Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "market, sustainable development, market economy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    KONKRETYZACJA KATEGORII GOSPODARCZEJ ROZWOJU TRWAŁEGO
    SPECIFICATION OF THE ECONOMIC CATEGORY OF THE SUSTAINABLE DEVELOPMENT
    Autorzy:
    Łuszczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/658507.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    rozwój trwały
    ordoliberalizm
    społeczna gospodarka rynkowa
    ordoliberalism
    social market economy
    sustainable development
    Opis:
    Summary In spite of an great interest in the paradigm of the sustainable development on the part of scientists and the society as a whole, it still appears troublesome to determine precisely the notion, not to say ultimate establishing the terminology being in force. It is also unsolved how to gain ways of implementing the new idea in the future development which without the broad agreement in ways of its fulfilling will stay in the sphere of deliberations of scientist. According to the author, fulfilling the sustainable development in its economic dimension can take place in conditions of the social market economy. The theoretical research carried out indicate high fitting contemporary interpretation of economic rules of Walter Eucken to principles determining the economic category of the sustainable development. This unanimity was also confirmed empirically. Countries, in which the economic system is closest to the ideal of the contemporary social market economy, they are achieving not only a good economic performance, but provide the highest quality of life for their societies.
    Streszczenie Stale rosnące zainteresowanie paradygmatem rozwoju trwałego ze strony naukowców i całego społeczeństwa sprawia, że w dalszym ciągu utrzymują się trudności w precyzyjnym określeniu pojęcia, a nawet w ostatecznym uzgodnieniu obowiązującej terminologii. Nierozstrzygnięte pozostaje również wypracowanie sposobów wdrażania nowej idei przyszłego rozwoju, która bez szerokiego konsensusu w zakresie sposobów jej urzeczywistnienia pozostawać będzie jedynie w sferze rozważań naukowców. Zdaniem autora urzeczywistnienie rozwoju trwałego w jego gospodarczym wymiarze może nastąpić w warunkach społecznej gospodarki rynkowej. Przeprowadzone badania teoretyczne wskazują na istnienie w miarę wysokiego dopasowania współczesnej interpretacji reguł gospodarczych Waltera Euckena do zasad określających kategorię gospodarczą rozwoju trwałego. Zgodność ta została potwierdzona również empirycznie. Kraje, w których ustrój gospodarczy jest najbliższy ideałowi współczesnej społecznej gospodarki rynkowej, osiągają nie tylko dobre wyniki gospodarcze, ale zapewniają swoim społeczeństwom wysoką jakość życia.  
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2015, 2, 313
    0208-6018
    2353-7663
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowiona Strategia Trwałego Rozwoju Unii Europejskiej: co z niej wynika dla Polski?
    Renewed EU Sustainable Development Strategy: what does it mean for Poland?
    Autorzy:
    Michnowski, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/371701.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
    Tematy:
    EU SDS
    rozwój zrównoważony
    ekohumanizm
    społeczna gospodarka rynkowa
    granice wzrostu
    jakość życia
    sustainable development
    ecohumanism
    social market economy
    limits to growth
    quality of life
    Opis:
    Od lat na arenie międzynarodowej toczy się niejawny spór dotyczący sposobu przezwyciężania kryzysu globalnego. Przez neo-liberalne kręgi światowego establishmentu lansowana jest strategia „zerowego wzrostu”, mająca doprowadzić do „dynamicznej równowagi” w układzie: człowiek (bogaty) – środowisko przyrodnicze. Wymagałaby ona radykalnego zmniejszenia zaludnienie Ziemi oraz ograniczenia produkcji głównie do potrzeb silniejszej (20-80%) części światowej społeczności. Środkiem realizacyjnym byłoby tu lansowanie wielkiego, - jakoby naturalnego w wyniku rozwoju nauki i techniki - strukturalnego bezrobocia, ograniczającego zużywanie deficytowych zasobów oraz degradację środowiska przyrodniczego. A więc także - przyczyniającego się niejawnie do „odciążania statku Ziemia” od jakoby zbędnej ludzkiej „masy balastowej”. W opozycji do tej patologicznej, socjal-darwinistycznej obronnej koncepcji jest, przez ONZ mało skutecznie jak dotąd lansowana, koncepcja ekohumanistyczna – trwałego „trójfilarowego” rozwoju całej światowej społeczności, trwale łączącego jej rozwój społeczny z wyważonym wzrostem gospodarczym oraz ochroną i właściwym kształtowaniem środowiska przyrodniczego. Ekohumanizm, to partnerskie współdziałanie dla dobra wspólnego – wszystkich ludzi (bogatych i biednych, społeczności wysokorozwiniętych i w rozwoju opóźnionych), ich następców oraz środowiska przyrodniczego – powszechnie wspomagane nauką i wysoką techniką. Realizacja tej alternatywnej względem „zerowego wzrostu” ekohumanistycznej strategii przezwyciężania kryzysu globalnego wymagałoby uznania - w pierwszym rzędzie przez znaczącą część światowego establishmentu – konieczności nieuchronności i pilnego odejścia od egoizmu na rzecz egoaltruizmu. Oznaczałoby to konieczność ukształtowania jakościowo nowych stosunków społecznych i międzynarodowych, opartych na uniwersalnych - m.in. przez Jana Pawła II postulowanych – fundamentalnych wartościach: 1 - dobra wspólnego/wspólnego interesu; 2 – solidarności, oraz 3 – subsydiarności. Od pewnego czasu w świadomości światowych, a zwłaszcza europejskich, elit kształtuje się zrozumienie konieczności odrzucenia strategii „zerowego wzrostu” na rzecz strategii trwałego rozwoju, a wraz z tym dokonania radykalnej przebudowy metod globalizacji. W miejsce globalizacji neo-liberalnej, socjaldarwinistycznej postuluje się ukształtowanie globalizacji sprawiedliwej (ONZ - fair globalization), z „ludzką twarzą” (Merkel, Davos 2007). Ewidentny potwierdzeniem kształtowania się w UE tej ekohumanistycznej tendencji jest odnowiona w czerwcu 2006 roku – Strategii Trwałego Rozwoju Unii Europejskiej (R-EU SDS) oraz jakościowo nowe ujęcie w Traktacie Lizbońskim koncepcji „sustainable development”. W R-EU SDS jako jej cele główne uznaje się: 1. Zapewnianie obecnym i przyszłym pokoleniom Ziemian stały wzrost jakości życia i dobrobytu. 2. Kształtowanie dynamicznej gospodarki o pełnym zatrudnieniu. R-EU SDS: 1 - zaleca trwałe zintegrowanie polityk rozwoju społecznego, rozwoju gospodarczego oraz ochrony środowiska przyrodniczego; 2 - staje się strategią nadrzędną względem Strategii Lizbońskiej; 3 - uznaje za konieczne wypracowanie dalekosiężnej 50-letniej Strategii Trwałego Rozwoju UE. W Traktacie Lizbońskim uznaje się społeczną gospodarkę rynkową oraz wyważony (balanced) wzrost gospodarczy jako sposób trwałego rozwoju Europy, a także zobowiązuje się do działania na rzecz trwałego rozwoju Ziemi (czyli globalnego ekosystemu składającego się za światowej społeczności, jej gospodarki i środowiska przyrodniczego). W tekście tym uznaje się za konieczne podtrzymanie tych anty-neoliberalnych sił politycznych UE, które negując strategię „zerowego wzrostu”, opowiadają się za tworzeniem w UE infrastrukturalnych warunków dla wypracowania i realizacji zgodnej z ONZ strategii „trójfilarowego” rozwoju europejskiej i światowej społeczności. Proponuje się także przekształcenie infrastruktury Państwa Polskiego w sposób umożliwiający realizację R-EU SDS. Za szczególnie ważne uznaje się konieczność zbudowania w ramach ONZ¸ UE i Polski informacyjnych podstaw polityki i gospodarki trwałego rozwoju.
    For years now, international fora have been playing host to an unseen dispute as to how the global crisis might be overcome. The neo-liberals in world establishment circles have launched their ”zero growth” strategy with a view to ”steady state” being achieved in the system comprising (the wealthy part of) humankind on the one hand, and the natural environment on the other. The prerequisite for this is a radical reduction in the world’s human population, as well as such a limitation of output as will mainly serve in meeting the needs of the strongest (20- 80%) part of global society. This goal would de facto be achieved through the generation of structural unemployment on a mammoth scale (if in the guise of a “natural” phenomenon emerging along with scientific and technical progress), as well as through restrictions on both the use made of resources in short supply and the degradation of the natural environment. The inevitable hidden agenda here is nothing more or less than the freeing of ”spaceship Earth” of its excess ”human ballast”. Standing in opposition to this rather sick socio-Darwinian concept of a defensive, reactionary nature is the United Nations’ already-launched but so far largely ineffective eco-humanist concept, whereby sustainable ”three-pillared” development of the whole of global society is achieved through inseparable linkage of social development with balanced economic growth and the protection and appropriate shaping of the natural environment. Eco-humanism is a partnership-based co-operation for the common good of all people (rich and poor, from countries highly developed and behind in development), their descendants, and the natural environment - commonly supported by science and high technology. The attainment of this eco-humanist alternative to ”zero growth”, by which an end might be put to the global crisis, will entail a recognition – first and foremost on the part of most of the world establishment – that inevitabilities exist and that egoism will have to be set aside urgently in the name of egoaltruism. This will in turn require the shaping of qualitatively new social and international relations based on such fundamental values (postulated inter alia by the late Pope John Paul II) as: 1 – the common good/common interest; 2 – solidarity; 3 – subsidiarity. For some time now, world – and most especially European – elites have been coming to a realisation that the ”zero growth” strategy will need to be cast aside, in association with a radical makeover of globalisation methodologies. It is postulated that the place of the neo-Liberal, socio-Darwinian globalisation be taken by a developed ”fair globalisation” as the UN has dubbed it, or ”globalisation with a human face” as it was described by Angela Merkel at Davos in 2007. Evident confirmation that this eco-humanist trend was taking shape within the EU came with the June 2006 renewal of the EU Sustainable Development Strategy, as well as the qualitatively new formulation enshrined in Lisbon Treaty provisions regarding ”sustainable development”. The aforementioned Strategy has as its main aims: 1. the safeguarding of sustainable progress regarding quality of life and wellbeing, for both present and future generations; 2. the obtainment of a dynamic economy offering full employment. The Strategy further: 1 – advocates the once-and-for-all integration of policies regarding social development, economic development and the protection of the natural environment; 2 – serves strategically in a capacity superseding the Lisbon Strategy; 3 – recognises the need for a far-reaching 50-year EU Sustainable Development Strategy to be devised. The Lisbon Treaty provides that the social market economy plus balanced economic growth “shall work for the sustainable development of Europe”. The Union “shall contribute to the sustainable development of the Earth” (i.e. a global ecosystem comprising the world society, its economy and the natural environment). The text in question also recognises the need to support those anti-neo-Liberal political forces within the Union which oppose the ”zero growth” strategy, as well as to work actively towards the EU-wide engendering of the kind of infrastructural circumstances allowing for the planning and introduction of a strategy for ”threepillar” development of European and world society in line with UN recommendations. In the light of this, it is further proposed that the infrastructure of the Polish State be modified to allow the EU Sustainable Development Strategy to be put into effect. It is also considered particularly important that the information bases of sustainable development policy and sustainable development economy be developed within the UN, EU and domestic frameworks.
    Źródło:
    Problemy Ekorozwoju; 2008, 3, 2; 89-128
    1895-6912
    Pojawia się w:
    Problemy Ekorozwoju
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gospodarka społeczna to nie sektor
    Social economy is not a sector
    Autorzy:
    Węsierska-Chyc, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/889742.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
    Tematy:
    społeczna gospodarka rynkowa
    wolność gospodarcza
    własność prywatna
    solidarność
    sprawiedliwość,
    dialog społeczny
    partnerstwo lokalne
    zrównoważony rozwój lokalny
    social market economy
    economic freedom
    private ownership
    solidarity, equity
    social dialogue
    local partnership
    sustainable local development
    Opis:
    Artykuł podejmuje próbę zainicjowania dyskusji wokół możliwego sposobu myślenia o gospodarce społecznej jako o integralnej części koncepcji społecznej gospodarki rynkowej, a nie „sektorze ekonomii społecznej”. W odwołaniu do konstytucyjnego zapisu o społecznej gospodarce rynkowej jako podstawie ustroju gospodarczego Polski, przeprowadzono krótką analizę fundamentalnych zasad, w oparciu o które ma być ona wdrażana: wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej, solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych, w odniesieniu do rozwiązań szeroko rozumianej gospodarki społecznej. Postawiono tezę, że gospodarka może być zarazem rynkowa i społeczna, i że „uspołecznienie” gospodarki wpływa pozytywnie na jej efektywność i konkurencyjność. Następnie zaprezentowano możliwe kierunki argumentacji na jej poparcie. Na zakończenie autorka podkreśla, że chociaż widać pozytywne zmiany w dokumentach programowych wyznaczających sposób budowania gospodarki społecznej w Polsce, takich jak Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej, to ciągle przebija się w nich myślenie sektorowe. Zmiana tego sposobu myślenia jest wyzwaniem na przyszłość.
    The article aims to initiate a discussion about thinking of social economy as an integral part of social market economy, not as a ’social economy sector’. Basing on an entry in Polish constitution – about social market economy as a foundation of economic system in Poland, a short analysis of key rules essential for implementing social market economy is conducted: freedom of economic activity, private ownership, solidarity, dialogue and cooperation of the social partners in the area of social economy. There is an argument put forth that economy can be both market and social. Making economy more social has positive eff ects on its effi ciency and competitiveness. There are points supporting this argument listed. At the end the author underlines that although there are positive changes visible in the documents determining the way social economy in Poland is built – like National Program for Development of Social Economy – there is still sector thinking to be noticed in those documents. Changing this way of thinking is a challenge for future
    Źródło:
    Ekonomia Społeczna; 2013, 3; 9-23
    2081-321X
    Pojawia się w:
    Ekonomia Społeczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies