Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "SPME" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Trimetyloamina – metoda oznaczania
Trimethylamine – determination method
Autorzy:
Domański, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137492.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
trimetyloamina
metoda analityczna
metoda chromatografii gazowej
powietrze na stanowiskach pracy
mikroekstakcja do fazy stałej
trimethylamine
determination method
gas chromatography method
solid phase microextraction
HS-SPME/GC-NPD
Opis:
Trimetyloamina (m. cz. 59,11) jest bezbarwną bardzo lotną cieczą, o ostrym amoniakalnym zapachu i ciężarze właściwym 0,636 g/ml, która topi się w temperaturze -117.1 oC, wrze w temperaturze 2,9 oC i jest łatwo palnym gazem tworzącym mieszaniny wybuchowe z powietrzem (dolna granica wybuchowości wynosi 2% obj., a górna granica wybuchowości – 11,8% obj.) oraz o temperaturze samozapłonu 190 oC. Pary trimetyloaminy są cięższe od powietrza. Pod wpływem ogrzewania związek ulega rozkładowi z wydzieleniem toksycznych tlenków azotu. Trimetyloamina bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, ponadto rozpuszcza się także w benzenie, chloroformie, eterze etylowym i alkoholu metylowym. Trimetyloamina przenika do organizmu przez drogi oddechowe, skórę i przewód pokarmowy. Skutkiem działania par trimetyloaminy jest podrażnienie oczu oraz błon śluzowych nosa i gardła. Skażenie oczu wywołuje ból, łzawienie i może doprowadzić do uszkodzenia rogówki. Skażenie skóry roztworem powoduje jej zaczerwienienie, ból oraz oparzenia chemiczne. Objawami zatrucia drogą pokarmową (spożycie w postaci roztworu) są mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunka, może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego oraz perforacja przewodu pokarmowego. W Polsce wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) trimetyloaminy wynosi 12 mg/m3, a wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) – 24 mg/m3.
The method is based on the adsorption of trimethylamine vapours on silica gel, desorption with water alkalized obtained solution with sodium hydroxide, adsorption of methylamine vapours SPME/HS method and its determination by gas chromatography with alkali-flame-ionization detector. The determination limit of the method in the air sample is 2 mg/m3.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2008, 1 (55); 65-72
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Butyloamina – metoda oznaczania
n-Butylamine – determination method
Autorzy:
Domański, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137919.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
butyloamina
metoda analityczna
metoda chromatografii gazowej
powietrze na stanowiskach pracy
mikroekstakcja do fazy stałej
HS-SPME/GC-NPD
n-butylamine
determination method
gas chromatography method
workplace air
solid phase microextraction
Opis:
Metoda polega na adsorpcji par butyloaminy zawartych w powietrzu na żelu krzemionkowym, desorpcji wodą, a następnie sorpcji na włóknie SPME par aminy znad wodnego zalkalizowanego roztworu próbki i analizie chromatograficznej substancji zatrzymanych na włóknie. Metodę stosuje się do oznaczania zawartości butyloaminy w powietrzu na stanowiskach pracy podczas przeprowadzania kontroli warunków sanitarnohigienicznych. Oznaczalność metody wynosi 0,2 mg/m3 powietrza.
This method is based on the adsorption of n-butylamine vapours on silica gel, desorption with water, alkalization of the obtained solution with sodium hydroxide, adsorption of n-butylamine vapours with the HS/SPME method and determination with gas chromatography with an NPD detector. The determination limit of this method in the air sample is 0.2 mg/m3.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2008, 1 (55); 5-11
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określanie profili metabolitów lotnych produkowanych przez izolaty Trametes versicolor wykazujące antagonistyczne działanie w stosunku do Armillaria spp.
Determination of profiles of volatile metabolites produced by Trametes versicolor isolates antagonistic towards Armillaria spp.
Autorzy:
Szwajkowska-Michałek, L.
Buśko, M.
Łakomy, P.
Perkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/986657.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
lesnictwo
fitopatologia lesna
opienkowa zgnilizna korzeni
Armillaria
rozwoj grzybni
ograniczenie rozwoju
Trametes versicolor
izolaty grzybowe
Trametes versicolor TR31
Trametes versicolor TR55
metabolity grzybow
metabolity lotne
lotne zwiazki organiczne
inhibited growth of armillaria
volatile metabolites of trametes versicolor
solid phase microextraction
(spme)
aldehydes
alcohols
2−methylbutanal
Opis:
Armillaria root disease is one of the most important diseases causing losses in forestry, horticulture, pomiculture and agriculture. Fungi from Armillaria spp. infest roots and stem base in trees and shrubs, causing white wood rot. In Poland the most common species include Armillaria ostoyae (Romagn.) Herink, found both in coniferous and deciduous stands, and A. gallica Marxm. et Romagn. found in deciduous stands. Identification of antagonistic interactions between microorganisms in the soil medium enables to use their activity to protect plants against pathogens. Analyses were conducted on two Trametes versicolor isolates TR31 and TR55, collected from oak stumps, and 5 fungal species from the genus Armillaria: A. borealis Marxm. et Korhonen, A. cepistipes Velen., A. gallica, A. mellea (Vahl) P. Kumm. and A. ostoyae. Profiles of volatile compounds produced by T. versicolor isolates TR31 and TR55 determined in this study varied in their effect on growth of pathogens Armillaria borealis, A. cepistipes, A. gallica, A. mellea and A. ostoyae. TR31 more effectively than isolate TR55 inhibited growth of fungi from the genus Armillaria. Profiles of volatile compounds biosynthesised in the examined fungal cultures were assessed by headspace microextraction in a gas chromatograph coupled with a mass spectrometer. We detected 179 compounds in the analysed fungal cultures. They belonged to the following groups of chemical compounds: amines, alcohols, terpenes, aldehydes, ketones, hydrocarbons, heterocyclic compounds, esters and aromatic compounds (tab. 2). The most numerous group among the isolated volatile compounds comprised hydrocarbons, alcohols and esters at 32.4%, 16.2% and 14.5%, respectively. The highest concentrations reported in RU (i.e. the peak area of a given substances in relation to the peak area of the internal standard, i.e. tridecane) were recorded for aldehydes, alcohols and hydrocarbons. Among all the identified volatile compounds the highest concentration was observed for 2−methylbutanal. However, it was characteristic only of isolate TR31, which exhibited a greater capacity to inhibit growth of Armillaria spp. in comparison to isolate TR55 (fig.).
Źródło:
Sylwan; 2018, 162, 06; 499-508
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies