji. W okresie rządów Władimira Putina doktryna „Russkogo mira” („rosyjskiego świata”) została rozwinięta w neoimperialny mit, w ramach którego państwo ukraińskie było postrzegane jako historyczny błąd, który musiał zostać naprawiony za pośrednictwem nowej kolonizacji. Kiedy podczas Rewolucji Godności (2014) Ukraińcy pozbawili władzy skorumpowanego prorosyjskiego prezydenta, Wiktora Janukowycza, Rosja zaczęła wojnę hybrydową, w której zaanektowała Krym oraz obwody Doniecki i Ługański. Cywilizowany świat nie uznał rosyjskiej aneksji, a jego reakcja była zbyt powściągliwa. Dało to Putinowi nadzieję, że reakcja świata na bezpośrednią agresję również będzie słaba, dlatego 24 lutego 2022 rozpoczął pełnoskalową inwazję na Ukrainę. Rosyjski rząd nie docenił woli Ukraińców do walki o wolność, życie i europejskie ideały. Putin i jego poplecznicy nie przewidzieli również ostrej reakcji cywilizowanego świata na rosyjskie barbarzyństwo. Zaskoczeniem była dla nich bezprecedensowa pomoc wojskowa i finansowa, jakiej Zachód udziela Ukrainie. Rosyjska propaganda nie może ukryć przed światem straszliwych zbrodni wojennych i przestępstw przeciwko ludzkości popełnionych przez rosyjskie wojsko. Ta wojna to nie tylko wojna między dwoma państwami, to wojna między średniowiecznym barbarzyństwem a cywilizacją. Zwycięstwo Ukrainy determinuje nie tylko jej los, ale także cały światowy porządek.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 345-362
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies