Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "subkultúra" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Stereotyp w subkulturze — subkultura w stereotypie. O słowackim tłumaczeniu "Wojny polsko-ruskiej" pod flagą biało-czerwoną Doroty Masłowskiej
    Subkultúra v stereotype, stereotyp v subkultúre Pár poznámok o slovenskom preklade "Wojny polsko‑ruskiej" pod flagą biało‑czerwoną od Doroty Masłovskej
    The Subculture in the stereotype, the stereotype in the subculture: A few notes on the Slovak translation of "Wojna polsko-ruska" pod flagą biało-czerwoną by Dorota Masłowska
    Autorzy:
    Sojda, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/486974.pdf
    Data publikacji:
    2013-07-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    stereotyp
    subkultura
    przekład
    slang
    Sneh a krv
    ekspresywność
    blokersi
    subkultúra
    preklad
    expresivita
    paneláková kultúra
    stereotype
    subculture
    translation
    expressiveness
    subculture of blockers
    Opis:
    Príspevok sa zameriava na krátku a všeobecnú charakteristiku prekladu poľského románu od Doroty Masłovskej "Wojna polsko‑ruska" pod flagą biało‑czerwoną do slovenčiny (Sneh a krv). Preklad, urobený Tomášom Horváthom, sa snaží ukázať svet poľskej panelákovej mestskej kultúry prostredníctvom jazyka a na pozadí charakteristiky stereotypu v subkultúre. Autorka priblížuje definície subkultúry a stereotypu v odbornej literatúre, najmä sociologickej, ale aj z lingvistického hľadiska. Charakterizuje jazyk v slovenskom preklade z ohľadu na jeho slangovú realizáciu prostredníctvom univerbizovaných jednotiek, vulgarizmov, pejoratívov, dysfemizmov a frazeologických jednotiek. Jedná sa o vyriešenie problematiky vernosti slovenského prekladu voči poľskému originálovi.
    This paper focuses on a short general description of the Polish translation of the novel by Dorota Masłowska "Wojna polsko‑ruska" pod flagą biało‑czerwoną into Slovak (Sneh a krv). The translation, prepared by Tomáš Horváth, tries to show the world of the Polish city subculture of blockers based on the background of the stereotypes in this particular subculture. The author presents the definition of a subculture and stereotype in sociological literature, but also from a linguistic point of view. It also characterizes the language in the Slovak translation regardless of its slang implementation through univerbized units, vulgarisms, pejoratives, dysphemisms and phraseological units. This is to resolve the issue of the loyalty of the Slovak translation with the Polish original.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2013, 4, 1; 115-126
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Subkultura hipisów z przełomu lat 60-tych i 70-tych a współczesne subkultury freegan i straight edge
    The hippie subculture of 60s and 70s versus modern subcultures of freegans and straight edge
    Autorzy:
    Mrozek, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1115547.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    hipisi
    straight edge
    freeganie
    subkultura
    młodzież
    hippies
    freegans
    subculture
    youth
    Opis:
    The aim of this article is to describes two modern subcultures: freegans and the straight edge by comparison to hippie subculture. The author defines the term „subculture”, explains the youth’s interest in subcultures and presents the similarities and differences between the social movements in many aspects, such as ideology, preferred music, attitude to drugs, their image. The text shows that although these subcultures are distant in time, they have a lot in common. Furthermore, the article describes the condition of today’s youth.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2019, 1, 30; 115-121
    1896-8333
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki kształtujące siłę subkultury zespołu projektowego
    Factors shaping the strength of the project team subculture
    Autorzy:
    Kamiński, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011996.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Poznańska. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
    Tematy:
    kultura organizacyjna
    subkultura
    projekt
    zespół
    organizational culture
    subculture
    project
    team
    Opis:
    Celem artykułu jest zdefiniowanie siły subkultury zespołu projektowego oraz sformułowanie hipotezy badawczej, która dotyczy związku czterech cech projektu z siłą subkultury zespołu projektowego. Na podstawie analizy literatury przedmiotu wykazano, że unikalność każdego projektu oraz jego niepowtarzalny w danej organizacji charakter uniemożliwiają sformułowanie spójnej listy norm i wartości subkultury zespołu projektowego, a bardziej zasadne wydaje się postrzeganie jej w relacji do kultury organizacyjnej. Na podstawie czterech wymiarów projektu, opisanych szeroko w literaturze, określono związek cech projektu z siłą subkultury zespołu projektowego. Głównym wnioskiem z badań jest konieczność zweryfikowania hipotezy badawczej opisującej zależność między siłą tej subkultury i czynnikami sprzyjającymi jej kształtowaniu się. Hipoteza jest oparta na założeniu, że przy słabym nasileniu cech projektu subkultura zespołu powinna być słaba, co oznacza, że jaskrawe przeciwstawianie zarządzania powtarzalną działalnością i zarządzania projektami nie zawsze jest uzasadnione. W zależności od wyróżnionych czynników subkulturotwórczych normy i wartości charakterystyczne dla subkultury zespołu projektowego mogą bowiem mniej lub bardziej się różnić od obserwowanych w kulturze organizacyjnej. Odmiennie więc niż w dotychczasowej literaturze przedmiotu zwraca się uwagę na to, że nie istnieje uniwersalny zestaw cech charakteryzujących zespół projektowy w odróżnieniu od reszty organizacji, zajmującej się rutynową działalnością. Biorąc pod uwagę zdefiniowane w artykule pojęcie siły subkultury zespołu projektowego, można bowiem przypuszczać, że słabe nasilenie cech projektu spowoduje ukształtowanie się słabej subkultury zespołu projektowego lub nawet jej brak, a normy i wartości reprezentowane przez członków zespołu projektowego będą takie same jak przyjęte w kulturze organizacyjnej.
    The aim of the article is to define the strength of the project team subculture and to formulate a research hypothesis that describes the relationship between the four characteristics of the project and the strength of the project team subculture. Based on the analysis of the literature on the subject, it has been shown that the uniqueness of each project and its unique character in a given organization makes it impossible to formulate a coherent list of norms and values of the project team subculture, and it seems more reasonable to perceive the project team subculture in its relation to organizational culture. On the basis of the four dimensions of the project described in the literature, the relationship between the characteristics of the project and the strength of the project team subculture was determined. The need to verify the research hypothesis was shown. The hypothesis assumes that with the weakness of the project features, the team subculture should be weak, which means that the sharp contrast between repetitive management and project management is not always justified. Depending on the distinguished subcultural factors, norms and values in the project team subculture may therefore be more or less different from those in the organizational culture.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Organizacja i Zarządzanie; 2020, 81; 73-91
    0239-9415
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Organizacja i Zarządzanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zarządzanie organizacją w aspekcie wpływu subkultur na postawy pracowników
    Management organization in terms of impact on the attitudes of employees subcultures
    Autorzy:
    Topolska, K.
    Kierzek, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/315363.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
    Tematy:
    zarządzanie organizacją
    kultura organizacyjna
    pracownicy
    subkultura
    oddziaływanie
    management organization
    organizational culture
    employees
    subculture
    influence
    Opis:
    W artykule omówiony został temat subkultur działających w organizacjach, który jest aktualnym zagadnieniem w badaniach o zarządzaniu organizacjami. Między członkami poszczególnych grup pracowniczych panują określone relacje, pracownicy komunikują się między sobą. Głównym celem takiej komunikacji jest tworzenia ram kultury organizacyjnej. I to właśnie na bazie kultury organizacyjnej najczęściej tworzą się subkultury. W literaturze można znaleźć wiele informacji co warunkuje powstawanie subkultur, czy jak mogą one oddziaływać na pracowników. Zagadnienie związane ze zjawiskiem powstawania subkultur w organizacjach i ich wpływ na zachowania pracowników jest na tyle ciekawy, że warto mu się bliżej przyjrzeć. Artykuł przedstawia kulturę organizacyjną i pokazuje jej wpływ na działanie organizacji, wyjaśnia pojęcie subkultury w organizacji. Zostało również opisane co warunkuje ich powstawanie oraz w jaki sposób istnienie poszczególnych subkultur może wpływać na całą organizację. Została przeprowadzona analiza studium przypadku, a także wykorzystano narzędzie badawcze.
    The article was discussed about subcultures active in organizations, which is a current issue in studies of managing organizations. Among the members of the various groups of employees prevail defined relationships, employees communicate with each other. The main purpose of this communication is to create a framework of organizational culture. And it is based on organizational culture usually formed subculture. In the literature you can find a lot of information which determines the formation of subcultures, or how they may affect the workers. The issue related to the phenomenon of formation of subcultures in organizations and their impact on employee behavior is so interesting that it is worth a closer look. The article presents the organizational culture and shows its impact on the operation of the organization, explains the concept of subcultures in the organization.
    Źródło:
    Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2016, 17, 12; 1880-1883
    1509-5878
    2450-7725
    Pojawia się w:
    Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Moda za żelazną kurtyną. Refleksje wokół książki Anny Pelki o modzie młodzieżowej w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Niemieckiej Republice Demokratycznej
    Autorzy:
    Pleskot, Patryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601955.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    moda młodzieżowa
    NRD
    PRL
    subkultura
    sondaż
    youth fashion
    DDR
    Polish Peoples’ Republic
    subculture
    survey
    Opis:
    Historia mody młodzieżowej za żelazną kurtyną (i szerzej - analiza kultury młodzieżowej w okresie „realnego socjalizmu”) nie jest dziewiczym obszarem badawczym w naukach społecznych, zarówno polskich, jak i niemieckich. Główną zaletą opracowania Anny Pelki Z [politycznym] fasonem. Moda młodzieżowa z PRL i NRD, Gdańsk 2014 jest perspektywa porównawcza w analizowaniu tego zagadnienia. Autem książki jest też dojrzałość badawcza Autorki, która rozumie, że moda ściśle wiązała się z kontekstem społeczno-politycznym, w którym przyszło żyć mieszkańcom NRD i PRL. Dlatego też szczegółowe nieraz opisy ubiorów niepostrzeżenie stają się elementem skomplikowanych zagadnień z obszaru polityki państwowej, działania opozycji, przemian kulturowych czy zjawiska kultury niezależnej.Tematy mody zostały więc potraktowane jako część historii kultury i kontrkultury, ewolucji seksualności i postrzegania płci, jeden z tematów propagandy i cenzury; jedna z bolączek gospodarki nakazowo-rozdzielczej; wreszcie jako klucz do badania sfer wolności w państwach o totalistycznych tendencjach - a wszystko to zanurzone zostało w porównawczym sosie. Ów klucz pozwala autorce penetrować tak z pozoru oddalone od siebie obszary jak np. centralne plany gospodarcze, produkcja specjalistycznych tkanin, światowe dni młodzieży, zjawisko emigracji, koncerty The Rolling Stones i subkultura punkowców.W ten sposób Pelka wpisuje się w bardzo owocny i godny poparcia nurt polskiej historiografii, podchodzący do najnowszej historii Polski niejako „od dołu”: nie od najważniejszych wydarzeń i ewolucji politycznej, lecz od drugorzędnych z pozoru zjawisk społecznych, poprzez które owa „wielka historia” zyskuje nowy wymiar i bogaty kontekst.
    The history of youth fashion behind the Iron Curtain (and more extensively - an analysis of youth fashion at the time of “real socialism”) is but no means an unexplored field in the social sciences, both Polish and German. The prime asset of the publication by Anna Pelka: Z [politycznym] fasonem. Moda młodzieżowa z PRL i NRD (Gdańsk 2014) is its comparative perspective of analysing the titular topic. Another merit is the research maturity of the author who appreciates that fashion was closely linked with the socio-political context in which the population of People’s Poland and the GDR lived. This is the reason why the at times detailed descriptions of clothes imperceptibly turned into an element of complex problems from the realm of state policy, the activity of the opposition, cultural transformations or assorted phenomena of independent culture.The topic of fashion has thus been treated as part of the history of culture and counter-culture, the sexual revolution and the perception of sex, as well as one of the themes of propaganda and censorship and the problems faced by the command--and-quota economy, and, finally, as a key for studying the enclaves of freedom in states disclosing totalistic tendencies; the author immersed all these components in a comparative approach. This key also permitted her to penetrate such ostensibly distant domains as central economic plans, the production of special textiles, world youth days, emigration, The Rolling Stones concerts, and punk sub-culture.In this manner Pelka has become part of an extremely prolific current of Polish historiography, worth supporting and approaching the latest history of Poland as if from a grass-roots level, i.e. involving not the most significant events and political evolution but the, at first glance, secondary social phenomena thanks to which “great history” gains a new dimension and an extensive context.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2016, 123, 1
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Negatywny wpływ subkultur na zarządzanie organizacją
    Negative impact subcultures the management organization
    Autorzy:
    Topolska, K.
    Kierzek, D.
    Topolski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/310230.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
    Tematy:
    zarządzanie organizacją
    kultura organizacyjna
    pracownicy
    subkultura
    oddziaływanie
    management organization
    organizational culture
    employees
    subculture
    influence
    Opis:
    W artykule omówiony został temat negatywnego wpływu subkultur na zarządzanie całą organizacją. W każdej organizacji między członkami grup pracowniczych panują wyznaczone relacje, wewnętrzne zasady w organizacji. Głównym celem takiej komunikacji jest tworzenia ram kultury organizacyjnej. W literaturze można znaleźć modele według jakich mogą tworzyć się relacje między pracownicze. Artykuł przedstawia kulturę organizacyjną i pokazuje jej wpływ na działanie organizacji. Zostało również opisane co warunkuje ich powstawanie oraz w jaki sposób istnienie poszczególnych subkultur może wpływać na całą organizację. Została przeprowadzona analiza studium przypadku, a także wykorzystano narzędzie badawcze.
    The article was discussed about the negative impact of subcultures on the management of the entire organization. In any organization between members of employee groups prevail designated accounts, internal rules of the organization. The main purpose of this communication is to create a framework of organizational culture. In the literature you can find models of what can create relationships between employees. The article presents the organizational culture and shows its impact on the operation of the organization. It has also been described what determines their formation and how the existence of various subcultures can affect the whole organization. It was carried out case study analysis, and used research tool.
    Źródło:
    Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2016, 17, 12; 1876-1879
    1509-5878
    2450-7725
    Pojawia się w:
    Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SUBKULTUROWE I POSTSUBKULTUROWE POWROTY A RELACJE MIĘDZYPOKOLENIOWE W RODZINIE
    COMEBACKS OF SUBCULTURES AND POST SUBCULTURES AND INTERGENERATIONAL RELATIONS IN THE FAMILY
    Autorzy:
    Wrzesień, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693263.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    subculture
    post subculture
    generation
    intergenerational tension in the family
    subkultura
    postsubkultura
    pokolenie
    napięcia pomiędzy pokoleniami w rodzinie
    Opis:
    For many years the activity of youth subcultures have played a significant role in the socialisation process, especially in its secondary stage. The growing up youth, when entering subculture (sub)worlds ‘reinforced’ by the set of school and peer group experiences, positioned themselves against parents and adults, their norms and values, patterns of behaviour and ways of world perception. Subculture activity sharpened the differences between the young and the adult, the youth and the adulthood. Youth subcultures initiated many innovations and changes both within intergenerational relations as well as within the progress of Western civilisation as a whole. In contrast, when years later those ‘old’ subcultures return, they do not have the same features any longer. The differences and divisions between generations in the family disappear and the innovative potential becomes much weaker. The paper is an attempt to take a closer look at selected examples of comebacks of a subculture and their consequences.
    Przez wiele lat subkulturowa aktywność młodzieży odgrywała znaczącą rolę w procesie socjalizacji, szczególnie na jej wtórnym etapie. Dorastająca młodzież, wzmocniona wcześniejszymi i równoległymi doświadczeniami wyniesionymi z grup rówieśniczych i szkoły, wkraczając w sfery subkulturowych subświatów, sytuowała się w opozycji do rodziców i dorosłych, ich norm, wartości, wzorów zachowań, ich sposobu postrzegania świata i w nim funkcjonowania. Subkulturowość wyostrzała podziały pomiędzy młodzieżą i młodością a dorosłymi i dorosłością. Subkultury młodzieżowe inicjowały i wyznaczały kierunki przemian zarówno relacji międzypokoleniowych, jak i rozwoju zachodniej cywilizacji. Gdy jednak subkultury młodzieżowe wracały po latach w swoich kolejnych subkulturowych wcieleniach, nierzadko powyżej zasygnalizowany element przestawał w ogóle istnieć. Różnice i podziały pomiędzy pokoleniami w rodzinie zanikały, a innowacyjny potencjał ulegał osłabieniu. Prezentowany artykuł stanowi próbę przyjrzenia się kilku przykładom subkulturowych powrotów i ich konsekwencjom.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 3; 65-74
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pickup artists jako subkultura ponowoczesnego ryzyka
    Pickup artists as a subculture of postmodern risk
    Autorzy:
    Malec, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139035.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    uwodzenie
    pickup artists
    społeczeństwo ryzyka
    maskulinizm
    subkultura
    teoria dramaturgiczna
    seduction
    society of risk
    masculinism
    subculture
    theory of dramaturgy
    Opis:
    Celem artykułu jest przybliżenie zjawiska subkultury uwodzicieli – pickup artists (PUA), których działalność rozpoczęła się w Stanach Zjednoczonych i głównie dzięki Internetowi pojawiła się na całym świecie, także w Polsce. Obecność subkultury uwodzicieli jest wynikiem przemian, które zaszły w czasach ponowoczesności, i wpisuje się w koncepcję społeczeństwa ryzyka Ulricha Becka. W artykule scharakteryzowano główne cechy społeczności PUA, która posiada własny sposób opisu (języka) oraz świat wartości, co pozwala ją ujmować jako rodzaj subkultury, a także współczesnego ruchu maskulinistycznego wychodzącego naprzeciw pewnym oczekiwaniom mężczyzn w sferze budowania intymnych relacji z kobietami. Przedstawiona została również historia rozwoju zjawiska pickup artists oraz kontrowersje związane z działalnością społeczności uwodzicieli. Sam wzór procesu uwodzenia, zaczerpnięty z jednego z podręczników uwodzenia, opisano przy użyciu koncepcji dramaturgicznej interakcjonisty Ervinga Goffmana, która przedstawia uwodziciela jako aktora, a sam proces uwodzenia określa występem teatralnym.
    The aim of the article below is to present the phenomenon of the subculture of seducers – ‘pickup artists’, whose activity began in the United States and mainly thanks to the Internet, appeared all over the world, including Poland. The presence of the seducer subculture is the result of the changes that took place in postmodern times and is part of Ulrich Beck’s concept of ‚risk society’. The article describes the main features of the PUA community, which has its own way of describing (language) and a world of values, which allows it to be perceived as a kind of subculture, as well as the contemporary masculine movement that meets certain expectations of men in the sphere of building intimate relationships with women. The history of the development of the pickup artists phenomenon as well as the controversy related to the activities of the seduction community are also presented. The very pattern of the seduction process, which was taken from one of the seduction textbooks, is described using the dramaturgical concept of the interactionist Erving Goffman, which depicts the seducer as an actor and describes the seduction process as a theatrical performance.
    Źródło:
    Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2022, 29, 1; 37-44
    2299-2367
    Pojawia się w:
    Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intergenerational Relations and Ageing in the Punk subculture
    Relacje międzypokoleniowe i kwestia starzenia się wśród osób związanych z subkulturą punk
    Autorzy:
    Marciniak, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427188.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    ageing
    punk
    subculture
    intergenerational relations
    identity
    nostalgia
    tradition
    DIY culture
    starzenie się
    subkultura
    relacje międzypokoleniowe
    tożsamość
    tradycja
    kultura DIY
    Opis:
    In relation to the overarching theme of the volume, this article investigates the problem of ageing within the punk subculture in Poland and punk abroad as relevant to Polish punks. It challenges the notion that punk is a youth subculture and on the examples of prominent punk performers on the Polish scene and abroad demonstrates how important the continuous involvement of people aged 35-70 is for their communities and for the subculture as such, also in terms of their cooperation with younger performers and the younger generations’ understanding of continuity and tradition within punk. The framework for this investigation includes the philosophical understanding of punk as a movement dating back to its roots in Dadaism and Situationism, as well as its concrete manifestations as observed in the ethnographies of selected communities in Poland, conducted by the author. The analysis is sensitive to the economic and political contexts of the transformation of 1989 and the transnational and simultaneously local nature of the punk subculture, which in its artistic output as well as in its practices underlines the importance of specific older performers or activists.
    Artykuł dotyczy kwestii starzenia się członków subkultury punk w Polsce oraz w innych krajach, z którymi polskie środowisko punk jest związane. Autorka podważa pogląd, że punków zaliczyć można do subkultur młodzieżowych, i podaje przykłady istotnego wpływu starszych członków tej subkultury, w szczególności członków zespołów i autorów tekstów. Analizuje ona stosunek młodszych punkowców do tych w wieku średnim lub starszych oraz ich oceny ciągłości subkultury i roli starszych jej członków. Podłożem teoretycznym tej analizy jest rozumienie ruchu punk m.in. przez Greila Marcusa, łączące punk z wcześniejszymi zjawiskami, jak dadaizm i sytuacjonizm, oraz z założeniami tych nurtów. Artykuł opiera się na przykładach konkretnych wykonawców, zakorzenionych w społecznościach punkowych w Warszawie i na Górnym Śląsku, których etnografię spisała autorka w latach 2012–2013 w kontekście transformacji gospodarczej oraz trwałych związków międzynarodowych, szczególnie pomiędzy punkami w Polsce i w USA oraz Wielkiej Brytanii. W społecznościach tych zaobserwować można przykłady systematycznego wyrażania szacunku do punkowej „starszyzny,” zarówno tej z podwórka, jak i z dalszych regionów, w ramach określonych praktyk międzynarodowej kultury DIY. Omówione są też formy czynnego udziału tejże „starszyzny” w kształtowaniu poglądów i praktyk składających się na esencję punk rocka.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2015, 1(216); 211-228
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nacjonalizm na przykładzie Młodzieży Wszechpolskiej
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788451.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nacjonalizm
    subkultura
    Młodzież Wszechpolska
    wychowanie nacjonalistyczne
    powstawanie subkultur
    bunt
    nationalism
    subculture
    All-Polish Youth Association
    nationalist education
    formation of subcultures
    revolt
    Opis:
    Tematem artykułu jest nacjonalizm wśród młodzieży, opisany przede wszystkim na przykładzie Stowarzyszenia Młodzież Wszechpolska, w odniesieniu do współczesnych nastrojów panujących wśród osób wchodzących w dojrzałe role społeczne. Wnioski zostały oparte na analizie przeprowadzonych przez autorkę badań jakościowych, wywiadów i obserwacji dokonanych zarówno podczas spotkań stowarzyszenia, dostępnych tylko dla jego członków, jak i w trakcie masowych zgromadzeń sympatyków ruchu.
    The subject of the article is nationalism among young people, in relation to contemporary moods prevailing among people entering mature social roles, described principally through the example of the All-Polish Youth Association. The conclusions were based on analysis of the Authors’ qualitative research, interviews and observations carried out during the meetings of the association, both those available only to its members, and during mass meetings that brought together supporters of the movement.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2019, 26; 161-175
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homoseksualizm w aspekcie wybranych teorii kryminologiczno-socjologicznych
    Autorzy:
    Lisiecki, Mirosław Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920574.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    homoseksualizm
    kryminologia
    socjologia
    dewiacja
    subkultura
    kultura dominująca
    konfl ikt kultur
    homosexuality
    criminology
    sociology
    deviation
    subculture
    the dominant culture
    the confl ict of cultures
    Opis:
    Artykuł przedstawia problematykę homoseksualizmu na tle wybranych teorii kryminologiczno-socjologicznych. W pierwszej części ukazano funkcjonowanie mniejszości seksualnych na tle teorii zachowań dewiacyjnych. Realizacja popędu homoseksualnego może czasami naruszać zarówno przyjęte normy moralne, jak i prawne w danej społeczności. Są to tzw. zachowania dewiacyjne uznane za szkodliwe w aspekcie moralnym i obyczajowym. W ocenie opinii społecznej kultury dominującej takim zachowaniem może być właśnie homoseksualizm. Fenomenologię i etiologię tego rodzaju zachowań próbują zgłębić i wyjaśnić różne teorie socjologiczno-kryminologiczne, m.in. teoria naznaczenia społecznego. U homoseksualistów poddanych procesowi stygmatyzacji może wytworzyć się negatywny obraz samego siebie (ang. negative self-image), mający duży wpływ na ich przyszłe aspołeczne zachowanie. Źródłem dewiacji mogą być więc determinanty sytuacyjne lub kulturowe oraz dążenie do ukształtowania własnej tożsamości i stres psychiczny, ale również uleganie normom subkultury uważanej za dewiacyjną. W drugiej części scharakteryzowano homoseksualizm w aspekcie tzw. dewiacji pozytywnej, czyli aprobowanej przez grupę społeczną, której teoria naznaczenia społecznego nie określa. W kategoriach dewiacji pozytywnej można rozpatrywać obecną działalność organizacji gejowskich w Polsce stawiających sobie m.in. za cel szerzenie tolerancji wobec mniejszości seksualnych, kreowanie pozytywnego wizerunku geja i lesbijki w społeczeństwie oraz konsolidację środowiska homoseksualnego, a także prowadzenie w szerokim zakresie działalności prewencyjnej, informacyjnej i populizatorskiej. Cechą dewiacji pozytywnej powinien być jednak nieegoistyczny charakter motywacji działań nonkonformistycznych wykraczających poza granice tolerancji lub obojętności społecznej oraz dążenie do prospołecznie ukierunkowanego przezwyciężenia sytuacji anomii społecznej. W przeciwieństwie do konformizmu nonkonformizm nie cieszy się popularnością w sytuacji tego rodzaju zachowań. Obecnie homoseksualizm jest traktowany jako normalna orientacja płciowa w tzw. kulturze zachodniej i nie jest uznawany za dewiację społeczną. Wiele środowisk traktuje jednak homoseksualizm jako aberrację z biologicznego punktu widzenia. Trzecia część artykułu omawia problem funkcjonowania mniejszości seksualnej na tle teorii konfl iktu kultur. Społeczeństwo stanowi konglomerat różnych kultur, grup i stylów życia oraz uznawanych wartości nadrzędnych, przy czym jedna z tych podkultur może być dominująca lub nie. Implikuje to traktowanie określonych zachowań jako dewiacyjnych albo nakazanych, względnie tolerowanych w zależności od rodzaju kultury i grupy społecznej. Podkultura homoseksualna domagająca się pewnych praw, a przede wszystkim równego we wszystkim traktowania zgodnie z zasadą konstytucyjną określoną w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wnosi do kultury dominującej sprzeczne z nią normy zachowania, wzory i wartości, które nie są pożądane, ale mogą być tolerowane, o ile nie naruszają dóbr chronionych przez prawo. Domaganie się przez homoseksualistów akceptacji i tolerancji jest obecnie odbierane jako słuszne wobec norm konstytucyjnych, jednak bardzo kontrowersyjne wydają się żądania uznania instytucji małżeństwa i adopcji dzieci, bowiem uderza to w istniejący dotychczas porządek moralny i społeczny, co nie jest jeszcze w Polsce i w większości państw na świecie akceptowane.
    The article presents the problematic aspects of the homosexuality arising in connection with chosen criminological and sociological theories. In the fi rst part one showed the functioning of sexual minorities against the background of the theory of deviation behaviour. The realization of the homosexual urge can sometimes violate accepted moral norms as well as legal norms existing in the community. This is called deviation behaviour and is harmful in the moral aspect. The homosexuality can be perceived as such behaviour in the evaluation of the dominant social culture opinion. Some sociological and criminological theories, for example the theory of social marking, try to deepen the phenomenology and the etiology of this kind of behaviour. These homosexuals who are socially marked may form the negative self-image which has a large impact on their future social behaviour. Thus the source of the deviation can be situational or cultural determinants as well as the aspiration to form their own identity and the psychical stress but also the compliance to standards of the subculture considered that is deviation. In the second part one characterized the homosexuality in the aspect so-called the positive deviation that is approved by the social group whose theory of social marking does not determine. The present activity of gay organizations in Poland which purpose is the propagation of the tolerance towards sexual minorities, creating of the positive image of gays and lesbians in the society and the unifi cation of homosexuals and also conducting the preventive and informational activities, may be considered as positive deviation.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2016, 1(121); 88-105
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    È suffciente il pensiero di essere donna perché mi cadano le ali (V X, 8). Donna in Europa – la rivoluzione femminista di Teresa d’Ávila
    “For the rest, it is enough that I am a woman to make my sails droop…”. A woman in Europe – the feminist revolution of St. Teresa of Àvila
    „Dość tego, że jestem kobietą, aby mi na samo wspomnienie skrzydła opadły…”. Kobieta w Europie – rewolucja feministyczna św. Teresy z Ávili
    Autorzy:
    Dobner OCD, Cristiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/954025.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Diotima
    subcultura
    maternalità
    la rivoluzione epistemologica
    la lingua materna
    subculture
    maternalité maternity
    the epistemological revolution
    mother tongue
    subkultura
    macierzyństwo
    rewolucja epistemologiczna
    język macierzyński
    Opis:
    “É suffiente essere donna perché mi cadano le ali” (V 10, 8). Questa eloquente affrmazione di santa Teresa di Gesu è una perfetta testimonianza della mentalità che dominava l’epoca in cui viveva. Una attenta lettura dei testi Teresiani fa sorgere alcuni quesiti: Le sono veramente cadute le ali? Cosa ne pensa in realtà santa Teresa sulla donna, sulla Carmelitana? La riformatrice del Carmelo, ha iniziato a valutare le cose in modo personale senza preoccuparsi del giudizio degli altri. Ha iniziato la rivoluzione epistemologica e la continua nelle epoche successive. Oggi, l’ambiente feministico della “Diotima” la riguarda come una donna ideale. L’articolo presenta i principii del suddetto ambiente, tocca la questione del linguaggio di Teresa, cerca di analizzare lo sviluppo della subcultura Teresiana e il suo impatto sull’epoca in cui viveva.
    “For the rest, it is enough that I am a woman to make my sails droop”. This meaningful statement of St. Teresa of Jesus reveals, in an excellent way, the mentality typical for her times. Careful reading of the Teresian texts inspires us however to ask the following question: Have her wings really fallen? What does Teresa really mean about a woman, a carmelite woman? The reformer of the Carmel undertook the effrts of the independent and critical thinking. She started the epistemological revolution, which has been continuing through the ages. Today she is considered by the feminist environment of “Diotima” as an exemplary woman. This article presents assumptions of this environment, refers to the issue of Theresa’s language, tries to track the development of the Teresian subculture and her impact on her epoch.
    „Dość tego, że jestem kobietą, aby mi na samo wspomnienie skrzydła opadły…” (Ż 10, 8). To wymowne stwierdzenie św. Teresy od Jezusa jest doskonałym świadectwem mentalności, jaka dominowała we współczesnej je epoce. Uważna lektura terezjańskich tekstów każe nam jednak zadać pytanie: czy rzeczywiście opadły jej skrzydła? Co św. Teresa tak naprawdę myśli o kobiecie, o karmelitance? Reformatorka Karmelu podjęła trud samodzielnego, krytycznego myślenia. Rozpoczęła rewolucję epistemologiczną i kontynuuje ją przez kolejne epoki. Dziś uważana jest przez fem inistyczne środowisko „Diotimy” za wzór kobiety. Artykuł przedstawia założenia tegoż środowiska, podejmuje kwestię języka Teresy, stara się prześledzić rozwój terezjańskiej subkultury oraz jej wpływ na epokę, w której żyła.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2015, 19, 2(39); 77-98
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Event sportowy w procesie budowania społecznej tożsamości. Ujęcie teoretyczno-analityczne
    Sport Event in the Process of Building the Social Identity. A Theoretical and Analytical Approach
    Спортивное событие в процессе формирования социального тождества. Теоретико-аналитический подход
    Autorzy:
    Kazimierczak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/563047.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polski Instytut Ekonomiczny
    Tematy:
    event
    maraton
    motyw uczestnictwa
    społeczna tożsamość
    sport
    subkultura
    marathon
    motive of participation
    social identity
    subculture
    событие
    марафон
    мотив участия
    социальное тождество
    спорт
    субкультура
    Opis:
    Celem rozważań jest analiza wpływu eventu sportowego na kształtowanie się społecznej tożsamości aktywnych jego uczestników, tj. biegaczy maratonów. Zastosowana w artykule metoda komparatystyczna i porównawcza umożliwiły zbadanie czynników tworzących społeczną tożsamość, wśród których kluczową rolę odegrał motyw uczestnictwa i subkultura biegaczy maratonów. W części pierwszej artykułu wydobyto swoistość eventów sportowych, z podkreśleniem jej składników jakościowych, bazujących na niezwykłym doświadczaniu i intensywności przeżyć. W części drugiej postawiono pytanie o kształtowanie się społecznej tożsamości jego uczestników. W tym wypadku przedmiotem teoretycznego namysłu i analiz są motywy uczestnictwa w evencie sportowym, jakim jest maraton. Ich identyfikacja jest okazją do prezentacji tego, co sprzyja cielesno-duchowej samorealizacji w uprawianiu biegów maratońskich. W kolejnych częściach artykułu analizie poddano subkulturę maratończyków oraz doświadczenie autentyczności przeżyć, które jest opisywane za pomocą kategorii flow. Artykuł ma charakter przeglądowo-badawczy
    An aim of considerations is to analyse the impact of a sport event on the formation of the social identity of its active participants, i.e. marathon race runners. The applied in the article comparative method enabled surveying the factors forming the social identity, among which the key role was played by the motive of participation and the subculture of marathon runners. In the first part of the article, the author gets an individual nature of sport events, with an emphasis of its qualitative components, based on an unusual experience and intensity of feelings. In the second part, he asked the question of formation of the social identity of its participants. In this case, the matter of theoretical consideration and analyses is the motives of participation in the sport event, i.e. marathon. Their identification is an occasion to present what is conducive to physical and spiritual self-realisation in pursuance of marathons. In the further parts of the article, the author analysed the subculture of marathon runners and the experience of authenticity of feelings which are described with the flow category. The article is of the overview and research nature.
    Цель рассуждений – анализ влияния спортивного события на формирование социального тождества его активных участников, т.е. марафонцев. Примененный в статье сопоставительный метод дал возможность изучить факторы, создающие социальное тождество, в числе которых основную роль сыграли мотив участия и субкультура марафонцев. В первой части статьи выявили специфику спортивных событий, подчеркнув ее качественные компоненты, основанные на необыкновенном опыте и интенсивности ощущений. Во вто- рой части задали вопрос о формировании социального тождества участников. В этом случае предметом теоретических рассуждений и анализов были мотивы участия в спортивном событии, каким является марафон. Их выявление – способность представить то, что способствует телесно-духовной самореа-лизации в занятии марафонами. В очередных частях статьи анализировали субкультуру марафонцев и опыт действительности ощущений, который опи- сывают с помощью категории flow. Статья имеет обзорно-исследовательский характер.
    Źródło:
    Handel Wewnętrzny; 2016, 6 (365); 253-265
    0438-5403
    Pojawia się w:
    Handel Wewnętrzny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja podkultury przemocy a wyjaśnianie przestępczości agresywnej
    The subculture of violence thesis and explaining violent criminal behavior
    Autorzy:
    Krajewski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699216.pdf
    Data publikacji:
    1987
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    subkultura
    przestępczość agresywna
    pojęcie kulturowe
    zachowanie
    przemoc
    brutalny przestępca
    zachowanie jednostek
    teoria
    koncepcja
    subculture
    aggressive crime
    concept cultural
    behaviour
    violence
    violent criminal
    individuals behavior
    theory
    concept
    Opis:
    This article dears with some problems related to application of Wolfgang’s and Ferracuti's subculture of violence theory explanation of violent criminal behaviour. Wolfgang and Ferracuti adopted in their concept cultural  approach to explanation of crime in general, and violent crime in  particular. Doing so, they rejected openly usefulness in this particular area of Merton’s anomie theory. They adopted so-called normative theory of culture, when means that they understand under the term culture a normative system consisting of values, norms and behavioral patterns, which exert pressure over individuals being under their influence, what results in uniformity of human behaviour. Application of this concept in criminology means that there may exist specific normative systems containing such values and norms which may lead individuals influenced by them to criminal behaviour. In other words it means, that when we observe within certain social group high criminality rates, higher than the average ones in a given society we may explain  them in terms of  the specific features of the culture of this group. This way of thinking is not totally new in American criminological literature. The best example of it constitutes W.B. Miller’s concept of flower-class culture as a generating milieu of gang delinquency. Wolfgang and Ferracuti claim that disproportionately high rates of violent crimes among and members of American lower-class (especially members of ethnic minorities) result from specific subculture existing within this social group, which they call subculture of violence. This subculture is the specific normative system which is characterized by tolerance and permissiveness which respect to the use of violence in interpersonal relations. The use of violence is  perceived by members of such subculture as something normal and natural, they do not consider it as either illegal or immoral. On the contrary, violent people showing physical prowess and readiness of high enjoy many social rewards, high social status and prestige. People who do not conform to the requirements of such subculture face many troubles within their groups, including even possible ostracism.             Wolfgang's and Ferracuti's concept contains evidently two separate layers. The first one, sociological, deals with subculture of violence as a social phenomenon and the problems related to the existence, functioning and transmission of violence related norms and values within society. The concept of subculture itself plays here a key role. The second one, psychological, deals with psychological consequences for the individuals of being under influence of such subcultural ethos. The main concern here are changes in attitudes and ways of perceiving environment resulting from the adoption of subcultural values, which one observes among violent people. These two layers are connected by very important thesis that aggression and violence constitute learned behaviour deeply internalised in the personalities of individuals. As it was said before subculture of violence thesis was conceived by Wolfgang and Ferracuti primarily to explain excessively high rates of violent crime among members of American lower class. But they point out as well to other examples of such subcultures as for example barbaricino code in Sardinia, customary vendetta in Albanova district in Italy, Colombian violencia or ,,criminal tribes'' in India. All  this means that they treat their concept as a broader integrated criminological theory of violent criminal behaviour not limited to specific American context.      One can point out to many attempts in the USA at empirical verification of the violent subculture thesis. First of all it is necessary to mention researches done by S. Ball-Rokeach and H. Erlanger. They attempted to verify Wolfgang's and Ferracuti's claims that there must exist significant differences in value systems and attitudes towards the use of violence between violent and non-violent persons, and that people who engage very often in violent incidents enjoy within their communities many social rewards including high status and prestige. The subculture of violence thesis was also used to explain a well-known in the American literature phenomenon of excessively high rates of violent crimes, especially homicides in the southern states. Among attempts at cultural explanations of this phenomenon one can point out first of all to contributions by Hackney, Gastill and Erlanger as well. All mentioned above researches hardly brought conclusive results. They involve many methodological shortcomings' and generally speaking seem to be too simply conceived, using too crude tools to pretend to be real tests of the subculture of violence thesis. This concept still awaits real, comprehensive attempt at empirical verification.             When evaluating Wolfgang's and Ferracuti's concept from the theoretical point of view one has to start from the proposition which seems - as it was said before-to constitute the core of the entire concept: aggression and violence constitute learned behaviour. At this moment it is easy to observe similarity with E. D. Sutherland's differential association theory. Sutherland was speaking about conflict between criminal and non-criminal cultures. Existence of this conflict made it possible for an individual to have contacts with patterns of both criminal and law-abiding behaviour.  Prevalence of one of them in the immediate environment of the individual decided about its future behavior. Very similarly Wolfgang and Ferracuti speak about the conflict between dominant culture (which they call non-violent culture) and subculture (which they call subculture of violence). This conflict makes possible differential association in the Sutherland’s meaning of the term. There is however one important difference. Sutherland, as it is well know, was strongly influenced in his thinking by G. H. Mead’s symbolic interactionism and sociology of Ch. H. Cooley, what resulted in particular attention paid to the primary social groups  and direct interaction. For Sutherland the process of learning criminal behaviour could take place only by means of direct interaction within primary social groups. It is not easy to interpret Wolfgang’s and Ferracuti’s theory with respect to this problem, as they are not very explicit within the subculture. It makes it necessary to  carry out a more detailed analysis of what they understand under the term subculture. They say on the one hand that the concept of subculture is strictly connected with the concept of social group. It seems however that this last concept they understand very broadly, when they say that individuals  sharing certain values, norms and behavioral patterns constitute social  groups. This means that under the term subculture they understand just individuals sharing particular norms and values, at least partly distinct from those existing in the dominant culture. This means as well that such sharing of values does not require direct interaction between individuals. It leads finally to a very important statement that subculture may exist widely dispersed spatially. It is necessary to underline that such understanding of the term subculture is not totally alien even to the contemporary adherents  of symbolic interactionism. An article by A. Fine and S. Kleinman constitutes clear example. The essence of this approach is an attempt to avoid ,,reification’’-as above authors call it-of the concept of subculture, what means equaling it with certain social structure, in other words social group. It seems however that one should not press this point of view to the extreme. Interpretation of the meaning of the term culture in terms of individuals behaviour is quite popular in social anthropology, to mention only R. Linton. But it may lead also to certain consequences absurd from sociological and behaviour point of view. It may mean that if somebody behaves in a certain way, he adheres to certain norms and values of which his behaviour is a result. If not, it means that he  does not adhere to them. In fact, it is a great simplification from the point of view of the mechanisms of human behaviour. In such a situation the concept of subculture lacks clear empirical meaning and loses its explaining potential. It seem  that Wolgang's and Ferracuti's stance results from a very individualistic approach paying attention only to the relation culture-individual, while neglecting a very important one: culture-social group.  Very helpful in solving presented above problems may be more detailed analysis of the psychological mechanisms of learning. What is interesting is that Wolfgang and Ferracuti do not go into details with respect to this, and mention only eventual usefulness of either Eysenck's or Bandura’s concepts. This lust one seems to be particularly suitable for the purposes of interpreting subculture of violence concept. Bandura's concepts of observational learning, as well as clear distinction between learning and performance, and analysis of the process of learning from three separate points of view, i.e. acquisition mechanisms instigation mechanism and maintenance mechanisms may be here particularly useful. It means that subculture of violence supplies to individual patterns of violence and aggression which are observed, memorized and in this way learned. It is also obvious that these patterns are not supplied by abstract subculture itself, but by behaviour of other individuals in the immediate environment. It is clear however that there are no people who behave constantly violently, what Wolfgang and Ferracuti admit, but do not elaborate on it. Learned violent patterns may result in violent behaviour only sometimes, when they meet necessary instigating stimuli. They may become more consistent and durable behavioral patterns only when necessary maintaining mechanisms come into being. It is obvious that subculture of violence may, serve as the supplier of both instigating and maintaining mechanisms. Especially these last may be very important. Bandura provides a very important distinction between internal and external control of human behaviour .Internal control means rewards, reinforcements coming from the individual's self. Here internalized values and norms come into action and play on important role. Behaviour, being in accordance with them brings satisfaction to the individual. This aspect of maintaining mechanisms constiutes main subject for Wolfgang and Ferracuti. But there is another one: external control, reinforcements, rewards coming from social environment, from social groups. Wolfgang and Ferracuti pay less attention or almost none to this aspect, because to analyse it one has to connect the meaning of the term subculture with the term social group, what they refuse to do. External control can not be an attribute of subculture itself. It is the function of groups. When one recognizes that subcultural system may be analysed only as a normative system of given- social groups, the possible influence of it becomes much broader. In such an interpretation subcultural influence is not limited only to mechanisms of internal control. Individuals may behave violently because they receive many external rewards for such behaviour. Because of this violent behaviour does not have necessarily to bring special satisfaction to the individual. Such behaviour may result from well known in social psychology mechanisms of group pressure and conformity with group standards.    In sum, it seems to be very profitable to use Bandura’s social learning theory to interpret and to broaden Wolfgang's and Ferracuti’s subculture of violence thesis. It is necesary of course to modify their use of the term subculture and connect it strictly with social structures and groups. In such a situation subcultural influence from the psychological point of view may not be limited to the mechanisms of internal control but extended to the external control by social groups, -what makes possible application of the theory as a theory of violent behaviour in general.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1987, XIV; 7-42
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies