Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sunshine Duration" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Usłonecznienie w Ny Alesundzie (NW Spitsbergen) w okresie 1993-2004
Sunshine duration in Ny Alesund (NW Spitsbergen) in period 1993-2004)
Autorzy:
Budzik, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260862.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
usłonecznienie
Arktyka
Spitsbergen
Ny Alesund
Arctic
sunshine duration
Opis:
W pracy przedstawiono ogólną charakterystykę zmienności usłonecznienia w Ny-Alesund, na Spitsbergenie. Wykorzystano dobowe sumy czasu trwania usłonecznienia (w godzinach) z okresu 1993-2004. Materiały pomiarowe otrzymano z "Alfred Wegener Institute for Polar and Marine Research" (König-Langlo i Marx 1997). Analizowano wieloletnią i roczną zmienność usłonecznienia rzeczywistego oraz względnego. Podjęto próbę analizy czasu trwania usłonecznienia w zależności od cyrkulacji atmosferycznej. W Ny-Alesund średnie roczne usłonecznienie rzeczywiste w okresie 1993-2004 wyniosło 1295 godzin, co stanowiło około 26% usłonecznienia astronomicznie możliwego. Najwyższa roczna suma usłonecznienia wyniosła 1556 godzin (30%) w 1993, a najmniejsza 913 godzin (18%) w 1994. W przebiegu rocznym, największe usłonecznienie rzeczywiste notuje się w maju (średnio 316 godzin) i kwietniu (260 godzin). Najwyższe wartości usłonecznienia stwier-dzono przy typie sytuacji synoptycznej (wg Niedźwiedzia): Ka (średnio 178 godziny w roku), NEa (142 godziny w roku), Ea (130 godziny w roku). Najmniejsze usłonecznienie zanotowano przy sytuacji: Sa, SWa, Sc, SWc i Wc (poniżej 20 godzin w roku).
This study presents main characteristics of sunshine variabilities in Ny-Alesund, Spistbergen. The analysis is based on diurnal sum of sunsnhine duration (per hours) for period from 1993 to 2004. Meteorogical data under analysis are collected from Alfred Wegener Institute for Polar and Marine Research. (König-Langlo i Marx 1997) In this case was analysed long-term and annual variability of possible and effecitve sunshine, also duration of sunshine depending on atmospheric circulation. Average of annual effecitve sunshine for period 1993-2004 was 1295 hours that means 26% of possible sunshine (p.s.). Highest annual sum of sunshine was about 1556 hours (30% p.s.) in 1993 and lowest - 913 hours (18% p.s.) in 1994. In annual course - highest sunshine was recorded in may (316 h) and april (260 h). Highest sunshine values were recorded in Ka type of synoptic situation (average 178h/year), NEa (142h/year) and Ea (130h/year). Lowest valuest were recorded in Sa, SWa, Sc, SWc and Wc (less than 20 h/year).
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 2005, 15; 103-111
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ cyrkulacji atmosferycznej na usłonecznienie w Koniczynce k/Torunia w latach 1999-2013
Autorzy:
Uscka-Kowalkowska, Joanna
Kejna, Marek
Maszewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763208.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
atmospheric circulation
sunshine duration
Koniczynka
cyrkulacja atmosferyczna
usłonecznienie
Opis:
The article addresses the issue of the influence of atmospheric circulation on the sunshine duration at Koniczynka near Toruń in the years 1999–2013. The synoptic situations types were defined using the classification proposed by Niedźwiedź (1981), whereas the sunshine duration values came from research carried out as part of the Integrated Monitoring of Natural Environment Project. The study covered the frequency of occurrence of individual circulation types and their influence on the sunshine duration in an annual and a long-term course.
W opracowaniu przedstawiono zagadnienie związku usłonecznienia z cyrkulacją atmosfery na podstawie badań przeprowadzonych w Koniczyncek/Torunia w latach 1999-2013. Usłonecznienie było mierzone heliografem Campbella-Stokesa, natomiast sytuacje synoptyczne zostały określone wg klasyfikacji T. Niedźwiedzia. W badanym okresie w Koniczynce stwierdzono istotną statystycznie korelację usłonecznienia z częstością typów sytuacji synoptycznych. Największe usłonecznienie wystąpiło w roku o największym udziale antycyklonalnych typów sytuacji synoptycznych. Wykazano, że pogodzie bezsłonecznej zdecydowanie sprzyjają układy cyklonalne, natomiast największym dziennym sumom usłonecznienia typy antycyklonalne.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia; 2015, 70, 2
0137-1983
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Actual Sunshine Duration in Poland – Comparison of Satellite and Ground-Based Measurements
Autorzy:
Bartoszek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/164046.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwa Geofizyczne
Tematy:
sunshine duration
satellite data
ground measurements
Meteosat
Polska
Opis:
The objective of the study was to compare the sum of actual sunshine duration in Poland, based on satellite and ground-based measurements during the period of 1983-2015. Results from the first group of data were derived from sunshine duration measurements from 44 surface synoptic stations belonging to the Polish Institute of Meteorology and Water Management (IMGW-PIB). The second group of data includes values from observations of Meteosat geostationary satellites (SARAH-2 climate data record), provided by the EUMETSAT Satellite Application Facility on Climate Monitoring (CM SAF). The study showed that in Poland, values of linear correlation coefficients (r) between both datasets are high, and range between 0.80 and 0.95. Differences in daily sums of sunshine duration are low, with the prevalence of positive deviations, i.e. slightly higher values for satellite data. The largest positive deviations were found in Tarnów, Zielona Góra, and Racibórz (+0.3 h), with equivalent negative deviations in Warsaw and on Kasprowy Wierch (−0.4 h). Moreover, minor discrepancies were found for the long-term variability of the mean annual sums of actual sunshine duration. However, after 1995, the deviations were insignificant, and averaged 4 hours. Differences between both data series are caused by several factors, including an underestimation of aerosols optical depth (AOD), as well as the failure to consider the type of clouds covering the Sun’s disc. With its high spatial resolution (0.05° × 0.05°), the satellite data can be a valuable source of information, particularly in regional studies of the spatial variation of sunshine duration.
Źródło:
Przegląd Geofizyczny; 2018, 4; 329-338
0033-2135
Pojawia się w:
Przegląd Geofizyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conditions influencing incoming global solar radiation in Hornsund (Spitsbergen) in spring 2015
Autorzy:
Uscka-Kowalkowska, Joanna
Przybylak, Rajmund
Markowicz, Krzysztof M.
Araźny, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042154.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
aerosol optical depth
Arctic
cloudiness
global solar radiation
Spitsbergen
sunshine duration
Źródło:
Polish Polar Research; 2017, 38, 3; 333-349
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The long-term course of the annual total sunshine duration in Europe and changes in the phases of the thermohaline circulation in the North Atlantic (1901–2018)
Autorzy:
Marsz, Andrzej A.
Styszyńska, Anna
Matuszko, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52566903.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sunshine duration
North Atlantic thermohaline circulation
mid-tropospheric circulation
brightening
dimming
Europe
Opis:
The current study was based on sunshine duration data from 13 European stations during 1901–2018. It was found that the variability in the annual total sunshine duration (SD) over Europe is related to the variability in the component of the surface thermohaline circulation in the North Atlantic (NA THC). Positive NA THC phases (the condition of the ‘warm’ North Atlantic) correspond to the periods of increased SD (brightening), while negative phases correspond to the periods of decreased SD (dimming). These relationships remain stable and statistically significant. The mechanism of these relationships is based on the influence of weakened or enhanced heat flow from the ocean to the atmosphere on the course of the mid-tropospheric circulation processes. In periods of positive thermohaline circulation in the North Atlantic (NA THC) phases, the share of long waves (macrotype W according to the Wangengejm–Girs classification) increases, with the occurrence of which the frequency of anticyclonic weather over Europe in creases, whereas in the periods of negative NA THC phases, the share of shorter waves (macrotypes E and C) increases, with the occurrence of which the frequency of cyclonic (frontal) weather over Europe increases. It is characterised by increased layer cloud cover, limiting the SD. Thus, along with changes in the thermal condition of the North Atlantic, the structure of cloud cover over Europe changes and becomes a factor regulating long-term changes in the annual total SD.
Źródło:
Quaestiones Geographicae; 2023, 42, 3; 49-56
0137-477X
2081-6383
Pojawia się w:
Quaestiones Geographicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Correlation between sunshine duration and global solar radiation in South-Eastern Romania
Autorzy:
Paltineanu, C.
Mihailescu, I.F.
Torica, V.
Albu, A.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24665.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
global solar radiation
Romania
air temperature
air humidity
sunshine duration
extra-terrestrial radiation
Źródło:
International Agrophysics; 2002, 16, 2
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Role of internal variability of climate system in increase of air temperature in Wrocław (Poland) in the years 1951–2018
Autorzy:
Marsz, Andrzej A.
Styszyńska, Anna
Bryś, Krystyna
Bryś, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054944.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
air temperature trend
macro-circulation conditions
sunshine duration
NAO
radiative forcing
CO2
Opis:
In the course of analysing the annual air temperature in Wrocław (TWr), a rapid change of the thermal regime was found between 1987 and 1989. TWr increased by >1°C, a strong, statistically significant positive trend emerged. The analysis of processes showed that strong warming in the cold season of the year (December–March) occurred as a result of an increase in the NAO intensity and warming in the warm season because of increased sunshine duration in Wrocław (ShWr). Multiple regression analysis has shown that the winter NAO Hurrell’s index explains 15% of TWr variance, and the ShWr of the long-day (April–August) period 49%, whereas radiative forcing 5.9%. This indicates that the factors incidental to the internal variability of the climate system explain 64% of the TWr variability and the effect of increased CO2 concentration only ~6%. The reason for this rapid change of the thermal regime was a radical change in macro-circulation conditions in the Atlantic-European circular sector, which took place between 1988 and 1989. The heat, which is the cause of warming in Wrocław, comes from an increase in solar energy inflow (April–August) and also is transported to Europe from the North Atlantic surface by atmospheric circulation (NAO). These results indicate that the role of CO2 in shaping the contemporary temperature increase is overestimated, whereas the internal variability of the climate system is underestimated.
Źródło:
Quaestiones Geographicae; 2021, 40, 3; 109-124
0137-477X
2081-6383
Pojawia się w:
Quaestiones Geographicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usłonecznienie w Arktyce Europejskiej i Grenlandii na podstawie danych z wybranych stacji strefy polarnej
Sunshine duration in the European arctic and Greenland based on the data from selected stations in the polar regions
Autorzy:
Matuszko, D.
Celiński-Mysław, D.
Soroka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/260806.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
Tematy:
usłonecznienie
Arktyka Europejska
Grenlandia
strefa polarna
Hornsund
sunshine duration
European Arctic
Greenland
polar regions
Opis:
W pracy przedstawiono zmienność usłonecznienia w rejonach polarnych na podstawie danych z wybranych stacji Arktyki Europejskiej i Grenlandii. Do ogólnej charakterystyki wykorzystano średnie sumy miesięczne ze standardowego 30-lecia (1961-1990) z 15 stacji położonych na północ od koła polarnego, natomiast szczegółową analizę wykonano na podstawie danych z Polskiej Stacji Polarnej w Hornsundzie (lata 1979-2014) oraz ze stacji: Bjornoya (lata 1961-2004), Tromso (lata 1961-2014), Bodo VI (lata 1961-2005) i Barentsburg (lata 1961-2014). W strefie polarnej duży wpływ na wartości usłonecznienia oprócz czynników astronomicznych i cyrkulacyjnych mają warunki lokalne. Największe sumy roczne usłonecznienia występują na Grenlandii (Danmarkshavn – 1967 godzin) znajdującej się w strefie oddziaływania stałego wyżu, natomiast najmniejsze na stacji Bjornoya (595 godzin), co związane jest z położeniem wyspy na szlaku niżów i związanych z nimi frontów atmosferycznych powodujących duże zachmurzenie. Przebieg wieloletni usłonecznienia w rejonach na północ od koła polarnego w niewielkim stopniu nawiązuje do tendencji obserwowanych na stacjach w pozostałej części Europy – zmniejszenia liczby godzin ze słońcem w latach pięćdziesiątych do osiemdziesiątych XX wieku, a następnie wzrostu w ostatnich dwóch dekadach XX wieku.
The aim of this study is to characterize sunshine duration in the polar regions based on the data from selected stations located north of the European Arctic and Greenland. Mean monthly totals of sunshine duration from standard 30-year period (1961-1990) from 15 stations located north of the Arctic Circle were used for general characteristics, and a detailed analysis was performed based on the data from Polish Polar Station in Hornsund (1961-2014) and from the stations: Bjornoya (1961-2004), Tromso (1961-2014), Bodo VI (1961-2005) and Barentsburg (1961-2014). In the polar regions, local conditions in addition to astronomical and circulation factors have influence on values of sunshine duration. Analysis of the variability of sunshine duration in the polar regions confirmed large regional differences of this element at the analyzed stations of European Arctic and Greenland. In the polar regions, apart from the astronomical factors (polar day and night), local conditions have a big impact on sunshine duration values (orography – horizon covering, the low position of the solar disc and methodical aspect of measurements – e.g. changing the traditional instrument for the automatic one). The conducted analysis showed that the course of annual sunshine duration depends mainly on the station location (latitude and cloudiness influenced by orographic and circulation factors). Similar annual course with a maximum in May occurs in stations located on similar latitudes (Polish Polar Station in Hornsund, Bjornoya, Thule and Danmarkshavn). However, the least sunshine is present Aat Bjornoya station (595 hours) due to heavy cloudiness associated with predominance of lows, and the largest in Danmarkshavn (1967), located within Greenland High. Based on the conducted analysis and cited literature it can be concluded that the long-term course of sunshine duration in the polar regions to a small extent refers to the trend observed in European stations. This fact can suggest anthropogenic causes of global dimming and brightening. Sunshine duration series from Barentsburg shows a statistically significant negative trend, while in Krakow, an increase of sunshine is observed, which is in line with trends in the rest of Europe.
Źródło:
Problemy Klimatologii Polarnej; 2015, 25; 127-138
1234-0715
Pojawia się w:
Problemy Klimatologii Polarnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasoby energii słonecznej w dolinie Widawy
Resources of solar energy in the valley of the Widawa river abstract
Autorzy:
Bryś, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/399841.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
promieniowanie całkowite
usłonecznienie rzeczywiste
wartości ekstremalne
zasoby radiacyjne
global radiation
sunshine duration
extreme values
solar radiation resources
Opis:
Przeanalizowano wielkość zasobów radiacyjnych w dolinie Widawy na podstawie 64-letnich (1961–2014) ciągłych pomiarów promieniowania całkowitego oraz rejestracji usłonecznienia w Obserwatorium Uniwersytetu Przyrod-niczego Wrocław-Swojec. Zagadnienie przedstawiono w aspekcie porównawczym i dynamicznym. Porównano otrzymane w ten sposób roczne lub miesięczne sumy radiacyjne (promieniowania całkowitego lub usłonecznienia) oraz ich wartości ekstremalne i średnie z danymi z innych rejonów Polski. Uwzględniono także dynamikę zmian pomiędzy kolejnymi miesiącami, sezonami oraz z roku na rok. Tak ujęta analiza jest nie tylko wyznacznikiem podstawowych cech aktynometrycznych Wrocławia-Swojca, ale także miarodajnym ujęciem średnich wielkości i zmienności zasobów radiacyjnych w dolinie Widawy.
The paper analyzed solar radiation resources in the valley of Widawa river on the basis of 64-year (1961–2014) measurement series of global radiation and sunshine duration in the Wrocław-Swojec Observatory (SW Poland). The issues have been presented in comparative and dynamical aspects. They have been compared yearly and monthly radiation sums (of global radiation or sunshine duration) and their extreme and average values with the radiation data from other regions of Poland. The dynamics of variations between the following months, seasons and from year to year were taken into account. Such an analysis is not only calculation of basic actinometrical features of the Wrocław-Swojec area, but also a reliable presentation of average values and variability of solar radiation resources in the valley of Widawa river.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2015, 44; 53-61
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usłonecznienie w miastach na podstawie wybranych stacji w Europie
Sunshine duration in urban areas based on selected stations in Europe
Autorzy:
Matuszko, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578400.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
klimat miasta
usłonecznienie
„globalne zaciemnienie”
„globalne rozjaśnienie”, Europa
urban climate
sunshine duration
“global dimming”
“global brightening”
Europe
Opis:
W pracy dokonano analizy wieloletniej i rocznej zmienności usłonecznienia w wybranych miastach Europy. Wykorzystano możliwie najdłuższe serie heliograficzne dostępne w internetowych bazach danych. Uwzględniono sumy dobowe i miesięczne usłonecznienia z dwunastu miast europejskich dla wspólnego okresu (lata 1929–1991). Przebieg wieloletni przedstawiono na podstawie możliwie najdłuższych, jednorodnych ciągów. Stwierdzono, że zmienność wieloletnia i roczna usłonecznienia w wybranych miastach Europy wykazuje duże podobieństwo. Zauważono, że podobne tendencje w przebiegu wieloletnim sum rocznych występowały nie tylko w okresach „globalnego zaciemnienia” i „globalnego rozjaśnienia”, ale także na przełomie XIX i XX wieku oraz w pierwszej połowie XX wieku. Za przyczyny zmienności usłonecznienia w analizowanych miastach uznano uwarunkowania cyrkulacyjne, szerokość geograficzną oraz czynniki antropogeniczne.
The study analyzed the long-term and annual variability of sunshine duration in selected European cities. The longest possible series of heliographic data available in online databases were used. The total daily and monthly sunshine duration sums from twelve European cities for the common period (1929–1991) were taken into account. The multi-annual course is presented based on the longest possible, homogeneous sunshine duration series. It was found that long-term and annual sunshine duration variability in selected European cities is very similar. It was noted that similar trends in the longterm course of annual sums occurred not only in the periods of “global dimming” and “global brightening” but also at the turn of the twentieth century and in the first half of the twentieth century. The causes of the variation of sunshine duration in the analyzed cities were found to be the circulation conditions, latitude, and anthropogenic factors.
Źródło:
Acta Geographica Lodziensia; 2016, 104; 45-56
0065-1249
Pojawia się w:
Acta Geographica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek usłonecznienia i temperatury powietrza na podstawie wieloletniej serii klimatologicznej w Krakowie (1884-2016)
Relationship Between Sunshine Duration and Air Temperature on the Basis of Long-Term Climatological Series in Krakow (1884-2016)
Autorzy:
Matuszko, D.
Piotrowicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/163899.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwa Geofizyczne
Tematy:
usłonecznienie
temperatura powietrza
globalne ocieplenie
zmiany klimatu
klimat Krakowa
sunshine duration
air temperature
global warming
climate change
Krakow’s climate
Opis:
Kraków należy do nielicznych miast w Europie, w którym pomiary usłonecznienia i temperatury powietrza wykonywane są w tym samym miejscu w całym okresie pomiarowym. Celem niniejszego opracowania jest charakterystyka zmienności usłonecznienia i temperatury powietrza oraz określenie związku między nimi. W opracowaniu wykorzystano średnie dobowe wartości temperatury powietrza i sumy dzienne usłonecznienia z lat 1884-2016, pochodzące z pomiarów wykonywanych na stacji meteorologicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Średnia roczna suma usłonecznienia wynosiła w badanym wieloleciu 1559,3 godzin, maksymalna – 1919,5 (w 1943 r.), a minimalna –1067,2 (w 1980 r.). Średnia roczna temperatura powietrza wahała się od 6,4°C w 1940 r. do 11,3°C w 2015. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że w Krakowie współczesnemu ociepleniu klimatu nie towarzyszy wzrost sum usłonecznienia, a w przebiegu wieloletnim występuje nawet ich spadek. Można zatem sądzić, że przyczyną wzrostu temperatury powietrza nie jest wzrost dopływu promieniowania słonecznego, lecz zatrzymanie w przyziemnych warstwach atmosfery ciepła z wypromieniowania Ziemi lub emisja sztucznego ciepła ze źródeł antropogenicznych. Największy przyrost temperatury powietrza występuje w chłodnym półroczu, kiedy główną rolę w kształtowaniu temperatury odgrywa cyrkulacja atmosferyczna, a do atmosfery dostarczane są dodatkowe ilości ciepła wynikające z ogrzewania domów.
Krakow is one of the few cities in Europe where sunshine duration and air temperature measurements have been performed at the same location throughout the entire measurement period. The aim of this paper is to characterize the variability of sunshine duration and air temperature and to define the relationship between these climate elements. The data used were the average daily values of air temperature and daily sunshine duration totals from 1884-2016 measured at the meteorological station of the Jagiellonian University in Krakow. The average annual sunshine duration total for the multi-year period is 1559.3 hours, while the maximum is 1919.5 (in 1943) and the minimum is 1067.2 (in 1980). The average annual air temperature varied from 6.4°C in 1940 to 11.3°C in 2015. Based on the analysis, it was found that the contemporary climate warming in Krakow is not accompanied by an increase in sunshine duration totals; in fact a decrease over the multi-annual course has been noticed. It may be assumed that the increase in air temperature is not caused by the increase in solar radiation, but rather by the retention of heat in the Earth’s atmosphere coming from the radiation of the Earth or the emission of heat from anthropogenic sources. The biggest increase in the air temperature occurs in the cold half of the year, that is, when the atmospheric circulation plays a major role in shaping the temperaturę and when additional heat is supplied to the atmosphere due to heating the homes.
Źródło:
Przegląd Geofizyczny; 2018, 1-2; 15-29
0033-2135
Pojawia się w:
Przegląd Geofizyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies