Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "płyn mózgowo-rdzeniowy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    What does an isolated cerebrospinal fluid band mean: a tertiary centre experience
    Co oznacza obecność pojedynczego prążka w płynie mózgowo-rdzeniowym? Doświadczenie nabyte w oparciu o badania materiału zebranego w ośrodku medycznym trzeciego stopnia referencyjności
    Autorzy:
    Poyraz, Turan
    Kaya, Derya
    Egemen, Idiman
    Nuri, Karabay
    Duygu, Arslan
    Yasemin, Karakaptan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030392.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cerebrospinal fluid
    multiple sclerosis
    pojedynczy prążek oligoklonalny
    płyn mózgowo-rdzeniowy
    single band
    stwardnienie rozsiane
    Opis:
    Introduction: The presence of oligoclonal bands in cerebrospinal fluid of multiple sclerosis patients is now well established to support the clinical diagnosis. On the other hand, a single band response can represent the initial stage of an oligoclonal response, before the other antibody clones become visible. Method: The aim of the current study was to evaluate the presence of an isolated cerebrospinal fluid single immunoglobulin band, and to analyse the clinical and radiological diagnosis of the samples with a single immunoglobulin band. In this study, 3524 cerebrospinal fluid samples were re-examined using agarose gel isoelectric focusing, and ones with an isolated cerebrospinal fluid immunoglobulin band were detected. Results: A single band in cerebrospinal fluid was detected in 1.4% samples. A clinically isolated syndrome was diagnosed in 27.5%of them, relapsing remitting multiple sclerosis in 49%, secondary progressive multiple sclerosis in 11.8%, and radiologically isolated syndrome in 2%. No primary progressive multiple sclerosis patient was found. All Barkhoff criteria were met in 90.1% of them. The remaining were diagnosed with other inflammatory neurological diseases (9.8%). Conclusion: The presence of an isolated cerebrospinal fluid monoclonal immunoglobulin band is rare. Although most of the samples were diagnosed as multiple sclerosis according to both clinical and paraclinical (magnetic resonance imaging) parameters, they had only a single immunoglobulin band in cerebrospinal fluid. Not only oligoclonal bands, but also an isolated cerebrospinal fluid single band might be a cornerstone for the diagnosis of multiple sclerosis at least for some patients.
    Wprowadzenie: Obecność prążków oligoklonalnych w płynie mózgowo-rdzeniowym chorych na stwardnienie rozsiane jest obecnie ogólnie przyjętym kryterium wspierającym rozpoznanie kliniczne. Z drugiej strony obecność pojedynczego prążka może świadczyć o początkowym stadium obecności prążków oligoklonalnych, zanim pojawią się inne klony przeciwciał. Metoda: Celem niniejszej pracy była ocena występowania pojedynczego prążka immunoglobuliny w płynie mózgowo- -rdzeniowym oraz analiza rozpoznania klinicznego i radiologicznego u pacjentów, u których stwierdzono pojedynczy prążek. Ponownemu badaniu za pomocą ogniskowania izoelektrycznego na żelu agarozowym poddano 3524 próbki płynu mózgowo- -rdzeniowego oraz wyłoniono te, w których obecny był pojedynczy prążek immunoglobuliny. Wyniki: Obecność pojedynczego prążka w płynie mózgowo-rdzeniowym została stwierdzona w 1,4% próbek. Izolowany zespół objawów klinicznych rozpoznano u 27,5% pacjentów, postać rzutowo-nawracającą stwardnienia rozsianego – u 49%, postać wtórnie przewlekłą – u 11,8%, a zespół objawów radiologicznych – u 2% badanych. U żadnego pacjenta nie stwierdzono postaci pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego. Wszystkie kryteria Barkhoffa były spełnione u 90,1% badanych. U pozostałych pacjentów (9,8%) rozpoznano inne choroby neurologiczne o podłożu zapalnym. Wnioski: Występowanie pojedynczego prążka immunoglobuliny monoklonalnej w płynie mózgowo-rdzeniowym jest rzadkim zjawiskiem. Mimo iż w większości badanych próbek rozpoznano stwardnienie rozsiane na podstawie zarówno kryteriów klinicznych, jak i paraklinicznych (obrazowanie rezonansem magnetycznym), w płynie rdzeniowym tychże pacjentów występowały jedynie pojedyncze prążki immunoglobuliny. Nie tylko prążki oligoklonalne, ale również pojedyncze prążki obecne w płynie mózgowo-rdzeniowym mogą stanowić podstawę rozpoznania stwardnienia rozsianego przynajmniej u niektórych chorych.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 1; 6-10
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryteria diagnostyczne stwardnienia rozsianego
    Diagnostic criteria for multiple sclerosis
    Autorzy:
    Losy, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058893.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    MRI cerebrospinal fluid
    diagnosis
    multiple sclerosis
    visual evoked potentials
    stwardnienie rozsiane
    diagnostyka
    płyn mózgowo-rdzeniowy
    wzrokowe potencjały wywołane
    NMR
    Opis:
    The recommended diagnostic McDonald criteria after revision in 2005 are presented. The basis of criteria is demonstration of dissemination of lesions in both time and space. The diagnosis is made in grounds of clinical data with support of mainly MRI, but also results of cerebrospinal fluid examination and visual evoked potentials. There is new definition of MRI criteria to demonstrate dissemination of lesions in time what enables faster diagnosis of the disease. The role of detection of the spinal cord lesions was determined and in a new and simpler way criteria for primary progressive multiple sclerosis have been shown. Currently they require to demonstrate in this form of MS one year of disease progression plus two of the following: 1) nine T2 lesions or at least four T2 lesions with positive VEP; 2) at least two focal T2 lesions in spinal cord MRI; 3) positive CSF.
    W artykule przedstawiono obowiązujące kryteria diagnostyczne stwardnienia rozsianego McDonalda, zmodyfikowane w 2005 roku. Kryteria oparte są na stwierdzeniu zmian rozsianych w czasie i miejscu. Diagnoza stawiana jest na podstawie danych klinicznych z uwzględnieniem badań dodatkowych, przede wszystkim NMR, lecz także płynu mózgowo- -rdzeniowego oraz wzrokowych potencjałów wywołanych. Zredefiniowano kryterium zmian rozsianych w czasie w badaniu NMR, co umożliwia szybsze ustalenie rozpoznania i włączenie odpowiedniego leczenia, podkreślono wagę zmian w rdzeniu kręgowym oraz na nowo, w sposób prostszy i zgodny z najnowszą wiedzą, określono kryteria dla postaci pierwotnie postępującej choroby. Obecnie warunkiem koniecznym rozpoznania tej postaci stwardnienia rozsianego jest wykazanie postępu choroby w ciągu roku oraz spełnienie dwóch z trzech poniższych kryteriów: 1) dziewięć ognisk w NMR w sekwencji T2 w mózgu lub przynajmniej cztery ogniska i pozytywny wynik badania WPW; 2) co najmniej dwa ogniska w rdzeniu kręgowym w sekwencji T2 NMR; 3) pozytywny wynik badania płynu mózgowo-rdzeniowego.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 2; 98-100
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostyka różnicowa stwardnienia rozsianego
    Differential diagnosis of multiple sclerosis
    Autorzy:
    Kierkus-Dłużyńska, Karina
    Rokicka, Justyna
    Głąbiński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058503.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    stwardnienie rozsiane
    demielinizacja
    autoimmunizacja
    diagnostyka różnicowa
    rezonans magnetyczny
    płyn mózgowo-rdzeniowy
    multiple sclerosis
    demyelination
    autoimmunization
    differential diagnosis
    magnetic resonance imaging
    cerebrospinal fluid
    Opis:
    Multiple sclerosis (MS) is a chronic inflammatory demyelinating disease of the central nervous system (CNS). It affects usually young people between 20 and 40 years of age, predominantly women. According to Lublin and Riengold classification there are four major clinical patterns of MS course: remitting-relapsing, primary progressive, secondary progressive and progressive-relapsing. Making definite diagnosis of MS is becoming recently very important because of development of some new immunomodulatory therapies of MS with proven effectiveness when used at the early stage of the disease. Because of the huge diversity of MS clinical signs and symptoms as well as the course of the disease, there are several other diseases with similar clinical picture. Differential diagnosis of MS includes such disease as: acute disseminated encephalomyelitis (ADEM), neuroboreliosis, neurosarcoidosis, systemic lupus erythematosus (SLE), Sjögren’s syndrome, CNS vasculitis, Behçet’s disease, antiphospholipid syndrome and cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy (CADASIL). Very important in MS differential diagnosis are some laboratory findings. The most useful techniques are magnetic resonance imaging (MRI), cerebrospinal fluid (CSF) examination, visual evoked potentials (VEP) and some blood tests. They often facilitate differential diagnosis of MS at the early stage of the disease. This is very important because the proper treatment can be initiated early.
    Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) jest przewlekłą chorobą zapalno-demielinizacyjną ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Występuje głównie u osób młodych, a najwięcej zachorowań odnotowuje się w wieku 20-40 lat. Wyróżniamy cztery typy przebiegu klinicznego wg klasyfikacji Lublina i Reingolda: postać rzutowo-remisyjną, postać pierwotnie postępującą, postać wtórnie postępującą oraz postać postępująco-nawracającą. Diagnostyka różnicowa SM, a w szczególności ustalenie ostatecznego rozpoznania tej choroby, nabiera w ostatnim czasie dużego znaczenia, co wiąże się z pojawieniem się terapii immunomodulujących i udowodnionymi korzyściami dla pacjentów, u których zastosowano to leczenie we wczesnej fazie choroby. W związku z dużą różnorodnością oraz zmiennością objawów i przebiegu klinicznego, zwłaszcza we wczesnym okresie choroby czy też w przypadkach nietypowych, SM tę należy różnicować z wieloma innymi chorobami o podobnym przebiegu i obrazie klinicznym. Stwardnienie rozsiane wymaga przede wszystkim różnicowania z następującymi chorobami: ostrym rozsianym zapaleniem mózgu i rdzenia (ADEM), neuroboreliozą, neurosarkoidozą, toczniem układowym z zajęciem układu nerwowego (SLE), zespołem Sjögrena, zapaleniem naczyń, chorobą Behçeta, zespołem antyfosfolipidowym czy autosomalnie dominującą arteriopatią naczyń mózgowych z udarami podkorowymi i leukoencefalopatią (CADASIL). Ze względu na zbliżony obraz kliniczny wszystkich ww. chorób bardzo przydatne w diagnostyce różnicowej są niektóre badania dodatkowe, które czasami ułatwiają postawienie właściwej diagnozy już we wczesnej fazie choroby. Ma ona duże znaczenie, ponieważ umożliwia rozpoczęcie właściwego dla danej jednostki leczenia.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 247-252
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostyka laboratoryjna stwardnienia rozsianego
    Laboratory diagnosis of multiple sclerosis
    Autorzy:
    Siger, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058872.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cerebrospinal fluid
    diagnosis of multiple sclerosis
    evoked potentials
    magnetic resonance imaging
    multiple sclerosis
    stwardnienie rozsiane
    rezonans magnetyczny
    potencjały wywołane
    płyn mózgowo- rdzeniowy
    diagnostyka SM
    Opis:
    Multiple sclerosis (MS) is a demyelinating disease with damage of central nervous system, dissemination in time and space. Current McDonald’s MS diagnostic criteria are based on complex clinical and laboratory analysis (magnetic resonance imaging, MRI, evoked potentials, and cerebrospinal fluid analysis). Each of these laboratory tests supply different but very important information concerning type and range of central system damage. In MRI, special location and contrast enhancement of MS lesions are very characteristic for multiple sclerosis. Current MRI diagnostic criteria (Barkhof’s criteria) can be used to established evidence of dissemination in space. In dissemination in time, occurrence of a new lesion on T2- weighetd images or contrast enhancement on successive MRI exam is required. Magnetic resonance imaging plays also an important role in monitoring the MS therapy. Evoked potentials investigate visual, auditory, sensory and motor nerve tracts. They can detect clinically silent lesions and provide evidence for dissemination in space. In cerebrospinal fluid analysis the most important for MS diagnosis are the presence of oligoclonal bands and increase of IgG index. Often, more specific markers of the immunologic system damage are also explored. However, in MS, laboratory tests are very important and useful, the diagnosis of MS is still based mainly on clinical observation.
    Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) jest chorobą demielinizacyjną charakteryzującą się wielomiejscowym i wieloczasowym uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego (dissemination in space, dissemination in time). Obowiązujące kryteria rozpoznania SM według McDonalda opierają się na łącznej ocenie obrazu klinicznego i analizie badań laboratoryjnych (badanie rezonansu magnetycznego, badania potencjałów wywołanych i ocena płynu mózgowo- rdzeniowego). Każde z tych badań dostarcza odmiennych, ale bardzo ważnych informacji na temat charakteru i zakresu uszkodzenia układu nerwowego w przebiegu SM. W badaniu rezonansu magnetycznego (magnetic resonance imaging, MRI) charakterystyczna jest lokalizacja zmian demielinizacyjnych oraz ich wzmacnianie po podaniu kontrastu. Spełnienie obowiązujących rezonansowych kryteriów rozpoznania SM według Barkhofa wskazuje na istnienie wielomiejscowego uszkodzenia układu nerwowego. Wieloczasowe uszkodzenie układu nerwowego związane jest z kolei z występowaniem nowych zmian na obrazach T2- zależnych lub zmian wzmacniających się po podaniu kontrastu w kolejnym badaniu MRI. Badanie MRI oprócz znaczenia diagnostycznego odgrywa także dużą rolę w ocenie skuteczności leczenia chorych na SM. Badania elektrofizjologiczne pozwalają na ocenę dróg wzrokowych, słuchowych, czuciowych i ruchowych. Umożliwiają także wykrycie niemych klinicznie ognisk uszkodzenia układu nerwowego, co odpowiada wielomiejscowemu uszkodzeniu układu nerwowego. W ocenie płynu mózgowo- rdzeniowego najważniejsze dla rozpoznania SM są obecność prążków oligoklonalnych immunoglobulin oraz podwyższony indeks IgG. Coraz częściej oznacza się także bardziej specyficzne markery uszkodzenia układu immunologicznego. Jakkolwiek badania laboratoryjne stanowią bardzo ważny element diagnostyki SM, to jednak w rozpoznaniu tej jednostki chorobowej zasadniczym elementem jest nadal ocena obrazu klinicznego.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 2; 101-108
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies