Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zapalenie mozgu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Arbowirusy
Arboviruses
Autorzy:
Liberski, Paweł P.
Sikorska, Beata
Bratosiewicz-Wąsik, Jolanta
Smoleń, Joanna
Wąsik, Tomasz J.
Kruszyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059404.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Japanese B encephalitis
arboviruses
dengue
encephalitides
neuropathology
tick-borne encephalitis
arbowirusy
neuropatologia
zapalenia mózgu
kleszczowe zapalenie mózgu
denga
japońskie zapalenie mózgu B
Opis:
In this review we covered encephalitides and other sequelae of arbovirus infections. A family Flaviviridae along with families Togaviridae, Bunyaviridae, Reoviridae and Arenaviridae had been previously classified as Arboviridae (arthropod-borne). In spite of a significant diversity of viruses of the Arboviridae group, the term “arboviruses” is still useful and widely used. Here we covered viruses spread by ticks: tick-borne encephalitis virus, Powassan, Russian spring summer encephalitis virus, Kyasanur forest disease virus, Omsk hemorrhagic fever virus, louping ill and by mosquitos: yellow fever virus, Wesselsbron virus, Ilheus virus, Japanese B encephalitis virus, Murray Valley encephalitis virus, St. Louis encephalitis virus, West Nile virus and Dengue hemorrhagic fever virus as well as a Modoc group. Togaviruses comprise Eastern, Western and Venezuelan equine encephalitis virus while fleboviruses, Rift Valley virus. Coltiviruses comprise Colorado thick fever virus.
W pracy omówiono powikłania ze strony układu nerwowego po zakażeniu arbowirusami. Rodzina Flaviviridae dawniej była zaklasyfikowana, wraz z rodzinami Togaviridae, Bunyaviridae, Reoviridae i Arenaviridae, do grupy zwanej Arboviridae. Grupa ta obejmowała wirusy przenoszone przez stawonogi (arthropod-borne). Pomimo dużego zróżnicowania wirusów należących do grupy Arboviridae określenie „arbowirusy” jest nadal przydatne i często stosowane. Omówiono wirusy przenoszone przez kleszcze: wirusy kleszczowego zapalenia mózgu, Powassan, rosyjskiego wiosenno-letniego zapalenia mózgu, choroby lasu Kyasanur, omskiej gorączki krwotocznej, louping ill („skaczących” owiec) oraz wirusy przenoszone przez komary: grupę żółtej gorączki, wirus Wesselsbron, Ilheus i Rocio, grupę japońskiego zapalenia mózgu, wirus zapalenia mózgu doliny Murray, wirus zapalenia mózgu St. Louis, wirus zachodniego Nilu, wirus gorączki krwotocznej dengi i grupę Modoc. Do omówionych togawirusów należą: wirusy wschodniego, zachodniego i wenezuelskiego końskiego zapalenia mózgu. Do rodzaju Bunyavirus należą: grupa Modoc i wirus gorączki doliny Rift; do koltiwirusów: wirus gorączki kleszczowej Kolorado.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 2; 85-95
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan zaszczepienia przeciw kleszczowemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu u dzieci wybranej poradni POZ w Warszawie
The tick-borne encephalitis vaccination coverage among children from a single primary care clinic in Warsaw
Autorzy:
Gołębiak, Izabela
Nitsch-Osuch, Aneta
Holweg, Justyna
Gyrczuk, Ewa
Topczewska-Cabanek, Agnieszka
Życińska, Katarzyna
Wardyn, Kazimierz A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973115.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
kleszczowe zapalenie mózgu
dzieci
szczepienia
tick-borne encephalitis
children
vaccination
Opis:
Wstęp. Kleszczowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu (KZM) jest wektorową chorobą wirusową, przenoszoną przez kleszcze. Jedynym skutecznym sposobem zabezpieczającym przed zachorowaniem na kleszczowe zapalenie mózgu jest szczepienie ochronne. Cel pracy. Ustalenie stanu zaszczepienia przeciw KZM w populacji dzieci i młodzieży pozostających pod opieką wybranej poradni podstawowej opieki medycznej (POZ) w Warszawie. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród dzieci od 1. do 18. roku życia. Dokonano analizy dokumentacji medycznej w postaci kart uodpornienia 5658 dzieci pozostających pod opieką wybranej poradni POZ w Warszawie w latach 2006–2011. Wyniki. W latach 2006–2011 zaszczepiło się przeciw KZM 236 dzieci spośród 5658 dzieci zarejestrowanych w poradni, co stanowi 4%. Najwięcej szczepień wykonano w 2011 r. (24%), a najmniej – w 2006 r. (12%). 65% szczepień wykonano u dzieci w wieku 1–6 lat. Schemat trzydawkowy szczepienia podstawowego zrealizowano u 59% pacjentów. Nie obserwowano niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP). Wnioski. Stan zaszczepienia przeciw KZM dzieci i młodzieży w wybranej poradni POZ w Warszawie był niski (4%), choć zaznacza się tendencja rosnąca w zakresie częstości wykonywania tego szczepienia. Lekarze rodzinni powinni informować pacjentów o szczepieniach zalecanych, w tym o szczepieniu przeciw KZM.
Background. Tick-borne encephalitis (TBE) is a vector viral disease. The only effective way to protect oneself is vaccination. Objectives. The purpose of the paper was to determine the tick-borne encephalitis vaccine coverage among children and adolescents from a single primary care setting in Warsaw in 2006–2011 period. Material and methods. The study was conducted among the children aged between one and eighteen. Children’s immunization record cards from one of the health clinics in Warsaw served as the material for the study. Results. In 2006–2011 among 5658 pediatric patients only 236 were vaccinated against TBE (4%). In 2011 the highest number of children was vaccinated against tick-borne encephalitis (24%), whereas in 2006 – the lowest (12%). 65% of vaccinations were conducted among children aged 1–6. The required three doses of primary vaccination were given to 59% of patients. No side effects of vaccination were reported. Conclusions. The tick-borne encephalitis vaccination coverage among patients aged 1–18 years was low (4%). General practitioners should be more involved in an active promotion of recommended vaccines, including TBE vaccine.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 4; 529-531
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etiopatogeneza kleszczowego zapalenia mózgu (KZM)
Etiopathogenesis of tick-borne encephalitis (TBE)
Autorzy:
Drelich, Aleksandra
Kruszyński, Piotr
Wąsik, Tomasz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039110.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
wirus kleszczowego zapalenia mózgu
kleszczowe zapalenie mózgu
kzm
kleszcze
ixodes
zoonoza
tick-borne encephalitis virus
tbev
tick-borne encephalitis
tbe
ticks
zoonosis
Opis:
The tick-borne encephalitis virus (TBEV) is an etiological agent of tick-borne encephalitis (TBE), a serious seasonal disease of the central nervous system transmitted by ticks. Within TBEV, there are three subtypes, and their geographic scopes are closely related to the tick species (mostly Ixodes ricinus and I. persulcatus), the main vector and reservoir. The distribution range of ticks, and hence TBEV, has broadened in recent years and new endemic foci of the virus are emerging. The life cycle of TBEV in the environment is influenced by the interactions between the virus, vector and reservoir. The population density of ticks and their hosts in a given terrain determines the circulation of the virus in this area. The course of infections caused by certain TBEV subtypes shows substantial differences in the clinical picture. Typical TBEV infection has a biphasic course. There are several factors affecting the course of the infection. Type I interferons play a major role in controlling viral replication. Dendritic cells, the important producers of interferon, are the primary target for TBEV in the early phase of the infection. Furthermore, TBEV is a neurotrophic virus causing the development of inflammation and destruction of neurons and immunopathological effects. It is believed that the immune system, especially cytotoxic T cells, plays a key role in the destruction of neurons, and to a lesser extent, the direct lysis of cells infected with TBEV. The immune response directed at the elimination of TBEV infection paradoxically contributes to the exacerbation of the disease. So far, active vaccination is the only effective method of TBE prevention.
Wirus kleszczowego zapalenia mózgu (Tick-borne encephalitis virus – TBEV) stanowi czynnik etiologiczny groźnego sezonowego schorzenia ośrodkowego układu nerwowego przenoszonego przez kleszcze, zwanego kleszczowym zapaleniem mózgu (KZM). W obrębie TBEV wyróżnia się trzy podtypy, a zasięg geografi czny każdego z nich jest ściśle związany z gatunkiem kleszcza (najczęściej Ixodes ricinus i I. persulcatus) stanowiącego ich główny wektor i rezerwuar. W ostatnich latach dochodzi do poszerzania się zasięgu występowania kleszczy, a wraz z nimi TBEV, jak też powstawania nowych ognisk endemicznych wirusa. Cykl rozwojowy TBEV w środowisku uwarunkowany jest interakcją między wirusem, wektorem – kleszczem, i rezerwuarem – żywicielem kleszcza. Zagęszczenie populacji kleszczy oraz ich gospodarzy na danym terenie determinują krążenie wirusa na tym obszarze. Przebieg zakażenia poszczególnymi podtypami wirusa wykazuje znaczne różnice w obrazie klinicznym. Typowe zakażenie TBEV ma przebieg dwufazowy. Istnieje wiele czynników wpływających na przebieg infekcji związanych z organizmami kleszczy, ich żywicieli oraz podtypami wirusa. Główną rolę w kontroli replikacji wirusa odgrywają interferony typu I. Komórki dendrytyczne, ważni producenci interferonu, stanowią podstawowy cel dla TBEV we wczesnej fazie infekcji. Ponadto TBEV jest wirusem neurotropowym, prowadząc do rozwoju stanu zapalnego i niszczenia komórek nerwowych. Co więcej, zakażenie TBEV ma charakter immunopatologiczny. Przypuszcza się, że kluczową rolę w niszczeniu neuronów odgrywa działanie układu odpornościowego, zwłaszcza limfocytów T cytotoksycznych (Tc CD8+), zaś w mniejszym stopniu bezpośrednia liza komórek zakażonych TBEV. Odpowiedź immunologiczna skierowana na eliminację zakażenia TBEV przyczynia się więc paradoksalnie do zaostrzenia choroby. Jak dotąd, jedyną skuteczną metodą walki z wirusem jest stosowanie szczepień ochronnych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 45-56
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biologia molekularna wirusa kleszczowego zapalenia mózgu
Molecular biology of the tick-borne encephalitis virus
Autorzy:
Drelich, Aleksandra
Kruszyński, Piotr
Wąsik, Tomasz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038413.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
kleszczowe zapalenie mózgu
fl awiwirus
kzm
kleszcze
ixodes ricinus
podtyp
glikoproteina e
genom
zmienność genetyczna
analiza filogenetyczna
tick-borne encephalitis
tbe
fl avivirus
ticks
subtype
e glycoprotein
genome
genetic variability
phylogenetic analysis
Opis:
Tick-borne encephalitis virus (TBEV) is an etiological agent of dangerous, seasonal disorder of the central nervous system transmitted by ticks, known as tick-borne encephalitis (TBE). TBEV is a member of the Flaviviridae family, the mammalian group and is a species within the genus Flavivirus. There are three subtypes of TBEV: European transmitted by I. ricinus, Far Eastern and Siberian transmitted by I. persulcatus. All subtypes are closely related both genetically and antigenically. However course of infection with particular subtypes show signifi cant clinical differences. Mature virions are spherical in shape with lipid bilayer envelope in which two surface proteins, E and M, are embedded. Immature form of virion contains a precursory protein PrM acting as a chaperone protein. The virus core constitutes an nucleocapsid composed of protein C combined with the genome of the virus. The genome, in the form of a single positive-stranded RNA, encodes for three structural proteins (C, PrM, E) and a set of seven non-structural proteins (NS1, NS2A/B, NS3, NS4A/B, NS5). Both ends of the genomic RNA are fl anked by the UTR regions, between which there is a single ORF encoding a single polyprotein, from which functional viral proteins are formed through proteolytic cleavage. TBEV interaction with the cell occurs via interaction of the viral glycoprotein E with as yet unidentifi ed receptors. After the entry of virus into the cell by endocytosis, fusion of the virus envelope with endosomal membrane occurs leading to the viral genome uncoating. Translation, replication and assembly of progeny virions occur within the ER membrane. The virus is released from cells by exocytosis. It appears that the rate of TBEV evolution is low, which is associated with the biology of ticks.
Wirus kleszczowego zapalenia mózgu (TBEV) jest czynnikiem sprawczym groźnego, sezonowego schorzenia ośrodkowego układu nerwowego przenoszonego przez kleszcze, zwanego kleszczowym zapaleniem mózgu (KZM). Należy on do rodziny Flaviviridae, do grupy wirusów atakujących komórki ssaków, gdzie zaliczany jest do rodzaju Flavivirus. Wyodrębnia się trzy podtypy wirusa: europejski, przenoszony przez I. ricinus oraz dalekowschodni i syberyjski, przenoszone przez I. persulcatus. Podtypy te wykazują bliskie pokrewieństwo pod względem fi logenetycznym i antygenowym, jednakże przebieg zakażenia nimi wykazuje znaczne różnice w obrazie klinicznym. Dojrzały wirion TBEV ma kształt sferyczny z osłonką lipidową, w której zakotwiczone są dwa białka wirusowe E i M. Niedojrzała forma wirionu zawiera prekursorowe białko PrM pełniące rolę białka chaperonowego. Rdzeń wirusa stanowi nukleokapsyd utworzony przez białko C połączone z genomem wirusa. Genom, w postaci (+)ssRNA, koduje trzy białka strukturalne (C, PrM, E) i siedem niestrukturalnych (NS1, NS2A/B, NS3, NS4A/B, NS5). Oba końce genomowego RNA fl ankowane są przez regiony UTR, między nimi znajduje się pojedyncza ORF kodująca pojedynczą poliproteinę, z której poprzez proteolityczne cięcia powstają funkcjonalne białka wirusa. Interakcja TBEV z komórką zachodzi poprzez oddziaływanie glikoproteiny E wirusa z niepoznanymi, jak dotąd, receptorami. Po wejściu wirusa do komórki na drodze endocytozy, dochodzi do fuzji osłonki wirusa z błoną endosomalną i odpłaszczenia genomu wirusowego. Translacja, replikacja i składanie wirionów potomnych zachodzą w obrębie błon ER. Wirus uwalniany jest z komórki na drodze egzocytozy. Wydaje się, iż tempo ewolucji TBEV jest niskie, co wiąże się z biologią kleszczy.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 3; 54-63
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preventive health of the geriatric age. Vaccinations recommended by the Ministry of Health Republic of Poland for the year 2014
Profilaktyka zdrowia osób w wieku geriatrycznym. Szczepienia zalecane przez Ministerstwo Zdrowia Rzeczypospolitej Polskiej na rok 2014 r.
Autorzy:
Sysakiewicz, Martyna
Grudlewska, Katarzyna
Sobecka, Monika
Buda, Kamil
Alska, Ewa
Zukow, Walery
Główczewska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032230.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
vaccination history
the types of vaccinations
preventive vaccination
vaccination calendar 2014
hepatitis a and b
varicella
influenza
diphtheria
tetanus
whooping-cough
invasive infections with neisseria meningitidis and haemophilus
influenzae type b
tick-borne encephalitis
cholera
typhoid
rabies
yellow fever
historia szczepień
typy szczepień
profilaktyka szczepień
kalendarz
szczepień 2014 r.
wirusowemu zapaleniu wątroby typu a i b
ospa wietrzna
grypa
błonica
tężec
krztusiec
inwazyjne zakażenia neisseria meningitidis i haemophilus
influenzae typ b
kleszczowe zapalenie mózgu
dur brzuszny
wścieklizna
żółta
gorączka
Opis:
Introduction. Preventive public health action is an important branch of the Ministry of Health. Every year, the Ministry of Health Communication Chief Sanitary Inspector shows Immunization Program (PSO) consists of three parts-vaccination schedule, vaccinations recommended and supplementary information. PSO for the year 2014 was presented in the Communication Chief Sanitary Inspector on 31 October 2013. Patients in the geriatric age are a large group of patients included in the guidelines for recommended vaccinations. Purpose. Discussion of immunization guidelines recommended in patients geriatric with a brief pathogens data of sickness. Materials and methods. Based on the Immunization Program in 2014, the scientific literature and scientific articles discusses vaccinations recommended for patients in geriatric age (against hepatitis A and B, varicella, influenza, diphtheria, tetanus, whooping cough, infection, Neisseria meningitidis and Haemophilus influenzae type B, tick-borne encephalitis, cholera, typhoid, rabies and yellow fever). Conclusions. Giving the recommended vaccinations at the age of geriatric patients are much less prone to infection, the disease runs in them in a milder form than in those not vaccinated, and less likely to occur in more severe complications
Wstęp. Profilaktyka zdrowia społeczeństwa jest ważną gałęzią działania Ministerstwa Zdrowia. Co roku Ministerstwo Zdrowia w Komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego przedstawia Program Szczepień Ochronnych (PSO) składający się z trzech części– kalendarza szczepień, szczepień zalecanych i informacji uzupełniających. PSO na rok 2014 został przedstawiony w Komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego w dniu 31 października 2013 roku. Pacjenci w wieku geriatrycznym stanowią dużą grupę pacjentów ujętych w wytycznych do szczepień zalecanych.Cel. Omówienie wytycznych szczepień zalecanych u pacjentów w wieku geriatrycznym wraz z krótką charakterystyką patogenów wywołujących dane jednostki chorobowe. Materiały i metody. Opierając się o Program Szczepień Ochronnych na rok 2014, literaturą naukową i artykułami naukowymi omówiono szczepienia zalecane u pacjentów w wieku geriatrycznym (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, ospie wietrznej, grypie, błonicy, tężcowi, krztuścowi, zakażeniu Neisseria meningitidis i Haemophilus influenzae typ B, kleszczowemu zapaleniu mózgu, cholerze, durowi brzusznemu, wściekliźnie oraz żółtej gorączce). Wnioski. Poddając się szczepieniom zalecanym pacjenci w wieku geriatrycznym są w znacznie mniejszym stopniu narażeni na zakażenie, choroba przebiega u nich w łagodniejszej postaci niż u osób nie zaszczepionym oraz rzadziej występują u nich ciężkie powikłania.
Źródło:
Journal of Health Sciences; 2014, 4, 7; 71-82
1429-9623
Pojawia się w:
Journal of Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies