Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jewish Theatre" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
"Not a leader, nor an original thinker". A portrait of the Russian Jewish journalist Mikhail Berkhin (Benediktov)
„Ani lider, ani oryginalny myśliciel”. Portret rosyjsko-żydowskiego dziennikarza Michaiła Berchina (Benediktowa)
«Ни вождь, ни оригинальный мыслитель». Портрет русско-еврейского журналиста Михаила Берхина (Бенедиктова)
Autorzy:
Balestrieri, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191577.pdf
Data publikacji:
2022-06-19
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
русско-еврейская журналистика
Берхин
Россия
еврейская община
Харьковский университет
театр «Голубой глаз»
dziennikarstwo rosyjsko-żydowskie
Bierchin
Rosja
społeczność żydowska
Uniwersytet Charkowski
teatr „Gołuboj głaz”
Russian-Jewish journalism
Berkhin
Russia
Jewish community
Kharkov University
Blue Eye theatre
Opis:
Mikhail Berkhin (Benediktov) was one of the famous Russian and Russian-Jewish journalists, and a Zionist leader, and a loyal supporter of V. Jabotinsky. His life, activity, and literary production have, however, not actually been studied. Without any exaggeration, we can say that Berkhin, as a person and the author of a rather voluminous journalistic heritage in different languages (Russian, English, Hebrew, Yiddish), is little known to the modern reader. Experts have not yet tried to fully discover his depths or describe him neither from the point of view of his private biography, nor as a historical phenomenon. This article is, in fact, the first attempt of this kind to give a relatively complete overview of the currently known biographical material of Berkhin and his ideological and creative heritage.
Михаил Берхин (Бенедиктов) был одним из важных русских и русско-еврейских журналистов, это сионистский лидер и верный сторонник Владимира Жаботинского. Его обширная журналистская деятельность на русском, английском, иврите и идише остается почти неизвестной, а его личная жизнь, деятельность и литературное творчество до сих пор подробно не расследовано. Данная статья представляет собою, в основном, первую попытку дать достаточно полный обзор доступного биографического материала, касающегося Берхина, а также его идейно-творческого наследия.
Michaił Bierchin (Bieniediktow) to jeden z ważnych rosyjskich czy też rosyjsko-żydowskich dziennikarzy, przywódca syjonistyczny i lojalny zwolennik Władimira Żabotyńskiego. Jego obszerny dorobek dziennikarski w języku rosyjskim, angielskim, hebrajskim i jidysz pozostaje niemal nieznany, a jego życie osobiste, działalność i twórczość literacka nie zostały dotąd zbadane. Niniejszy artykuł stanowi pierwszą, w zasadzie, próbę przedstawienia w miarę pełnego przeglądu dostępnego materiału biograficznego, dotyczącego Bierchina oraz jego dorobku ideologicznego i twórczego.
Źródło:
Iudaica Russica; 2022, 1(8); 1-34
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:
Iudaica Russica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Twarze nieistniejącego miasta” – pamięć obrazu z Lublinem w tle
"Faces of the non-existent town" – memories of images with Lublin in the background
„Лица города, которого нет” – память картины на фоне Люблина
Autorzy:
Kurczuk, Kaja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462844.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
„Twarze nieistniejącego miasta”
szklane negatywy
fotografia tradycyjna
fotografia dokumentalna
ikonografia
film dokumentalny
film ikonograficzny
Lublin
społeczność żydowska
okres międzywojenny
pamięć obrazu
flâneur
wielokulturowość
Władysław Panas
Marianne Hirsch
Stefan Kiełsznia
Edward Hartwig
Walter Benjamin
Natasza Ziółkowska-Kurczuk
Brama Grodzka-Teatr NN
"Faces of the non-existent town"
glass-plate negatives
traditional photography
documentary photography
iconography
documentary film
iconographic film
Jewish community
interwar period
memories of the images
multiculturalism
Grodzka Gate-NN Theatre Centre
„Лица города, которого нет”
стеклянные негативы
традиционная фотография
документальная фотография
иконография
документальный фильм
иконографический фильм
Люблин
еврейская среда
межвоенное время
память картины
фланер
многокультурность
Владыслав Панас
Марянне Хирш
Стефан Келшня
Эдвард Хартвиг
Вальтер Беньямин
Наташа Зюлковска-Курчук
Брама Гродска-Театр NN
Opis:
Niniejszy tekst wpisuje się w zagadnienie wielokulturowej tożsamości Lublina. Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca pamięci obrazu, przywracanego za pomocą medium, jakim jest fotografia. Poruszony obszar badawczy dotyczy charakterystyki kolekcji szklanych negatywów, zatytułowanej później „Twarze nieistniejącego miasta”, odnalezionej po 70 latach na strychu kamienicy Rynek 4 w Lublinie. Zbiór, liczący ponad 2700 negatywów, jest zapisem codzienności społeczności żydowskiej w latach 1914–1939. Istotne znaczenie ma tutaj koncepcja miasta-księgi profesora Władysława Panasa, który wędrował po Lublinie niczym „benjaminowski” flâneur, odkrywając nieoficjalne przestrzenie miasta, „czytając” je jak księgę. Problem poruszany w artykule dotyczy możliwości przywracania pamięci kulturowej (obyczajowości i tradycji), zarówno za pomocą odnalezionej kolekcji, jak i krótkometrażowego filmu ikonograficznego według pomysłu i w reżyserii Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk o tym samym tytule.
This text is consistent with the issue of the multicultural identity of Lublin. The subject matter of the article is matters related to the memories of the images restored by means of media such as photography. The research area referred to concerns the characteristics of a collection of glass-plate negatives, later given the title "Faces of the non-existent town", found after 70 years in the attic of a tenement house at Rynek 4 in Lublin. The collection consists of more than 2700 negatives and is a record of the daily life of the Jewish community in the years 1914–1939. The important concept here is that of a town-book by Professor Władysław Panas, who wandered around Lublin as "Benjamin's" flaneur, discovering the "unofficial" spaces of the town, "reading" it like a book. The issue addressed in the article concerns the possibility of the restoration of cultural memories (customs and traditions), with the aid of both the discovered collection and a short iconographic film based on the concept and directed by Natasza Ziółkowska-Kurczuk under the very same title.
Статья вписывается в проблему многокультурности Люблина. Главный вопрос касается образа прошлого, которое возвращается благодаря фотографии. Исследования сосредоточены на коллекции стеклянных негативов, которую назвали „Лица города, которого нет”. Коллекция была найдена после 70 лет на крыше здания на улице Рынек 4 в Люблине. Она включает 2700 негативов и является записью будничной жизни еврейской среды в 1914-1939 гг. Важную роль играет здесь концепция города-книги профессора Владыслава Панаса, который ходил по Люблину как „беняминовский” фланер, вскрывая неофициальные пространства города и „читал” их как книгу. В статье затрагивается вопрос о возможности возвратить культурную память (образ жизни и традиции), так при помощи найденной коллекции, как и короткометражного фильма, автором и режиссером которого является Наташа Зюлковска-Курчук.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 171-193
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies