- Tytuł:
- An Essay on Natural and Distributive Justice
- Autorzy:
- Dziedziak, Wojciech
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1912760.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
natural justice
innate human dignity
distributive justice
sprawiedliwość naturalna
przyrodzona godność człowieka
sprawiedliwość rozdzielcza - Opis:
-
The article addresses the issues of natural justice and distributive justice. The traditional formula “to render to everyone his or her own” (suum cuique tribuere) was taken as the point of departure. The discussion leads to the conclusion that natural justice concerns every person, and that everyone is entitled to inherent, innate rights, fundamental human rights. The exercise of natural justice ensures basic participation in the goods of the community, namely the state. This is so because this justice requires that every person be provided with an existence appropriate to the dignity of the human person. The relationship between natural justice and distributive justice exists at the level of elementary objective needs. Natural justice, when exercised, in a sense meets the formula “to render to everyone according to their legitimate needs”, meeting objective, basic needs, but this applies only to part of society. This justice is broader, it does not boil down to these elementary needs and, of course, it relates also to other things than needs. In a sense, it could be said that natural justice “intervenes” where justice applied according to the principles of proportionality is not enough. Man, with his or her guaranteed natural, equal rights enacted as positive law in line with natural justice, through his or her own action “uses justice” by using (positive) law and provides himself or herself with a decent life. However, natural justice does not omit anyone, its implementation actually replaces the formula of distribution justice “render to everyone according to legitimate needs”. In distributive justice, equality is about proportion to the contribution made, but also to the merit. Of these two principles, the guiding principle, because of its universality, is the formula “render to everyone according to their contribution”: those who contribute more to the good of the community, receive more.
W artykule podjęto zagadnienie sprawiedliwości naturalnej i sprawiedliwości rozdzielczej. Jako punkt wyjścia przyjęto tradycyjną formułę „oddać każdemu to, co mu się należy” (suum cuique tribuere). Rozważania prowadzą do stwierdzenia, że sprawiedliwość naturalna dotyczy każdego człowieka, a należne są mu przyrodzone, wrodzone uprawnienia, podstawowe prawa człowieka. Realizacja sprawiedliwości naturalnej zapewnia w zakresie podstawowym udział w dobrach wspólnoty, jaką jest państwo. Sprawiedliwość ta bowiem wymaga, by każdemu człowiekowi zapewnić egzystencję odpowiadającą godności osoby ludzkiej. Związek sprawiedliwości naturalnej ze sprawiedliwością rozdzielczą występuje na poziomie elementarnych zobiektywizowanych potrzeb. Sprawiedliwość naturalna, gdy jest urzeczywistniana, niejako wypełnia wyróżnianą przez niektórych formułę „każdemu według »usprawiedliwionych« potrzeb”, zapewniając zobiektywizowane, podstawowe potrzeby, co dotyczy jednak tylko części społeczeństwa; sprawiedliwość ta jest szersza, nie jest zawężona tylko do tego rodzaju elementarnych potrzeb i oczywiście nie tylko potrzeb dotyczy. Można by w pewnym sensie powiedzieć, że sprawiedliwość naturalna jakby „interweniuje”, gdy nie wystarcza stosowanie sprawiedliwości według zasad proporcjonalności. Człowiek mający zagwarantowane przyrodzone, równe prawa, wpisane w prawo pozytywne, uzgodnione treściowo ze sprawiedliwością naturalną, poprzez własne działanie, korzystając z prawa stanowionego (pozytywnego), niejako „korzysta ze sprawiedliwości” i zapewnia sobie godziwe życie. Jednakże sprawiedliwość naturalna nikogo nie pomija, jej realizacja w istocie zastępuje formułę sprawiedliwości rozdzielczej „każdemu według »usprawiedliwionych« potrzeb”. W sprawiedliwości rozdzielczej równość polega na proporcji; należy oddać proporcjonalnie, ogólnie rzecz ujmując, do wkładu, ale także do zasług. Z tych dwóch zasad wiodąca, z uwagi na jej powszechność, jest formuła „każdemu według wkładu” – ten, kto bardziej przyczynia się do dobra wspólnoty, otrzymuje więcej. - Źródło:
-
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 4; 71-83
1731-6375 - Pojawia się w:
- Studia Iuridica Lublinensia
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł