Temat: święty - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Pneumatologiczny aspekt miłosierdzia Bożego według ks. Michała Sopoćki
The Pneumatological Aspect of Divine Mercy According to Fr. Michael Sopoćko
Autorzy:: Kruszewska, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108541.pdf
Data publikacji:: 2022-06-20
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Miłosierdzie Boże
Duch Święty
Michał Sopoćko
Divine Mercy
the Holy Spirit
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie teologicznej myśli ks. Sopoćki dotyczącej zagadnienia miłosierdzia Ducha Świętego. Sam temat miłosierdzia Trzeciej Osoby Boskiej nie jest wystarczająco obecny w literaturze teologicznej. Najczęściej przymiot ten łączony jest z Osobą Boga Ojca lub Syna Bożego. Profesor Sopoćko wnikliwie opracował przymiot miłosierdzia w odniesieniu do każdej z Osób Boskich, dając podstawy teologiczne tego kultu. W czasach, w których żył i pracował, jego postrzeganie istoty i działania Ducha Świętego jako Boga Miłosiernego wniosło wiele nowości w dziedzinie teologii. Po śmierci Błogosławionego jego opracowania wpłynęły na decyzję Kościoła o zniesieniu zakazu na kult miłosierdzia Bożego. Również rozwijając współczesną pneumatologię warto czerpać z tych rozważań, które wciąż pozostają oryginalne i pełne głębi.
The purpose of this article is to present Fr. Michael Sopoćko’s theological thought concerning the issue of the Holy Spirit’s mercy. Even contemporarily, this issue is not sufficiently present in theological literature. Mercy is, most often, attributed to the Father or to the Son. Professor Sopoćko has elaborated on this attribute concerning every divine person establishing in this way the theological basis of that cult. Sopoćko’s view on the Holy Spirit’s substance and action as merciful God opened new horizons in the field of theology. After Bl. Fr. Michael’s death, his works had an impact on the Church’s decision to unban the cult of Divine Mercy. Fr. Sopoćko’s thoughts, which remain still original and deep, are also worth applying while developing contemporary pneumatology.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 5; 39-55
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Duch Święty jako największy Dar miłości miłosiernej Chrystusa
The Holy Spirit as the Greatest Gift of the Merciful Love of Christ
Autorzy:: Kosche, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050976.pdf
Data publikacji:: 2020-03-17
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: miłosierdzie
Duch Święty
osoba
pneumatologia
Mercy
the Holy Spirit
person
pneumatology
Opis:: Niniejszy tekst traktuje o pneumatologicznym wymiarze miłosierdzia Bożego. Wychodząc od mowy pożegnalnej Chrystusa zapisanej przez św. Jana Ewangelistę, w której Zbawiciel wyjaśnia uczniom, że to Duch Święty jest największym darem, jaki zostawia On Kościołowi, autor stara się naszkicować pewien przyczynek do ukazania pneumatologicznej perspektywy Bożego miłosierdzia. Artykuł rozpoczyna się od naszkicowania horyzontu rozumienia tego, czym (Kim) jest miłosierdzie. Następnie uwaga poznawcza kieruje się w stronę uchwycenia relacji pomiędzy Chrystusem – Wcielonym miłosierdziem Ojca – a Duchem Świętym, będącym Parakletem i Osobą-Miłością. Kolejnym etapem jest analiza pneumatologicznego rysu miłosierdzia, który uwidacznia się w procesie uświęcenia i chrystoformizacji człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem daru odpuszczenia grzechów jako elementu niezbędnego do kształtowania komunii z Trójjedynym Bogiem. Tekst zwieńczy analiza horyzontalnego wymiaru miłosierdzia, w którym Duch Święty sprawia, że człowiek doświadczony miłosierdziem Boga zdolny jest czynić miłosierdzie względem innych.
This text deals with the pneumatological dimension of God’s mercy. Starting from the farewell speech of Christ, written by St. John the Evangelist, in which the Savior explains to the disciples that the Holy Spirit is the greatest Gift that He leaves to the Church, the author seeks to sketch a contribution to the pneumatological outlook of God’s mercy. The article begins with sketching the horizon of understanding of God’s mercy. Afterwards cognitive attention is directed towards capturing the relationship between Christ – the Incarnate Mercy of the Father – and the Holy Spirit as the Paraclete and the Person-love. The analysis crowns the horizontal dimension of mercy in which the Holy Spirit makes man experienced by the mercy of God capable of mercy toward others.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 179-191
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Charyzmatyczny wymiar inicjacji chrześcijańskiej w świetle pism Nowego Testamentu
The Charismatic Dimension of Christian Initiation in the Light of the New Testament
Autorzy:: Miczyński, Jan Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040564.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: sakrament
chrzest
charyzmat
Duch Święty
inicjacja
wtajemniczenie
sacrament
baptism
charisma
the Holy Spirit
initiation
Opis:: Inicjacja chrześcijańska ma wymiar charyzmatyczny; jest otwarciem się człowieka na charyzmaty, to znaczy na darmowe dary Ducha Świętego, służące budowaniu wspólnoty całego Kościoła. „Chrzest w Duchu Świętym” trzeba uznać nie tylko za odnowienie i aktualizację chrztu św., ale całego chrześcijańskiego wtajemniczenia (sakramenty chrztu, bierzmowania i Eucharystii). Trzeba dziś podkreślać, że dary charyzmatyczne nie stanowią jakiejś łaski zbytecznej, ale są zamierzonym przez Boga sposobem budowania Kościoła w miłości, są przejawami zwyczajnego chrześcijańskiego życia. Rolą pasterzy Kościoła jest koordynacja i troszczenie się o rozwój darów charyzmatycznych i duchowych w każdym chrześcijaninie.
Christian initiation has got a charismatic dimension; it is an opening of a man to charisms which are the free gifts of the Spirit building the community of the Church. "Baptism in the Holy Spirit" must be considered not only as the renewal and updating of Baptism, but of the whole Christian initiation (the sacraments of Baptism, Confirmation and Eucharist). Today, we need to emphasize that charismatic gifts are not just God’s grace but his intended way of building the Church in love. They are the manifestations of an ordinary Christian life. Shepherds of the Church's role is to coordinate and take care of the development of the charismatic and spiritual gifts in an every Christian person.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 5; 55-67
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Traditio – Verbum czy actio
Autorzy:: Szczurek, Jan Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669679.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Divine Revelation
Tradition
deposit of faith
the Holy Spirit
objawienie Boże
Tradycja
depozyt wiary
Duch Święty
Opis:: The complicated notion of tradition in Catholic theology is analyzed from the point of view of the relationship existing between word and deed in the process of transmission of the Divine Revelation. The carried out analyzes lead to the conclusion that Tradition is not a word or deed (verbum aut actio), but it is a word confirmed by the deed (verbum et actio), and the action is explained in words, according to the command of the Savior: “Do this in memory of me” (Lk 22:19).
Skomplikowane pojęcie Tradycji w teologii katolickiej jest analizowane z punktu widzenia relacji istniejącej między słowem i czynem w procesie przekazu objawienia Bożego. Przeprowadzone analizy pozwalają stwierdzić, że Tradycja to nie słowo albo czyn (verbum aut actio), lecz jest to słowo potwierdzane czynem (verbum et actio) i czyn wyjaśniany słowem, zgodnie z poleceniem Zbawiciela: „To czyńcie na moją pamiątkę” (Łk 22, 19).
Źródło:: Analecta Cracoviensia; 2015, 47
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:: Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Charyzmatyczno-kenotyczny wymiar przynależności do Kościoła
Charismatic and Kenotic Dimension of Belonging to the Church
Autorzy:: Moskałyk, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340910.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: charyzmat
kenoza
Duch Święty
przynależność do Kościoła
charisma
kenosis
the Holy Spirit
belonging to the Church
Opis:: The entire New Covenant, penetrated by the Spirit, introduces man to the events from the life of Christ. These events are best presented and continued in the Church. He who accepts the gift of membership in the Body of Christ simultaneously accepts membership in the charisma of the Holy Spirit. Thus, one is no longer merely an individual – one finds the strength to exist and act together with others for common good. The true communion in community with others makes one better understand the charisma of one’s belonging to the Church. The entire charismatic reality of the Church empowers her members to bravely follow the apostles. An open relation to the Church makes one see her as imperfect, limited with human fault, i.e. marked with kenotic reality. The perspective of charismatic and kenotic realization of the Church even more strongly reveals the Church’s redemptory mission in the world. Simultaneously it becomes a stimulus for all believers for a truly Christian identification.
Źródło:: Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2009, 1; 33-47
2081-6731
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Maryja jako ikona sakramentalnego stylu życia w Duchu Świętym
Mary as an icon of a sacramental lifestyle in the Holy Spirit
Autorzy:: Pastorczyk, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/553940.pdf
Data publikacji:: 2019-12-15
Wydawca:: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:: Maryja
ikona
życie organiczne
życie sakramentalne
Duch Święty
Mary
icon
organic life
sacramental life
the Holy Spirit
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest ukazanie Maryi jako ikony sakramentalnego stylu życia w Duchu Świętym. Ikoniczność życia Maryi polega przede wszystkim na manifestacji nie swojego, lecz otrzymanego w dniu Zwiastowania, nowego życia – Jezusa Chrystusa. Maryja nie naucza doktryny, nie opisuje Boga, nie tworzy o Nim abstrakcyjnych pojęć, lecz pozwala doświadczyć Jego realnej obecności. Od samego początku, również wspólnota Kościoła uczestniczy w ikonicznym stylu życia Maryi, ukazując światu przyjętą nowość. Tego sakramentalnego stylu życia chrześcijanie ani nie pożyczyli, ani nie skopiowali od nikogo. To jest coś na wskroś oryginalnego, coś, czego świat im nie może dać, ale za to oni mogą dać to światu.
The purpose of this article is to show Mary as an icon of the sacramental lifestyle in the Holy Spirit. The iconic character of Mary’s life consists above all in the manifestation, not her own, but received on the day of the Annunciation, the new life – Jesus Christ. Mary does not teach the doctrine, does not describe God, does not create abstract concepts about Him, but allows us to experience His real presence. From the very beginning, the Church also participates in the iconic style of Mary’s life, showing the accepted novelty to the world. Christians have neither borrowed nor copied this sacramental lifestyle from anyone. This is something completely original, something that the world cannot give them, but they can give it to the world.
Źródło:: Sympozjum; 2019, 2(37); 197-213
2543-5442
Pojawia się w:: Sympozjum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Duch Święty w sakramencie Eucharystii
Holy Spirit in the Sacrament of the Eucharist
Autorzy:: Samiec, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050992.pdf
Data publikacji:: 2020-03-17
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Eucharystia
Duch Święty
Jezus Chrystus
usynowienie
ucieleśnienie
przebóstwienie
chrystusopodobieństwo
Eucharist
the Holy Spirit
Jesus Christ
adoption
embodiment
deification
Christlikeness
Opis:: Duch Święty w Eucharystii utożsamia człowieka z Chrystusem, a w ten sposób przemienia w synów Bożych i włącza w swoje Ciało, jakim jest Kościół. Za sprawą Ducha Świętego Eucharystia przyjmuje „ciało” w Kościele. Duch Święty utożsamia wierzącego z Synem, przemieniając w „synów w Synu”. Tak więc życie chrześcijańskie to nic innego jak życie na sposób dzieci Bożych, mających udział w Jego miłości. Tak zostaje zastosowana w człowieku cała moc Misterium Paschalnego – przechodzi on ze śmierci do życia. Ten sam Duch, który „namaścił” Słowo Przedwieczne człowieczeństwem i odcisnął w Nim ludzką naturę, jest odciśnięty również w sercach ludzkich jako żywa pieczęć, aby namaścić człowieka boską naturą. Duch Święty czyni człowieka chrystusopodobnym w Chrystusie-Eucharystii.
The Holy Spirit in the Eucharist identifies man with Christ, and thus transforms into the sons of God and incorporates into his Body the Church. By the Holy Spirit, the Eucharist accepts the “body” of the Church. The Holy Spirit identifies the believer with the Son, transforming them into “sons in the Son.” So Christian life is nothing more than to live as God’s children, sharing in His love. In this way the whole power of the Paschal Mystery is applied in man and he is passed from death to life. The same Spirit, who “anointed” the Everlasting Word with humanity and imprinted human nature in him, is also imprinted in human hearts as a living seal to animate man with divine nature. The Holy Spirit makes a man Christlikeness in the Christ-Eucharist.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 233-247
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Antydemoniczny charakter sakramentu chrztu świętego i sakramentu bierzmowania
Autorzy:: Ficoń, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669758.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: spiritual combat
sacraments
Baptism
Confirmation
the Saviour
the Holy Spirit
Satan
walka duchowa
sakramenty
chrzest
bierzmowanie
Zbawiciel
Duch Święty
Szatan
Opis:: Satan as “the father of lies” and ”murderer from the beginning” (Jn 8:44) is the enemyof man and of the Church that he continually intends to destroy. But Christ hasendowed his Church with the sacraments which are sources of His grace and theencounter with the Holy Trinity. As such, they constitute a powerful weapon againstthe forces of darkness. Baptism transfers humans from the power of the devil, sinand death to Kingdom of God, full of life and light. Confirmation strengthens thebaptized in the fight against traps of the demon.
Szatan jako „ojciec kłamstwa” i „zabójca od początku” (J 8, 44) jest nieprzyjacielemczłowieka i Kościoła, który nieustannie stara się zniszczyć. Jednak Chrystus wyposażył swój Kościół w sakramenty, które są źródłem Jego łaski i spotkaniem z Trójcą Świętą.Jako takie stanowią potężną broń przeciwko mocom ciemności. Chrzest przenosi ludzispod władzy diabła, grzechu i śmierci do Królestwa Bożego, pełnego życia i światła.Bierzmowanie umacnia ochrzczonych w walce przeciwko pułapkom demona.
Źródło:: Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:: Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Pieśń Jezu, Zbawicielu ludzski Władysława z Gielniowa. Dialog z tradycją
The Song Jezu, Zbawicielu ludzski (Oh, Jesus, the Savior of Mankind) by Władysław of Gielniów. A Dialog with the Tradition
Autorzy:: Janus, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1879716.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Władysław z Gielniowa
Duch Święty
poezja średniowieczna
dialog z tradycją
Władysław of Gielniów
the Holy Spirit
medieval poetry
dialog with the tradition
Opis:: Artykuł zawiera interpretację utworu Władysława z Gielniowa Jezu, Zbawicielu ludzski, stanowiącego ujęty mową wiązaną teologiczny traktat o Duchu Świętym. Wyjaśnienie obecnych w tekście odwołań do biblijnej i patrystycznej tradycji egzegetycznej odnośnie do teologicznych kwestii dogmatycznych oraz przedstawienie kontekstów kulturowych, mają za zadanie wskazać jak najszerszą płaszczyznę znaczeń odczytywanego utworu. Zwrócono także uwagę na motyw symboliki łask Ducha Świętego obecny w poezji maryjnej Gielniowczyka. Zasygnalizowano funkcję mistagogiczną utworów, które in vulgari przybliżały trudne prawdy wiary, a dzięki walorom literackim realizowały Horacjańską zasadę „docere et delectare”.
The article contains an interpretation of the song by Władysław of Gielniów, Oh Jesus, the Savior of Mankind that is a theological treatise about the Holy Spirit in verse. The explanation of references to the biblical and patristic exegetic tradition connected with theological dogmatic questions that are found in the text and presenting its cultural contexts are supposed to indicate a possibly broadest plane of meanings of the work. Attention is also paid to the motif of symbols of the Holy Spirit’s graces that is present in Władysław’s Marian poetry. The mystagogical function of the works is also mentioned; in vulgari they explained the difficult truths of the faith, and owing to the literary merits they realized the Horatian principle of “docere et delectare”.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 139-151
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Duch Święty w pismach Cypriana Norwida
The Holy Spirit in the Writings of Cyprian Norwid
Autorzy:: Kozłowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1945425.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Cyprian Norwid
Duch Święty
chrześcijaństwo
język religijny
język Cypriana Norwida
nazwy Boga
the Holy Spirit
Christianity
religious languae
Cyprian Norwid’s language
names of God
Opis:: The paper seeks to describe the image of the Holy Spirit in the writings of Cyprian Norwid. The description has been based principally on the analysis of Norwidian names of the Holy Spirit and their uses. In Norwid’s texts thatere four description of the Third Person of God (the Spirit, the Holy Spirit, the Spirit of History-Paraclete, and the Comforter), altogether 89 contexts. The Third Person of the Trinity is at the same time the Divine Person most rarely referred to by the author of the Vade-mecum. The Holy Spirit, revealed in secret, hidden under His manifestations, plays an important role in Norwid’s vision of reality. He is the maker of human fellowships, guardian of history, foundation of man’s improvement, giver of moral attributes, such as valour, love, and obedience, guarantor and pattern of freedom that ensures unification with God’s plans. He is also the agent of any activity and creative action.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 6; 89-103
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The Ecclesiastical Role of the Holy Spirit in the sacrament of confi rmation in the Teaching of Benedict XVI
Eklezjotwórcza rola Ducha więtego w sakramencie bierzmowania w nauczaniu Benedykta XVI
Autorzy:: Kluz, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047104.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Benedict XVI;
preachin
sacrament of confi rmation
the Holy Spirit
Church
testimony
holiness
love
Benedykt XVI
nauczanie
sakrament bierzmowania
Dych Święty
Kościół
świadectwo
świętość
miłość
Opis:: Formation of an ecclesial community constitutes the basic moral call arising from reception of the sacrament of confi rmation. Formation of the person should also aim at accomplishing this objective. The Holy Spirit given in the sacrament of confi rmation plays a fundamental role in building the Church. Opening up to the gift of the Holy Spirit and submission to His direction allows to fi nd the proper place in the Church and accept full responsibility for destiny of the Church. The ecclesial role of the Holy Spirit in the sacrament of conformation sounds signifi cantly in the teaching of Benedict XVI. In his speeches and documents, the Pope repeatedly brought the truth about the special power of the Holy Spirit and His gifts into building the community dimension of the life of the Church. Therefore, in this refl ection – based on allocations of Pope Benedict XVI – the ecclesiological role of the Holy Spirit, coming in the sacrament of confi rmation, was presented.
Podstawowym wezwaniem moralnym wynikającym z przyjęcia sakramentu bierzmowania jest kształtowanie wspólnoty eklezjalnej. Ku temu celowi ma też zmierzać formacja człowieka. Fundamentalną rolę w budowaniu Kościoła odgrywa udzielany w sakramencie bierzmowania Duch Święty. Otwarcie się na dar Ducha Świętego i poddanie się Jego kierownictwu pozwala na odnalezienie właściwego miejsca w Kościele i przyjęcie pełnej odpowiedzialności za jego losy.Eklezjotwórcza rola Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania mocno wybrzmiewa w nauczaniu Benedykta XVI. W swoich przemówieniach i dokumentachpapież wielokrotnie przybliżał prawdę o szczególnej mocy Ducha Świętego i jego darów w budowaniu wspólnotowego wymiaru życia Kościoła. Dlatego w niniejszej refleksji – opierając się na alokucji papieża Benedykta XVI – ukazano eklezjotwórczą rolę Ducha Świętego, przychodzącego w sakramencie bierzmowania.
Źródło:: Teologia i moralność; 2019, 14, 2(26); 199-210
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Liturgia żywą katechezą
The Liturgy is a Living Catechesis
Autorzy:: Goliszek, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32062609.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Jezus Chrystus
Duch Święty
liturgia
katecheza
uobecnienie
osoba
wiara
spotkanie
doświadczenie
Jesus Christ
the Holy Spirit
the Liturgy
catechesis
religious instruction
making present
person
faith
encounter
experience
Opis:: Liturgia to wspólnota Boga z człowiekiem. Człowiek w celebracji liturgicznej doświadcza spotkania z Osobą Chrystusa. Jest to spotkanie na sposób osobowy, czyli realnie i rzeczywiście. Liturgia bowiem uobecnia całą Osobie Chrystusa, Jego życie, słowa i czyny. Uobecnia historię zbawienia, w szczególny sposób Paschalne Misterium Chrystusa, czyli mękę, śmierć, pogrzeb oraz zmartwychwstanie i wniebowstąpienie a także wylanie Ducha Świętego. Duch Święty który ożywił Chrystusa przy zmartwychwstaniu w liturgii uobecnia Jego dzieło zbawcze i czynie je żywym i aktualnym. Obecny w liturgii Jezus Chrystus przez ożywiające działanie Ducha Świętego zbawia, budzi wiarę i wyzwala człowieka do wolności dziecka Bożego. Człowiek w ten sposób otrzymuje dar nowego życia przez osobowe zjednoczenie z Ojcem przez Chrystusa w Duchu Świętym. Jezus Chrystus w liturgii za współdziałaniem Ducha Świętego objawia się i spotyka się z człowiekiem oraz prowadzi do komunii i zjednoczenia z całą społecznością Trójcy Świętej. W tym miejscu wyłania się cel liturgii który jest identyczny z nadrzędnym celem katechezy. Zarówno liturgia jak i katecheza ma za cel doprowadzić swojego uczestnika do komunii i zażyłości z Jezusem Chrystusem, który prowadzi do więzi z Ojcem w Duchu Świętym. Ten personalistyczny charakter liturgii sprawia, że jest ona miejscem żywej katechezy. Liturgia bowiem wiarę wyraża, przekazuje i kształtuje. Cała liturgia zawiera wiarę katolicką i tę wiarę przez celebrację wyznaje. Wprawdzie liturgia nie jest naukowym poznaniem wiary, nie wyjaśnia pojęć, nie jest teologicznym traktatem ani wykładem ale jej katechetyczny charakter wyraża się w tym, że czyni wiarę oraz prowadzi do egzystencjalnego spotkania z Bogiem. W tym sensie liturgia jest żywą, dynamiczną katechezą posiadającą charakter osobowy i wychowawczy. W katechezie mającej miejsce w liturgii, sam Bóg przemawia, poucza, zbawia i wychowuje człowieka do pełni człowieczeństwa.
The Liturgy is a community between God and man. During a liturgical celebration, man experiences an encounter with the Person of Christ. It is a personal encounter, that is, a real encounter. The Liturgy makes present the whole Person of Christ, His life, words and acts. It makes present the history of salvation, in particular the Paschal Mystery of Christ, that is His passion, death, funeral, resurrection, and ascension, and the outpouring of the Holy Spirit. The Holy Spirit that revived Christ at resurrection in the Liturgy makes present His salvific work, makes it alive and actual. Jesus Christ present in the Liturgy through the enlivening action of the Holy Spirit saves, arouses faith and sets man free to be a child of God. Thus man receives a gift of new life through personal unity with the Father through Christ in the Holy Spirit. In the Liturgy, Jesus Christ in collaboration with the Holy Spirit reveals, meets man, and leads to communion and unity with the whole community of the Holy Trinity. Here emerges the purpose of the Liturgy, which is identical with superior purpose of religious instruction (catechesis). Both the Liturgy and catechesis seek to lead their participant to communion and intimacy with Jesus Christ. He leads to unity with the Father in the Holy Spirit. This personalistic character of the Liturgy makes it the place of living catechesis. The Liturgy expresses faith, communicates faith and shapes it. The whole Liturgy contains Catholic faith and confesses this faith through celebration. The Liturgy is not a learned knowledge of faith, it does not explain concepts, it is not a theological tract or an interpretation, but its catechetic character is expressed in the fact that it makes faith and leads to an existential encounter with God. In this sense the Liturgy is a living and dynamic catechesis, it has a personal and educational character. In religious instruction that is taking place in the Liturgy God Himself speaks, gives instructions saves, and brings up man to full humanity.
Źródło:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 117-131
2082-8586
Pojawia się w:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Nadzwyczajność i nowość w ruchu odnowy charyzmatycznej. Co jest darem Ducha Świętego, a co kreacją człowieka?
Extraordinariness and novelty in the Charismatic Renewal movement. How to tell the gift of the Holy Spirit from man’s creation?
Autorzy:: Guzowski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/956544.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Duch Święty
Nowa Pięćdziesiątnica
ruch Odnowy Charyzmatycznej
chrzest w Duchu Świętym
modlitwa kontemplacyjna
zwyczajny
nadzwyczajny
new pentecost
charismatic renewal movement
contemplative prayer
ordinary
extraordinary
the Holy Spirit
baptism in the Holy Spirit
Opis:: The Charismatic Renewal movement, in whose wake a number of evangelizing communities of prayer and new religious congregations have appeared, is nowadays identified with what is unusual – with extraordinary forms of devotion and the like phenomena. The author reminds us that 50 years ago, which is exactly when the movement began to unfold, it was perceived as one of the most significant signs of the New Pentecost, or the Holy Spirit’s intensified work in our times. Paul VI and the subsequent popes pointed to the Holy Spirit’s “intensified activity”, deeming Him to be the Reviver of the Church and the Font of the world’s new life. Alas, the mighty presence in question, as well as the Holy Spirit’s intensified activity in the Church, have been overshadowed by, on the one hand, ever-increasing focus on the part of the members of the movement under scrutiny on what in the first place satisfies the needs of people, i.e. healing and unusual phenomena; and, on the other hand, by the excessive scepticism of theologians and pastors, who for the 50 years of the Renewal existence have not equipped the faithful, unable to tell the essence from the unusualness, with their theological reflection. The author pays attention to the fact that the categories of “ordinary” and “extraordinary” with regard to the New Pentecost do not put anything in order, but, subjective as they are, they hinder the theological reflection itself. Thus, he suggests that we focus on the diff erentiation of what is the Holy Spirit’s gift from what is man’s creation. In the article he compares from this point of view two “ordinary” areas of the Holy Spirit’s activity – the baptism in the Holy Spirit and contemplative prayer. By doing so, Guzowski proves that the emphasis on the person of the Holy Spirit and His work of sanctification allows us to tell the essence of the New Pentecost from secondary issues.
Źródło:: Studia Teologii Dogmatycznej; 2017, 3; 32-48
2449-7452
Pojawia się w:: Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Pneumatologiczny wymiar sakramentów uzdrowienia komunii
Pneumatological dimension of the sacraments of the healing of communion
Autorzy:: Jagodziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2011240.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Heiliger Geist
Kommunion
Heilung
Krankensalbung
Buße und Versöhnung
the Holy Spirit
communion
sacraments of healing
the Sacrament of Anointing of the Sick
the Sacrament of Penance and Reconciliation
Duch Święty
komunia
sakramenty uzdrowienia
sakrament namaszczenia chorych
sakrament pokuty i pojednania
Opis:: Kościół jest sakramentem zbawienia w komunii i wszystkie sakramenty są sakramentami komunii – trynitarną ekonomią zbawienia urzeczywistnianą liturgicznie w siedmiu znakach ewangelicznych o charakterze żywej komunii między Bogiem a człowiekiem. „Nowe przychodzenie Chrystusa za sprawą Ducha Świętego i jego stała obecność i działanie w życiu duchowym dokonują się w rzeczywistości sakramentalnej (…) Kościół jest widzialnym szafarzem świętych znaków, podczas gdy Duch Święty działa jako niewidzialny szafarz życia, które one oznaczają (…) Chrystus rozprzestrzenia się w sposób sakramentalny w mocy Ducha–Parakleta” (Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, 61–64). Do sakramentów uzdro¬wienia komunii należą sakramenty pokuty i namaszczenie chorych. Wina i grzech są zakłóceniami komunikacji i ranami zadanymi komunii. Duch Święty stawia ludzi w obecności Chrystusa i umożliwia im poznanie prawdy, by mogli żyć z nią w zgodzie. Zmartwychwstały Chrystus wzywa do nawrócenia i przemiany myślenia, a inicjatywa szukania i wychodzenia naprzeciw Chrystusowi należy też do Ducha Świętego. Proces wyzwalania się człowieka z niewoli grzechu i nieprawości dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania pod wpływem Ducha Świętego, który oczyszcza i przemienia wszystkich ogniem swojej obecności. Każdy człowiek jest narażony na chorobę i jej konsekwencje wyłączające ze społeczności. Wczesnochrześcijańskie modlitwy poświęcenia przypisują uzdrawiające działanie w sferze cielesnej i duchowej olejowi świętemu, który otrzymuje moc od Ducha Świętego przyzywanego w modlitwie epikletycznej Kościoła. Skutkiem przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych jest szczególny dar Ducha Świętego – łaska umocnienia, pokoju i odwagi w przezwyciężaniu trudności związanych z ciężką chorobą lub niedołęstwem starości, odnowienie ufności i wiary w Boga oraz umocnienie przeciw pokusom złego ducha, zniechęceniu i trwodze przed śmiercią oraz uzdrowienie duszy i ciała. Słowa Listu św. Jakuba 5,14–15 były pierwotnie modlitwą wstawienniczą prezbiterów gminy nad chorym połączoną z symbolicznym nałożeniem rąk – solidarnym działaniem wiernych w komunikacyjnym słowie i niewerbalnym symbolu komunikacyjnym mającym na celu wyproszenie u Boga uratowania ciężko chorej osoby ze sfery śmierci jako załamania się komunikacji oraz przedłużenia życia w komunii z Bogiem i z ludźmi. Modlitwa przy namaszczeniu dotyczy także przetrwania chorego poza granicą choroby i śmierci w dającym życie Duchu Świętym oraz we wspólnocie ze zmartwychwstałym Chrystusem. Namaszczenie chorych jest świętowaniem uniwersalnej obecności posłannictwa Syna i Ducha Świętego w człowieku i w Kościele ponad chorobą i śmiercią.
The Church is the sacrament of salvation in communion and all the sacraments are the sacraments of communion – the Trinitarian economy of salvation liturgically realized in the seven evangelical signs that are in the nature of living communion between God and man. “New coming of Christ by the power of the Holy Spirit, and his constant presence and action in the spiritual life are accomplished in the sacramental reality. (…) The Church is the visible dispenser of the sacred signs, while the Holy Spirit acts in them as the invisible dispenser of the life which they signify. Together with the Spirit, Christ Jesus is present and acting. (…) The fullness of the salvific reality, which is Christ in history, extends in a sacramental way in the power of the Spirit Paraclete” (John Paul II, Dominum et Vivificantem, 61–64). The sacraments of the healing of communion are the Sacrament of Penance and the Sacrament of the Anointing of the Sick. Guilt and sin are disruptions of communication and wounds inflicted on communion. The Holy Spirit places people in the presence of Christ and enables them to know the truth so that they can live in harmony with it. The risen Christ calls us to conversion and change of thinking, and the initiative to seek and reach out to Christ belongs also to the Holy Spirit. The process of liberating man from the bondage of sin and iniquity is always done in the Sacrament of Penance and Reconciliation under the influence of the Holy Spirit, who purifies and transforms all with the fire of his presence. Everyone is at risk of disease and its consequence is exclusion of society. Early Christian prayers of consecration attribute the healing effect in the bodily and spiritual realms to the holy oil, which receives power from the Holy Spirit invoked in the epicletic prayer of the Church. The effect of receiving the Sacrament of the Anointing of the Sick is a special gift of the Holy Spirit – the grace of strengthening, peace and courage in overcoming the difficulties associated with a serious illness or inadequacy of old age, renewing trust and faith in God and strengthening against the temptations of the evil spirit, discouragement and fear of death, and healing of soul and body. The words from the Letter of St. James 5:14–15 were originally a prayer of intercession of the priests of the community over the sick, combined with the symbolic laying on of hands – the solidarity of the faithful in a communicative word and a non-verbal communication symbol aimed at asking God to save a seriously ill person from the sphere of death as a breakdown in communication and to prolong life in communion with God and people. The anointing prayer also concerns the survival of the sick beyond the borders of sickness and death in the life-giving Holy Spirit and in communion with the risen Christ. The anointing of the sick celebrates the universal presence of the mission of the Son and the Holy Spirit in man and in the Church beyond sickness and death.
Die Kirche ist das Sakrament des Heils in Gemeinschaft, und alle Sakramente sind die Sakramente der Gemeinschaft - die trinitarische Heilsökonomie, die liturgisch in den sieben evangelischen Zeichen verwirklicht wird, die in der Natur der lebendigen Gemeinschaft zwischen Gott und Mensch sind. „Das neue Kommen Christi durch den Heiligen Geist und seine ständige Präsenz und sein Wirken im geistlichen Leben vollziehen sich in der sakramentalen Wirklichkeit … . Zu den Sakramenten der heilenden Gemeinschaft gehören die Buße und die Krankensalbung. Schuld und Sünde sind Kommunikationsstörungen und Wunden, die der Gemeinschaft zugefügt werden. Der Heilige Geist versetzt die Menschen in die Gegenwart Christi und befähigt sie, die Wahrheit zu erkennen, damit sie in Harmonie damit leben können. Der auferstandene Christus ruft uns zur Umkehr und zum Umdenken auf, und die Initiative, Christus zu suchen und zu erreichen, gehört auch dem Heiligen Geist. Der Prozess der Befreiung des Menschen aus der Knechtschaft der Sünde und Ungerechtigkeit findet im Sakrament der Buße und Versöhnung unter dem Einfluss des Heiligen Geistes statt, der jeden mit dem Feuer seiner Gegenwart reinigt und verwandelt. Jeder ist von Krankheiten bedroht und ihre Folgen sind ausschließlich der Gesellschaft vorbehalten. Frühchristliche Weihegebete schreiben dem heiligen Öl heilende Wirkungen im physischen und spirituellen Bereich zu, das vom Heiligen Geist, der im epikletischen Gebet der Kirche angerufen wird, Kraft erhält. Die Wirkung des Sakramentes der Krankensalbung ist eine besondere Gabe des Heiligen Geistes - die Gnade der Stärkung, des Friedens und des Mutes, die mit einer schweren Krankheit oder Unzulänglichkeit des Alters verbundenen Schwierigkeiten zu überwinden, das Vertrauen und den Glauben an Gott zu erneuern , und Stärkung gegen die Versuchungen des bösen Geistes, Entmutigung und Todesangst und Heilung von Seele und Körper. Die Worte des Briefes von St. Jakobus 5,14-15 waren ursprünglich ein Fürbittegebet der Priester der Gemeinde für die Kranken, verbunden mit der symbolischen Handauflegung – der Solidarität der Gläubigen im kommunikativen Wort und nonverbalen Kommunikationssymbol mit dem Ziel, Gott um Erlösung zu bitten einen schwerkranken Menschen aus der Sphäre des Todes als Kommunikationszusammenbruch und Verlängerung des Lebens in Gemeinschaft mit Gott und mit den Menschen. Das Salbungsgebet betrifft auch das Überleben der Kranken über die Grenze von Krankheit und Tod hinaus im lebenspendenden Heiligen Geist und in Gemeinschaft mit dem auferstandenen Christus. Die Krankensalbung feiert die universelle Präsenz der Sendung des Sohnes und des Heiligen Geistes im Menschen und in der Kirche über Krankheit und Tod hinaus.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 127-142
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Duch Święty a troska Kościoła o depozyt wiary
The Holy Spirit and Concern of the Church for the Heritage of Faith
Autorzy:: Kunka, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31234102.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Duch Święty
apostolskość Kościoła
depozyt wiary
Objawienie Boże
obecność Chrystusa w Kościele dzięki Duchowi Świętemu
the Holy Spirit
apostolicity of the Church
the heritage of faith
the Revelation of God
the presence of Christ by the Holy Spirit in the Church
Opis:: The analysis of the relationship between the Holy Spirit and the Church in respect of its concern for the heritage of faith shows that the highest level of the Church's knowledge is the truth about God who “is love” (1Jn 4, 8): about the Father, Son and Holy Spirit. The greatest wisdom of the Church, however, is taking this love out of the Heart of Christ, listening to His words, being nourished by His Body and Blood, and following Him “wherever He goes” (Rev 14, 4). The Holy Spirit by His Person shows us the inner unity of the Holy Trinity and the unity of the Revelation of God as well as the unity of God's eternal plan for creation, redemption, and sanctification of man. Accepting the integral and personal vision of the Revelation of God, we should acknowledge that the heritage of faith is not only the object that is received from Christ and faithfully transmitted by Church of providing the generations. The heritage of faith contains “the heritage of life” (depositum vitae), that man connects with God.
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 131-142
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "święty" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język