Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sztuka, A." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
African contemporary art and the curatorial turn
Afrykańska sztuka współczesna a zwrot kuratorski
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593959.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
African art
curatorial turn
museum
exhibitions
contemporary art
sztuka afrykańska
zwrot kuratorski
muzeum
wystawy
sztuka współczesna.
Opis:
During the fifty year period of the second half of the 20th century the field of African Art History, as well as the forms of art studies and art exhibitions have changed considerably. This article considers the evolution of the idea of African identity in contemporary arts. I would like to examine the different forms of art representation and interviewing of African fine arts in the last three decades. In order to illustrate the dynamic changes in the European approach to African Art, it is simply enough to recall the famous remarks of Carl Einstein and Roy Sieber on that subject or William Rubin’s controversial exhibition Primitivism in 20th Century Art at the Museum of Modern Art in New York (1984). It seems that the visibly growing practice of engaging curators of African origin in the creation of exhibitions of modern African art, particularly as a strategy to incorporate the voices of those represented, is one of the most important aspects of the “curatorial turn” of the 21st century.
W II połowie XX wieku podejście do historii sztuki afrykańskiej jako dziedziny naukowej jak też formy studiów artystycznych oraz wystaw tejże sztuki znacznie się zmieniły. Celem artykułu jest zobrazowanie ewolucji idei tożsamości współczesnej sztuki afrykańskiej poprzez prezentację sposobów ekspozycji tej sztuki w ciągu ostatnich trzech dekad. Aby pojąć dynamikę zmian w europejskim podejściu do sztuki afrykańskiej, wystarczy przypomnieć słynne uwag Carla Einsteina i Roya Siebera z I połowy XX w. na ten temat lub kontrowersyjną wystawę Williama Rubina w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku (1984), pt. Primitivism in 20th Century Art. Wydaje się, że obecnie proces przemian w postrzeganiu i prezentowaniu współczesnej sztuki afrykańskiej pogłębia się. Jednocześnie rośnie udział kuratorów pochodzenia afrykańskiego, co pozwala na stworzenie nowej strategii kuratorskiej – prawdziwego „zwrotu kuratorskiego” z początku XXI w., który pozwala odzyskać głos uprzednio jedynie reprezentowanym Afrykanom.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 219-237
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka mięs(n)a
Pieces of Meat Art
Autorzy:
Sitko, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467551.pdf
Data publikacji:
2018-12-04
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
mięso
sztuka współczesna
abiekt
Realne
das Ding/Rzecz
meat
contemporary art
the abject
the Real
das Ding/the Thing
Opis:
Sue Coe, an English artist, said that animal slaughter has become normalized because it was hidden. Plastic-wrapped pieces of meaton supermarket shelves do not resemble living beings. Meat intended for mass consumption is no longer real, while in the contemporary art we can find examples of the reverse. Meat art puts viewers in an uncomfortable situation because what the food industry conceals(killing animals, blood, guts), they canexperience directly in an art gallery. It seems that meat in the contemporary art enables symbolic reference to many issues. In my text, I would like to show examples of the use of animals/meat by artists to shock and collide viewers with the Real, as well as to ask them ethical questions.  
Sue Coe, angielska artystka, stwierdziła, że rzeź zwierząt uległa normalizacji, ponieważ została ukryta. Wystawione na półkach supermarketów zafoliowane kawałki mięsa nie przywodzą na myśl żywych istot. Mięso przeznaczone do masowej konsumpcji zostało odrealnione, natomiast w sztuce współczesnej znajdziemy przykłady procesu odwrotnego. Sztuka mięs(n)a stawia widzów w niewygodnej sytuacji, ponieważ to, co skrzętnie skrywa przemysł spożywczy (zabijanie zwierząt, krew, wnętrzności) dane jest im doświadczyć bezpośrednio. Wydaje się, że mięso w sztuce współczesnej umożliwia symboliczne odniesienie się do wielu kwestii. W swoim tekście chciałabym pokazać przykłady wykorzystania zwierząt/mięsa przez artystów, aby szokować i zderzać odbiorców z Realnym, a także zadawać im pytania natury etycznej.  
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2018, 38
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„DOSTRZEC INNEGO” – SZTUKA WSPÓŁCZESNA JAKO PRZESTRZEŃ NIEFORMALNEJ EDUKACJI DOROSŁYCH, NA PRZYKŁADZIE DZIAŁAŃ TEATRU
„Notice a different person”- the contemporary art as a space for the adult education following the example of theatre activities
Autorzy:
Kluzowicz, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464256.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
sztuka współczesna
teatr współczesny
edukacja dorosłych
tolerancja dla Innego
contemporary art
contemporary theatre
the adult education
tolerance for otherness
Opis:
Artykuł porusza kwestię istotnej roli sztuki współczesnej w edukacji dorosłych w obszarze tolerancji wobec szeroko rozumianej inności. Edukacja nieformalna jest jednym z najistotniejszych źródeł zdobywania wiedzy przez dorosłych, a sztuka współczesna jest doskonałym przykładem tak rozumianej przestrzeni edukacyjnej. Autorka, skupiając się przede wszystkim na działaniach teatru współczesnego, opisuje trzy jego wymiary, w których dokonuje się edukacja nieformalna dorosłych w odniesieniu do postaw tolerancji – jest to wymiar instytucjonalny teatru, wymiar eksperymentalny oraz warsztatowe formy teatralne. We wszystkich tych wymiarach dostrzec można konkretne narzędzia, którymi wobec widza posługuje się teatr współczesny. Autorka dokonuje opisu i klasyfikacji tych narzędzi, ukazując mechanizmy ich edukacyjnego oddziaływania.
The article addresses the vital role of the contemporary art in the adult education in the area of tolerance in view of widely understood otherness. Non-formal education is one of the most important sources of knowledge acquisition by adults, and the contemporary art is a great example of such educational space. The author of this article mainly focusing on the activities of the contemporary theatre, describes its three dimensions, in which non-formal education of adults towards tolerant attitudes occurs- it is the institutional dimension of the theatre, experimental dimension as well as workshop-like theatrical forms. Tangible means are noticed in all these dimensions, which are used in the presence of a spectator by the contemporary art. The author describes and categorizes those means, presenting the mechanisms of their educational impact.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2017, 2; 87-99
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is it just a metaphysical turn?
Czy to tylko „zwrot metafizyczny”?
Autorzy:
Solewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593814.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
contemporary art
metaphysics
escape from metaphysics
end of art
metaphysical turn
visual turn
sztuka współczesna
metafizyka
ucieczka od metafizyki
„koniec sztuki”
zwrot metafizyczny
zwrot wizualny
Opis:
The paper introduces the phenomenological definition of metaphysics in art and out-lines the relationship between metaphysics and 20th century art, suggesting possible "escape from metaphysics," and the reactions to this suggestion within the philosophical turn announcing “the end of art" and within the so-called “metaphysical turn”. As the illustration of those “turns”, the author analyzes the installations of Miroslaw Balka, James Turrell and Bill Viola. The analysis leads to the conclusion about the possible connection of the described works with the various "turns" and to the hypothesis that the methodologies of the “turns” in fact seek to unveil the metaphysics from which art had tried to escape. The metaphysics transcends the various turns. This confirms the philosophical truth that "there is no escape from metaphysics," pointing out at the same time that metaphysics in art cannot be reduced to a "turn".
Artykuł wprowadza w fenomenologiczne definicje metafizyczności w sztuce oraz zarysowuje relacje z metafizyką w sztuce XX wieku, sugerując obserwowanie w niej „ucieczki od metafizyki” i reakcje na taką ucieczkę w obrębie filozoficznego zwrotu zwanego „końcem sztuki” oraz tzw. „zwrotu metafizycznego”. Jako ilustracja tej reakcji przeanalizowane zostają artystyczne instalacje Mirosława Bałki, Jamesa Turrella i Billa Violi. Ostatecznie analizy prowadzą do wniosku o wpisywaniu się dzieł w różne „zwroty” oraz do hipotezy, że metodologie różnych zwrotów służą w istocie odkrywaniu metafizyki, od której sztuka próbowała uciekać, a która transcenduje zwroty. Potwierdza to filozoficzną prawdę, że „nie ma ucieczki od metafizyki” wskazując zarazem, że metafizyczności w sztuce nie można sprowadzić do jednego ze „zwrotów”.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 167-179
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The pilot study on viewing times of artworks and labels and assessment of artworks in a gallery depending on the abstractness of a piece of art
Autorzy:
Szubielska, Magdalena
Szymańska, Anna
Augustynowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129236.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
czas oglądania
emocje estetyczne
etykiety
percepcja sztuki
sztuka abstrakcyjna
sztuka figuratywna
sztuka współczesna
sądy estetyczne
wyzwanie poznawcze
Opis:
W badaniu analizowaliśmy, jak osoby niebędące ekspertami w dziedzinie sztuki odbierają sztukę współczesną w galerii sztuki. Badanie koncentrowało się na wpływie abstrakcyjności kontra figuratywności dzieł sztuki na: czas spędzony na oglądaniu sztuki, czas spędzony na oglądaniu etykiet, oceny estetyczne dzieł sztuki. Badanie zostało przeprowadzone przy użyciu mobilnego okulografu. Zgodnie z hipotezą etykiety dzieł figuratywnych były oglądane krócej niż etykiety dzieł abstrakcyjnych. Z kolei czas oglądania dzieł abstrakcyjnych i reprezentacyjnych nie różnił się. Wyniki te sugerują, że osoby niebędące ekspertami poszukują dodatkowych informacji, które pomagają im interpretować i rozumieć trudne poznawczo dzieła sztuki, takie jak sztuka abstrakcyjna. Ponadto sprawdziliśmy, czy oceny estetyczne (w kategoriach podobania się, zainteresowania, zrozumienia) były wyższe, a emocje estetyczne bardziej pozytywne i intensywne podczas oglądania dzieł sztuki figuratywnej niż abstrakcyjnej. Dzieła figuratywne były oceniane wyżej niż abstrakcyjne tylko na skali pobudzenia (inne porównania nie ujawniły istotnych różnic). Ogólnie rzecz biorąc, nasze wyniki sugerują, że bardziej wymagająca współczesna sztuka abstrakcyjna może być rozumiana i doceniana w takim samym stopniu jak mniej wymagająca sztuka figuratywna – o ile widzom niebędącym ekspertami dostarczone są wskazówki (np. zapisane na etykietach) do samodzielnej eksploracji. Omówiono pewne ograniczenia badania.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2021, XXVI, 4; 451-466
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka krytyczna jako medium edukacji osób dorosłych – wyniki badań
Critical art as a medium in adult education - research results
Autorzy:
Działa, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460168.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
edukacja przez sztukę
teoria krytyczna
uczenie się osób dorosłych
doświadczenie w edukacji
sztuka jako doświadczenie
sztuka współczesna
education through art
critical theory
adult education
experience in education
art as experience
modern art
Opis:
Tekst podejmuje tematykę edukacji przez sztukę w odniesieniu do osób dorosłych. Kontekst teoretyczny tworzą: koncepcje edukacji osób dorosłych, teorie edukacji poprzez sztukę oraz poglądy badaczy dotyczące definicji i sposobów odbioru sztuki współczesnej. Badania wynikające z tego kontekstu przeprowadzone były w strategii jakościowej i miały na celu uzyskanie odpowiedzi na pytanie badawcze: w jaki sposób sztuka krytyczna pełni rolę medium edukacyjnego?
The article deals with the topic of education through art, with special reference to adults. The theoretical context comprises - concepts of adult education, theories of education through art and the views of researchers on the definition of art and also methods of appreciating modern art. The research resulting from this context were conducted in a qualitative strategy and were designed to answer the research question – In what wat does critical art act as a medium of education?
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 191-202
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
JAK NADAWAĆ ZNACZENIE? WYSTAWA „STAN ŻYCIA. POLSKA SZTUKA WSPÓŁCZESNA W KONTEKŚCIE GLOBALNYM” W NATIONAL ART MUSEUM OF CHINA W PEKINIE
HOW TO GIVE MEANING? “STATE OF LIFE. POLISH CONTEMPORARY ART WITHIN A GLOBAL CONTEXT”. AN EXHIBITION IN THE NATIONAL ART MUSEUM OF CHINA IN BEIJING
Autorzy:
Jarosław, Lubiak,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433512.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
sztuka współczesna
sztuka globalna
narratologia
muzeum
ekspozycja narracyjna
tożsamość narodowa
konstelacja doświadczeń.
Opis:
In 2015, the National Art Museum of China in Beijing hosted an exhibition entitled “State of Life. Polish Contemporary Art within a Global Context”. It was a comprehensive and diversified presentation of Polish culture in China, and both its content and professional intent drew upon three main challenges. The first consisted in incorporating the experiences dispersed and offered by contemporary art in a story which would at some point correspond to the format of a national presentation. The core difficulty was the complexity and ambiguity of the relationship between contemporary art and national identity, and more precisely the form of the nation. The second challenge was translating those experiences into a story which would be understood by the audience from a different and remote culture. The obstacle was not only the translation itself, but also the very subtle aspect of the differences in the importance of similar experiences in diverse cultural contexts. The third challenge was to arrange cooperation between two countries whose cultural policies differ completely and whose cultural infrastructure is organised quite differently. Those challenges resulted in the methodology of the exhibition which, contrary to narrative exhibitions and typical expositions of contemporary art, implied the creation of a story through experiences materialised in works of art.
W 2015 r. odbyła się w National Art Museum of China w Pekinie wystawa „Stan życia. Polska sztuka współczesna w kontekście globalnym”. Była elementem szerokiej i zróżnicowanej prezentacji kultury polskiej w Chinach, jednocześnie na poziomie merytorycznym oraz profesjonalnym stanowiła odpowiedź na trzy zasadnicze wyzwania. Pierwsze z nich polegało na wpisaniu rozproszonych doświadczeń oferowanych przez sztukę współczesną w opowieść, spotykającą się w jakikolwiek sposób z formatem prezentacji narodowej. Podstawowa trudność wynikała tu ze złożonej i niejednoznacznej relacji sztuki współczesnej do narodowej tożsamości, a ściślej do formy narodu. Drugim wyzwaniem było przełożenie tych doświadczeń na opowieść, która byłaby czytelna dla odbiorców z odmiennej i odległej kultury. Trudnością nie była tu wyłącznie sama translacja, lecz również subtelna kwestia różnic w ważko- ści podobnych doświadczeń w odmiennych kontekstach kulturowych. I wreszcie trzecim wyzwaniem było ułożenie współpracy w sytuacji, gdy w obu krajach prowadzone są zupełnie odmienne polityki kulturalne oraz zupełnie inaczej zorganizowana jest kulturalna infrastruktura. W odpowiedzi na te wyzwania opracowana została metodologia wystawy, która w przeciwieństwie do ekspozycji narracyjnych oraz typowych pokazów sztuki współczesnej, zakładała stworzenie opowieści przez ustanawianie konstelacj
Źródło:
Muzealnictwo; 2016, 57; 154-165
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyfryzacja jako główny czynnik wpływu na nowe formy współczesnej sztuki a ich przynależność do kategorii kultury artystycznej
Digitalization as the main factor influencing new forms of contemporary art and their belonging to the category of artistic culture
Autorzy:
Szczepaniak, Marika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179557.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
sztuka współczesna
sztuka nowych mediów
cyfryzacja a digitalizacja
demokratyzacja sztuki
kultura artystyczna
contemporary art
new media art
digitalization vs. digitization
democratization of art
artistic culture
Opis:
The subject of reflection in the paper is the impact of digitalization process on the overall shape of contemporary art. It focuses on the controversies concerning categorization into the fields of artistic culture of those types of artistic activity that have evolved as a result of the ongoing technologicalization of social life. The analysis considers also the dialogue between the latest technologies and the art market. The resulting symbiosis in the consumer society leads to democratization of art through high availability of its latest interactive forms. The author attempts to determine the role and significance of the medium in the new forms of participation in culture, as well as to shed light on the problem of reception of new media art, as revealed through analysis of their affiliation to classically defined fields of artistic expression. The conclusions include a suggestion that digitalization should be regarded as a term distinct from digitization, as well as comprehension of the artist-work relationship within the culture of convergence.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2018, 68; 151-165
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jacquine Livigstone. Fotografia Jako Narzędzie Socjo-Politycznej Zmiany
Jacqueline Livingston. Photography as a Tool of Socio-Political Change
Autorzy:
Balińska, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424399.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Golem,
judaizm,
kabała,
posthumanizm,
sztuka współczesna
judaism,
Kabbala,
posthumanism,
contemporary art
Opis:
Amerykańska artystka Jacqueline Livingston eksperymentowała z narracją biograficzną i socjologicznym komentarzem zmian społecznych lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych dwudziestego wieku. W swoich pracach artystka rejestrowała najbliższe otoczenie oraz wątki związane z przemijaniem i materialnością ludzkiego życia. Jej sztuka odnosi się do dwóch kluczowych dekad w sztuce amerykańskiej i takich zjawisk, jak wkraczająca na scenę artystyczną druga fala feminizmu, połączona z politycznymi postulatami równości płci, ze sprzeciwem wobec dyskryminacji oraz z ruchami pacyfistycznymi. Jej twórczość była głosem pokolenia, które ceniło wolność i ideały demokratyczne. Wczesne fotografie Livingston pochodzą z lat sześćdziesiątych kiedy artystka rozpoczęła edukację artystyczną w Arizona State University. Brała wówczas udział w demonstracjach przeciwko wojnie w Wietnamie, angażowała się także w działalność grup feministycznych mających na celu podnoszenie świadomości równouprawnienia wśród kobiet. To działanie na rzecz przemian politycznych i społecznych był dla Livingston impulsem do tworzenia sztuki odrzucającej obowiązujące standardy tematyczne i wystawiennicze. Feminizm stał się ruchem społecznym, walczącym również z przejawami dyskryminacji kobiet w świecie sztuki. Przemiany społeczno-polityczne połączone z rewolucją seksualną skierowały uwagę artystki na ciało i seksualność człowieka. W jej twórczości wiele jest fascynacji męskim ciałem w różnym wieku. Jako wykładowczyni akademicka w 1975 roku podczas zbiorowej wystawy pokazała akty swego 6-letniego syna, co uruchomiło atak męskiego środowiska akademickiego i oskarżenia. Mimo że zarzuty wobec artystki zostały odrzucone, jej kariera artystyczna nie rozwinęła się należycie. Livingston dokonała świadomego przeniesienia tego, co jest prywatne, w przestrzeń publiczną. Dokumentując przestrzeń prywatną własnej rodziny, Livingston stała się częścią polityki, a jej prace poddano szerokiej ocenie wartościującej negatywnie. Ostatnie 30 lat życia dzieliła między Ithacę i Maui (Hawaje), gdzie mieszka jej syn z rodziną. Wciąż wykonywała tysiące fotografii swoim najbliższym, tworząc kolekcję obrazów opowiadających o bliskości, miłości i intymności. Jacqueline Livingston zmarła w 2013 roku. Mimo odważnej i nieugiętej postawy manifestowanej potrzebą równości w podejmowaniu tematów sztuki jej twórczość pozostała w cieniu feminizmu lat siedemdziesiątych. Warto podjąć refleksję i zbadać dorobek tej artystki, aby przywrócić pamięć o tak ważnej postaci dla amerykańskiej kultury.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 43-50
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkoła z Widokiem na Morze. U Źródeł Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku
A School with a View of the Sea. The Genesis of the Fine Arts Academy in Gdansk
Autorzy:
Nieczyporowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171435.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Szkoła Sopocka
siedemdziesięciopięciolecie ASP
historia
sztuka współczesna
Opis:
In 2020, the Academy of Fine Arts in Gdansk celebrated its seventy-fifth anniversary. History shows that the idea of establishing an art school in the so-called Trojmiasto (the joint name of the three cities: Gdansk, Sopot and Gdynia) in 1945 arose out of friendship and fascination with the sea. In the first post-war period, the most outstanding Polish artists taught at the College of Fine Arts in Gdansk (Panstwowa Wyzsza Szkola Sztuk Pieknych, based in Sopot). Among them were: Janusz Strzałecki, Juliusz and Krystyna Studnicki, Marian and Józefa Wnuk, Jacek and Hanna Żuławscy, Stefan Listowski, Włodzimierz Padlewski, Adam Haupt, Stanisław Teisseyre, Teresa Pągowska, Stanisław Horno-Popławski, Artur Nacht-Samborski, Aleksander Kobzdej, Rajmund Pietkiewicz, Stanisław Borysowski, Jan Cybis, and Piotr Potworowski. Before the War, they had their artistic internship abroad, mainly in France. A variety of acquaintances and friendships were made at that time, and persisted through the dark days of the Second World War. Thanks to this, the Sopot (Gdansk) Academy of Fine Arts remained in touch with the artistic avant-garde even in the worst times of communism. It is significant that Piotr Potworowski, who came from England, and who sometimes complained about the artistic conservatism of Polish art, was settled in Sopot. There was an art-friendly climate in the Trojmiasto at that time. The founders of the school were linked by personal friendships, social relations and a community of artistic views. The considerable distance from the capital city meant that the artists working on the Gdansk Coast were often not as strongly constrained by the current politics as those operating in the centre of the country. The artists, mostly embedded in Sopot, which was not damaged by World War II, created an artistic milieu that went down in history under the name of the "Sopot School." From the very beginning, the college authorities aimed at achieving the status of an academy, hence the constant efforts to maintain a high level of education. The attempt to create a strong theoretical unit focused on the problems of theory and history of art, made at the end of the 1950s, was to serve this purpose. Political turmoil made this possible only later, just after the fall of communism in Poland. Today, the tradition of tolerance for artistic diversity and openness to creative exploration, which was based on old friendships, makes the Academy of Fine Arts in Gdansk remember about its great past, while at the same time opening up to the future and modernity, remembering that the master is recognized by the achievements of his students.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2021, 24; 5-19
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeźba czy dokument? Inspiracje fotografią w pomnikach Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Sculpture or Document? A Photography as a Source of Inspiration for Monuments of Cardinal Stefan Wyszyński
Autorzy:
Howorus-Czajka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928230.pdf
Data publikacji:
2021-12-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pomniki Stefana kardynała Wyszyńskiego
sztuka współczesna
rzeźba polska
monuments of Cardinal Stefan Wyszyński
contemporary art
Polish sculpture
Opis:
Ewolucja formy pomnika nie jest zjawiskiem zamkniętym ani dokonanym. Dlatego też warto do tego tematu wracać i na nowo obejmować naukową i krytyczną refleksją. Celem niniejszych rozważań jest analiza wpływu fotografii reportażowej, dokumentującej działalność kardynała Wyszyńskiego, na jego wizerunek utrwalony w powszechnej świadomości społecznej, który z kolei wpłynął na formę pomników. Analiza została przeprowadzona na podstawie wybranych pomników Prymasa Tysiąclecia, będących hołdem społeczeństwa dla tej wielkiej postaci.
The evolution of monuments’ shapes is not complete and is not ending yet. For this reason, we should keep revising this topic and start again to cover it with a scientific and critical reflection. The main purpose of this article is the analysis of influence of the reportorial photography which documented life and work of the cardinal Stefan Wyszyński. These visual materials have shaped and are still shaping his image in social consciousness. This mediumistic image influenced the shape and composition of monuments. The critique is based on a variety of monuments of the cardinal Stefan Wyszyński which are a kind of society’s homage paid to this great person.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4 Special Issue; 137-156
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mandala – symbol emanacji jedności w wielości Interpretacja motywu w sztuce współczesnej
Mandala – a symbol of the reflection of unity in multiplicity. The interpretation of this motif in contemporary art
Autorzy:
Gil, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514888.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
Tematy:
mandala
buddhism
Jung
interpretation
contemporary art
jung
buddyzm
interpretacja
sztuka współczesna
Opis:
The mandala symbol, which is a sui generis cultural phenomenon, however not because of its uniqueness, but generality of occurrence, and also a subject of the author's research interests, became the reason for writing this article. Mandala in the Eastern tradition, precisely in Buddhist tradiction, is a symbol of fullness, wholeness, emanation of unity in multiplicity. That is a uni-versal motif, which can be found in a wide range of cultural circles (f.e. in architecture, crafts and rituals). The aim of the article is to prove, that this symbol refers to unity and multiplicity in various ways of interpreting, among others, in Jungian psychology, semiology or Buddhist phi-losophy.
Źródło:
Amor Fati; 2017, 1(7); 58-77
2449-7819
Pojawia się w:
Amor Fati
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marka artystyczna. Jak rozumiane jest pojęcie marki w świecie sztuki?
The Artistic Brand: How is the Concept of a Brand Understood in the Art World?
Autorzy:
Szymańska-Palaczyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373208.pdf
Data publikacji:
2017-01-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
brand
artistic brand
contemporary art
art world
marka
marka artystyczna
sztuka współczesna
świat sztuki
Opis:
This article shows how members of the contemporary art world in Poland understand the concept of the brand: how they define and validate it; what associations it evokes; and what kind of language is used to speak about it. The article summarizes part of the research conducted in 2015 with members of the art world within the framework of the project ‘The Artistic Brand as a Social Phenomenon: The Creation, Differentiation, and Role of Artistic Brands in Contemporary Poland.’ Thoughts on the subject of art brands lead to a description of the state of contemporary art in Poland. The definitions formulated by the respondents are compared to marketing theories, thus making it possible to determine the respondents’ level of knowledge of such theories. In conclusion, definitions of artistic brands are reviewed and supplemented on the basis of the material obtained from the research.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 1; 231-251
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of reading or listening to a contextual information relating to contemporary paintings on the evaluation by non-experts in the field of art
Autorzy:
Szubielska, Magdalena
Francuz, Piotr
Niestorowicz, Ewa
Bałaj, Bibianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1165493.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
informacja kontekstowa
malarstwo abstrakcyjne i figuratywne
ocena estetyczna
sztuka współczesna
Opis:
Celem badania była analiza wpływu zapoznania się z opisem katalogowym w różnych warunkach: przeczytania lub wysłuchania opisu przed obejrzeniem obrazu, wysłuchania opisu w trakcie oglądania obrazu, braku opisu (warunek kontrolny) na ocenę abstrakcyjnego i figuratywnego malarstwa współczesnego. W badaniach uczestniczyli studenci, którzy nie byli ekspertami w dziedzinie sztuki. Badani oglądali reprodukcje obrazów, znając bądź nie ich opisy katalogowe. Obrazy oceniano z perspektywy formy, treści i aksjologii, z wykorzystaniem kwestionariusza oceny dzieła malarskiego. Jego konstrukcję wywiedziono z teorii estetyki Romana Ingardena. Za podstawę teoretyczną badań posłużyły koncepcje: (1) pamięci roboczej, (2) podwójnego kodowania oraz (3) płynności przetwarzania i przyjemności estetycznej. Weryfikowano hipotezy, zgodnie z którymi nieprofesjonalni odbiorcy oceniają wyżej na wymiarze aksjologicznym obrazy, jeśli zapoznają się z ich opisami katalogowymi (zwłaszcza w sytuacji jednoczesnego oglądania obrazu i słuchania opisu); a także jeśli są to obrazy figuratywne. Okazało się, że nieprofesjonalni odbiorcy sztuki bardziej doceniają współczesne obrazy figuratywne niż abstrakcyjne – co potwierdza przyjętą hipotezę. Stwierdzono też, że wartościowanie dzieła przez niedoświadczonego widza zależy nie tyle od podania mu informacji katalogowej, ale od sposobu zapoznania się odbiorcy z tą informacją. Odkryciem nowym w stosunku do wcześniejszych badań jest ustalenie, iż nieprofesjonalnym odbiorcom sztuki współczesne obrazy podobają się bardziej i w większym stopniu wzbudzają pozytywne emocje, gdy ich oglądaniu towarzyszy wysłuchanie informacji katalogowej, niż gdy informacja katalogowa wysłuchana jest tuż przed oglądaniem dzieła. Rezultat ten jest ważny aplikacyjnie i może zostać wykorzystany m.in. przez działy edukacji galerii i muzeów.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2018, XXIII, 3; 610-627
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model wirtualny a obiekt artystyczny w kontekście technologii przyrostowych
Virtual model and artistic object in the context of additive technologies
Autorzy:
Dudko, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398319.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
technologia przyrostowa
technologia addytywna
FDM
FFF
utwór artystyczny
sztuka współczesna
szybkie prototypowanie
additive technology
modern art
digital art
work of art
rapid prototyping
Opis:
Artykuł jest rozważaniem na temat technologii addytywnych w kontekście twórczości artystycznej. Relatywnie nowe zjawisko w ostatniej dekadzie przyciągnęło wielu entuzjastów i zyskało szeroką popularność, ocierając się o kontrowersje (np. możliwość produkcji broni palnej). Droga, od niszowej, przez modną i jednocześnie kontrowersyjną, do stającej się codziennością, cechuje jednak każdą z nowych technologii. W niespełna osiem lat po zbudowaniu w Polsce pierwszej drukarki 3D opartej na modelu RepRap Mendel autor stara się dokonać analizy zjawiska pod kątem jego zastosowania i udziału w twórczości artystycznej, ze szczególnym uwzględnieniem relacji wirtualnego modelu cyfrowego i jego fizycznego urzeczywistnienia. Zaproponowane ujęcie podejmuje temat przenikania się i wzajemnego wpływu płaszczyzny cyfrowej, zarezerwowanej dla projektu, oraz fizycznej, czyli stanowiącej o ostatecznym odbiorze prac. Służy ono pogłębieniu analizy zastosowanej technologii jako procesu twórczego, wpływającego znacząco na aspekt formalny. Pozornie automatyczny i bezduszny proces urzeczywistniania cyfrowego modelu przy wykorzystaniu technologii FDM może być istotnym czynnikiem decydującym o charakterze utworu i stać się przyczynkiem dla pogłębionych poszukiwań w sferze twórczości artystycznej. Artykuł napisany został na podstawie rozprawy doktorskiej „Oblicza koła”. Druk przestrzenny jako medium. Znaczenie utworu artystycznego w aspekcie wirtualnym i rzeczywistym.
The paper is a reflection upon additive manufacturing technologies in the context of artistic activities. This relatively new phenomenon has attracted many enthusiasts and gained widespread popularity in the last decade, while running into some controversy (e.g. the prospect of producing firearms). However, the road from the niche, through the fashionable yet controversial to mundane characterizes each new technology. Less than eight years following the completion of the first 3D printer based on the RepRap Mendel model in Poland, the author attempts to analyse the phenomenon with regard to its usage and involvement in artistic creation, with particular emphasis on the relation between the virtual digital model and its physical realization. The proposed approach involves the interpenetration and mutual influence of the digital plane, reserved for the project phase, and the physical plane which ultimately shapes the reception of the work. It serves to provide a more comprehensive analysis of the applied technology as a creative process significantly affecting the formal aspect. The observed phenomena allowed for appreciation of the artistic value of the created objects. Thus, the completed project becomes a pretext for proposing that the seemingly automatic and soulless process of realizing a digital model using FDM technology may be an important factor determining the character of the work and become a contribution to in-depth exploration in the sphere of artistic creation. Article based on the doctoral dissertation ‘The Faces of the Circle’ Three-dimensional print as a medium. The meaning of work of art in virtual and real aspect.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2018, 10, 4; 5-9
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies