Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Holy See" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Odpowiedzialność kościelnych osób prawnych za czyny pedofilskie duchownego – wyrok na miarę precedensu. Uwagi w sprawie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 2020 r., sygn. II CSK 124/19
    Responsibility of church legal entities for the actions of a pedophile clergyman – a judgment as a precedent. Comments on the judgment of the Supreme Court of March 31, 2020, file ref. no. II CSK 124/19
    Autorzy:
    Borecki, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910415.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pedophilia
    the Catholic Church
    the Supreme Court
    compensation
    the Holy See
    Opis:
    he judgment of March 31, 2020, file ref. II CSK 124/19, has great social and legal significance. It is the first Supreme Court ruling concerning the civil liability of church legal entities for pedophilic acts committed by a clergyman. The Supreme Court shared the view of the Court of Appeal accepting the liability of church legal persons in the light of all the facts of the case of Art. 430 of the Civil Code (culpability in supervision). However, it convincingly distanced itself from the position of the District Court (court of first instance) that liability under Art. 429 of the Civil Code (culpability in choice) should be taken into consideration. In the justification of the judgment, the Supreme Court conducted a thorough analysis of the premises for the civil liability of church legal persons for the activities of a religious person subordinate to them. In particular, it stated that if the perpetrator acts for personal gain and the performance of the official activity enables him to cause damage, the superior cannot effectively raise the objection that the subordinate caused said damage only in the performance of the entrusted tasks. Thus, the Supreme Court upheld the interpretation of Art. 430 of the Civil Code, assuming the liability of legal persons for damage caused by a subordinate. It distinctly applied this liability to church legal entities. When appointing the adjudication panel of the Supreme Court, impartiality was preserved. On the other hand, doubts are raised regarding the Court’s neutrality in terms of world-view in some parts of its judgment justification. The judgment of March 31, 2020 must be assessed as brave and just. It has the chance to set the course of judicial decisions in matters of the liability of religious legal persons for pedophilic acts committed by clergy acting under their supervision. The justification of the judgment is understandably critical towards the perpetrator and church legal persons superior to him, and also sometimes towards the provisions of the Code of Canon Law. It should be emphasized, however, that the judgment is not an “indictment” against the Catholic Church as such, and even less so against religion.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2020, 3, 31; 33-52
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Umowa ramowa między Stolicą Apostolską i Republiką Burundi w sprawach wspólnego interesu z 6 listopada 2012 roku narzędziem inkulturacji na kontynencie afrykańskim
    Framework Agreement Between The Holy See and The Republic of Burundi of 6 November 2012 on Mutual Interest as a Tool of Inculturation on the African Continent
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938836.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    umowa ramowa
    Burundi
    Stolica Apostolska
    inkulturacja
    framework agreement
    the Holy See
    inculturation
    Opis:
    W dość długi już katalog umów zawieranych po Soborze Watykańskim II przez Stolicę Apostolską z państwami afrykańskimi wpisała się umowa ramowa (Accord-cadre) w sprawach wspólnego interesu (sur matières d’intérêt commun) zawarta 6 listopada 2012 r. z Republiką Burundi. Traktat ten, obejmujący preambułę, 22 artykuły oraz aneks, reguluje szeroki wachlarz spraw interesujących obydwie strony. Stanowi znaczący, jak się wydaje, instrument służący wzajemnemu, obustronnie wzbogacającemu dialogowi kultury z wiarą. Preambuła umowy, obejmująca siedem akapitów, wskazuje cel, przesłanki i okoliczności jej zawarcia. Uzgodnienia zawarte w Umowie ramowej, zawarte w poszczególnych artykułach, dotyczą następujących spraw: zasady ogólne, sprawowanie kultu Bożego, nominacje kościelne, przestępstwa duchownych i osób zakonnych oraz sekrety: spowiedzi i zawodowy, dobra materialne kościelnych osób prawnych oraz duchownych, budownictwo sakralne i kościelne, posługiwanie się przez Kościół środkami przekazu, małżeństwo, zrzeszanie się wiernych, prowadzenie przez Kościół placówek oświatowych i wychowawczych, prowadzenie przez Kościół instytucji dobroczynnych, udział finansowy Państwa w działalności Kościoła na rzecz narodu, opieka duszpasterska nad zaangażowanymi w siłach zbrojnych i bezpieczeństwa oraz nad przebywającymi w zakładach i instytutach zamkniętych, postanowienia końcowe. Należy mieć nadzieję, że umowa Stolicy Apostolskiej i Republiki Burundi, uchylając rozdźwięk między Kościołem a kulturą plemienną tego kraju, stanie się – w jakiejś mierze – skutecznym narzędziem inkulturacji na kontynencie afrykańskim.
    Among quite a long catalogue of agreements concluded by the Holy See with African states after the Second Vatican Council there is the framework agreement (Accord-cadre) on mutual interest (sur matières d’intérêt commun) concluded on 6 November 2012 with the Republic of Burundi. The treatise consisting of the preamble, 22 articles and the annex regulates a wide range of matters of interest to both parties. Apparently it is a considerable instrument aimed at mutual dialogue of the culture and faith, which enriches both parties. The preamble of the agreement composed of seven paragraphs features the objective, rationale and circumstances of its conclusion. The arrangements included in particular articles of the Frame- work Agreement deal with the following issues: general matters, exercise of the God’s cult, church nominations, crimes committed by the clergy and members of religious orders, the secret of confession and professional secret, material goods of ecclesiastical legal persons and the clergy, sacral and church buildings, the use of the mass media by the Church, marriage, congregating of the faithful, running educational and fostering facilities by the Church, running charitable institutions by Church, the state’s financial contribution in the activities pursued by the Church for the nation, ministerial care over persons engaged in armed and security forces and over persons staying in closed facilities and institutes, final provisions. It should be hoped that while bridging the differences between the Church and country’s tribal culture the agreement of the Holy See and the Republic of Burundi will become to some extent and effective tool of inculturation on the African continent.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 1; 49-74
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Immunitet jurysdykcyjny Stolicy Apostolskiej a odpowiedzialność za nadużycia seksualne duchowieństwa. Rozważania na kanwie wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 12 października 2021 r. w sprawie J.C. i inni v. Belgia (Skarga nr 11625/17)
    Jurisdictional immunity of the Holy See and responsibility for the sexual abuse by the clergy. Considerations on the basis of the judgment of the European Court of Human Rights of October 12, 2021. in the case of J.C. et al. v. Belgium (Application no. 11625/17)
    Autorzy:
    Borecki, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143067.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    jurisdictional immunity
    sovereignty
    right to a fair trial
    paedophilia
    the Holy See
    Opis:
    The Belgian courts and the ECtHR treating the Holy See as a state is an over-inter-pretation. The Holy See cannot be treated as a foreign sovereign. This is a historical anachronism. At the very most, we can speak of the so-called ‘spiritual sovereignty’ of the Holy See, which his related to the fact that it is the governing body of the Catholic Church. However, it has no public-law powers over church structures and its followers. The Church is a voluntary international private association of natural persons. It has no administrative power over its members. The Holy See has a superior position over bishops. Therefore, it should also be responsible for the lack of a proper reaction by these church leaders to the sexual abuse of the clergy subordinate to them. In the past, the Catholic Church operated a policy of silence (omerta) based on clericalism. The pontificate of Pope Francis brought about fun-damental changes in this area. However, the judgment of the European Court of Human Rights of October 12, 2021 is procrastinating and will probably trigger what can be termed a ‘chilling effect’. What takes precedence is the good of the influential institution – the Holy See – and not those individuals wronged in their childhood.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2022, 1 (37); 151-168
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedsoborowe „drogi” do generalnej reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II
    Pre-council "road" to general liturgical reform of Vatican II
    Autorzy:
    Krzystek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2008104.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the encyclical
    the liturgy
    the Holy See
    the road
    Vatican
    encyklik
    liturgia
    Stolica Apostolska
    droga
    Sobór Watykański
    Opis:
    Promotor posoborowej reformy liturgicznej A. Bugnini CM w swoim monumentalnym dziele La riforma liturgica (1948-1975) jako klucz do reformy liturgicznej wymienia: ruch liturgiczny, rozwój nauk liturgicznych, komisję powołaną w 1948 roku przez Piusa XII (1939-1958) i kongres w Asyżu. To świadectwo należy rozszerzyć o bogaty dorobek myśli Piusa XII, a zwłaszcza jego encyklikę Mediator Dei (1947), będącą szczególnym impulsem dla przyszłej reformy liturgicznej, a także międzynarodowe kongresy liturgiczne, które odbywały się od 1951 roku, z największym wydarzeniem, jakim był kongres pastoralno-liturgiczny w Asyżu w 1956 roku. Czas kongresów liturgicznych o wymiarze międzynarodowym w latach pięćdziesiątych był wymownym świadectwem dojrzałości ruchu liturgicznego, który po ukazaniu się encykliki Mediator Dei w 1947 roku stał się oficjalnym ruchem Kościoła. Spotkania kongresowe, z udziałem przedstawicieli Stolicy Apostolskiej, najwybitniejszych specjalistów nauk liturgicznych i zaangażowanych duszpasterzy kształtowały dojrzałe idee odnowy liturgicznej, które w pełnym świetle zaprezentowały się w soborowym schemacie liturgicznym. Podczas gdy redakcje innych schematów soborowych odsyłano do nowych opracowań, schemat liturgiczny z proporcjonalnie mniejszymi poprawkami znalazł od początku uznanie Ojców Soboru. Można twierdzić, że dojrzewał przez wiele dziesięcioleci w klimacie ruchu liturgicznego, a od 1947 roku pod szczególnym patronatem encykliki Piusa XII Mediator Dei, która wytyczyła autentyczne drogi odnowy liturgicznej.
    Promoter of the post-conciliar liturgical reform A. Bugnini CM in his monumental work La riforma liturgica (1948-1975) as the key to the reform of the liturgical lists: the liturgical movement, development of the liturgical sciences committee appointed in 1948 by Pope Pius XII (1939-1958) and congress in Assisi. This certificate should be extended to the rich legacy of thought of Pius XII, and especially his encyclical Mediator Dei (1947), which became a special incentive for future liturgical reform, as well as international congresses liturgy, which took place from 1951. The biggest event so far was the Congress pastoral-liturgical in Assisi in 1956. Time of the liturgical conferences with an international dimension in the fifties was an eloquent testimony to the maturity of the liturgical movement, which after the publication of the encyclical Mediator Dei in 1947 became the official church movement. Congress meeting, attended by representatives of the Holy See, the most prominent specialists liturgical teachings and committed pastors, mature ideas shaped the liturgical renewal, which in full view were presented in the conciliar liturgical scheme. While the editorial council of other schemes were sent to new studies, liturgical scheme with proportionately lower amendments found since the beginning of the recognition of the Council Fathers. It can be argued that matured over many decades in the climate of the liturgical movement, and since 1947 under the special patronage of Pope Pius XII's encyclical Mediator Dei, which paved the authentic way of liturgical renewal.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 7-24
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyplomaci Władysława Jagiełły w Stolicy Apostolskiej
    Diplomats of king Ladislaus Jagiello in the Holy See
    Autorzy:
    Dudka, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545223.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    dyplomacja polska
    Stolica Apostolska
    Władysław Jagiełło
    Zakon Krzyżacki
    Polish diplomacy
    the Holy See
    Ladislaus Jagiello
    the Teutonic Order
    Opis:
    W czasie panowania Władysława Jagiełły monarchia polsko-litewska stała się ważnym podmiotem polityki europejskiej. Władca prowadził intensywną politykę zagraniczną, a polskie poselstwa docierały na najważniejsze dwory średniowiecznej Europy. Istotną rolę w tym czasie odgrywały stosunki monarchii jagiellońskiej ze Stolicą Apostolską, z uwagi na to, że panowanie pierwszego Jagiellona zbiegło się w czasie z wydarzeniami kluczowymi dla całego Kościoła Powszechnego. To właśnie w kurii papieskiej, najważniejszym dworze średniowiecznej Europy, znajdowały rozwiązanie wszystkie kwestie, które zdominowały politykę zagraniczną państwa tego okresu, a więc sprawy krzyżackie, husyckie, czy luksemburskie. Częstotliwość kontaktów, a także ranga załatwianych w Rzymie spraw, skłania do zastanowienia się nad osobami królewskich dyplomatów. Wśród nich znalazły się osoby należące do kościelnej i prawniczej elity ówczesnego państwa polskiego, takie jak Mikołaj Trąba, Piotr Wysz, Paweł Włodkowic, czy Mikołaj Lasocki. Ich działalność obejmowała przede wszystkim zabiegi mające na celu zatwierdzenie przez papieża chrystianizacji Litwy, zmagania z dyplomacją Zakonu Krzyżackiego, utrzymującego w Rzymie stałego prokuratora oraz uzyskiwanie prowizji na wyższe godności w Kościele polskim. W artykule zostały omówione działalność posłów, ich pochodzenie, wykształcenie, kariera i sprawowane funkcje publiczne. Artykuł podejmuje także próbę charakterystyki środowiska królewskich dyplomatów oraz dróg ich rekrutacji do służby dyplomatycznej.
    During the rule of Ladislaus Jagiello, the Polish-Lithuanian monarchy became an important subject of European politics. The king conducted an intensive foreign policy and Polish legations were present at the most important courts of Medieval Europe. Because the reign of the first Jagiellonian coincided in time with key events for the Catholic Church, the relationships of the Jagiellonian monarchy with the Holy See played an important role at that time. It was in the Roman Curia, the most important court of Medieval Europe, that all problems dominating in foreign policy of that time found their solution: problems with the Teutonic Knights, Hussites or Luxembourg. Frequency of contacts as well as the rank of problems solved in Rome puts a focus on the royal diplomats. Among them one can find members of the contemporary church and judicial elite of Poland, such as Mikołaj Trąba, Piotr Wysz, Paweł Włodkowic, or Mikołaj Lasocki. Their activity comprised mostly endeavours to obtain papal confirmation of the Christianisation of Lithuania, struggles with the diplomacy of the Teutonic Order, which had a special attorney in Rome, as well as obtaining provisions for higher ranks in the Polish Church. The article presents the activity of the legates, their descent, education, career and public functions. It also attemps to characterise the background of the royal legates and the means of their recruitment for the diplomatic service.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 5-39
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wypowiedzi Stolicy Apostolskiej na temat znaczenia praktyki spowiedzi w odnawianiu żywotności wiary Kościoła
    The Statements of the Holy See on the Importance of the Practice of Confession in Renewing the Vitality of the Faith of the Church
    Autorzy:
    Derdziuk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038433.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sakrament pokuty i pojednania
    duszpasterstwo
    teologia moralna
    Stolica Apostolska
    The sacrament of penance and reconciliation
    pastoral
    moral theology
    the Holy See
    Opis:
    Sakrament pokuty i pojednania jest uprzywilejowanym narzędziem duszpasterskim Kościoła, przez które wierni, spotykając Chrystusa udzielającego łaski miłosierdzia, odnawiają swoje życie duchowe, zapalają się w miłości do Boga i uczą się ofiarnej służby wobec bliźnich. Przez odpuszczenie grzechów chrześcijanin zyskuje nadzieję nowego życia i staje się świadkiem zmartwychwstania, przez co wnosi w życie Kościoła dynamizm włączania się w odnowę świata zgodnie z planem Boga. Niniejszy artykuł przedstawia liczne zachęty Stolicy Apostolskiej wyrażane przez ojców Soboru Watykańskiego II oraz papieży Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, którzy niestrudzenie powracają do tego tematu i proponują świeckim i duchownym korzystanie z sakramentu pokuty jako drogi wzrastania w wierze i miłości.
    Sacrament of penance is the privileged instrument of the pastoral of the Church, through which the faithful encounter with Christ has granted the grace of mercy, renew their spiritual life, light up in the love of God and learn to generous service to others. By the forgiveness of sins Christian hope is gaining new life and becomes a witness of the resurrection, which brings to the life of the Church dynamism enable the renewal of the world in accordance with God's plan. This article presents a number of incentives Holy See expressed by the Fathers of Vatican II and the Popes Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis, who very oft takes this topic and offer laity and clergy use of the sacrament of penance as a way to grow in faith and love.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 3; 107-121
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Korespondencja między kardynałem Mieczysławem Halką Ledóchowskim a księciem Adamem Stanisławem Sapiehą dotycząca stanu metropolii lwowskiej obrządku greckokatolickiego
    Exchange of letters between Cardinal Mieczyslaw Halka Ledóchowski and Prince Adam Stanisław Sapieha on the condition of the Greek Catholic Church in the Uniate Metropolis of Lviv
    Autorzy:
    Bober, Sabina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023158.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Adam Stanisław Sapieha
    kardynał Mieczysław Ledóchowski
    Kościół greckokatolicki
    Stolica Apostolska
    duchowieństwo
    Cardinal Mieczysław Ledóchowski
    Greek Catholic Church
    the Holy See
    the clergy
    Opis:
    Stanisław Adam Sapieha, a Galician magnate and politician was one of the Catholic activists who were concerned about the Greek Catholic Church organizations in Galicia endangered by the Orthodox propaganda spread by some Russophile-minded Greek Catholic clergy. A significant issue was to strengthen the local episcopate and provide sound education in the seminary. Sapieha was not really confident to what extent the Holy See was aware of the situation, and so on his own initiative he observed the events taking place in the Orthodox and Greek Catholics proceedings in order to properly show those relations to the Holy See, where he was well known for his concern for the affairs of the Greek Catholics in Galicia. Sapieha repeatedly provided information for different Roman dicasteries. The following publication presents the letters between Sapieha and Cardinal Mieczysław Ledóchowski, then employed in the Roman Curia, who as the archbishop of Gniezno and Poznań, just like after settling in Rome in 1876, was vividly interested in the Greek Catholics in the Kingdom of Poland after the liquidation of the Union there in 1875. Ledóchowski, soon after the election of Pope Leo XIII (interested in ending the Kulturkampf in Prussia), was not welcomed by the Pope, because the Archbishop of Gniezno and Poznań was one of the major obstacles to an agreement between Bismarck and the Pope. He was very careful about the problems presented by Sapieha. From the correspondence published here it can be concluded that Cardinal Ledóchowski was not at that time a good mediator in the cases which Sapieha was involved with.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 23-31
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Paweł II w dialogu z religiami Chin
    John Paul II in a Dialogue with the Religions of China
    Autorzy:
    Mierzejewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480348.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Jan Paweł II
    konfucjanizm
    taoizm
    buddyzm
    Stolica Apostolska
    Dyplomacja
    Matteo Ricci
    dialog
    John Paul II
    Confucianism
    Taoism
    Buddhism
    the Holy See
    diplomacy
    dialogue
    Opis:
    Artykuł prezentuje stosunek papieża Jana Pawła II do tradycyjnych religii chińskich. W pierwszej części autorka ukazuje specyficzne cechy trzech głównych religii Chin: konfucjanizmu, taoizmu, i buddyzmu. Do cech tych zalicza m.in. synkretyzm, podkreślanie nauczania o moralności (ortopraksja) oraz silny i powszechny kult przodków. W dalszej części autorka ukazuje historię chrześcijaństwa w Chinach, akcentując zwłaszcza działalność Matteo Ricciego (1552-1610), jezuickiego misjonarza, który jako pierwszy podjął dialog z religiami i kulturą chińską. Jest on pionierem inkulturacji Ewangelii. Następnie autorka śledzi rozwój zainteresowania Stolicy Apostolskiej sytuacją Kościoła w Chinach. Jan Paweł II z troską spoglądał na sytuację katolików chińskich, czemu dawał wyraz w czasie spotkań ad limina apostolorum z biskupami z Tajwanu, w czasie synodu poświęconego Azji (1998) oraz w licznych przemówieniach. Przy tych okazjach wyrażał swój szacunek i podziw dla cywilizacji chińskiej. Dwukrotnie (1982, 2001) wypowiadał się też w ramach kongresów naukowych w Rzymie z okazji rocznic misji Ricciego, którego uważał za pośrednika pomiędzy światem zachodu a cywilizacją chińską. W dialogu z religiami Chin Papież doceniał wyznawców chińskich religii za umiłowanie cnót moralnych, poszukiwanie mądrości, a także za szacunek dla starszych oraz przodków.
    The article presents Pope John Paul II’s attitude towards the traditional Chinese religions. In the first part, the present author indicates the specific characteristics of China’s three main religions: Confucianism, Taoism, and Buddhism. The features of these three include, among others: syncretism, emphasising the teaching of morality (orthopraxis), and the strong and widespread cult of ancestors. In the article’s following part, the author presents the history of Christianity in China, focusing in particular on the activities of Matteo Ricci (1552-1610), a Jesuit missionary who first took up a dialogue with other religions and Chinese culture. He is a pioneer of inculturation of the Gospel. Then, the author traces the development of the Holy See’s interest in the situation of the Church in China. John Paul II looked with concern at the situation of Chinese Catholics, which he expressed during the ad limina apostolorum meetings with bishops from Taiwan, during the synod devoted to Asia (1998) and in numerous speeches. On these occasions, the Pope expressed his respect and admiration for Chinese civilisation. Twice (in 1982 and 2001), he also spoke in the context of scientific congresses in Rome on the occasion of the Ricci’s mission anniversary, whom John Paul II considered an intermediary between the world of the West and the Chinese civilisation. In the dialogue with the religions of China the Pope appreciated the Chinese religions’ followers for their moral virtues for love, the search for wisdom as well as respect for the elders and ancestors.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2014, 1; 306-320
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies