Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ottoman Empire," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Une source pour lhistoire de la campagne de Kamieniec en 1689
    A source for the history of Kamieniec campaign in 1689
    Autorzy:
    WAGNER, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/517689.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    campaign
    Kamieniec
    history
    source
    the Ottoman Empire
    the Holy League
    Opis:
    The campaign of Kamieniec, the year 1689 is part of the armed conflict between the Ottoman Empire and the states members of the Holy League - the Republic of Poland, the Holy Empire and the Republic of Venice - which took place in the years 1684-1699.
    Źródło:
    Historia i Świat; 2016, 5; 305-308
    2299-2464
    Pojawia się w:
    Historia i Świat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Schyłek imperiów i jego skutki na Półwyspie Bałkańskim
    Autorzy:
    Jezernik, Božidar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687239.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    the Ottoman Empire
    Balkans
    nationality
    nationalism
    Imperium Osmańskie
    Bałkany
    narodowość
    nacjonalizm
    Opis:
    In the Ottoman Empire there was no visible dividing line between secular and religious law. The Ottoman state divided its subjects according to their religion into millets or ‘communities’. Religion was the basis for these divisions; language and ethnological theories played merely a secondary part. The rationale for this state of affairs was the system of government. Ottoman law was a religious code, which could not be imposed on unbelievers, who could not be recruited into the army.A new spirit of national consciousness awoke among the peoples of the millets with the attempt to create civil laws to replace religious ones. They had to reorganise themselves on national lines if they were hold their own at all in modern international politics because nationality was the contemporary basis of Western states and, owing to the ascendancy of the West in the world, the relations of non-Western peoples to each other and to Western powers had to approximate to the forms which the Western world took for granted. During the nineteenth century, nationality became the leading concept and nationalism celebrated its universal victory. During the nineteenth century, nationalism won hearts and minds of the Balkanites as ‘some kind of a social-emancipatory ideology’ (Moritsch 2002: 83), and ever more voices could be heard, claiming the Balkans for the Balkanites. In the Ottoman Empire, however, the Spring of Nations did not come to the Ottoman nation, but such occurred among the peoples who were under Ottoman rule. Nationalists of all Balkan nations jointly emphasised small differences between them, both in the present as well as in the past. In the process, mythology replaced history; tolerance and multiculturalism were its first victims.
    W Imperium Osmańskim nie istniał wyraźny rozdział pomiędzy prawem świeckim a kościelnym. W jego systemie ludzie przypisani byli na podstawie wyznawanej religii do wspólnot (millet). Podstawą tego podziału była religia; język i przynależność etniczna odgrywały rolę drugorzędną. Przyczynę tego stanu rzeczy stanowił system władzy. Prawo osmańskie było oparte na kodeksie religijnym, który nie mógł być narzucony nie podlegającym poborowi do wojska innowiercom.Próba stworzenia kodeksu prawa cywilnego, który zastąpić miał prawo religijne, przebudziła w mieszkańcach milletów nowego ducha narodowej świadomości. Jeśli bowiem pragnęli znaczyć cokolwiek w nowoczesnej polityce międzynarodowej, musieli przeorganizować się na podstawie narodowości, ponieważ to właśnie narodowość stanowiła wówczas podstawę organizacji państw zachodnich. Przewaga Zachodu na arenie światowej sprawiła, że ludy nie-zachodnie musiały układać swoje wzajemnie stosunki, oraz swoje stosunki z zachodnimi mocarstwami, według zasad w miarę przypominających te, które świat zachodni uważał za oczywiste.W XIX w. narodowość stała się pojęciem dominującym, a nacjonalizm święcił powszechny triumf. W ciągu XIX stulecia nacjonalizm jako „swego rodzaju ideologia emancypacji społecznej” (Moritsch 2002: 83) podbił serca i umysły mieszkańców Bałkanów; coraz więcej głosów wołało: „Bałkany dla Bałkańczyków!”. Jednakże Wiosna Ludów w imperium tureckim nie objęła narodu osmańskiego, lecz ludy znajdujące się pod władzą osmańską. Nacjonaliści wszystkich narodówbałkańskich jednym głosem podkreślali drobne różnice, jakie występowały między tymi narodami zarówno w przeszłości, jak i w czasach współczesnych. Podczas procesu europeizacji mitologia zastąpiła historię, a wśród pierwszych ofiar były tolerancja i wielokulturowość.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Etnograficzne; 2017, 56
    2450-5544
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Etnograficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Relationship of Turkey with Armenia
    Stosunki Turcji z Armenią
    Autorzy:
    Aslan, Davut Han
    Celiktas, Osman Kaan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/439977.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    Armenia
    Turkey
    genocide
    dislocation
    the Ottoman Empire
    history
    Turcja
    ludobójstwo
    wypędzenia
    Imperium Osmańskie
    historia
    Opis:
    Historical resources records the initial contacts between Turks and Armenians at 10th century as Turkic tribes commenced to immigrate to the lands today called as Anatolia. In the course of the Battle of Manzikert(1071), which is appreciated to be the milestone for Turks entrance to Anatolia, Armenians supported Turks against Byzantium imperia. Aftermaths, Turks and Armenians coexisted in this geography peacefully where Armenians were called by Ottomans as loyal nation to refer their loyalty towards the Ottoman authority. Till the period when the Ottoman Empire entered to its dissolution period, Christian Armenians and Muslim Turks lived together where Armenians along with other non-Muslim minorities of the Ottoman Empire enjoyed a religious and cultural freedom. Nevertheless toward the collapse of long standing the Ottoman Empire, Armenians who were looking for their dependency with the interference of imperial powers like Russian Empire, Great Britain and France, the Armenian problem gradually became an international question. Consequently, a conflict between the loyal nations of the Empire ended with a dislocation process the end of which caused heavy casualties that emerged a debate profoundly influencing foreign policy of modern Turkey in all directions.
    Źródła historyczne odnotowują pierwsze kontakty między Turkami i Ormianami w wieku X, kiedy to plemiona tureckie zaczęły napływać na tereny zwane dziś Anatolią. W trakcie Bitwy pod Manzikertem (1071 r.), która jest oceniana jako kamień milowy wejścia Turków do Anatolii, Ormianie wspierali Turków przeciwko imperiom Bizancjum. W następstwie tego Turcy i Ormianie współistnieli na tych terenach w sposób pokojowy – Ormianie byli traktowani przez Turków osmańskich jako naród lojalny, okazujący swą lojalność wobec władz państwa osmańskiego. Aż do czasu, kiedy to Imperium Osmańskie wkroczyło w okres swego rozpadu, chrześcijańscy Ormianie i muzułmańscy Turcy mieszkali razem, gdy Ormianie i inne niemuzułmańskie mniejszości Imperium Osmańskiego cieszyli się wolnością religijną i kulturową. Tym niemniej w miarę jak wielowiekowe Imperium Osmańskie chyliło się ku upadkowi, problem ormiański stawał się stopniowo zagadnieniem międzynarodowym, jako że Ormianie rozwiązanie kwestii swej podległości wiązali z interwencją potęg imperialnych, takich jak Imperium Rosyjskie, Wielka Brytania i Francja. W konsekwencji konflikt między tym lojalnym narodem Imperium skończył się procesem wypędzeń, które spowodowały dużą liczbę ofiar, co z kolei dało impuls debacie w dużej mierze wpływającej na politykę zagraniczną współczesnej Turcji we wszystkich jej kierunkach.
    Źródło:
    Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2015, 2(44); 90-101
    2084-4689
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zygmunt Abrahamowicz jako historyk
    Zygmunt Abrahamowicz as a Historian
    Autorzy:
    Kołodziejczyk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440329.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
    Tematy:
    Turkologia
    Imperium Otomańskie
    Pasza Kara Mustafa
    Bitwa pod Wiedniem
    Turcology
    the Ottoman Empire
    Kara Mustafa Pasha
    the Battle of Vienna
    Opis:
    Autor wspomina swoje kontakty z Zygmuntem Abrahamowiczem, nieżyjącym już znanym polskim turkologiem pochodzenia karaimskiego. Oprócz katalogu osmańskich dokumentów znajdujących się w polskich archiwach, Abrahamowicz wydał kilka osmańskich i krymskich tekstów historycznych, opatrując je bogatymi przypisami. Był on nie tylko znakomitym językoznawcą, lecz także historykiem. Wysunął, na przykład, nader przekonującą tezę, iż w 1683 r. Wielki Wezyr kara Mustafa nie zamierzał wziąć Wiednia szturmem, lecz miał nadzieję na poddanie miasta przez jego obrońców. Taka kapitulacja spowodowałaby, że łupy ze zdobytego miasta trafiłyby do sułtańskiego skarbca, podczas gdy w wypadku zdobycia miasta szturmem zostałyby przechwycone przez żołnierzy.
    The author recalls his contacts with Zygmunt Abrahamowicz, the late,eminent Polish Turkologist of Karaite origin. In addition to the catalogue of Ottoman documents held in the Polish archives, Abrahamowicz edited several Ottoman and Crimean historical texts, providing them with rich annotations. He was not only a distinguished linguist, but also a historian. For instance, he formulated the highly persuasive hypothesis that, in 1683, Grand Vizier Kara Mustafa had not intended to take Vienna by general assault, as he was hoping instead for the capitulation of the besieged garrison there. Such a capitulation would have ensured that the spoils to be found in Vienna would have been guaranteed for the Ottoman treasury whereas in a general assault they would have been captured by the soldiers.
    Autor wspomina swoje kontakty z Zygmuntem Abrahamowiczem, nieżyjącym już znanym polskim turkologiem pochodzenia karaimskiego. Oprócz katalogu osmańskich dokumentów znajdujących się w polskich archiwach, Abrahamowicz wydał kilka osmańskich i krymskich tekstów historycznych, opatrując je bogatymi przypisami. Był on nie tylko znakomitym językoznawcą, lecz także historykiem. Wysunął, na przykład, nader przekonującą tezę, iż w 1683 r. Wielki Wezyr kara Mustafa nie zamierzał wziąć Wiednia szturmem, lecz miał nadzieję na poddanie miasta przez jego obrońców. Taka kapitulacja spowodowałaby, że łupy ze zdobytego miasta trafiłyby do sułtańskiego skarbca, podczas gdy w wypadku zdobycia miasta szturmem zostałyby przechwycone przez żołnierzy.
    Źródło:
    Almanach Karaimski; 2014, 3; 125-132
    2300-8164
    Pojawia się w:
    Almanach Karaimski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transformation in the Turkish Educational System from the Ottoman Empire to the Republic of Turkey: The Elements Behind the Contemporary Status of EFL
    Autorzy:
    Maden, Sinem
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38576873.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Związek Nauczycielstwa Polskiego
    Tematy:
    the educational system
    the Ottoman Empire
    the Turkish Republic
    students’ motivation to learn English
    English as a Foreign Language (EFL)
    Opis:
    Aim: The aim of this study is to show the evolution of the Turkish educational system, tracing its development from the Ottoman Empire simultaneously with the political and historical events. Thus, it intends to explore the conditions and requirements that played a pivotal role in shaping the current status of in Turkey. Methods: The historical review method was used to present frequent regulations applied by the Ottoman Empire and the Turkish Republic in the country's educational system, and more specifically in the education of English. Results: Frequent radical changes of the last two decades in the educational system have resulted in a number of problems. Firstly, education lost its value in the eyes of students as they thought the authorities do not see the educational system as something important for the country. Secondly, there have been many concerns among teachers and school administrators regarding the implementation of the improvement projects due to some factors such as inequality in opportunities across the country, physical limitations, and budgetary constraints. In the context of Foreign Language Education (FLE), the lack of foreign language questions in the common mandatory university entrance exam (TYT), and the assessment of only passive language knowledge in the foreign language exam (YDT), led to a decline in students' motivation to learn English. Conclusions: Enhancing English proficiency prior to university admission could lead to more success in language learning experiences of students in Turkey. This approach would prevent them from wasting their time before commencing their university education and avoid challenges arising from delayed foreign language learning.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Oświatowy; 2024, LXVII, 1-2; 23-44
    0033-2178
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Oświatowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmierzch panowania tureckiego na Bałkanach. Polityczne, społeczno-kulturowe i militarne uwarunkowania schyłku władania Bośnią i Hercegowiną przez Osmanów
    The decline of the Turkish rule in the Balkans. The political, socio-cultural and military conditions of the end of the Ottoman Empire in Bosnia and Herzegovina
    Autorzy:
    Gibas-Krzak, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909929.pdf
    Data publikacji:
    2016-03-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the Ottoman Empire
    Bosnia and Herzegovina
    the Eastern crisis
    political and cultural fragmentation
    religious mosaic
    Imperium Otomańskie
    Bośnia i Hercegowina
    kryzys wschodni
    polityczna i kulturalna fragmentacja
    mozaika religijna
    Opis:
    The aim of this paper is to present a paradigm according to which Bosnia and Herzegovina can be seen as a mirror in which the multifaceted problems of Turkey as the ”sick person of Europe” are reflected. Contributing to the Turkish withdrawal from the Balkans, however, the Ottoman legacy characterized by political and cultural fragmentation permanently became a part of the history of the Balkans and influenced its fate in the 21st century. The author, on the basis of the studies of the American, Polish, Turkish, Bosnian, Serbian and Croatian historians examines the factors that determined the end of Ottoman rule in the Balkans. Bosnia and Herzegovina should be considered the key to the analysis of the Eastern crisis (1875-1878), which proved to be a mere preludes prelude to the end of the Ottoman Empire. The characteristic feature of this province was its permanent insubordination against Turkey, visible in a great number of revolts and uprisings of different provenance against the Turkish government. Already at the beginning of the 17th century, increasing corruption and taxes imposed on the Muslim population led to the first protests against the government. In the 17th century the great uprisings of Bosnian Muslims took place in the following years: 1636, 1650, 1682. In Herzegovina unrest and riots were reported in the following years: 1711, 1727, 1728, 1729, 1732. The Ottoman sources confirmed the occasional participation of the Christian population in those riots. On the one hand, the Muslim feudal lords, who were opposed to the reforms of the Sultan and fought to maintain their privileges, acted against the central power. On the other hand, rebellions had the character of the people’s liberation movement. The largest peasant revolt against the Muslim feudal lords from 1875 in Herzegovina rapidly evolved into the rise of Christian peasants all over Bosnia and Herzegovina, at the same time, the uprising became the South Slavic war of liberation from Turkish rule, contributing to the collapse of the Ottoman Empire.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2015, 22, 2; 15-36
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea bałkańskiej wspólnoty czy konfederacji: realistyczna perspektywa czy utopia?
    Autorzy:
    Papadaki, Polyxeni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687341.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Balkans
    the Ottoman Empire
    the Austro-Hungarian Empire
    the Russian Empire
    Eastern Question
    Balkan Federation/Confederation
    Balkan economic/strategic cooperation
    Bałkany
    Imperium Osmańskie
    Austro-Węgry
    Imperium Rosyjskie
    Kwestia Wschodnia
    bałkańska Federacja/Konfederacja
    bałkańska współpraca ekonomiczna/strategiczna
    Opis:
    For centuries, the Balkan Peninsula has been used as the road connecting Eastern Mediterranean and Europe. It is an area of great strategic, economic and cultural signifiance and a place of common interests for all the nations living there for centuries. After their formation as sovereign states (mainly after the collapse of the Ottoman Empire and recently after the Breakup of Yugoslavia), the new Balkan States try to find their geopolitical position on the European map. There are many questions which arise when one thinks about the current situation of those states. Is it possible for the Balkan states to successfully cooperate on a political, economic and strategic basis? Is it necessary to create a union of partially sovereign states (i.e. a confederation) or a looser structure (i.e. a commonwealth) is enough? And finally, is this a way to strengthen democracy and security and consolidate these states’ positions in international relations?
    Przez wieki Półwysep Bałkański był wykorzystywany jako droga łącząca wschodnią część Morza Śródziemnego i Europę. Jest to obszar o wielkim znaczeniu strategicznym, gospodarczym i kulturalnym, a także miejsce wspólnych interesów dla wszystkich żyjących tam narodów. Po ich utworzeniu, jako suwerenne państwa (głównie po upadku Imperium Osmańskiego, a ostatnio po rozpadzie Jugosławii), nowe państwa bałkańskie próbują znaleźć swoją geopolityczną pozycję na mapie europejskiej. Wiele pytań pojawia się na myśl o obecnej sytuacji tych krajów. Czy państwa bałkańskie mogą skutecznie współpracować na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej i strategicznej? Czy konieczne jest stworzenie unii częściowo suwerennych państw, takich jak konfederacja, czy może wystarczy luźniejsza struktura (tj. wspólnota)? I wreszcie czy jest to sposób na wzmocnienie demokracji i bezpieczeństwa oraz konsolidację pozycji tych państw w stosunkach międzynarodowych?
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2018, 3
    2450-6354
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies