Temat: sobór watykański II - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien
“Christ as Master of Communication”: The Second Vatican Council and the Media
„Chrystus jako mistrz komunikacji”. Sobór Watykański II i media
Autorzy:: Garhammer, Erich
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040663.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Sobór Watykański II
media
przepowiadanie
papież Franciszek
the Second Vatican Council
preaching
Pope Francis
Opis:: Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów. „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien Das Zweite Vatikanische Konzil war auch ein mediales Ereignis. Genau dadurch ist es zum besonderen Zweiten Vatikanischen Konzil geworden, was im folgenden Beitrag gezeigt werden soll. Die Verkündigung hat seitdem auch ihre Situation in einer Mediengesellschaft zu reflektieren.
The Second Vatican Council was a media event. On the one hand, aroused great interest in the media. On the other, he made a reflection on the role of the media in the transmission of the Gospel. This reflection was a valuable expression in the Conciliar decree Inter Mirifica. Since then, in the Church’s evangelization takes into account both the role of the media in the transmission of information, as well as the mentality of modern man formed largely by the media. With great attention to the world of media approaches Pope Francis. This can be seen as an echo of the Council arrangements for media.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 105-116
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The Contribution of Bishops from the Communist States to the Doctrine of the Second Vatican Council in Respect of Church–State Relations
Wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat relacji Kościół–Państwo
Autorzy:: Słowikowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1754330.pdf
Data publikacji:: 2020-06-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Communism
Church-State Relations
the Second Vatican Council
komunizm
relacje Kościół-państwo
Sobór Watykański II
Opis:: Problematyka relacji Kościół–Państwo zawsze należała do delikatnych i skomplikowanych grup zagadnień. Na ich rangę i złożoność wskazuje chociażby fakt, że podczas pogłębiania i rozwijania współczesnej doktryny o społeczności kościelnej i wspólnocie politycznej przez Sobór Watykański II, pierwotnie nie przewidywano oddzielnego dokumentu regulującego to zagadnienie. Jednakże w efekcie umiejscowiono je w dwóch: deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae i w konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. W artykule przedstawiony został wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Vaticanum II na temat relacji Kościół–Państwo. Ograniczenie wypracowywania zasad tych relacji przez Sobór Watykański II do wystąpień i pisemnych uwag (animadversiones) jedynie biskupów-przedstawicieli z bloku Państw komunistycznych jest dla badanego zagadnienia celowe i istotne. W Państwach, w których panował ustrój oparty na reżimie totalitarnym, eliminowano jakiekolwiek pierwiastki religijne z życia społecznego, a walka z Kościołem stanowiła program władz państwowych. Dlatego biskupi na co dzień pełniący posługę kościelną w Państwach komunistycznych, dzięki własnemu doświadczeniu, mieli obowiązek unaocznić pozostałym biskupom świata rzeczywiste problemy, z jakimi Kościół powinien się zmierzyć. Swoim zaangażowaniem i głosem wpisali się w założenia Soboru realizowane pod hasłem aggiornamento, wskazując na uwspółcześnienie, odnowienie i dostosowanie działalności Kościoła do zmian, jakie dokonały się we współczesnym świecie. Efektem pracy biskupów z bloku Państw komunistycznych stało się m.in.: wyakcentowanie godności osoby ludzkiej, jako źródła wolności religijnej i przysługiwania wolności religijnej każdemu człowiekowi; określenie, że wolność ta oznacza również wolność człowieka od przymusu do działań sprzecznych z jego sumieniem; podkreślenie prawa rodziców do wychowywania dzieci w wierze; dostrzeżenie pluralizmu światopoglądowego i społeczności pluralistycznej, dla której należy stworzyć model relacji z Kościołem; uwzględnienie wzajemnej niezależności Kościoła i wspólnoty politycznej oraz konieczności ich współdziałania; wskazanie, że chrześcijanie mają swoje obowiązki jako członkowie Kościoła i obywatele Państwa.
The relations between the Church and the State have always been a delicate and complex issue. Its importance and complexity is reflected by the fact that while the Vatican II was improving and developing its modern doctrine on the ecclesiastical and the political community, no separate document to address this issue was being projected. However, ultimately two such documents were created: the Declaration on Religious Freedom Dignitatis Humanae and the Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et spes. The article presents the contribution of bishops from the Communist Bloc states to the teaching of Vatican II regarding Church–State relations. When addressing these relations, the Council limited itself to having speeches and written remarks (animadversiones) delivered only by the bishopsrepresentatives of the Communist Bloc, and this perspective has relevance for the presented study. In those states where a system based on a totalitarian regime was in use, any traces of religious life would be eliminated from social life, and combating the Church was a priory for the state authorities. For this reason, the bishops who exercised their daily ministry in communist countries, were supposed to show to make other bishops aware of the real problems facing the Church, using their own experience. Their involvement and voice were consistent with the assumptions of the Council, which were realised as part of aggiornamento, highlighting the modernisation, revival and adjustment of the Church’s activity to changes taking place in the modern world. The outcomes of these bishops’ efforts were, among others: the affirmation of human dignity as the source of religious freedom, which was reserved to every human being, the observation that this freedom is our freedom from coercion to do things contrary with our conscience, the highlighting of parents’ right to educate their children in the faith, the recognition of the pluralism of world views as well as pluralistic society, which requires a model of its relations with the Church, the consideration of mutual independence of the Church and the political community and the need for cooperation, and the observation that Christians have duties both as Church members and citizens of the State.
Źródło:: Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 4; 173-199
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zasady relacji Kościół-Państwo według Soboru Watykańskiego II
Principles of Church-State Relations According to the Second Vatican Council
Autorzy:: Steczkowski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22792687.pdf
Data publikacji:: 2018-06-30
Wydawca:: Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:: Kościół
państwo
zasady relacji
Sobór Watykański II
Church
state
principles of relationships
the Second Vatican Council
Opis:: Artykuł prezentuje ewolucję doktryny katolickiej odnośnie do zasad, jakie powinny kształtować relacje pomiędzy Kościołem a państwem i innymi wspólnotami politycznymi. Zasada poszanowania pluralizmu światopoglądowego współczesnych społeczeństw oraz zasada wolności religijnej są fundamentalne. Z nich wynikają inne – zasada poszanowania wzajemnej autonomii i niezależności oraz współpracy dla dobra człowieka i dobra wspólnego. Istnienie różnych interpretacji tych zasad może mieć negatywny wpływ na harmonijne kształtowanie stosunków pomiędzy Kościołem katolickim a państwem.
The article presents the evolution of the Catholic doctrine regarding the principles that should shape the relations between the Catholic Church and the state. The principle of respecting the pluralism of the worldviews of contemporary societies and the principle of religious freedom are fundamental. From them arise others – the principle of respecting mutual autonomy and independence and cooperation for the good of man and the common good. The existence of different interpretations of these principles may have a negative effect on the harmonious shaping of relations between the Catholic Church and the state.
Źródło:: Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (1); 157-181
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:: Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Kościół Vaticanum II i jego eklezjologia. Próba retrospekcji z perspektywy 50 lat Gaudium et spes (III)
The Church of Vaticanum II and Its Ecclesiology. A Retrospective Look 50 Years after Gaudium et Spes (III)
Autorzy:: Gocko, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038429.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Sobór Watykański II
eklezjologia
Konstytucja Gaudium et spes
the Second Vatican Council
ecclesiology
the Constitution Gaudium et spes
Opis:: Artykuł stanowi ostatnią część większego projektu badawczego, którego przedmiotem jest spojrzenie na eklezjologię Soboru Watykańskiego II. Bezpośrednią okazją do jego podjęcia jest przypadająca 50. rocznica ostatniego soboru powszechnego (1962-1965), a w sposób szczególny rocznica publikacji Konstytucji pastoralnej Gaudium et spes. Trzecia część tryptyku pokazuje znaczenie Konstytucji dla tożsamości i posłannictwa Kościoła posoborowego. Analiza recepcji Vaticanum II pozwoli uchwycić znaczenie przełomu, jaki dokonał się w tamtych – znamiennych dla dalszych losów Kościoła – wydarzeniach.
The article is the last part of a greater research project whose subject it is to look at the ecclesiology of the Second Vatican Council. Carrying it out is occasioned by the fiftieth anniversary of the recent Ecumenical Council (1962-1965), and especially by the anniversary of the publication of the Pastoral Constitution Gaudium et spes. The third part of the triptych shows the importance of the Constitution for the identity and mission of the post-conciliar Church. Analysis of the reception of Vatican II allows grasping the significance of the breakthrough that has happened in those – important for the further history of the Church – events.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 3; 79-88
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Soborowe źródła prawa małżeńskiego w Kodeksie prawa kanonicznego z 1983 roku
Conciliar roots of marital law in the Canon Law Code of 1983
Autorzy:: Saj, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21150841.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: małżeństwo
źródła prawa
Sobór Watykański II
Kodeks prawa kanonicznego
marriage
roots of law
the Second Vatican Council
Canon Law Code
Opis:: Documents of the Second Vatican Council became essential root of the Canon Code Law of 1983. There is a number of references to conciliar constitutions, decrees and declarations in each Canon Book. This is true also in regard to the marital law included in Ćanons 1055-1165. Amongst sources which were inspirations for the aforementioned marital law there were the following constitutions: Sacrosanctum Concilium, Lumen gentium, and Gaudium et spes; and decrees: Orientalium...., Unitatis..., Christus...and Apostolicum and also Gravissimum. Lawmaker makes 34 references to these documents. The conducted analysis allows to show to what extend norms of the marital law remain under the influence of the Second Vatican Council.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2020, 31, 2; 47-63
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wspólnota Kościołem jutra. Eklezjalne "communio" w Chrystusie w ujęciu Franciszka Blachnickiego
Community as the Church of Tomorrow. Ecclesial "Communio" in Christ in terms of Franciszek Blachnicki
Autorzy:: Korwin-Gronkowski, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1601615.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Kościół
Franciszek Blachnicki
eklezjologia communio
wspólnota
Sobór Watykański II
Church
Francis Blachnicki
ecclesiology of communion
community
the Second Vatican Council
Opis:: Boskie pochodzenie Kościoła i implikacja dzieła Trzech Osób Boskich wyraża lud zjednoczony w jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego. W nim człowiek zanurzony doświadcza pośrednictwa zbawczego w komunikacji z Chrystusem Zmartwychwstałym. Zbawcza komunikacja to dar i uczestnictwo w Boskim życiu, przez i w pośrednictwie Kościoła. Swoje głębokie zakorzenienie w eklezjologii communio doskonale widział Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Oryginalność jego spojrzenia polega na tym, iż doskonale odczytał myśl eklezjalną Soboru Watykańskiego II. Dążył także do zaimplementowania tejże wizji w autentycznym przekazie wiary w Kościele. Blachnicki widział Kościół, który jest wspólnotową drogą człowieka ku zbawieniu wypełnionym w Jezusie Chrystusie. Na tym tle niezaprzeczalnie można dzisiaj uznać tę myśl za iście prorocką w kontekście nowej ewangelizacji.
The Divine origin of the Church and the implication of the works of the Holy Trinity is expressed by the people united in the unity of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. This means people integrated into the unique community called communio. It is the relationship of man with the Triune, Personal Creator, Redeemer and Savior of the human race in the “interdependence”, which we call – the Church. This community, began in the consciousness of faith, seeks to reach the eschatic fulfillment. One immersed in it experiences the salvific mediation in communication with the Risen Christ. The saving communication is a gift and participation in the divine life, “through” and “in” the mediation of the Church. Father Franciszek Blachnicki, the Servant of God, has seen his own deepest roots in the ecclesiology of communion. The originality of his approach is based on a splendid interpretation of ecclesial reflection on Church which was done by The Second Vatican Council. Blachnicki has also sought to implement this vision in the authentic transmission of the faith in the Church. He has seen the Church as the Community way of the man towards salvation fulfilled in Jesus Christ. In today’s context of the new evangelization this reflection can be undeniably considered as an idea of a truly prophetic kind.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 189-203
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Teolog w świecie konfliktów. In memoriam Edward Schillebeeckx (1914-2009)
The Theologian in the World of Conflicts. In Memoriam Edward Schillebeeckx (1914-2009)
Autorzy:: Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31233601.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Edward Schilleebeckx
Sobór Watykański II
teologia
hermeneutyka
sekularyzacja
chrystologia
eklezjologia
Edward Schillebeeckx
the Second Vatican Council
theology
hermeneutics
secularisation
Christology
ecclesiology
Opis:: This paper is dedicated to Edward Schillebeeckx OP (1914-2009). It was written after his death and is an intellectual honour given to the eminent contemporary theologian. The author presents the principals stages of Schillebeeckx’s biography, his contribution to the preparation and proceedings of the Second Vatican Council. It depicts the most important Schillebeeckx’s theological views and their evolution. And it indicates the causes of the conflict between the Flemish Dominican and the Vatican Congregation for the Teaching of Faith. This paper contains also some personal memories of the author’s encounter with Edward Schillebeeckx at the Dominican religious home in Berg en Dal (Holland).
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 119-129
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Recepcja myśli szkoły lowańskiej w dekrecie Ad gentes
The Reception of the School of Louvain’s Thought in the Ad gentes Decree
Autorzy:: Łysik, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480782.pdf
Data publikacji:: 2013-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: misje
Sobór Watykański II
Dekret Ad gentes
plantatio Ecclesiae
szkoła lowańska
missions
the Second Vatican Council
the Ad gentes Decree
the School of Louvain
Opis:: Sobór Watykański II był przełomowy dla myśli misjologicznej XX wieku. Nakreślił on kierunek rozwoju działalności misyjnej Kościoła. Dekret misyjny Ad gentes nieustannie łączy przepowiadanie Ewangelii z zakładaniem Kościoła; cel misji według szkoły z Münster łączy się tu z celem misji według szkoły z Louvain (AG 6). Jednakże w wielu miejscach dekret misyjny nawiązuje do teorii plantatio Ecclesiae: Kościół „powszechnym sakramentem zbawienia”; eklezjologia a działalność misyjna (AG 1); znaczenie wymiaru wspólnotowego (AG 2, 7); ustanowienie hierarchii kościelnej w nowej wspólnocie (AG 5); duchowieństwo rodzime (AG 16); rola katechistów (AG 17); obecność instytutów zakonnych (AG 18); aktywność laikatu (AG 21). Elementy teorii plantatio Ecclesiae obecne w dekrecie misyjnym budują jednolitą i globalną wizję Kościoła.
The Second Vatican Council was a landmark for the thoughts of missionary of the twentieth century. It outlined the direction of development for the missionary activity of the Church. The Ad gentes Decree recurrently connects preaching the Gospel to the establishment of the Church: the purpose of the mission of the School of Münster is coupled with a goal of the mission of the School of Louvain (AG 6). However, in many aspects the missionary decree refers to the plantatio Ecclesiae theory: the Church as a “universal sacrament of salvation”; ecclesiology and missionary activity (AG 1); the importance of a Community dimension (AG 2, 7); the establishing of the Church hierarchy in a new community (AG 5); native clergy (AG 16); the catechists’ role (AG 17); the presence of religious institutes (AG 18); the activity of the laity (AG 21). The elements of the plantatio Ecclesiae theory present in the missionary Decree – build a unified and global vision of the Church.
Źródło:: Nurt SVD; 2013, 2; 59-72
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Fides quae creditur, czyli relacja wiary i rozumu
Fides quae creditur, the relationship of faith and reason
Autorzy:: Bujak, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2140121.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: faith
the Second Vatican Council
Pope Francis
Pope Benedict XVI
Lumen fidei
fides quae
fides qua
wiara
Sobór Watykański II
papież Franciszek
Benedykt XVI
Opis:: Celem artykułu jest ukazanie rzeczywistości wiary i jej relacji do rozumu we współczesnym nauczaniu Kościoła. Aby osiągnąć zamierzony cel, w pierwszym paragrafie rozróżniono fi des qua i fi des quae, w drugim przybliżono nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat wiary, w trzecim punkcie ukazano relację wiary i rozumu w encyklice Jana Pawła II Fides et ratio, czwarty paragraf przeznaczono na rozważania o wierze w encyklice papieża Franciszka Lumen fidei, piąty zaś – o głównym zadaniu teologii, jakim jest poszukiwanie prawdy o człowieku w świetle Objawienia w myśli Benedykta XVI
The purpose of this article is to show the reality of the faith and its relation to reason in the modern teaching of the Church. To achieve this goal, in the first paragraph we have the distinction between fides qua and fides quae in the second Vatican Council’s teaching on faith, the third section shows the relationship between faith and reason in John Paul II’s encyclical Fides et Ratio, the fourth paragraph speaks of faith in the encyclical of Pope Francis Lumen fidei, and the fifth with the main task of theology, which is the search for the truth about the man in the light of revelation in the thought of Benedict XVI.
Źródło:: Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 1; 7-22
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:: Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Polityczny oddźwięk Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
The Political Response to the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate
Autorzy:: Górzna, Sylwia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/619610.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: the Second Vatican Council
Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate
interreligious dialogue
Islam
Judaism
Sobór Watykański II
Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
dialog międzyreligijny
islam
judaizm
Opis:: The opening of the Catholic Church to dialogue with other religions has its source in the Second Vatican Council (1962-1965), which inmany documents expressed the positive attitude of the Catholic Church to non-Christian religions. It was a special landmark event in the history of the Catholic Church. The author presents a conciliatory document, which proposes that the faithful of the Church should establish a dialogue with the followers of different religions to respect the values present in these religions. The Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate began the process of the re-orientation of the Church towards the followers of different religions, among others Islam and Judaism, which are based on the belief in one God (monotheism). Particular attention should be paid to item 3 of this Declaration, which emphasizes that the Catholic Church has regard for the followers of Islam and item 4, which contains the formulation of the Jewish responsibility for deicide and raises the painful issue of anti-Semitism, but not for political reasons. Through the Declaration, a lot of Catholics have changed their approach towards the followers of other religions. This document is a testimony confirming the special concern of the Church about establishing friendly relations with the followers of different religions, among others Islam and Judaism. The author is convinced that the document contributes to the peaceful coexistence of religions, which should work towards peace between nations.
Otwarcie Kościoła katolickiego na dialog z innymi religiami ma swoje źródło w Soborze Watykańskim II (1962-1965), który w wielu dokumentach wyraził pozytywny stosunek Kościoła katolickiego do religii niechrześcijańskich. Był wydarzeniem szczególnym i przełomowym w dziejach Kościoła katolickiego. Autorka przedstawiła dokument soborowy, który proponuje, aby wierni Kościoła nawiązali dialog z wyznawcami różnych religii, aby szanowali wartości obecne w tych religiach. Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate rozpoczęła proces reorientacji Kościoła wobec wyznawców różnych religii m.in. islamu i judaizmu, której podstawąjest wiara w jednego Boga (monoteizm). Należy zwrócić uwagę zwłaszcza na numer 3. tej deklaracji, który podkreśla, iż Kościół katolicki z szacunkiem odnosi się do wyznawców islamu oraz numer 4., który zawiera sformułowanie zdejmujące z Żydów odpowiedzialność za Bogobójstwo, porusza bolesną sprawę antysemityzmu, jednak nie z pobudek politycznych. Dzięki Deklaracji wielu katolików zmieniło podejście do wyznawców innych religii. Ten dokument jest świadectwem potwierdzającym szczególną troskę Kościoła o nawiązanie przyjaznych relacji z wyznawcami różnych religii m.in. islamu i judaizmu. Autorka jest przekonana, iż dokument przyczynia się do pokojowego współistnienia religii, które powinny podjąć służbę na rzecz pokoju między narodami, co stanowi o jego politycznym wymiarze.
Źródło:: Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2015, 1; 191-203
1731-7517
Pojawia się w:: Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Posoborowa instytucjonalna odnowa Kościoła krakowskiego według kardynała Karola Wojtyły
Autorzy:: Dyduch, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571700.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Karol Wojtyła
the Second Vatican Council
enrichment of faith
the Presbyteral Council
metropolitan curia
Pastoral Council
Pastoral Synod of Krakow Archdiocese
the First Provincial Council
Sobór Watykański II
wzbogacenie wiary
Rada Kapłańska
kuria metropolitalna
Rada Duszpasterska
Duszpasterski Synod Archidiecezji Krakowskiej
I Synod Prowincji Krakowskiej
Opis:: Cardinal Karol Wojtyła, inspired by the Second Vatican Council, initiated a renewal of Krakow’s Church. The process was multidimensional and involved, among others, a reform of existing archdiocesan structures and a creation of new ones. The renewal was deeply rooted in the theology of the Second Vatican Council, especially in its teaching on the Church, presented by the Council as a community of the People of God, and the Mystical Body of Christ. To achieve accurate reception of the teaching of the Council, card. Wojtyła used the Archdiocesan Synod of Krakow and the Provincial Council.
Źródło:: Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Relacje między Kościołem powszechnym a Kościołami lokalnymi w myśli ks. Jose Ramona Villara
Relations Between the Universal Church and the Particular Churches in the Thought of Fr. Jose Ramon Villar
Autorzy:: Wółkowski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050836.pdf
Data publikacji:: 2020-03-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Kościół partykularny
Kościół powszechny
Kościół lokalny
Lumen gentium
Sobór Watykański II
biskup
Ordo episcoporum
teologia biskupstwa
eklezjologia eucharystyczna
teologia francuska
teologia hiszpańska
Jose Ramon Villar
Particular Church
Universal Church
local Church
the Second Vatican Council
bishop
theology of bishopric
Ordo presbyterorum
eucharistic ecclesiology
french theology
spanish theology
Opis:: Artykuł podejmuje problematykę poszukiwania istoty relacji Kościoła powszechnego z Kościołami partykularnymi w myśli ks. José Ramóna Villara. Prezentuje osie podziału na Kościół powszechny i Kościoły partykularne. Poszerza się zagadnienia pierwszeństwa Kościoła powszechnego, wzajemnego oddziaływania między Kościołami powszechnym a partykularnymi. Prezentowane są formy obecności Kościoła powszechnego w partykularnym oraz natura i misja episkopatu w Kościele. Całość rozważań ma charakter analityczno-syntezujący. Praca wpisuje się w nurt rozważań nad eklezjologią eucharystyczną i przede wszystkim nad teologią Kościoła partykularnego. Zagadnienia te w myśli J.R. Villara pokazują w sposób wyrazisty, jak rozumieć relację Kościoła partykularnego do powszechnego.
The article deals with the problem of searching for the essence of the relationship between the particular and the universal Church. It presents the pivots of division into the universal Church and the particular Churches. The issue of the universal Church’s primacy and the interaction between them is extended. Presented are the forms of the presence of the universal Church in the particular and the nature and mission of the episcopate. The consideration is analytical and synthesizing. The work is part of the current of reflections on Eucharistic ecclesiology and the theology of the particular Church. These issues in the thought of J.R. Villar show how to understand the relationship of the particular Church to the universal.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 225-238
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Relacja Objawienia do Pisma Świętego według Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
Relation Between the Revelation and the Holy Scripture According to Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:: Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1600900.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Objawienie
Pismo Święte
litera
duch
interpretacja
egzegeza
Chrystus
Bóg
człowiek
Maryja
Kościół
Tradycja
Dei verbum
Sobór Watykański II
Verbum Domini
Benedict XVI
Joseph Ratiznger
Revelation
Holy Scripture
letter
spirit
interpretation
exegesis
Christ
God
man
Mary
Church
Tradition
the Second Vatican Council
Opis:: Joseph Ratzinger mocno podkreślał różnicę pomiędzy Objawieniem a Pismem Świętym. Boskiego Objawienia nie można zrównać z literą Biblii, skoro Objawieniem jest w gruncie rzeczy sam Chrystus. Rzeczywistość wydarzenia Objawienia jest uprzednia i głębsza wobec biblijnego świadectwa o tym wydarzeniu. Oznacza to, że Objawienie jest zawsze większe od samego Pisma. Utożsamienie Objawienia i Pisma uderza w istotę chrześcijańskiej wiary, która wtedy staje się „religią Księgi” zamiast religii żywego Słowa. Zrozumienie, czym jest Objawienie, a czym Pismo Święte, stanowi również dobry punkt wyjścia do uwzględnienia roli Tradycji.
Joseph Ratzinger strongly emphasized the difference between the Revelation and the Holy Scripture. The divine Revelation can not be made equal with the letter of the Bible for in fact it is Christ himself who is the Revelation. The reality of the Revelation considered as an event is previous to the biblical account of this event and deeper than the latter. It means that the Revelation is always greater than the Scriptures themselves. Considering the Revelation and the Scriptures equitable means undermining the essence of the Christian faith which therefore becomes “religion of the Book” instead of being religion of the living Word. Understanding, what the Revelation and what the Holy Scripture is, is also a good starting point for taking into account the role of Tradition.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 99-118
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Geniusz kobiety w nauczaniu Kościoła
Autorzy:: Zwoliński, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448290.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: New Testament
Church
woman
dignity
Pope John Paul II
„genius of women”
the Second Vatican Council
Nowy Testament
Kościół
kobieta
godność
Jan Paweł II
„geniusz kobiety”
II Sobór Watykański
Opis:: Among the Council’s documents, the Pastoral Constitution on the Church in the Modern World speaks several times of women. It reminds us about the equality of women and men as individuals, also in marriage. It calls us to overcome social and cultural discrimination and emphasizes the legitimacy to demand legal and factual equality of women with men. It declares that the woman should have the right to choose a state of life, access to equal education and upbringing. It was stressed that trafficking in women is a shameful practice, which offends their dignity. It was also noted that women already work in almost all fields of social life, so it is only right that they are able to participate in the work according to their abilities. John Paul II from the beginning of his pontificate prepared the faithful to get to know that „feminine genius”. An important trend in the teaching of the Pope about the woman is a reflection on love. The genius of the woman is also expressed in the fact that the man gets to knows himself, discovers who he is and who he ought to be, only with the woman. This is done when they become engaged, but also in marriage.
Źródło:: Studia Socialia Cracoviensia; 2016, 8, 2
2080-6604
Pojawia się w:: Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Granice metody historyczno-krytycznej w ujęciu Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
Autorzy:: Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/950557.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:: Pismo Święte
Biblia
egzegeza
egzegeta
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
metoda historyczno-krytyczna
ograniczenia
interpretacja
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Kościół
nauka
teologia
Sobór Watykański II
Dei verbum
Holy Scripture
Bible
exegesis
exegete
hermeneutics
hermeneutics of faith
historical-critical method
limitations
interpretation
Benedict XVI
Church
science
theology
the Second Vatican Council
Opis:: According to Joseph Ratzinger the appearance of the historical-critical method simultaneously gave rise to the struggle for its scope and character. This method is an indispensable tool of exegetic craft, but it has its limitations as well. It’s shortcomings of the historical-critical method that are presented and discussed one by one in the article, and they are the following: looking only for historical meaning of the text; pointing only to one dimension (the human one) of Holy Scriptures; lack of continuity as one of principles of the method; outcomes of the research being hypothetical. At the end of the article a dangerous discord between scientific research and study of theological meaning of texts is highlighted. Benedict XVI’s appeal to reinstate theological principles mentioned in the Dogmatic Constitution Dei Verbum and to link them with scientific principles was reminded of as well.
Według Josepha Ratzingera powstanie metody historyczno-krytycznej jednocześnie wywołało walkę o jej zasięg i kształt. Metoda ta jest koniecznym narzędziem egzegetycznego warsztatu, jednak posiada ograniczenia. W artykule przedstawiono i kolejno omówiono właśnie granice metody historyczno-krytycznej, do których należy zaliczyć: poszukiwanie jedynie historycznego znaczenia tekstu; ukazywanie tylko jednego z dwóch wymiarów (ludzkiego) Pisma Świętego; brak ciągłości jako jedna z zasad metody; hipotetyczność wyników badań. W zakończeniu zwrócono uwagę na niebezpieczny rozdźwięk między badaniami naukowymi a studium teologicznego znaczenia tekstów. Przypomniano również apel Benedykta XVI o przywrócenie należnego miejsca w interpretacji Biblii zasadom teologicznym wskazanym w Konstytucji dogmatycznej Dei verbum oraz o ich powiązanie z zasadami naukowymi.
Źródło:: Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2014, 67, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:: Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "sobór watykański II" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język