- Tytuł:
-
Architektura zielona - wymóg czy przeznaczenie współczesnych miast zrównoważonych?
Green architecture - requirement or destiny of contemporary sustainable cities? - Autorzy:
-
Kleszcz, J.
Sobierajewicz, P. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/145711.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
„zielona architektura”
bioróżnorodność miasta
zieleń miejska
rozwój zrównoważony
architektura ekoaktywna
przestrzenie międzygatunkowe
biom miejski
green architecture
urban biodiversity
urban green
sustainable development
eco-active architecture
interspecific areas
urban biome - Opis:
-
Wykorzystanie metod rozwoju zrównoważonego jako jedynej możliwej formy kształtowania architektury efektywnej ekologicznie wydaje się stwarzać złudne wrażenie braku innych możliwości rozwoju współczesnej eko-architektury w konfrontacji z wyzwaniami, przed jakimi staje społeczeństwo zamieszkujące przestrzenie zurbanizowane. Jednak niniejszy artykuł ma na celu przedstawić ideę zielonej architektury jako jednej z dróg rozwoju współczesnych zrównoważonych miast, będącej formą przekształcenia struktur miejskich w inny niż dotychczas sposób. Traktuje ona zagadnienie bardziej holistycznie, poszerzając je o kolejne aspekty, bez nacisku jedynie na elementy efektywności energetycznej, gospodarowania zasobami wody i wykorzystania zdobyczy współczesnej techniki w służbie oszczędności. Zielona architektura może stać się najbardziej twórczym elementem współczesnych miast. Pozostaje jednak pytanie, czy zmieniające się dynamicznie środowisko miejskie posiada przed sobą jakąś alternatywę, czy jednak zielona architektura pozostanie jedynie jedną z wielu możliwych form kształtowania przestrzeni współczesnych miast. Istotne będzie, czy stanie się ona jednym z ogólnoświatowych trendów projektowych, czy jednak zasady jej tworzenia zostaną w pewnym momencie w sposób całościowy narzucone bezpośrednio lub pośrednio, poprzez sformalizowanie wymogów dotyczących parametrów tworzonej przestrzeni. Wykorzystanie zdolności adaptacyjnych miasta do implementacji nowych funkcji, gałęzi usług, rekreacji i ich aktywizowanie, pobudzanie samowystarczalności poprzez systemowe wprowadzenie nowej formy architektury może w tym przypadku stanowić odpowiedzi na pogarszające się warunki środowiska niezurbanizowanego oraz metodę na rozwiązanie problemu dezintegracji struktur miejskich. Jednocześnie również daje to możliwość poszerzenia grona odbiorców architektury nie tylko do ludzi, lecz świadomie – tworzenie przestrzeni również dla rozwoju miejskiej biocenozy.
The use of sustainable development methods as the only possible form of creating ecologically efficient architecture seems to create a false impression that there are no other opportunities for developing contemporary eco-architecture in confrontation with the challenges faced by urban populations. This paper aims to discuss the idea of green architecture as one of the ways of developing modern sustainable cities, a form of transforming urban structures in a different way than before. It takes up the issue more holistically, extending it to more aspects, without only stressing the importance of energy efficiency, water management and the use of modern technology in the service of saving natural resources. Green architecture can become the most creative element of contemporary cities. However, the question remains whether the dynamically changing urban environment has an alternative, or whether green architecture is to remain only one of many possible ways of forming contemporary urban spaces. It will be important whether it becomes one of global design trends or whether its main principles will at some point be imposed, directly or indirectly, by formalized requirements for creating urban space. Leveraging the adaptability potential of the city to implement new functions, service areas and recreation models, and activating them, stimulating self-sufficiency through systemic introduction of a new form of architecture, can in this case constitute a response to the deteriorating quality of non-urbanised environments and the answer to the problem of urban disintegration. It can also give an opportunity to broaden the circle of architectural customers beyond just people, and purposefully create space with the developing urban biocenosis in mind. - Źródło:
-
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2017, 62, 2; 57-75
0023-5865 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł