Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""System polityczny"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
PRI - meksykański fenomen
Autorzy:
Baran, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328078.pdf
Data publikacji:
2009-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
PRI
system polityczny
system partyjny
Meksyk
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2009, 17, 1 (63); 63-69
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irish Party System after 2011: Change or Revolution?
IRLANDZKI SYSTEM PARTYJNY PO 2011 ROKU: ZMIANA CZY REWOLUCJA?
Autorzy:
Żukiewicz, Przemysław
Domagała, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831879.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Irlandia
wybory
system polityczny
system partyjny
Ireland
election
political system
party system
Opis:
Irlandzki system partyjny po 2011 roku: zmiana czy rewolucja? Irlandzki system partyjny był traktowany do niedawna jako bardzo stabilny. Dominowały w nim dwie rywalizujące ze sobą konserwatywne partie polityczne. które dopiero w latach 90. dopuściły możliwość tworzenia koalicyjnych rządów z innymi partiami. W roku 2011 doszło do historycznej zmiany – wybory parlamentarne po raz pierwszy od 1932 roku przegrała Fianna Fáil. która uzyskała najgorszy wynik w historii. Klasyczne parametry pomiaru dynamiki systemów partyjnych nie odzwierciedlały jednak w sposób odpowiedni tej transformacji. W artykule staramy się wykazać. że bez uwzględnienia istotnych zmian społeczno-kulturowych metoda analizy systemowej skoncentrowana na danych uzyskiwanych na bazie rezultatów wyborczych pozostaje niewystarczającym narzędziem opisu irlandzkiego systemu partyjnego. Dokonujemy rekonstrukcji najistotniejszych wydarzeń związanych z ewolucją tego systemu w latach 2011-2016 i staramy się odpowiedzieć na pytanie. jak relewantne partie polityczne zareagowały na zmianę wzorców rywalizacji.
Until recently the Irish party system has been considered as very stable. It was dominated by two rival conservative political parties. which only in the 1990s allowed the possibility of forming coalition governments with other parties. In 2011 there was a historical change – for the first time since 1932 Fianna Fáil lost the parliamentary elections with the worst result in history. However. the classical parameters of the dynamics of party systems did not adequately reflect this transformation. In the article. we argue that without taking into account significant socio-cultural changes. the method of system analysis. focused on data obtained on the basis of election results. remains an insufficient tool to describe the Irish party system. We reconstruct the most important events related to the evolution of this system between 2011 and 2016 and try to answer the question of how relevant political parties reacted to changing patterns of competition.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 3; 91-107
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Caucus: nowozelandzkie „jądro władzy” i determinant decyzji politycznych
Caucus: New Zealand ”core power” and determinant of political decisions
Autorzy:
Wałdoch, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901936.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
caucus
political decisions
New Zealand
party system
political system
decyzje polityczne
Nowa Zelandia
system partyjny
system polityczny
Opis:
In New Zealand’s political system there is a particular factor that influence the process of political decisions. Author highlight here this factor, which is an integral institution of decisions process making in Aotearoa. Caucus is described and explained in ways that give better understanding of this political phenomena and its impact on New Zealand political life.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2015, 12; 399-413
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PERU: POLITYKA I PAŃSTWO DWADZIEŚCIA LAT PO UCHWALENIU FUJIMORISTOWSKIEJ KONSTYTUCJI
The Policy and the State at the Twentieth Anniversary of Currently Being in Force „Fujimorist” Constitution of Peru
Autorzy:
Łaciński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555761.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
Peru
Ameryka Łacińska
polityka
fujimorizm
system polityczny
system partyjny
kultura polityczna
neopopulizm
przywództwo polityczne
Opis:
W artykule stawiam pytania: w jakim stopniu konsekwencje fujimorizmu kształtują polityczne oblicze Peru, jakie są najważniejsze, specyficzne cechy peruwiańskiego systemu politycznego i kultury politycznej, jakie podmioty dominują na scenie politycznej po upadku rządów Alberto Fujimoriego? W konsekwencji przemian zapoczątkowanych w okresie fujimorizmu, w Peru mamy do czynienia ze słabo zinstytucjonalizowanym systemem partyjnym, w którym dominują nieideologiczne (catch all parties), prosystemowe partie wodzowskie o charakterze centrolewicowym i centroprawicowym. Większość organizacji politycznych nie ma trwałej struktury wewnętrznej. Specyfiką peruwiańskiego systemu rządów są przejawy jego „parlamentaryzacji”, pozwalające na nazwanie go „hybrydowym”, który łączy, przynajmniej formalnie, elementy systemu prezydenckiego i parlamentarno-gabinetowego poprzez wprowadzenie instytucji premiera odpowiedzialnego politycznie przed parlamentem, mimo utrzymania zasady, iż to prezydent wybierany w wyborach powszechnych jest szefem egzekutywy.
In this article I ask the questions: to what extent the consequences of fujimorism shape Peru's political scene; what are the most important and specific features of the Peruvian political system and political culture; what political factions dominate the scene after the fall of Alberto Fujimori? As a result of the changes that begun during fujimorism, Peru has poorly institutionalized party system in which non-ideological (catchall), pro-system parties of center-left and center--right dominate. Most political organizations do not have a permanent internal structure. The specificity of the Peruvian system of government are manifestations of its „parliamentarization”, what allows it to be labeled as a „hybrid” that combines, at least formally, elements of the presidential and parliamentary systems by introducing a prime minister institution who is politically responsible to the parliament, despite maintaining the principle that the president, elected in universal suffrage, is the chief of executive.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2013, 21, 3-4(81-82); 5-29
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki warunkujące stabilność polityczną: wyjaśnienie procesu zmian instytucjonalnych w krajach postkomunistycznych (1990-2020)
Autorzy:
Lebediuk, Vitalii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053909.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-communist countries
democratization
political system
electoral system
party system
political stability
kraje postkomunistyczne
demokratyzacja
system polityczny
system wyborczy
system partyjny
stabilność polityczna
посткоммунистические страны
демократизация
политическая система
избирательная система
партийная система
политическая стабильность
Opis:
Ten artykuł analizuje zmiany instytucjonalne w 22 państwach postkomunistycznych w latach 1990-2020. Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, dlaczego niektóre kraje osiągnęły demokrację, podczas gdy inne nie zdołały stworzyć lub wzmocnić instytucji demokratycznych oraz jakie czynniki wpłynęły na stabilność polityczną państw postkomunistycznych. W trakcie badania zebrano i opracowano dostępne informacje statystyczne na temat funkcjonowania głównych instytucji. Analiza pokazuje, że najbardziej znaczące zmiany instytucjonalne zaobserwowano w państwach niedemokratycznych oraz tych, które zaliczały się do kategorii hybrydowych reżimów politycznych. Korekta początkowo wybranej formy ustroju jest dowodem na rzecz teorii zmian endogenicznych, wskazującym na “zależność od ścieżki” (path-dependency). Wpływ czynników endogenicznych determinuje jakość przemian demokratycznych i poziom stabilności politycznej w państwach postkomunistycznych. Przemiany demokratyczne w państwach Europy Środkowo-Wschodniej wiązały się z zaangażowaniem w szybkie reformy na wczesnym etapie, a integracja euroatlantycka jedynie wspierała demokratyczną jakość instytucji. Struktura instytucjonalna państw, które wkroczyły na drogę integracji europejskiej, była w analizowanym okresie względnie stabilna i nie dotyczyła zmian w systemie podziału władzy. Z kolei państwa byłego Związku Radzieckiego najczęściej uciekały się do zmian w ustawie zasadniczej państwa, a zmiany te dotyczyły redystrybucji kompetencji między gałęziami władzy oraz wydłużenia kadencji prezydenta. Obok ogólnego poziomu demokratyzacji państw, największy wpływ na stabilność polityczną ma poziom wartości emancypacyjnych oraz waga władzy prezydenckiej.
This article examines the institutional changes in 22 post-communist countries during the 1990-2020 period. The objective of the study was to find out why some countries achieved democracy while others failed to establish or strengthen democratic institutions, and what factors influenced the political stability of post-communist countries. During the study, available statistical information on the functioning of the main institutions was collected and processed. The analysis shows that the most significant institutional changes were observed among the non-democratic countries and those that fell into the category of hybrid political regimes. The correction of the initially chosen form of government is evidence in support of the theory of endogenous change, indicating “path-dependency”. The influence of endogenous factors determines the quality of democratic change and the level of political stability in post-communist countries. Democratic changes in the countries of Central and Eastern Europe were associated with a commitment to rapid reform in the early stages, and Euro-Atlantic integration only supported the democratic quality of the institutions. The institutional framework of the countries, that embarked on the path of European integration, was relatively stable during the period under the study, and did not deal with changes in the system of power distribution. While the countries of the former Soviet Union most often resorted to changes in the primary law of the country, and these changes were related to the redistribution of powers between the branches of power and the extension of the time in the office of the President. In addition to the overall level of democratization of the country, the level of emancipatory values and the weight of presidential power have the greatest impact on political stability.
В статье рассматриваются институциональные изменения в 22 посткоммунистических странах в течение 1990-2020 годов. Целью исследования было выяснить, почему одни страны достигли демократии, а другие не смогли создать или укрепить демократические институты и какие факторы влияли на политическую стабильность посткоммунистических стран. Во время исследования была собрана и обработана доступная статистическая информация о функционировании основных институтов. Анализ показывает, что наиболее существенные институциональные изменения наблюдались среди недемократических стран и тех, которые попали в категорию гибридных политических режимов. Коррекция исходно выбранной формы правления свидетельствует в пользу теории эндогенных изменений, указывающих на «зависимость от выбранного пути» (path-dependency). Влияние эндогенных факторов определяет качество демократических изменений и уровень политической стабильности в посткоммунистических странах. Демократические изменения в странах Центрально-Восточной Европы были связаны с приверженностью к быстрому проведению реформ на ранних этапах, а евроатлантическая интеграция лишь поддерживала демократическое качество институтов. Институциональная основа стран, которые стали на путь европейской интеграции, была относительно стабильной в течение исследуемого периода и не касалась изменений системы распределения власти. В то же время страны бывшего Советского Союза чаще всего прибегали к изменениям основного закона страны и эти изменения касались перераспределения полномочий между ветвями власти и продления срока пребывания президента у власти. Кроме общего уровня демократизации страны, наибольшее влияние на политическую стабильность имеет уровень эмансипативных ценностей и вес президентской власти.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 13-43
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies