Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Last will" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Testament mieszczanki szadkowskiej Doroty Czygańskiej z Lipińskich z 1693 r.
Last will of Szadek townswoman Dorota Czygańska born Lipińska, from year 1694
Autorzy:
Szkutnik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510426.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
last will
Dorota Czygańska
the Lipiński family
testament
Lipińscy
Opis:
Szadek has a well-preserved set of town records for the period 1401 – 1697, consisting of 32 volumes. These books contain a number of legal entries, including testaments. The last will of Dorota Czygańska born Lipińska, written in 1693, found in one of the books, is an interesting document throwing light on many aspects of life in old Poland. The testatrix was a wealthy townswoman possessing a homestead, four plots within the town and much livestock. The property was mainly inherited by her two sons, with a bequest to her brother, Jakub Lipiński, a priest. This suggests that the testatrix belonged to the town’s elite. The mother’s ambition was that her younger son should receive education. The bequests for the younger child contain conditions concerning his education.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2014, 14; 97-111
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnospadkowe konsekwencje popełnienia przestępstwa
Legal consequences of a crime vs inheritance
Autorzy:
Haberko, Joanna
Zawłocki, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693640.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
unworthiness
disinheritance
crime
last will and testament
niegodność
wydziedziczenie
przestępstwo
testament
Opis:
This paper analyses the mutual relationship of the civil law and the criminal law provisions insofar as they pertain to the institutions of the law of succession that permit disinheritance of a person and adjudication of unworthiness to inherit as a result of a crime committed by that person. An attempt is made to answer the question whether the use of concepts typical of criminal law in civil law legislation has been made on purpose with the intention of referring the interpreter of the Civil Code provisions to the provisions of the Penal Code, or whether their use serves merely as a linguistic tool, imposing no such obligation. The premises for adjudicating unworthiness of an heir and disinheritance of an heir entitled to a legitim are analysed.
Przedmiotem artykułu jest analiza zagadnienia relacji między przepisami prawa cywilnego a przepisami prawa karnego w zakresie, w jakim odnoszą się one do instytucji prawa spadkowego pozwalających na wydziedziczenie oraz orzeczenie niegodności w związku z popełnieniem przestępstwa. Autorzy podejmują próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy posługiwanie się przez ustawodawcę cywilnego pojęciami właściwymi prawu karnemu stanowi zabieg celowy i nakazuje odesłanie do przepisów Kodeksu karnego, czy stanowi jedynie pewien zabieg językowy i nie nakłada na interpretatora przepisów Kodeksu cywilnego tego obowiązku. Przedmiotem analizy pozostają przesłanki orzeczenia niegodności spadkobiercy oraz wydziedziczenia spadkobiercy uprawnionego do zachowku.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 29-42
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Testamentum pestis tempore conditum’
Autorzy:
Sobczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098374.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
testamentum pestis tempore conditum
testament
zaraza
epidemia
the last will and testament
plague
epidemic
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest szczególnej formie testamentu uznanej w konstytucji Dioklecjana i Maksymiana w 290 r. (C. 6,23,8), nazywanej tradycyjnie testamentum pestis tempore conditum. Była to złagodzona co do wymogów forma testamentu, stosowana jedynie w czasie zarazy i mająca na względzie niebezpieczeństwo zarażenia się i związaną z tym obawę świadków testamentowych oraz dotykające testatora trudności w sporządzeniu testamentu. Uwagi na jej temat poprzedzam syntetyczną prezentacją zwyczajnych form testamentu znanych prawu rzymskiego, gdyż analizowana forma szczególna była tylko złagodzoną postacią zwyczajnej. Stawiam dwa zasadnicze problemy: w jakich okolicznościach testamentum pestis tempore conditum było dopuszczalne i na czym polegało odstępstwo od zwyczajnej formy testamentu. Analizie poddaję terminy casus maior, morbo oppresso, morbo oppressos i iungi atque sociari. Niestety zwięzła treść reskryptu uniemożliwia precyzyjną i jednoznaczną odpowiedź na powyższe pytania. W mojej ocenie testamentum pestis tempore conditum było stosowane, gdy dotknięty chorobą zakaźną testator sporządzał testament, przebywając w miejscowości, w której panowała zaraza o takim rozmiarach, które pozwalały uznać ją za siłę wyższą. Nie wystarczał tu zaś stan epidemii jako taki ani też choroba potencjalnego świadka testamentu, jeżeli testator pozostawał zdrowy. Złagodzenie wymogów formalnych testamentu polegało na tym, że świadkowie nie musieli składać swych pieczęci w bliskim kontakcie z chorym testatorem, jednakże czynność ta musiała odbyć się w obecności testatora, choć w pewnym dystansie od niego. Nie przekonują mnie zaś propozycje wykładni zakładające brak jakiejkolwiek styczności testatora ze świadkami podczas czynności sporządzania testamentu, zwłaszcza przyjmujące, że świadkowie składali swoje pieczęcie pod nieobecność testatora.
This paper is about a special form of last will and testament (testamentum) admitted by Diocletian and Maximian’s constitution of 290 and traditionally referred to as the testamentum pestis tempore conditum, although the terms pestis or pestilentia did not appear in the rescript. It was a modified, less rigorous version for a last will, to be used only during outbreaks of plague, and took into consideration the risk of infection to the witnesses and the problems facing the testator. As the special type of will I examine in this paper is only a less restrictive modifcation of the ordinary form, I precede my comments with an overview of the typical formula for a last will generally used in Roman law. I look at two basic problems: the circumstances in which testamentum pestis tempore conditum was admissible, and the nature of the modifications. My analysis focuses on the terms casus maior, morbo oppresso, morbo oppressos and iungi atque sociari. Unfortunately, the very concise content of the rescript makes it impossible to give an unequivocal and precise answer to these problems. In my opinion, the testamentum pestis tempore conditum was used when a person suffering from an infectious disease during an epidemic in his locality wanted to draw up his will, but there were conditions on the applicability of this type of will. The epidemic had to have reached a state when it could be recognized as force majeure; furthermore, it could not be used if one of the prospective witnesses had contracted the disease but the testator was still healthy. The relaxation of the formalities meant that the witnesses did not have to put their seals on the document in close contact with the sick testator, but they still had to perform their duty in his presence. I am not convinced by interpretations which claim that there was no contact at all between the witnesses and the testator, and especially that the witnesses were released from the requirement of having to perform their duty in the testator’s presence.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 169-202
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Familienfideikommiss von Ostrog im Lichte des Testaments von Paweł Karol Sanguszko aus dem Jahr 1743
The Ostrog Entail in the light of the will of Paweł Karol Sanguszko of 1743
Autorzy:
Graczyk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139268.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
ordynacja ostrogska
Paweł Karol Sanguszko
Marianna z Lubomirskich Sanguszkowa
testament
dziedziczenie
Ostrog entail
Marianna née Lubomirska Sanguszko
last will
inheritance
Opis:
Ordynacja zwana Ostrogską została założona przez księcia Janusza Ostrogskiego za zgodą sejmu Rzeczypospolitej w 1609 roku. W jej skład miały wchodzić dobra Ostrogskiego położone w województwach wołyńskim, kijowskim, sandomierskim i krakowskim. Ordynacja Ostrogska dostała się w ręce książąt Sanguszków za sprawą drugiej żony Pawła Karola Sanguszki (1680-1750), Marianny z Lubomirskich Sanguszkowej (zm. 1729), córki Józefa Karola Lubomirskiego i Teofili z Zasławskich, oraz siostry Aleksandra Dominika Lubomirskiego, ordynata Ostrogskiego. Po śmierci brata w 1720 roku  weszła w posiadanie ordynacji Ostrogskiej. Dobra wchodzące w skład ordynacji ostrogskiej zostały wymienione w testamencie księcia Pawła Karola Sanguszki ze wskazaniem swego syna Janusza Aleksandra jako do niego należące.
The Ostrog entail was founded by prince Janusz Ostrogski with the consent of the Polish Sejm in 1609. It was to include Ostrogski’s estates situated in Volyhnia, Kiev, Sandomierz and Krakow provinces. The Ostrog entail came into the hands of the Sanguszko princes through Paweł Karol Sanguszko's (1680-1750) second wife, Marianna née Lubomirska Sanguszko (d. 1729), daughter of Józef Karol Lubomirski and Teofila née Zasławska, and sister of Aleksander Dominik Lubomirski, the entailer of Ostrog. On her brother's death in 1720 she came into possession of the Ostrog Entail. Goods comprising the Ostrog entail were mentioned in the last will of prince Paweł Karol Sanguszko indicating they belonged to his son Janusz Aleksander.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 196-206
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obligation to present the last will in the law of Justinian
OBOWIĄZEK OKAZANIA TESTAMENTU W PRAWIE JUSTYNIAŃSKIM
Autorzy:
Kursa, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389945.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
last will
presentation of a will
opening of a will
interdict
testator
will holder
witness
Roman law
Justinian
Ulpian
testament
okazanie testamentu
otwarcie testamentu
interdykt
detentor
świadek
prawo rzymskie
Justynian
Opis:
The article deals with the obligation to present the last will in order to officially read the will, to acquaint the beneficiaries with its content and to enable them to obtain a copy. This action was, apart from convening witnesses, one of the two actions preceding the formal opening of the inheritance. The obligation to do so rested with holders elected by the testator or actual ones, after establishing the fact of the testator’s death. Their unjustified resistance led to the application of an interdict de tabulis exhibendis. It applied to the testamentary beneficiaries, both before and after the official opening of the inheritance.
Artykuł dotyczy obowiązku prezentacji testamentu w celu dokonania jego urzędowego otwarcia, zapoznania się z treścią i umożliwienia uzyskania kopii jego beneficjentom. Czynność ta była, obok zwołania świadków, jedną z dwóch, które poprzedzały formalną procedurę otwarcia testamentu. Obowiązek jej dokonania spoczywał na wybranych przez testatora lub faktycznych dzierżycielach testamentu, po ustaleniu faktu śmierci testatora. Nieuzasadniony opór z ich strony pociągał za sobą zastosowanie interdyktu de tabulis exhibendis. Przysługiwał on beneficjentom testamentowym zarówno przed urzędowym otwarciem testamentu, jak i po nim.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 4; 15-23
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz August Nahlik (1812-1878). Proboszcz strzyżowski z konspiracyjną przeszłością
Rev. August Nahlik (1812–1878). Strzyzow parish priest and an underground activist
Autorzy:
Ziobro, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602594.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia Strzyżów
proboszcz
Galicja
testament
ruch niepodległościowy
rabacja galicyjska
Galicja Wschodnia
August Nahlik
Strzyzow parish
parish priest
Galicia
last will
independence movement
Galician Slaughter
Eastern Galicia
Opis:
W artykule przybliżone zostały mało znane losy księdza Augusta Nahlika (1812- 1878) z czasów, kiedy sprawował on probostwo w parafii pw. św. Katarzyny w Rumnie. Zaangażował się tam bowiem w ruch niepodległościowy, a następnie stał się jedną z czołowych postaci tzw. spisku w Horożannie, którego głównym celem było wywołanie w Galicji Wschodniej lokalnego powstania skierowanego przeciwko zaborcom. Wspólnie z innymi tego typu wystąpieniami na terenie całej Galicji spisek w Horożannie miał stać się ważnym ogniwem w przygotowywanym od lat 40. XIX wieku przez Towarzystwo Demokratyczne Polskie ogólnonarodowym zrywie niepodległościowym. Niestety, w 1846 r. spisek ten został wykryty i krwawo stłumiony przez chłopów, a same zaś zajścia w Horożannie łączone są z rozgrywającymi się w tym samym czasie wydarzeniami określanymi przez historiografię mianem rabacji galicyjskiej. Ks. Nahlik wraz z innymi spiskowcami, którym udało się ujść z życiem przed cepami i kosami chłopów, skazany został na 15 lat pobytu w jednym z najcięższych ówcześnie więzień Cesarstwa Austrii – twierdzy Spielberg. Jednak dzięki ogłoszonej w 1848 r. amnestii odzyskał wolność i po rocznej suspensie skierowany został najpierw na probostwo do parafii pw. św. Wawrzyńca w Chyrowie, a następnie w 1864 r. przeniesiony został na zachodnie krańce diecezji przemyskiej do parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i Bożego Ciała w Strzyżowie, która była ostatnią placówką duszpasterską na drodze ks. Nahlika. Zarządzał nią bowiem aż do swojej śmierci w 1878 r. Treść artykułu wzbogaca ponadto edycja ostatniej woli ks. Nahlika z 1878 r., która zachowała się w aktach notarialnych Feliksa Misky’ego, a także fotografia księdza pochodząca ze zbiorów Polskiej Akademii Nauk.
The article presents the life of reverend August Nahlik (1812–1878) during his service as a parish priest of St. Catherine’s parish in Rumno. There, he got involved in the independence movement, and then became one of the leading figures of the so-called conspiracy in Horozhanna, whose main goal was to spark a local uprising against the partitioners in Eastern Galicia. Together with other upheavals of this type throughout the entire Galicia, the conspiracy in Horozhanna was to become an important part of the nationwide independence spur being prepared by the Polish Democratic Society since the 1840s. Unfortunately, in 1846 the conspiracy was discovered and bloodily suppressed by the peasants, and the incidents in Horozhanna are associated with other revolts taking place at the time, described in historiography as the Galician Slaughter. Rev. August Nahlik, along with other conspirators who managed to escape the peasants’ attack, was sentenced to 15 years in one of the toughest prisons of the Austrian Empire - the Spielberg fortress. However, thanks to the amnesty announced in 1848, he regained his freedom and, after a year of suspension, was first appointed a parish priest of St. Lawrence’s parish in Chyrow, and then in 1864 he was transferred to the western part of the Przemysl diocese, to the parish of Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary and Corpus Christi in Strzyzow. There, he significantly contributed to the revival of the religious life of the parish, as well as to the restoration of the former glory of the temple, devastated in the Josephine times. He managed the parish in Strzyzow until his death in 1878. The content of the article is additionally enriched by the edition of the last will of Rev. August Nahlik from 1878, which has been preserved in Feliks Misky’s notarial deeds, and a previously unpublished photograph of the priest from the collection of the Polish Academy of Sciences.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 525-541
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana umowy spółki z jednoczesnym powołaniem spadkobiercy w testamencie w przypadku jednoosobowej spółki partnerskiej
Autorzy:
Stolorz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617570.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
inheritance of professional partnership
the only partner
the last will
change of professional partnership’s
wejście do spółki partnerskiej po śmierci wspólnika
jedyny partner
testament
zmiana umowy spółki partnerskiej
Opis:
The article is about the situation in which the only partner in professional partnership remains after the death or the loss of professional qualifications by others, desires that the partnership would still exist. The obstacle is the previously written partnership’s Contents of Articles which does not provide the regulation allowing heirs to subrogate. Therefore, the partner decides to change the Contents of Articles doing it in the last will. This creates a question about the effectiveness of such act and its potential legal consequences. Reflections made in the article allow us to say that this kind of act is permitted, however it causes a number of complications with which the heir would have to face. The article tries to describe them and find the optimal solution.
Artykuł porusza problematykę sytuacji, w której jedyny wspólnik spółki partnerskiej, pozostały po śmierci bądź utracie praw do zawodu przez innych, pragnie, aby spółka istniała dalej. Przeszkodą jest uprzednio skonstruowana umowa spółki, w której brak jest postanowienia zezwalającego spadkobiercom na wstąpienie w prawa wspólnika. W związku z tym wspólnik postanawia zmienić umowę spółki, dokonując jej jednak w testamencie. Rodzi się pytanie o skuteczność takiej czynności oraz ewentualne konsekwencje prawne. Rozważania podjęte w opracowaniu pozwalają stwierdzić, że czynność taka jest dopuszczalna, jednakże wywoła szereg komplikacji, z którymi spadkobierca będzie musiał się zmierzyć. W pracy podjęto próbę ich opisania i znalezienia optymalnych rozwiązań.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 38
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z testamentu Juliana Ursyna Niemcewicza. Dary książkowe dla Biblioteki Polskiej w Paryżu
From the Last Will of Julian Ursyn Niemcewicz. Book donations to the Polish Library in Paris
Autorzy:
Seroka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472346.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Julian Ursyn Niemcewicz
Biblioteka Polska w Paryżu
testament
księgozbiór
dary książkowe
Wielka Emigracja
the Polish Library in Paris
last will and testament
book collection
book donations
the Great Emigration
Opis:
Julian Ursyn Niemcewicz swoim testamentem sporządzonym w 1838 r. objął cenne po sobie pamiątki, w tym książki i rękopisy. Kasztelan życzył, by złożyć je w Bibliotece Polskiej w Paryżu, z którą był blisko związany. W artykule dokonano analizy przekazanych dokumentów (m.in. pod względem tematyki, języków czy ilości). Ponadto omówiony został proces przekazywania schedy, a także wynikające z tego problemy z uporządkowaniem spuścizny.
Julian Ursyn Niemcewicz included in his last will dated 1838 a valuable bequest that involved books and manuscripts. The castellan wished to have them donated to the Polish Library in Paris to which he was closely related. The article provides an analysis of the contributed documents (i.a., regarding their subject, language, and quantity). Moreover, the inheritance distribution process and the resulting issues concerning organisation of the legacy are discussed.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2016, 10; 131-142
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gatunki testamentowe jako zwierciadło kultur. Rozważania polsko-amerykańskie
Testamentary genres as a mirror of cultures Polish-American reflections
Autorzy:
Dunin-Dudkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47231802.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
gatunek
wzorzec gatunkowy
testament
kodycyl
oświadczenie o pochówku
fundusz powierniczy
trust osoby żyjącej
testament życia
oświadczenie dawcy organów
genre
genre pattern
last will
codicil
letter of instructions
trust fund
living trust
living will
organ donor declaration
Opis:
Gatunki wypowiedzi kształtowane są przez doświadczenia kulturowe danej społeczności i odzwierciedlają jej ontologiczno-aksjologiczne interpretacje. Z porównania gatunków testamentowych w Polsce i USA wynika, że w obu kulturach funkcjonują odmienne kolekcje i wzorce gatunkowe testamentu i towarzyszących mu gatunków pokrewnych. Widoczne są istotne różnice we wszystkich aspektach wzorca gatunkowego (strukturalne, pragmatyczne, kognitywne i stylistyczne). O ich tożsamości gatunkowej decyduje głównie pragmatyka – wola przekazania majątku określonym spadkobiercom. Amerykańskie gatunki okołotestamentowe silniej eksponują wolność jednostki, pochwałę zaradności i wagę indywidualnego sukcesu, a jednocześnie świadczą o bardziej praktycznym podejściu do realizacji tej czynności prawnej.
The genres of speech are shaped by cultural experiences of a given community and reflect its ontological and axiological interpretations. As the comparison of the testamentary genres in Poland and the US shows, there are distinct collections of genres and genre patterns in both cultures. There are considerable differences in all aspects of genre patterns (structural, pragmatic, cognitive and stylistic). The identity of the genres is determined mainly by their pragmatics – the desire to transfer testator‟s property to his heirs. The American testamentary genres strongly highlight individual freedom, praise the importance of resourcefulness and individual success, and provide a more practical approach to implementation of that act.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2013, 20; 131-140
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasztelanowa lubelska Krystyna z Uhruska Sienieńska i jej testament z 2 czerwca 1639 r. Nieznana karta z dziejów i genealogii rodziny Uhrowieckich herbu Suchekomnaty w XVI i XVII wieku
Krystyna from Uhrusk Sienieńska, wife of the castellan of Lublin and her last will of June 2, 1639. Unknown chart from the history and genealogy of Uhrowiecki family, Suchekomnaty coat of arms in 16th and 17th century
Autorzy:
Anusik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130037.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Krystyna Uhrowiecka
rodzina Uhrowieckich
rodzina Sienieńskich
Kasper Dembiński
Zbigniew Sienieński
szlachta polska
dzieje Rzeczypospolitej w XVI i XVII wieku
genealogia
testament
edycja źródłowa
Uhrowiecki family
Sienieński family
Polish nobility
history of the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 16th and 17th centuries
genealogy
last will
source edition
Opis:
Krystyna Uhrowiecka h. Suchekomnaty była przedstawicielką znanej rodziny pochodzenia ruskiego osiadłej w ziemi chełmskiej. Na podstawie przebadanych źródeł można było pokusić się nie tylko o przedstawienie zarysu jej biografii, lecz także o opracowanie w zasadzie nieznanej heraldykom genealogii rodziny Uhrowieckich w XVI i pierwszej połowie XVII w. Autorowi udało się zidentyfikować rodziców, dziadów i pradziadów bohaterki studium. W artykule przedstawiono krótkie biogramy przodków i krewnych z linii męskiej Krystyny Uhrowieckiej. Jej samej poświęcono drugą część opracowania. Córka starosty chełmskiego Mikołaja, Krystyna dwukrotnie wychodziła za mąż. Po raz pierwszy za podkomorzego mielnickiego Kaspra Dembińskiego, po raz drugi zaś za Zbigniewa Sienieńskiego, kasztelana lubelskiego. Z pierwszym mężem miała córkę Franciszkę Katarzynę. Drugiemu urodziła sześcioro dzieci: synów Mikołaja, Stanisława, Zbigniewa i Tomasza oraz córki Annę i Eufrozynę. Kasztelanowa lubelska okazała się osobą bardzo zaradną i zapobiegliwą. Udało się jej zgromadzić dość znaczny majątek, który przekazała dzieciom. W dniu 2 czerwca 1639 r. sporządziła bardzo ciekawy testament, którego krytyczna edycja została załączona do prezentowanego tu tekstu. Zmarła zapewne wkrótce po podyktowaniu swojej ostatniej woli, a więc jeszcze w 1639 r.
Krystyna Uhrowiecka, Suchekomnaty coat of arms was a representative of a well-known family of Ruthenian origin who settled in the Chełm region. On the basis of researched sources, it was possible not only to present an outline of her biography, but also to develop the genealogy of the Uhrowiecki family in the 16th and first half of the 17th century, unknown in principle to heraldist. The author managed to identify the parents, grandfathers and great-grandfathers of the heroine of this study. The article presents short biographies of ancestors and relatives from the male line of Krystyna Uhrowiecka. The second part of the study was devoted to her. The daughter of Mikołaj, starost of Chełm, Krystyna got married twice. The first time she was a wife of the chamberlain of Mielnik, Kasper Dembiński, and the second time of Zbigniew Sienieński, castellan of Lublin. With her first husband, she had a daughter, Franciszka Katarzyna. To the second one she gave birth to six children – sons Mikołaj, Stanisław, Zbigniew and Tomasz, as well daughters Anna and Eufrozyna. The wife of the castellan of Lublin turned out to be a very resourceful and foresighted person. She managed to accumulate quite significant fortune, which she donated to the children. On June 2, 1639, she made a very interesting will, a critical edition of which was attached to the text presented here. She probably died soon after dictating her last will, i.e. still in 1639.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2021, 20, 2; 169-208
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies