Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "French-Polish relations" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Stosunki polsko-francuskie 1986–1989
Polish-French relations in the years 1986–1989
Autorzy:
Pasztor, Maria
Jarosz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091778.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
komunizm
stosunki polsko-francuskie
Mitterrand
stosunki gospodarcze
stosunki kulturalne
communism
Polish-French relations
economic relations
cultural relations
Opis:
Uformowany po zwycięstwie w wyborach parlamentarnych we Francji prawicowej koalicji (w marcu 1986 r.) rząd Jacques’a Chiraca przyjął wobec władz PRL strategię stopniowej normalizacji, ale bez spektakularnych gestów. Wizyty w Polsce złożyli m.in. minister do spraw sportu i młodzieży, Christian Bergelin (w październiku 1986 r.) oraz minister spraw zagranicznych Jean-Bertrand Raimond (w kwietniu 1987 r.). Znakiem czasu i świadectwem intencji utrzymania dialogu z opozycją było to, że szef francuskiej dyplomacji spotkał się również z przedstawicielami polskiej opozycji (w ambasadzie Francji w Warszawie). Pod wpływem zachodzących w Polsce przemian politycznych, w tym przede wszystkim rozmów władz komunistycznych z opozycją, które doprowadziły do Okrągłego Stołu i pierwszych po wojnie częściowo wolnych wyborów parlamentarnych, następował rozwój kontaktów na najwyższym szczeblu. Rangę symbolu przemian miała wizyta Lecha Wałęsy w Paryżu w grudniu 1989 r. i w Polsce prezydenta F. Mitteranda, który przybył do Warszawy 14 czerwca 1989. W dziedzinie gospodarczej na relacje dwustronne największy negatywny wpływ wywierało zadłużenie Polski wobec Francji, które pod koniec 1980 r. wynosiło około 2,5 mld USD, a w 1988 – około 3,3 mld USD. Negocjacje na temat spłat tego zadłużenia wobec państw Zachodu odbywały się w ramach Klubu Paryskiego. Spadek polskiego eksportu do Francji, który w stanie wojennym i do 1988 r. nie osiągnął wielkości z 1980 r., wynikał przede wszystkim z drastycznego zmniejszenia sprzedaży polskiego węgla. Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce, represje wobec opozycji politycznej oraz ograniczenia swobód obywatelskich odbiły się również na relacjach naukowych i kulturalnych. Zmiany na lepsze odnotowano w drugiej połowie lat 80. Wy miana naukowa i kulturalna odbywała się coraz częściej poza centralnie ustalanymi programami. Lata 80. trudno nazwać owocnymi w relacjach między FPK i PZPR. Francuscy komuniści, którzy w okresie wprowadzania stanu wojennego w Polsce byli w koalicji rządowej, nie mogli zająć stanowiska rażąco innego niż ich socjalistyczni współpartnerzy. Sytuacja zmieniła się po ich wyjściu z koalicji rządowej w lipcu 1984 r. Odtąd kontakty były coraz częstsze, ale ich znaczenie coraz mniejsze, wobec słabnięcia pozycji i wpływów ruchu komunistycznego w Europie.
The government of Jacques Chirac, formed after the right-wing coalition victory in parliamentary elections (March 1986), followed a strategy toward PRL authorities of gradual normalization; there were no spectacular gestures. In October 1987, the Minister for Sport and Youth, Christian Bergelin – among others – visited Poland, as did the Minister of Foreign Affairs, Jean-Bertrand Raimond, in April 1987. A sign of the times, and a testament to fact that France intended to maintain a dialogue with the opposition, was that the French Foreign Minister also met with representatives of the Polish opposition (at the French Embassy in Warsaw). The development of high-level contacts took place increasingly under the influence of the ongoing political transition in Poland, at the center of which were he talks going on between communist authorities and the opposition that led to the “round table” discussions, and then the first (partially) free parliamentary elections in the postwar era. The great symbol of change was Lech Wałęsa’s trip to Paris in December 1989, which was followed by President Mitterrand’s trip to Poland on 14 June 1989. In economics, the factor that had the greatest negative impact on bilateral relations was Poland’s debt to France. At the end of 1980, that debt was approximately $ 2.5 billion, and in 1988, it was about 3.3 billion dollars. Negotiations on the repayment of Poland’s debt to Western countries took place within the framework of the Paris Club. Polish exports to France fell, primarily due to drastic reductions in the sales of Polish coal, and did not reach 1980 levels until 1988. The introduction of martial law, repression of the political opposition, and the restriction of civil liberties in Poland, also affected academic, scientific and cultural relations. Improvement came in the second half of the 1980s. Academic, scientific and culturalexchange activities took place increasingly outside of the main group of established programs. In the 1980s, France lost its powerful position as a destination for Polish scholars. The 1980s can hardly be called fruitful in terms of the PCF’s relations with the PZPR. When martial law was imposed on Poland, the French communists were in a coalition government, and they were unable to take a position that was very different than the one being taken by their Socialist partners. After the PCF left the coalition government in July 1984, this situation changed; in July 1985, a PCF delegation travelled to Warsaw for the first time since 1979. After that, the network of contacts became broader, though its significance – given the weakening position and influence of the communist movement in Europe – was getting smaller and smaller.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 353-366
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozyskać Francję. Zabiegi Józefa Piłsudskiego o wsparcie Francji po I wojnie światowej
To Win France. Józef Piłsudski’s Efforts to Gain Support from France after World War I
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951031.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish-French relations
World War I
Polish National Committee
Józef Piłsudski
stosunki polsko-francuskie
I wojna światowa
Komitet Narodowy Polski
Opis:
Artykuł dotyczy okresu po przyjeździe Piłsudskiego do Warszawy w listopadzie 1918 r. Francja była dla Piłsudskiego ważnym mocarstwem polityczno-militarnym. Znaczenie Francji w jego kalkulacjach wzrosło po zakończeniu I wojny, kiedy znalazła się w gronie decydentów przyszłego ładu światowego. Piłsudskiemu i jemu obozowi udało się porozumieć z Komitetem Narodowym w Paryżu i wspólnie występować wobec władz francuskich. Piłsudski wprawdzie zrealizował swój cel pozyskania Francji po I wojnie, ale stosunki z tym mocarstwem w dużym stopniu wiązały się z problemem rosyjskim i konfliktem polsko-bolszewickim.
The article deals with the period after Piłsudski’s arrival to Warsaw in November 1918 and covers the whole year 1919, i.e. the duration of the Peace Conference in Paris. For Piłsudski, France was an important political and military European power. The importance of France in his political calculations increased after the end of World War I, when France was included in the group of decision makers on the future world order. Piłsudski and his camp managed to reach an agreement with the National Committee in Paris and jointly act against the French authorities. Although Piłsudski had reached his goal of winning France after World War I, the relations with this power were difficult from the beginning, strained by the Russian problem and the Polish-Bolshevik conflict.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2019, 51, 2; 247-263
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Francuzi w XVII-wiecznej Rzeczypospolitej
The French in the 17th-century Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Michalczuk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395976.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Francja
Rzeczypospolita
wiek XVII
stosunki polsko-francuskie
cudzoziemcy w Polsce
szlachta
France
the Polish-Lithuanian Commonwealth
the 17th century
Polish-French relations
foreigners in Poland
nobility
Opis:
XVII wiek był okresem, w którym nastąpił wzrost zainteresowania Francuzów Rzeczypospolitą. Jednym z powodów było przybycie nad Wisłę Ludwiki Marii Gonzagi. Stosunki Polaków z przybyszami układały się w sposób zmienny. Dopóki zadowalali się niskimi urzędami i nie interesowali sprawami politycznymi, byli mile widziani w kraju. Gdy zaczęli ingerować w politykę, spadała na nich fala krytyki. Dotyczyło to również królowej. Niemniej jednak, francuscy podróżnicy w swoich relacjach rzadko opisywali przypadki agresji ze strony Polaków. Wręcz przeciwnie, pisali raczej o życzliwości i gościnności gospodarzy.
The 17th century was a period when the French became more interested in the Polish-Lithuanian Commonwealth. One of the reasons was Marie Louise Gonzaga’s arrival in Poland. The relations between the Poles and the newcomers were changeable. As long as they were satisfied with low offices and were not interested in political affairs, they were welcomed in the country. When they began to intervene in politics, they met a wave of criticism. This also referred to the queen. Nevertheless, French travellers seldom described in his accounts examples of aggression on the part of the Poles. On the contrary, they wrote about the hosts’ kindness and hospitality.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2019, 27; 61-74
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le voyage de De Gaulle en Pologne
De Gaulle’s visit to Poland
Autorzy:
Vaïsse, Maurice
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216273.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Charles de Gaulle
French foreign policy
Cold War (1945–1989)
Franco-Polish relations
Franco-German relations
recognition of the Oder-Neisse border
polityka zagraniczna Francji
zimna wojna (1945– 989)
stosunki polsko-francuskie
stosunki francusko-niemieckie
uznanie granicy na Odrze-Nysie
politique étrangère française
guerre froide (1945–1989)
relations franco-polonaises
relations franco-allemandes
reconnaissance de la frontière Oder-Neisse
Opis:
La visite du général de Gaulle en Pologne ne peut être comprise sans tenir compte de deux facteurs contradictoires qui caractérisent les relations franco-polonaises depuis 1958: d’une part, l’appartenance à des camps opposés pendant la guerre froide et, d’autre part, l’intensité des liens bilatéraux, qui s’exprime également dans ses souvenirs personnels du service en 1919/1921. Indépendamment des considérations sentimentales et historiques, le statut territorial de la Pologne d’après-guerre s’inscrit durablement dans la conception géopolitique du général de Gaulle. Il implique le soutien à l’inviolabilité de sa frontière occidentale. Les possibilités d’ouverture politique auxquelles il songeait depuis 1958 sont contrariées par les tensions de la guerre froide et le soutien de la Pologne à l’Algérie. L’éviction de Khrouchtchev et le refroidissement des relations franco-allemandes constituent un tournant. L’échange intensif de visites entre la Pologne et la France est censé signifier l’acceptation de l’ordre bipolaire à condition que la Pologne conserve son identité. La visite du général de Gaulle en Pologne doit lui permettre d’expliquer sa politique de «détente, entente, coopération». Ses discours voilés suggèrent l’adoption d’une position plus indépendante vis-à-vis de Moscou, mais ne bouleversent en rien le statu quo existant en Europe de l’après-guerre.
General de Gaulle’s visit to Poland cannot be understood without taking into account two contradictory factors that have characterized Franco-Polish relations since 1958: on the one hand, the fact that he belonged to opposing camps during the Cold War, and on the other hand, the intensity of bilateral ties, which is also expressed in his personal memories of service between 1919 and 1921. Regardless of sentimental and historical considerations, the territorial status of post-war Poland was a lasting part of General de Gaulle’s geopolitical conception. It implied support for the inviolability of its western border. The possibilities of political openness he had been thinking about since 1958 were thwarted by the tensions of the Cold War and Poland’s support for Algeria. The ousting of Khrushchev and the cooling of Franco-German relations were a turning point. The intensive exchange of visits between Poland and France was supposed to signify acceptance of the bipolar order on condition that Poland retained its identity. General de Gaulle’s visit to Poland was intended to explain his policy of “détente, understanding, cooperation”. His veiled speeches suggested the adoption of a more independent stance towards Moscow, but did not in any way upset the post-war status quo in Europe.
Wizyty generała de Gaulle’a w Polsce nie da się zrozumieć bez uwzględnienia dwóch sprzecznych czynników istniejących w stosunkach polsko-francuskich od 1958 r.: z jednej strony przynależności do przeciwnych obozów w czasach zimnej wojny, a z drugiej strony – intensywności więzi dwustronnych, które wyrażały się także w osobistych wspomnieniach de Gaulle’a ze służby w latach 1919–1921. Niezależnie od względów sentymentalnych i historycznych kwestia powojennej Polski na trwale wpisana była w koncepcję geopolityczną de Gaulle’a. Oznaczało to m.in. poparcie Generała dla nienaruszalności zachodniej granicy Polski. Możliwości otwarcia politycznego, o których myślał już od 1958 r., udaremniły napięcia zimnej wojny i poparcie Polski dla Algierii. Punktem zwrotnym było usunięcie Chruszczowa i ochłodzenie w stosunkach francusko-niemieckich. Intensywne obustronne wizyty między Polską a Francją miały oznaczać akceptację porządku dwubiegunowego pod warunkiem zachowania przez Polskę jej tożsamości. Wizyta generała de Gaulle’a w Polsce miała służyć wyjaśnieniu polityki „odprężenia, zrozumienia, współpracy”. Jego przemówienia w zawoalowanej formie sugerowały Polsce przyjęcie bardziej samodzielnej pozycji wobec Moskwy, ale jednocześnie nie niosły za sobą czynów mogących naruszyć powojenne status quo w Europie.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 151-158
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La France, la Pologne et l’«esprit de Locarno» dans le projet de pacte oriental (1933–1934)
France, Poland and the “spirit of Locarno”. Poland and the French project of the Eastern Pact (1933-1934)
Autorzy:
Dessberg, Frédéric
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216277.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
French foreign policy (1918–1939)
European security (1918–1939)
Franco-Polish relations
Locarno treaties (1925)
non-aggression pact
Eastern pact (1934–1935)
Louis Barthou
Józef Beck
polityka zagraniczna Francji (1918–1939)
bezpieczeństwo europejskie (1918–1939)
stosunki polsko-francuskie
układ z Locarno (1925)
pakt o nieagresji
Pakt Wschodni (1934–1935)
Politique étrangère française (1918–1939)
Sécurité européenne (1918–1939)
Relations franco-polonaises
Accord de Locarno (1925)
Pacte de non-agression
Pacte oriental (1934–1935)
Opis:
La faiblesse de l’alliance militaire franco-polonaise s’explique par des intérêts nationaux divergents en matière de sécurité. Pour la France, la priorité est donnée aux défis posés par les menaces émanant de l’Allemagne, alors que pour la Pologne, ces défis sont essentiellement liés à la Russie soviétique. En conséquence, une ambiguïté est apparue dans la coopération militaire franco-polonaise, d’autant plus que la France préférait un système de sécurité collective et la Pologne des accords bilatéraux. La France a sécurisé ses frontières avec l’accord de Locarno, tandis que pour l’Europe centrale, elle souhaitait un accord de sécurité collective impliquant l’URSS. Dans le même temps, la conclusion par la Pologne d’un pacte de non-agression avec l’URSS est l’occasion pour la France de limiter ses engagements en matière d’alliance, qui doivent être concrétisés par le projet de pacte oriental – rejeté par la Pologne – en tant que «Locarno oriental». La question du projet a cependant révélé les limites du système de sécurité collective de la Société des Nations et, bien qu’il ne remette pas formellement en cause l’alliance existante, il a éloigné la Pologne et la France.
The weakness of the Franco-Polish military alliance stemmed from conflicting perceptions of security. France prioritized possible threats from Germany, while for Poland these threats came from Soviet Russia. This introduced ambiguity into their military cooperation, especially since France preferred a collective security system while Poland favored bilateral agreements. France secured its borders with the Locarno treaties, while for Central Europe it wanted a collective security agreement involving the USSR. Poland’s conclusion of a nonaggression pact with the USSR was an opportunity for France to limit its alliance commitments, which was to take concrete form in the draft Eastern Pact, rejected by Poland as an “Eastern Locarno”. It revealed the limits of the League of Nations’ collective security system and distanced Poland and France from each other, although it did not formally call into question the existing alliance.
Słabość polsko-francuskiego sojuszu wojskowego wynikała ze sprzecznych interesów w zakresie bezpieczeństwa narodowego. Dla Francji priorytetowe były wyzwania związane z zagrożeniami płynącymi z Niemiec, podczas gdy dla Polski takie wyzwania odnosiły się przede wszystkim do sowieckiej Rosji. W związku z tym pojawiła się dwuznaczność w polsko- francuskiej współpracy wojskowej, szczególnie że Francja preferowała system bezpieczeństwa zbiorowego, a Polska – umowy bilateralne. Francja zapewniła sobie bezpieczeństwo granic układem z Locarno, a dla Europy Środkowej chciała układu bezpieczeństwa zbiorowego z udziałem ZSRR. Przy czym zawarcie przez Polskę paktu o nieagresji z ZSRR było dla Francji okazją do ograniczenia jej zobowiązań sojuszniczych, które miał urzeczywistniać w zamyśle – odrzucony przez Polskę – projekt paktu wschodniego jako „wschodniego Locarno”. Sprawa projektu ujawniła jednak ograniczenia systemu bezpieczeństwa zbiorowego Ligi Narodów, a także – choć formalnie nie zakwestionował istniejącego sojuszu – oddalił od siebie Polskę i Francję.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 87-100
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies