Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theatre space" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Warsaw Garden Theatres – Places of Memory or Oblivion?
    Warszawskie teatry ogródkowe - miejsca pamięci czy niepamięci?
    Autorzy:
    Starzyk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1191334.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
    Tematy:
    theatre
    theatre space
    garden theatre
    teatr
    miejsce teatralne
    teatr ogródkowy
    Opis:
    Celem naukowym jest zbadanie wpływu nieistniejących teatrów ogródkowych na współczesne przestrzenie Warszawy oraz próba odpowiedzi na pytanie: Czy warszawskie teatry ogródkowe funkcjonujące w latach 1868-1907 istnieją w pamięci architektonicznej i urbanistycznej miasta, czy tylko w materiałach historycznych? Zastosowano metody badań niezbędne do zdefiniowania i rozwiązania problemu naukowego: analizy i krytyki piśmiennictwa, obserwacji bez interwencji, studium przypadku, intuicyjną opartą na osobistych doświadczeniach autorki; podstawą wniosków były badania in situ. Wynikiem jest: a) wskazanie lokalizacji i zakresów czasowych funkcjonowania teatrów ogródkowych lewobrzeżnej Warszawy, b) wykazanie, że teatry ogródkowe nie zostawiły śladu urbanistycznego, architektonicznego, jak również symbolicznego. Stąd wniosek, że nie istnieją w pamięci architektonicznej i urbanistycznej miasta.
    Źródło:
    Architektura Krajobrazu; 2018, 3; 64-77
    1641-5159
    Pojawia się w:
    Architektura Krajobrazu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatralizacja: pogranicze życia i teatru
    Autorzy:
    Braun, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030750.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Theatricality
    theatre
    character
    space (in theatre and in theatricality)
    time (in theatre and in theatricality)
    teatralizacja
    teatr
    postać
    przestrzeń (w teatrze i w teatralizacji)
    czas (w teatrze i w teatralizacji)
    Opis:
    “Theatricality” is a term describing the use of theatrical means of expression in various domains of life. It is an added, spectacular, visual, performative, and dramatic element of different social events and activities. Theatricality it is an area where two entities—life and art—meet, which results either in conflict or in unification. Life transforms into theatre and theatre transforms into life. Theatricality is, thus, a transient region between life and art. Consequently, it is a model example of a border zone. From centuries theatricality was used as a means in the process of interhuman communication. It served to amplify and facilitate interhuman communication and gave it a specific meaning. Theatricality was also employed as a powerful instrument of manipulating and falsifying messages. In contemporary theatre artistic creation is the primary goal and aesthetics takes primacy over all other objectives and values motivating and permeating theatre work. In theatricality the reasons and goals of using theatrical and theatre-like means of expression are practical—such as, for example, religious, social, political, or commercial. Theatre aspires (not always successfully) to situating its works in the realm of art, on the universal and transhistorical level, while theatricality is practically oriented.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 44-57
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From painted decoration to the screen. The turn in stage illusion in the late 20th and early 21st century
    Od malowanej dekoracji do ekranu. Zwrot w iluzji scenicznej na przełomie XX I XXI wieku
    Autorzy:
    Raszewska, Magdalena
    Łarionow, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593806.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    disillusion
    illusion
    projection
    screen
    space in the theatre
    stage design
    theater
    turn
    deziluzja
    ekran
    iluzja
    projekcja
    przestrzeń teatralna
    scenografia
    teatr
    zwrot
    Opis:
    The painted decoration discovered in the Renaissance dominated the European stage for almost 300 years. In the second half of the nineteenth century, the so-called Great Reforms theater challenged this tradition, but it has survived in various guises until the present day. Today we perceive this form as anachronistic, as a quote from the past or an awkwardness of the set designer. Changing the perception of reality on the screen has also led to a change in the treatment of illusion and stage space. The screen has become not only an element of decoration, but it also shows or in extreme cases replaces reality. The impact of the new media on theatre today results not only from the introduction of technology, but also from the entrance into theater of artists from the world of the media. The new relationship leads in extreme situations to the denial of the basic definition of theater as an interaction between the creator and the recipient. The purpose of the paper is to show the interrelationships between the actor and the spectator, illusion and disillusionment. It seems that the described change will determine the direction of further development of theater. It remains an open question how the relationships between all of the participants in the interaction will be impacted by the use of screens and other electronic media. Describing and naming the attempts at qualitative change in the structure of the stage is important for the formation of new methodology for analyzing theatrical reality.
    System malowanych dekoracji, wynaleziony w późnym renesansie, zdominował sceny europejskie na 300 lat. Co prawda w II połowie XIX wieku zjawisko tzw. Wielkiej Reformy Teatru zanegowało tę tradycję, jednak przetrwała ona w różnych odsłonach aż po dzień dzisiejszy. Współcześnie mamy zdecydowane poczucie anachronizmu tej formy, wręcz odczuwamy ją jako cytat z przeszłości lub nieporadność scenografa. Zmiana sposobu postrzegania świata z realnego na oglądany za pośrednictwem ekranu spowodowała również zwrot w traktowaniu iluzji i przestrzeni scenicznej. Ekran stał się nie tylko nośnikiem dekoracji, ale również realnym elementem świata przedstawiającego lub w skrajnych przypadkach go zastępuje. Zwrot multimedialny dokonuje się dziś nie tylko dzięki obecności techniki, ale również poprzez wejście do teatru twórców ze świata mediów. Nowa zależność w skrajnej sytuacji doprowadza do zanegowania podstawowych definicji spektaklu teatralnego rozumianego jako współobecność twórcy i odbiorcy. Celem naszego tekstu będzie pokazanie zwrotu, jaki zachodzi w relacji aktor/widz, iluzja/deziluzja. Wydaje się, że ta zmiana wyznaczy kierunek dalszego rozwoju teatru. Otwarta pozostanie kwestia, jaką relację interpersonalną pomiędzy wszystkimi uczestnikami widowiska wytworzą ekrany czy inne media elektroniczne. Opisanie i próba nazwania przemiany jakościowej w strukturze dzieła scenicznego jest istotna dla kształtowania się nowych metodologii analizy rzeczywistości teatralnej.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 291-307
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myśli o scenografii filmowej
    Thoughts on Film Set Design
    Autorzy:
    Wimmer, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806629.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    scenografia
    architektura
    przestrzeń
    film
    teatr
    set design
    architecture
    space
    theatre
    Opis:
    W ujęciu Wimmera scenografia jest plastycznym tłem akcji dramatu teatralnego lub filmu. Bohater w działaniu nadaje jej energię i określa jej funkcje. Przestrzeń teatralna była niegdyś nieruchoma, zdynamizował ją dopiero Gordon Craig, wykorzystując grę świateł. W filmie natomiast zostaje wykorzystana przestrzeń dynamiczna, ale to nie ze scenografią ma tu do czynienia widz, lecz z jej fotografią. Wimmer zwraca uwagę na to, jak odbiorca percypuje przestrzeń filmową, angażując zmysły, wrażliwość, emocje, grę skojarzeń i intelekt. Punktem centralnym są według niego bohater i jego działania w środowisku, które zawiera znacznie więcej informacji, niż dzieje się to w przypadku teatru. Jak pisze badacz – krajobrazy i aktorzy łączą się w akcji na zasadzie harmonii lub kontrastu. Wimmer analizuje ponadto takie czynniki jak: fabuła, ruchomy obraz, kompozycja kadru, montaż oraz ich związek ze scenografią i konstrukcją przestrzeni. (Materiał nierecenzowany; pierwodruk: „Kwartalnik Filmowy” 1963, nr 52, s. 3-15).
    Set design, in Wimmer’s view, is the visual background to the action of a drama or film, to which the character in his action gives energy and determines its function. The key elements of this background are: space, its architectural layout, and the objects that fill it. Theatrical space was static. It was Gordon Craig who dynamized it using the play of light. The film uses a dynamic and variable space, but it is not the set design that the viewer is dealing with here, but its photography. Wimmer pays attention to how the viewer perceives the film space by engaging the senses, sensibility, emotions, associations, and the intellect. Wimmer identifies the eye of the viewer with the eye of the camera. The focal point is the protagonist and his actions in the environment that contains much more information (of social and psychological nature) than the background in the theatre. As he states, spatial landscapes and actors come together in the movement of the action by way of harmony or contrast. From this point of view and referring to specific examples, Wimmer analyses such factors as plot, moving image, frame composition, editing, and their relationship to set design and space construction. He invokes Aldous Huxley’s metaphor describing film drama as a wide river full of whirlpools. It is the film space that forms the basis of its continuity. (Non-reviewed material; originally published in Kwartalnik Filmowy 1963, no. 52, pp. 3-15).
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2023, 123; 164-207
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielopole wielokrotnie: przestrzenna reżyseria afektu
    Wielopole again and again: spatial direction of affect
    Autorzy:
    Pieniążek, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938299.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    teatr
    przestrzeń
    Tadeusz Kantor
    afekt
    Kraków
    theatre
    space
    affect
    Krakow
    Opis:
    The article presents the forms of repetition in the creation and reception of Tadeusz Kantor’s performances. Krakow cellars, Kantor’s home in Wielopole and school class in Bielkowo near Łazy in Pomerania connect here the topic of affective searching and finding sources of identity and memory. The process may refer to both the artist and the viewer, seeking in the memory, art and landscape the traces of himself, recorded in the past and projected onto the surroundings. The author’s discovery of the interiors of the cellars under the floor of the house in Wielopole, similar to the Krzysztofory cellars in Krakow where Kantor conducted the rehearsals of the famous The Dead Class, leads to the conclusion that the preexisting in Wielopole under the floor of a childhood room the space of Kantor’s play can be the source of director’s affective repetition. With the use of the repetition mechanism, numerous further artistic discoveries and meetings of the artist with the self and visions of his future performances have been made. The facilitation of this process for viewers of exhibitions and to the recipients of art, both in Bielkowo and Wielopole, seems to be the inclusion of another tool in theatrical and artistic education.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 285-297
    2081-1853
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    CIAŁO, JĘZYK I WSPÓŁCZUCIE DLA EDUKACJI POKOLEŃ JAKO CELE KONSTRUOWANIA TEATRALNYCH PRZESTRZENI EDUKACJI DOROSŁYCH
    Body, language and compassion for generational education as the goals of constructing theatrical spaces of adult education
    Autorzy:
    Nieduziak, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/464150.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    edukacja dorosłych
    orędzia na Międzynarodowy Dzień́ Teatru
    przestrzeń́ edukacji
    teatr
    UNESCO
    adult education
    messages for the International Theatre Day
    educational space
    theatre
    Opis:
    Artykuł jest próbą analizy sześciu tekstów opublikowanych z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru w 2018 roku pod kątem wyłonienia z nich kategorii, które mogłyby posłużyć jako cele edukacji dorosłych. Autorka wyróżnia trzy takie kategorie: ciało, język, współczucie. Uzasadnia zastosowanie ich w ramach teatralnej przestrzeni edukacyjnej. Wyjaśnia, że rozumie pod tym pojęciem miejsce edukacji nieformalnej dorosłych, bardziej jednak w sensie mentalnym niż̇ fizycznym.
    The article is an attempt to analyse six texts published on the occasion of the International Theatre Day in 2018, in terms of identifying categories that could serve as targets for adult education. The author distinguished three such categories: body, language, compassion. She justified their application within the theatrical educational space. She explains that under this concept she understands – the place of informal education of adults, but more in the mental sense than the physical one.
    Źródło:
    Edukacja Dorosłych; 2018, 2; 135-148
    1230-929X
    Pojawia się w:
    Edukacja Dorosłych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obiekty dla kultury - ich wewnętrzne przestrzenie publiczne przestrzeniami publicznymi miast
    Buildings for culture - their internal public spaces as public spaces of cities
    Autorzy:
    Loegler, Romuald Maksymilian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1403675.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    kontekst
    kreacja
    otwartość
    przestrzeń
    kultura
    miasto
    teatr
    spektakl
    context
    creation
    openness
    space
    culture
    city
    theatre
    spectacle
    Opis:
    Miasto jest miejscem społeczności. Zarówno pod względem formy jak i treści, jest najbardziej publicznym przejawem aspektów kultury, w tym sztuki. Ucieleśnia naszą pamięć kulturową, będąc zarazem miejscem ciągłej odnowy kultury i sztuki. Większość zjawisk, które łączymy z ideą kultury wynika z przestrzennych i funkcjonalnych elementów struktury miasta, które stają się synonimami „Polis”- Miasta. Oferowały agorę, świątynie, stadiony, teatry... - obiekty dla sztuki. W nich rodziło się poczucie tożsamości danej społeczności i przekonanie, że kultura dzieje się w teatrach, salach koncertowych... lub muzeach. Współczesne budynki dla kultury, teatrów, muzyki, winny być przyjazne, przystępne i łatwo dostępne, o kordialnym klimacie, funkcjonalne. Powinny „mówić” o tym, co w nich żywe i codzienne. Nie mają być pomnikami. Celem pracy jest dokonanie, poprzez autoanalizę i eksplorowanie, oceny podejmowanego we własnej twórczości zagadnienia synergii wewnętrznych przestrzeni publicznych obiektów kultury z przestrzeniami publicznymi miasta, rozumianych jako logicznie ze sobą powiązane przestrzenne zdarzenia wzbogacające zrozumienie i odczuwanie atmosfery miasta. Celem pracy jest też ujawnienie, w oparciu o autorefleksję wynikającą z analizy wybranych przykładów, w tym własnych projektów, nici powiązań pomiędzy budynkami dla kultury, obiektami - świadkami przeszłości miast i otwartymi publicznymi przestrzeniami ulic, placów, parków i naturalnego pejzażu.
    The city is a place of community. Both in form and content, it is the most public display of aspects of culture, including art. It embodies our cultural memory, which is also a place of constant renewal of culture and art. Most of the phenomena that we associate with the idea of culture stem from the elements of the city that become synonymous with “Polis” - the City. They offered agora, temples, stadiums, theatres... - facilities for art. That culture takes place in theatres, concert halls... or museums. Contemporary buildings for culture, theatres, music, etc. should be user-friendly and easily accessible, with a cordial atmosphere, functional. They should speak of what is alive and everyday in them. They are not meant to be monuments. The aim of the work is to explore and evaluate the issues of internal public spaces of cultural buildings as a development of the city’s public space and their significance in this context.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2021, 13, 1; 10-42
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies