Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "disfluency" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Lateralizacja słuchowa a niepłynność mówienia u osób jąkających się
Auditory Lateralisation and Speech Disfluency in People who Stutter
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2180469.pdf
Data publikacji:
2022-02-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
jąkanie
lateralizacja słuchowa
niepłynność mówienia
stuttering
auditory lateralisation
speech disfluency
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki badań autora nad powiązaniami zaburzeń lateralizacji słuchowej, w tym głównie uwagi słuchowej, z nasileniem niepłynności mówienia w 30-osobowej grupie jąkających się osób. Problem referowany jest w odniesieniu do szerszego stanu badań tych zagadnień. Wyniki badań potwierdzają, że wśród osób jąkających się występuje nadreprezentacja osób z odwróconą lub nieustaloną lateralizacją słuchową, przy jednoczesnym zachowaniu lewopółkulowego przetwarzania mowy. Zaznacza się także wyraźna zależność modelu lateralizacji słuchowej z nasileniem niepłynności. U osób z lewouszną kontrolą wypowiedzi występuje średnio dwukrotnie większa niepłynność.
This article presents the results of the author’s research on the associations of auditory lateralisation disorders, mainly auditory attention, with the severity of speech fluency in people who stutter, in a group of 30 people. The problem is referred to in relation to the broader state of research on this issue. The results of the study confirm that among people who stutter there is an over-representation of those with reversed or indeterminate auditory lateralisation, while left-hemispheric speech processing is preserved. There is also a clear correlation of the auditory lateralisation pattern with the severity of disfluency. On average, individuals with left-ear speech control have twice as much disfluency.
Źródło:
Logopedia; 2022, 51, 2; 155-168
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detection of fillers in the speech by people who stutter
Autorzy:
Suszyński, Waldemar
Charytanowicz, Małgorzata
Rosa, Wojciech
Koczan, Leopold
Stęgierski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956029.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Promocji Wiedzy
Tematy:
stuttering
fillers disfluency
automatic recognition
fillers detection
jąkanie
dysfluencja
automatyczne rozpoznawanie
wykrywanie
Opis:
Stuttering is a speech impediment that is a very complex disorder. It is difficult to diagnose and treat, and is of unknown initiation, despite the large number of studies in this field. Stuttering can take many forms and varies from person to person, and it can change under the influence of external factors. Diagnosing and treating speech disorders such as stuttering requires from a speech therapist, not only good professional prepa-ration, but also experience gained through research and practice in the field. The use of acoustic methods in combination with elements of artificial intelligence makes it possible to objectively assess the disorder, as well as to control the effects of treatment. The main aim of the study was to present an algorithm for automatic recognition of fillers disfluency in the statements of people who stutter. This is done on the basis of their parameterized features in the amplitude-frequency space. The work provides as well, exemplary results demonstrating their possibility and effectiveness. In order to verify and optimize the procedures, the statements of seven stutterers with duration of 2 to 4 minutes were selected. Over 70% efficiency and predictability of automatic detection of these disfluencies was achieved. The use of an automatic method in conjunction with therapy for a stuttering person can give us the opportunity to objectively assess the disorder, as well as to evaluate the progress of therapy.
Źródło:
Applied Computer Science; 2021, 17, 4; 45-54
1895-3735
Pojawia się w:
Applied Computer Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia
Speech-Language Therapist Procedure in Case of Children with Mild Speech Disfluency
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035994.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
logopedia
terapia logopedyczna
niepłynność mówienia
jąkanie
speech and language therapy
speech disfluency
stuttering
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.
The article addresses the issue of speech-language therapy in the case of preschool and early school age children who have a slight severity of disfluency. This is an important problem in speech-language therapy practice, because disfluency of speech occurs in the period of speech development in 5% of children. Stuttering only affects 1% and only stuttering children encounter clearly defined therapy procedures. The work of a speech-language therapist with children with less severe disfluency, distinguishing between developmental and pathological disfluency, as well as appropriate therapeutic and preventive procedures become fundamental issue. The article discusses in turn the issues of the basis of children’s disfluency, its diagnosis and further therapeutic and preventive procedures.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2020, 4; 217-228
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new elliptical model of the vocal tract
Autorzy:
Kobus, A.
Kuniszyk-Jóźkowiak, W.
Smołka, E.
Suszyński, W.
Codello, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/333373.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
Tematy:
model eliptyczny
aparat głosowy
przewidywania liniowe
jąkanie
elliptical model
vocal tract
PARCOR
linear prediction
disfluency
stuttering
Opis:
In this paper a new model of the vocal tract is proposed. It is based on elliptical cylinders. It uses the vocal tract model based on PARCOR coefficients and midsaggital measurements of the voice tube. PARCOR coefficients were obtained from linear prediction coefficients which had been obtained by Levinson-Durbin method. Midsaggital lengths, understood as the height of a real vocal tract, were taken from X-Ray pictures, and they were averaged from the vocal tracts of a few people, who uttered the same vowels. The paper bases on Polish vowels: a,e,o,u,i,y.
Źródło:
Journal of Medical Informatics & Technologies; 2011, 17; 131-139
1642-6037
Pojawia się w:
Journal of Medical Informatics & Technologies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesnodziecięca niepłynność mówienia – opis przypadku
Early childhood speech disfluency – a case report
Autorzy:
Dunaj, Jolanta
Tarkowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945136.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
case study
differential diagnosis
early childhood
normal speech disfluency
prognosis
stuttering
diagnoza różnicowa
jąkanie
normalna niepłynność mówienia
opis przypadku
rokowanie
wczesne dzieciństwo
Opis:
The aim of this work is presentation of the basic information concerning speech disfluency among young children, as well as a review of the three-year longitudinal research. A young boy was examined and the research was conducted by his mother (J.D.), who was advised and assisted by the supervisor (Z.T.). Although speech disfluency starts and develops mainly at preschool age, literature on the subject is relatively meagre and case studies are rarely presented. According to the ICD-10 diagnostic criteria, stuttering is treated as a behaviour and emotion disorder which starts in the childhood. It may be regarded as a psychosomatic disorder, whose structure consists of linguistic (e.g. speech disfluency), biological (e.g. increased muscle tension), psychological (e.g. fear of speaking) and social (e.g. isolation) factors, as well as relations between them. Such systemic and structural presentation of this disorder was used to describe the child examined. The following stages of his development were distinguished: I – disfluency which is basically fluent (1.0-2.5), II – natural speech disfluency (2.6-3.3), III – stuttering (3.4-3.9), IV – mainly semantic disfluency (3.1-4.1), V – deciding whether the disfluency develops into a normal or a pathological one (≥4.11). The following factors can be distinguished in the aetiology of this disorder: predisposing (family disposition, little articulatory activity, crossed lateralization), triggering (separation, competition, change of environment) and establishing (communicational stress, habit).
Celem pracy jest prezentacja podstawowych informacji dotyczących wczesnodziecięcej niepłynności mówienia oraz przedstawienie wyników 3-letnich badań podłużnych małego chłopca, prowadzonych przez matkę (J.D.) pod kierunkiem oraz w asyście naukowego opiekuna (Z.T.). Chociaż niepłynność mówienia powstaje i rozwija się przede wszystkim w wieku przedszkolnym, światowa literatura na ten temat jest jednak stosunkowo skromna, a opisy przypadków są prezentowane sporadycznie. Według kryteriów diagnostycznych ICD-10 jąkanie jest zaliczanie do zaburzeń zachowania i emocji z początkiem w dzieciństwie. Może być ono traktowane jako zaburzenie psychosomatyczne o strukturze składającej się z czynników lingwistycznych (np. niepłynność mówienia), biologicznych (np. wzmożone napięcie mięśniowe), psychologicznych (np. lęk przed mówieniem) i społecznych (np. izolowanie się) oraz relacji między nimi. Takie systemowo-strukturalne ujęcie tego zaburzenia zostało wykorzystane do opisu badanego dziecka. W rozwoju dziecka wyróżniono fazę I – niepłynność w zasadzie płynną (1,0-2,5), II – normalną niepłynność mówienia (2,6-3,3), III – jąkanie (3,4-3,9), IV – niepłynność głównie semantyczną (3,1-4,1), V – rozstrzygającą o rozwoju niepłynności zwykłej lub patologicznej (≥4,11). W etiologii tego zaburzenia można wyróżnić czynniki predysponujące (skłonności rodzinne, niska sprawność artykulacyjna, lateralizacja skrzyżowana), wyzwalające (rozłąka, rywalizacja, zmiana otoczenia) i utrwalające (stres komunikacyjny, nawyk).
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 55-58
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies