Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Carl Schmitt" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Turcja, obywatelstwo a teologia polityczna Carla Schmitta
Turkey, citizenship and Carl Schmitts political theology
Autorzy:
Günsoy, Funda
Turowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462282.pdf
Data publikacji:
2016-03
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Turcja
obywatelstwo
teologia polityczna
Carl Schmitt
Turkey
citizenship
political theology
Opis:
Artykuł niniejszy stanowi próbę uchwycenia dynamiki i kompleksu przemian polityczno-społecznych dokonujących się w długiej perspektywie czasowej w Turcji przez odwołanie do koncepcji teologii politycznej C. Schmitta. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na idee dotyczące państwa, społeczeństwa, jak i ogólne konceptualizacje życia politycznego i kultury, które pojawiały się w ostatniej fazie istnienia Imperium Osmańskiego, podczas narodzin Republiki Turcji, w trakcie realizacji projektu modernizacji oraz w najnowszym okresie rozwoju politycznego islamu. Ta z konieczności skrótowa synteza pozwala nam zidentyfikować istotne, stałe punkty ontologii politycznej w Turcji, ujawniające napięcie pomiędzy sekularyzacją, radykalizmem politycznym a teologicznym (religijnym) wymiarem władzy, suwerenności, norm i praw.
The aim of the paper is to consider the dynamics and complexity of socio-political changes in Turkey analyzed from the longue durée perspective by reference to C. Schmitt’s theory of political theology. Particular attention is paid to the ideas of the state, society, as well as to general conceptualizations of political life and culture, developed during the last phase of the existence of the Ottoman Empire, in the period of the birth of the Republic of Turkey, throughout realization of the project of modernization and in the most recent moment of the religious revival (political Islam). This necessarily brief synthesis allows us to identify the constants crucial to the historical political ontology in Turkey, revealing tensions between secularism, political radicalism and theological (religious) dimension of political authority, power, sovereignty and rights.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2015, 1; 64-72
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia polityczna Carla Schmitta w perspektywie hermeneutycznej
Autorzy:
Lisica, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830513.pdf
Data publikacji:
2018-10-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Carl Schmitt
hermeneutics
politics
religion
theology
political theology
hermeneutyka
polityka
religia
teologia
teologia polityczna
Opis:
Artykuł jest próbą holistycznej interpretacji teologii politycznej w ujęciu Carla Schmitta (1888-1985). Zaproponowana analiza odwołuje się do poglądów historiozoficzno-politycznych niemieckiego pisarza. Najpierw zostaje przedstawiona krótka prezentacja definicyjna teologii, teologii politycznej i polityki, następnie analizy badawcze skupiają się na charakterystyce analizowanego problemu badawczego zaprezentowanego w książce pt. Teologia polityczna i inne pismaw przekładzie Marka A. Cichockiego, wydania drugiego poszerzonego z 2012 roku. Przeprowadzony dyskurs badawczy pozwala wskazać na wewnętrzny związek teologii z koncepcją teologii politycznej, w której zarówno religia jak i polityka wzajemnie się uzupełniają. Artykuł stanowi zaproszenie do naukowego procesu dyskursu nad teologią polityczną.
The aim of the article is to undertake a holistic interpretation of political theology from the point of view of Carl Schmitt (1888-1985). The proposed analysis refers to historiosophical and political views of the German writer. The article first briefly presents the definitions of theology, political theology and politics, and then the research analysis focuses on the characteristics of the research problem presented in the book entitled Teologia polityczna i inne pisma/ Political Theology and Other Works, translated by Marek A. Cichocki, second extended edition of 2012. The research discourse allows to indicate the internal relationship between theology and the concept of political theology, in which both religion and politics complete each other. The article is an invitation to academic discourse on political theology.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2018, 52; 195-208
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wyjątkowy i stan bez nazwy w myśli Carla Schmitta. Propozycja rozdzielenia
State of Emergency and State without a Name in Carl Schmitt’s Thought. Suggestion of a Separation
Autorzy:
Engelking, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531383.pdf
Data publikacji:
2019-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
Carl Schmitt
stan wyjątkowy
stan bez nazwy
katechon
teologia polityczna
state of emergency
state without a name
political theology
Opis:
Koncepcja stanu wyjątkowego jest jednym z najczęściej przywoływanych elementów myśli niemieckiego filozofa prawa i teoretyka polityki Carla Schmitta. W jej omówieniach pokutuje jednak łączenie tej konceptualizacji owej instytucji, jaką Schmitt zaproponował w 1924 r. w swoim jurydycznym komentarzy do artykułu 48 konstytucji Republiki Weimarskiej, z teorią Ausnahmezustand z „Teologii politycznej” z 1922 roku. Łączenie takiego rodzaju jest zaś, jak sądzę, błędem, ponieważ Schmitt nie był ze względów politycznych myślicielem konsekwentnym i poszczególne jego teksty mogą samym sobie przeczyć – jak jest to w wypadku tych dwóch. Proponuję toteż, by poddać stan wyjątkowy i Ausnahmezustand – tłumaczony w tekście z niemieckiego literalnie, jako stan bez nazwy – radykalnemu rozdzieleniu i opisać jako osobne teorie. W ich osobności za najistotniejszy element uznaję różne rodzaje legitymizacji. O ile stan wyjątkowy z art. 48 konstytucji Republiki Weimarskiej znajduje swoją w tym właśnie dokumencie z 1919 r., odczytanym jednakowoż przez Schmitta w sposób, który nazwał on w swej „Nauce o konstytucji” z 1928 r. relatywizacją konstytucji, o tyle stan bez nazwy, jako niedający się wpisać w porządek prawny odpowiednik cudu w teologii politycznej, takiej legitymizacji jest już pozbawiony. By ją odnaleźć, należy się toteż odnieść do innych dzieł Schmitta, niż te stricte prawne. Sądzę, że stan bez nazwy może być prawomocny – jednym słowem: nie być zamachem stanu – jeżeli uznamy, że teologia polityczna Schmitta nie jest tylko metodologicznym projektem poddającym na zasadzie analogii tłumaczeniu pojęcia teologiczne na polityczne i prawne, lecz szerszą propozycją, która znajduje swoje zakorzenienie w wierze w Objawienie. Dlatego też tą figurą z dzieła niemieckiego myśliciela, w której stan wyjątkowy znajduje swoją legitymizacją, jest zaczerpnięta z Listów św. Pawła figura katechona: tego, który przychodzi i powstrzymuje rozpad świata. Użycie takiej legitymizacji uwypukla niechęć do nowoczesności, która była udziałem Schmitta, i prezentuje go jako myśliciela dziedziczącego średniowieczny sposób myślenia – zupełnie niekompatybilny ze stricte nowoczesną koncepcją stanu wyjątkowego.
The concept of a state of emergency is one of the most frequently cited elements of the thought of the German philosopher of the law and political theorist Carl Schmitt. In its discussions, however, the conceptualization of the state of emergency, which Schmitt proposed in 1924 in his juridical comments on Article 48 of the Weimar Republic’s constitution, is often linked with the theory of Ausnahmezustand from Political Theology (1922). Such a juxtaposition is a mistake, because Schmitt was not a consistent thinker and his texts can be mutually contradictory. I propose, therefore, to separate the state of emergency from Ausnahmezustand – translated from German literally as a state without a name. The main difference between them consists in the different types of legitimacy. The state of emergency from the Constitution of the Weimar Republic finds its legitimacy in this document from 1919, however, read by Schmitt in a way that in his Constitutional Theory (1928) he referred to as relativization of the constitution. For the state without a name, as not being included in the legal order and the equivalent of a miracle in theology, such legitimacy is impossible. In order to find it, one must refer to other Schmitt’s works than the strictly judicial ones. I believe that the state without a name may be legally valid – in a word: not a coup d’état – if we acknowledge that Schmitt’s political theology is not just a methodological project that translates theological notions into political and legal ones, but a wider proposal rooted in the faith in Revelation. Therefore, this figure from the work of the German thinker in which the state of emergency finds its legitimacy is taken from St. Paul’s letters; it is the figure of a katechon: the one who comes and stops the world from disintegration. The use of such legitimacy emphasizes the reluctance to accept modernity, which Schmitt did exhibit, and presents him as a thinker who continued the medieval way of thinking, which is completely incompatible with the strictly modern concept of a state of emergency.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 1(19); 15-26
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anomiczni Żonglerzy. Ciało polityczne i późnośredniowieczna maszyna antropologiczna
Anomic Jugglers. Political Body and Late Medieval Anthropological Machine
Autorzy:
Pospiszyl, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012296.pdf
Data publikacji:
2016-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Giorgio Agamben
Carl Schmitt
Gilles Deleuze
political theology
political body
anthropological machine
heterodox movements
teologia polityczna
ciało polityczne
maszyna antropologiczna
ruchy heterodoksyjne
Opis:
Tekst składa się z czterech części. Wychodząc z założenia, że późne średniowiecze było epoką niezwykłej intensyfikacji konfliktów religijnych i klasowych, pokazuję, jak stanowiąca odpowiedź na te konflikty koncepcja Kościoła jako ciała mistycznego (Corpus Ecclesiae mysticum) wypływa z konserwatywnej interpretacji boskiego Wcielenia. Dowodzę tym samym, że cała późnośredniowieczna teologia polityczna ustanawia się jako próba represyjnego stłumienia horyzontalnego (i pozbawionego organów) ciała politycznego, skonstruowanego przez wczesne chrześcijaństwo i odnawianego przez późnośredniowieczne ruchy heterodoksyjne. Cześć druga jest próbą opisania maszyny antropologicznej, za pomocą której kuria od XI wieku wytwarza radykalnie ekskluzywną koncepcję ciała politycznego, dzieląc ówczesny świat na ludzi (których czeka zbawienie) i nie-ludzi, stanowiących masę potępionych. W części trzeciej pokazuję, jak ten proces przybiera formę instytucji ekskomuniki, która choć powołana do sytuacji wyjątkowych, staje się dla średniowiecznych mas regułą. W części ostatniej przedstawiam franciszkanizm jako ruch społeczno-religijny, oparty na idei powtórzenia – traumatycznego z punktu widzenia ortodoksyjnej teologii – wydarzenia Inkarnacji. W tym kontekście ujawnia się także ukryty – pod powierzchnią walk o inwestyturę – nierozerwalny sojusz, utrzymywany między papiestwem i cesarstwem, a powołany do blokowania nowych heterodoksyjnych wybuchów czy antyimperialnych linii ujścia.
The text consists of four parts. Assuming that the late Middle Ages was an era of an unusual intensity of conflicts based on religion and race, it will be shown how the notion of the Church as mystical body (Corpus Ecclesiae mysticum), which was its answer to those conflicts, arises from the conservative interpretation of the divine Incarnation. I thereby prove that the entire medieval political theology is self-established as an attempt of repressive suppression of the horizontal (and without organs) political body, created by the early Christianity. The second part is an attempt to describe an anthropological machine, whereby from the 11th century the Curia produced the radically exclusive notion of a political body, dividing the world of those days into humans (who will be saved) and none-humans, which consist of the condemned mass. The third part indicates how this process assumes the form of excommunication, which despite the fact of being created as an extraordinary measure, became the norm for the medieval masses. The last part describes the Franciscanism as a social and religious movement based on the concept of repetition of the Incarnation event – tragic from the orthodox theology point of view. In this context the hidden under the surface of the struggle for investiture, the unbreakable alliance is revealed, maintained between the Papacy and the Empire that was created to hold back the new, heterodox outbursts and the anti-imperialist line of the outlets.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 232-264
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc jako konstytutywny element teorii polityczności. Carl Schmitt a tzw. kwestia żydowska
Autorzy:
Slováček, Petr
Rubisz, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600476.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Carl Schmitt
political philosophy
political theology
the political
violence
jewish question
human nature
normativism
filozofi polityczna
teologia polityczna
przemoc
kwestia żydowska
natura ludzka
normatywizm
Opis:
Article deals with the relationship between Carl Schmitt’’s political theory and political theology, which inherently works with the violence assumption, and the so called jewish question. Author shows the way the enemy of the political is gradually constructed on the basis of textual and doctrinal analysis. The core of Schmitt’s enemy construction depends on the refusal of the philosophical tradition, which assume that all man are equal as far as they are participating in one common nature or are in actual or potential possesion of reason. This refusal is the basis on which the criticism of normativism, for Schmitt in the inter-war period represented especially by jewish thinkers such as Hans Kelsen, is built to be after 1933 used in open attack on Jews as such.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 34 (3)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies