Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The time" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Tradycja i nowoczesność – zanikająca granica
Tradition and modernity – a disappearing border
Autorzy:
Gzell, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058460.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
tradycja
nowoczesność
czas
przekraczanie granic czasu
tradition
modernity
time
crossing the borders of time
Opis:
Tradycja i nowoczesność mogą być ułudą powstającą wtedy, gdy potrzebujemy odniesień usprawiedliwiających nasze usytuowanie się względem wielkich ruchów i tendencji architektonicznych i urbanistycznych. Wskazuje na to nieustanne przekraczanie granic czasowych przez grupy i jednostki nieszukające żadnych usprawiedliwień. Być może więc wszystko jest jednocześnie tradycją i nowoczesnością albo być może nie ma ani jednego, ani drugiego i uwolnieni do tego balastu powinniśmy cieszyć się twórczą wolnością.
Tradition and modernity can be an illusion arising when we need references justifying our location in relation to great architectural and urban movements and tendencies. This is proved by the border of time being constantly crossed by groups and individuals without seeking any justification. Perhaps, then, everything is both tradition and modernity, or maybe there is neither one nor the other and, released from this ballast, we should enjoy creative freedom.
Źródło:
Pretekst; 2020, 10; 18--21
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między czasem ekologicznym a ekologią czasu w kulturze przyspieszenia
Between ecological time and the ecology of time in the culture of acceleration
Autorzy:
Strzelecka, Celina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667107.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ecology
time
the Nuers
acceleration
time compression
Opis:
Time and space are concepts that form an indivisible entity in the concept of ecological time. The process of separating these ideas in Anglo-American culture began along with the acceleration of technological development. It resulted in a quick, almost instantaneous rate of life, which affects destructively both individuals and general public. What is the main postulate of the ecology of time is to stop the negative effects of acceleration, and re-integrating the idea of time and space in the practice of everyday life.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2017, 17; 272-289
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Пространство и время в повести Александра Солженицына Адлиг Швенкиттен
Autorzy:
Павеелева, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057462.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Alexander Solzhenitsyn
time
space
chronotope
the specifics of the plot
Opis:
Многие произведения Александра Солженицына имеют авто биографическую основу. Алленштейн (современный Ольштын) стал одной из тех отметок в личной судьбе писателя, что привели его к Нобелевской премии и всемирной известности. Алленштейн – это та пространственная точка, котораяорганизует сюжет военной повести Адлиг Швенкиттен. Данное произведение имеет весьма характерный подзаголовок – Односуточная повесть, что указываетна временной отрезок, в котором заключено действие повести. Заголовок говорит о пространственных координатах: узкой локальной зоне в Восточной Пруссии,куда делается переброска войск тяжелой артиллерии, лишенных поддержки пехоты и далеко отставшего тыла. Хронотоп повести задан предельно конкретно уже в самом названии: заголовок определяет пространственные, а подзаголовок – временные координаты. В художественном отношении это те моменты, которые характеризуют сюжетную специфику повести. Художественное преображение событий жизни писателя становится знаковым явлением в литературе, когда за обычными деталямивыступает целая художественная вселенная, связанная, по мысли писателя, «спервоосновами человеческого бытия».
Many literary works of Alexandr Solzhenitsyn have an autobiographicalbasis. Allenstein (present-day Olsztyn) is one of the important points in Solzhenitsyn’s personal life which led to the Nobel Prize and worldwide fame for the writer. Allenstein becomes one of crucial spatial points that organize the plot of Solzhenitsyn’s military storyAdlig Schwenkitten. This work has a very characteristic subtitle, “A Tale of 24 Hours”.The subtitle indicates the time of the story. The header contains information about spatial (geographic) coordinates. This is a narrow local area in East Prussia. The forward units of heavy artillery troops move here, while the infantry and rear services remain farbehind. The chronotope of the story is set in an extremely specific way already in the title itself: the title defines the spatial coordinates, and the subtitle defines the temporal coordinates. In artistic terms, these are the moments that characterize the plot specificity of the story. The writer transforms the events of his life with the help of artistic means.This transformation becomes a landmark phenomenon in literature. Behind the usual details, you can see the whole artistic universe, which, as the writer said, is connected “with the fundamental principles of human existence”.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2021, 3, XXVI; 29-40
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja afrykańskiego czasu w reportażach Ryszarda Kapuścińskiego
Autorzy:
KURYŁOWICZ, BEATA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615252.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
R. Kapuścińsk
reportage
Africa
time
the means of artistic expression
Opis:
Time is one of the main categories that affect human life. Various communities, nations or tribes perceive and understand time in a different way. In every case understanding of time determines the character of a particular culture.The purpose of this article is an attempt to show the concept of time as a part of the African reality revealed in the literary reportages by R. Kapuściński. The author of “Ebony”, through linguistic and stylistic material, creates a conception of time characteristic of the residents of the Black Continent. Understanding of time is one of the elements of reality in Africa which Kapuœciñski wanted to convey in the most accurate manner. But he knew that the reproducing of the African world is not possible,therefore, the image of time presented on the pages of “Ebony” was his personal perception of the phenomenon, the artistic creation where an objectively existing fragment of reality was filtered through the imagination of the author, his cognitive, intellectual and psychophysical abilities. Kapuściński, by means of linguistic and stylistic expressions, gave literary form to what he saw, heard and read about the African concept of time. First of all, in descriptions of time, the most prominent feature is the author’s tendency to build opposition. Kapuściński confronts two concepts of time: the African and the European. In this way he emphasizes the differences in understanding of the concept of time in both aforementioned cultures, and, at the same time, he highlights the characteristics of time typical to African culture. The accumulation of stylistic devices, unique use of words, selection of appropriate lexis and emphasizing the connotative value of words serve one purpose – to express difficult to convey aspects of African time.Thus, the individual author’s style contributes to the vision of African time, affects modeling of its meaning and imprints a profound, special influence on the actual image of time which is used as a base for a creative play both with imagination and a matter of language.
Źródło:
Stylistyka; 2015, 24; 199-210
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O espaço e o tempo plesiológicos: pela ética poiética e xenológica na parábola do Homo Viator (Lc 10, 25–37)
The plesiologic space and time: from poietic to xenology ethics
Autorzy:
Meneses, Ramiro Délio Borges de
Czarnecki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050201.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Space
time
plesiologic reality
the good samaritan parable
and splancnophany
Opis:
The plesiological reference is the temporality of alterity – plesiological time – of the Good Samaritan, as it appears in Luke’s parable, which is exclusive (10, 25–37). He is what he does not see with precepts. It will be what approaches the suffering man. And, because it approaches, creating a plesiological space, it is that it sees well; and, because he sees well, “is moved” (rahamim); and because he is moved, he bends over him to give him life, because he has an eonic time.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2020, 4(39); 23-38
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas utracony - czas odzyskany - czas osobny. Szkic o pisarstwie Róży Ostrowskiej
Autorzy:
Olszewska, Maria Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607999.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
time
autobiography
self-fiction
the past
myth
czas
autobiografizm
autofikcja
przeszłość
mit
Opis:
The aim of this article is to interpret two novels by Róża Ostrowska (1926–1975) – Wyspa (1960) and unfinished, published posthumously Czas mój osobny (1977) – which occupy an important place in Polish literature of the 1950s and 1960s. These novels take place in two time-space – nowadays in Kashubia and in the past in the Vilnius region. For the writer, these are significant   autobiographical places. In the construction of the story and characters, Ostrowska used her own life experience. This is, therefore, a writing based on autobiography and self-fiction. The writer used personal experience to take up important issues regarding human existence (life, passing away, love, death) and identifying. In these novels, an important philosophy of humanity is inscribed. The basic key to reading them is time – an individual time, an interoralized one, a “separate one” – associated with human existence and the functioning of human memory. The way the time worked in these novels allowed the writer to introduce into the structure of her novel a myth of a place and an individual. Our analysis leads to interesting conclusions: first of all, Ostrowska’s prose turns out to be an original combination of autobiography (or rather self-fiction) with mythology, whose aim is not so much the elevation of past or present reality, but rather the creation of a kind of “necro-narration”, taken as if from the post-mortem perspective. Therefore, Wyspa and Mój czas osobny are not political, moral or psychologicalnovels, but mythical ones.
Celem niniejszego artykułu jest interpretacja dwu powieści Róży Ostrowskiej (1926–1975). Wyspa (1960) i nieukończony, wydany pośmiertnie Mój czas osobny (1977) zajmują ważne miejsce w polskiej literaturze lat 50. i 60. XX wieku. Akcja tych powieści  rozgrywa się w dwóch czasoprzestrzeniach – współcześnie na  Kaszubach i w przeszłości na Wileńszczyźnie. Dla pisarki są to  znaczące „miejsca autobiograficzne”. W budowie fabuły i kreacji  bohaterów Ostrowska wykorzystała własne doświadczenia życiowe, które stają się pretekstem do podjęcia ważnych zagadnień  dotyczących ludzkiej egzystencji (życia, przemijania, miłości, śmierci) i tożsamości. Pisarstwo to bazuje zatem na autobiografzmie i  autofkcji. W omawiane powieści wpisana jest filozofia  człowieczeństwa. Za podstawowy klucz do odczytania obydwu  utworów należy uznać czas – osobniczy, interioryzowany, „osobny”, związany z ludzką egzystencją i funkcjonowaniem pamięci. Sposób  działania czasu w tych utworach pozwolił pisarce na wprowadzenie w struktury powieści mitów – miejsca i osobniczego. Analiza prowadzi do ciekawych wniosków. Przede wszystkim: proza Ostrowskiej  okazuje się oryginalną kombinacją autobiografii (a raczej autofikcji) z mitologią, której efektem jest nie tyle uwznioślenie przeszłości czy teraźniejszości, ile kreacja „nekronarracji” podejmowanej jakby z perspektywy pośmiertnej. A zatem Wyspa i Mój czas osobny to nie powieści polityczne, obyczajowe czy psychologiczne, tylko mityczne.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physicae motus: de essentia ad esse
Autorzy:
Borges Meneses, Ramirus Delius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158818.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Mechanic motion
space
time
and the mobile being
and nature and sense
Opis:
The science of mechanics seeks to provide a precise and consistent description of the dynamics of particles and systems of particles. That is, a set of physical laws mathematically describing the space, time, and motions of bodies. According to this philosophical idea, we need certain fundamental concepts such as distance and time, because your philosophical foundations. Meanwhile, the combination of the concepts of distance and time allows us to define the velocity and acceleration of a particle, and carries up a very new philosophical formulation by the Newtonian mechanics.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2015, 3(12); 15-24
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak uchwycić to, co bieżące?
Autorzy:
Zaporowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042862.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
antropologia
to co bieżące
ruch
czas
przestrzeń
to co faktyczne
anthropology
the actual
the current
movement
time
space
Opis:
Przedmiotem tekstu jest zamiar Tobiasa Reesa praktykowania antropologii tego, co faktyczne, której celem jest uchwycenie tego, co jeszcze nie jest znane i pomyślane w odniesieniu do człowieka i tego, co ludzkie. Chodzi o ruch (myśli) jako taki. Rees zamierza zdystansować się od zarówno przestrzennie ujętej antropologii klasycznej, jak i czegoś, co nazywa antropologią tego, co emergentne. Ta ostatnia również postuluje to, co faktyczne, a skoro kluczowe znaczenie ma ciągły charakter doświadczenia, wiążę to, co faktyczne Reesa z tym, co bieżące. Uznaję, że w ramach jego pomysłu ruch (czas) wyrażony jest przez wykonanie serii (trzech) szczególnych kroków (mających swój charakter klasyczny).
The paper addresses Tobias Rees’ project to practice the anthropology of the actual, which aims at grasping what is not known and thought yet with reference to man and the human. What is at stake is a movement (of thought) as such. Rees wants to escape both the spatially framed classic anthropology and the timely framed what he calls the anthropology of the emergent. The latter also claims the actual, and since Rees underlines the ongoing nature of experience, I associate his actual with the current. I find his project to express movement (time) through the performance a series of (three) particular steps (quite classically identified). 
Źródło:
Lud; 2021, 105; 275-293
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Calculation of Time Limits Resulting from the Constitution of the Republic of Poland from April 2, 1997 (Selected Issues)
Obliczanie terminów regulowanych przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (wybrane zagadnienia)
Autorzy:
Orłowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940936.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
constitution
time
legal event
time limit
time limit calculation
legislative
proceedings
the Sejm term of office
konstytucja
czas
zdarzenie prawne
termin
obliczanie terminu
postępowanie ustawodawcze
kadencja sejmu
Opis:
Time limits are a normative approach to time, the passing of time is then a legal event (an element of a legal event). The provisions of the 1997 Constitution repeatedly use different types of time limits, but do not indicate how they are calculated. It seems that the time limits specified in days, months and years should be calculated according to computatio civilis, thus taking into account certain conventional rules. Such a time limit ends at the end of the last day of the time limit, but usually starts at the beginning of the day following the day the event, with which the legal provision relates the beginning of the time limit, occurred. Time limits determined using shorter time units (e.g. in hours) should be calculated according to computatio naturalis, i.e. strictly from one moment to another. Such conclusions can be reached using various methods of interpretation, but the most appropriate seems to be the use of analogy from the law.
Terminy są normatywnym ujęciem czasu, upływ czasu stanowi wówczas zdarzenie prawne (element zdarzenia prawnego). Przepisy Konstytucji z 1997 r. wielokrotnie posługują się różnymi rodzajami terminów, ale nie wskazują sposobu ich obliczania. Wydaje się, że terminy określone w dniach, miesiącach oraz latach powinny być liczone według computatio civilis, a więc z uwzględnieniem pewnych reguł konwencjonalnych. Termin taki kończy się wraz z upływem ostatniego dnia terminu, natomiast rozpoczyna się najczęściej wraz z początkiem dnia następującego po dniu, w którym nastąpiło zdarzenie, z którym przepis prawa wiąże rozpoczęcie biegu terminu. Terminy wyznaczone za pomocą krótszych jednostek czasu (np. w godzinach) powinny być liczone według computatio naturalis, a więc w sposób ścisły, tj. od chwili do chwili. Do takich wniosków można dojść posługując się różnymi metodami wykładni, najwłaściwsze wydaje się jednak zastosowanie analogii z prawa.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 6 (52); 315-328
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Segmentacja tygodnia w świadomości współczesnych Polaków
Autorzy:
Szadura, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611386.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
time
days of the week
linguistic worldview
czas
nazwy dni tygodnia
językowy obraz świata
Opis:
The study concerns contemporary changes in the Polish conceptualization of the week. They result from the socio-cultural transformations in the country. Analyzed are lexicographic definitions of the names of tydzień (the week) and the results of the questionnaire administered in the years 2010--2012 to a hundred inhabitants of the Lublin region, aged 18--85. The question asked was: “Which day is the beginning of the week?”. Both the lexicographic data and the subjects’ responses point to two days: Sunday or Monday. These correspond to two attitudes: religious and secular, respectively, of which the latter currently predominates. The treatment of Sunday as the final, seventh day of the week results from the loosening of the ties between many people and the Catholic Church, as well as from a more liberal social lifestyle.
Autorka omawia zmiany w konceptualizacji tygodnia, jakie dokonują się współcześnie w świadomości Polaków i są świadectwem istotnych przemian społecznokulturowych. Poddaje analizie definicje leksykograficzne nazw tygodnia oraz wyniki ankiety, jaką przeprowadzono w okresie 2010--2012 wśród 100 mieszkańców Lubelszczyzny w wieku od 18--85 lat. Przedmiotem analizy były odpowiedzi na pytanie: Który dzień jest początkiem tygodnia? Zarówno dane leksykograficzne, jak wypowiedzi respondentów potwierdziły istnienie dwóch sposobów liczenia początku tygodnia – od niedzieli albo od poniedziałku. Odpowiadają one dwóm postawom: religijnej oraz obecnie dominującej – świeckiej. Traktowanie niedzieli jako dnia siódmego, finalnego, jest współcześnie skutkiem rozluźnienia związków z Kościołem i liberalizacji życia społecznego.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2013, 25
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eternity and Time in the Gospel of John
Autorzy:
Jojko, Bernadeta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044498.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Jana
początek
czas
godzina
symbolizm
The Gospel of John
beginning
time
hour
symbolism
Opis:
The relationship between eternity and time has been a perennial issue in Johannine studies. Consider that the pre-existent Word of God enters in time and within concrete human history, thus bridging eternity and time. The evangelist describes both Jesus’ divinity as the Logos, existing in an  eternal, timeless “beginning” (1:1), and Jesus’ true humanity as the historical person who was made “flesh” (1:14), taking on the human condition in all its fragility, in its temporality, suffering and death. His earthly mission was fulfilled “in time” – in a concrete “hour”. Reading the Fourth Gospel in this light may help us appreciate the Johannine understanding of eternity and time. This survey presents the various interpretations of the expression “in the beginning” and also of the time-related noun “hour”, used by the evangelist on certain occasions with detailed precision: “it was about the tenth hour” (1:39); “it was about the sixth hour” (4:6; 19:14); and “at the seventh hour” (4:52), referring always to a particular chronological point in time. However, this article does not place undue emphasis on the  numbers recounting the particular hour, but rather tries to identify the links of each hour with the accompanying words and deeds of Jesus.
Relacja między wiecznością a czasem jest przedmiotem nieprzerwanych studiów Janowych. Odwieczne Słowo Boże wkracza bowiem w czas i w konkretną historię ludzkości, łącząc wieczność i czas. Ewangelista opisuje zarówno boskość Jezusa jako Słowa istniejącego w odwiecznym, ponadczasowym „początku” (1,1), jak i prawdziwe człowieczeństwo Jezusa jako postaci historycznej, która stała się „ciałem” (1,14), przyjmując na siebie ludzką kondycję w całej kruchości: w jej doczesności, cierpieniu i śmierci. Jego ziemska misja została wypełniona „w czasie” - w konkretnej „godzinie”. Czytanie Czwartej Ewangelii w tym świetle może więc uwydatnić Janowe rozumienie wieczności i czasu. Niniejsza publikacja przedstawia różne interpretacje wyrażenia „na początku” oraz związanego z czasem rzeczownika „godzina”, używanego przez ewangelistę przy pewnych okazjach: „Było to około dziesiątej godziny” (1,39); „było to około szóstej godziny” (4,6; 19,14); „o siódmej godzinie” (4,52), odnosząc się każdorazowo do chronologicznego, określonego punktu w czasie. Jednakże niniejszy artykuł nie ustala znaczenia liczb wskazujących daną godzinę. Jego celem jest uwypuklenie związków każdej godziny ze słowami i czynami Jezusa, ktore jej towarzyszą.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 245-278
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia a percepcja i przeżywanie czasu w dobie postmodernizmu
Liturgy and Perception and Experiencing Time in the Postmodern World
Autorzy:
Jeziorski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044531.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postmodernizm
kultura
czas
czas święty
liturgia
ryt
Liturgia Godzin
rok liturgiczny
postmodernism
culture
time
sacred time
liturgy
rite
Liturgy of the Hours
liturgical year
Opis:
Relacja liturgii i czasu jest głęboko zakorzeniona w naturze celebracji. Liturgia wydarza się w czasie, ale z drugiej strony ma ona zdolność interpretowania czasu i jego percepcji. W świecie, który bywa nazywany epoką prędkości, nie tylko liturgia potrzebuje czasu, ale także czas potrzebuje liturgii. Ta wzajemna relacja między czasem a liturgią jest treścią niniejszego artykułu, prezentując zarówno wymiar antropologiczno-fenomenologiczny jak i teologiczny clebracji liturgicznej oraz jej wkład w kształtowanie doświadczenia czasu.
The relationship between time and liturgy is profoundly rooted in the nature of celebration itself. Liturgy occurs in time but, on the other hand, it is able to interpret time and its perception. In our world – undeniably an age of speed – it is not only liturgy which needs time: Time needs liturgy as well. It is this reciprocal relationship between time and liturgy which is the focus of this article. It presents both the anthropological-phenomenological and theological dimensions of the liturgical celebration, and liturgy's contribution to shaping the whole experience of time.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 435-457
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualizacja, fragmentaryzacja, trwanie – próba opisu perspektyw czasowych współczesnego dokumentu
Actualization, fragmentation, duration – an attempt to describe temporal perspectives of contemporary documentary
Autorzy:
Boratyn, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923105.pdf
Data publikacji:
2018-04-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
documentary film
time
immediacy
fragmentation
individualization
immersion
Farocki
Riahi
Noujaim
Deep Play
Everyday Rebellion
The Square
Opis:
The article describes certain changes that have taken place over the last several years in the temporal perspective found in documentary films. Humanity’s current technological and media environment are influencing the documentary’s content and means of expression. They express a “universal present”, as Mirosław Przylipiak has pointed out, under the influence of television, and the former dominance of statements addressed to the camera gave way to looks into the past. At present, the documentary is once again shifting its orientation toward a strictly defined and changing form of the present. Time in the temporally non-linear works commonly found among contemporary documentaries has become fragmented and individualized. There is also a tendency in non-fiction works to strive for immersion – focusing on the experience of time rather than the telling of a story.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 21, 30
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archeologie współczesności jako odpowiedź na kryzys dyscypliny
Archaeologies of the contemporary past as a response to the crisis of the discipline
Autorzy:
Kajda, Kornelia
Kobiałka, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151192.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
archeologie współczesności
kryzys
czas
materialność
pamięć
historia
społeczeństwo
archaeologies of the contemporary past
crisis
time
materiality
memory
history
society
Opis:
Artykuł jest próbą ukazania powiązań między archeologią a współczesnością. Zaprezentowane zostały w nim trzy zagadnienia. W pierwszej części autorzy, wychodząc od krótkiej refleksji na temat niedawnego kryzysu ekonomicznego, starają się wykazać, że archeologia na jej najbardziej podstawowym poziomie jest rodzajem działalności społeczno-kulturowej. Druga z poruszanych kwestii dotyka związków między czasem i materialnością w ramach praktyki archeologicznej. Na koniec autorzy zwracają uwagę na to, jak archeologie funkcjonują na styku historii i pamięci. Celem artykułu jest ukazanie archeologii współczesności jako obiecującej dziedziny badań archeologicznych o społecznym i kulturowym znaczeniu dla obecnych i przyszłych społeczności.
This paper discusses the links between archaeology and contemporary. Tree issues are presented. In the first part of the paper, due to a short reflection concerning the recent economic crisis, it is argued that archaeology is, at its most elementary level, a kind of social and cultural practice. Second issue touches upon the connections between time and materiality in archaeological practice. Finally, the issue of how archaeologies are at the crossroad between history and memory is pointed out. This paper tries to account for archaeologies of the present as a promising field of conducting archaeological research of social and cultural value for the present and future societies.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2017, 2; 27-45
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Każda historia zaczyna się od mitu”. Proza Milady Součkovej w kontekście teorii nowego mitu Vàclava Navràtila
‘Every Story Starts with a Myth’: Milada Součkovà’s Prose in the Context of Vàclav Navràtil’s New Myth Theory
Autorzy:
Woźniak, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407689.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Vàclav Navràtil
Milada Součkovà
nowa mitologia
czas
archeologia wspomnień
nostalgia
pamięć
new mythology
time
the archeology of memories
memory
Opis:
Niniejszy artykuł odnosi się do teorii nowego mitu opisanego przez czeskiego filozofa Vàclava Navràtila. Porusza kwestie jego odzwierciedlenia w twórczości przedstawicielki czeskiej awangardy literackiej Milady Součkovej. Nowa mitologia w ujęciu Navràtila była reakcją na kryzys lat trzydziestych i czterdziestych XX w. Filozof wielokrotnie podkreślał, że nowe czasy wymagają stworzenia nowej mitologii rozumianej w kontekście mitu dnia powszedniego. Według Navràtila współczesny mit rodzi się z codziennych, zwykłych wydarzeń. Navràtil połączył to z archeologią wspomnień i zapisywaniem nieskończenie małych chwil własnej egzystencji, które składają się na prywatną mitologię. Filozof wprowadził pojęcie czasu statycznego będącego rodzajem trwania. Czas statyczny i archeologię wspomnień łączy zaś nostalgia. Refleksje te są zbieżne z tekstami Součkovej, które zawierają zapisy prywatnych wspomnień nakładających się na pamięć kolektywną.
This article refers to the theory of the new myth described by the Czech philosopher Vàclav Navràtil. It addresses issues of its reflection in the works of the representative of the Czech literary avant-garde Milada Součkovà. The new mythology, as seen by Navràtil, was a reaction to the crisis of the 1930s and 1940s. The philosopher repeatedly stressed the idea that the new times required the creation of a new mythology understood in the context of the myth of everyday life. According to Navràtil, modern myth is born out of everyday, ordinary events. Pursuing this theory, Navràtil linked this concept to the notion of an archaeology of memories and the recording of the infinitesimally small moments of one’s own existence that make up a private mythology. The philosopher introduced the concept of static time being a type of duration. In turn, static time and the archaeology of memories are linked by nostalgia. These reflections coincide with the texts of Součkovà, whose works contain records of private memories superimposed on collective memory.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 431-446
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies