Autor: Stępniewska, Z. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wplyw temperatury na parametry kinetyczne Michaelisa-Mentena ureazy glebowej
Influence of temperature on Michaelis-Menten`s kinetic parameters of soil`s urease
Autorzy:: Samborska, A
Stepniewska, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1401787.pdf
Data publikacji:: 2000
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:: gleby
enzymy glebowe
ureaza
aktywnosc enzymatyczna
aktywnosc ureazowa
temperatura
parametry kinetyczne
predkosc maksymalna
stala Michaelisa
soil
soil enzyme
urease
enzyme activity
urease activity
temperature
kinetic parameter
maximum velocity
Michaelis-Menten constant
Opis:: Celem badań było zbadanie wpływu różnego zakresu temperatur na parametry kinetyczne Michaelisa-Mentena ureazy glebowej. Badaniom poddano próby zawierające czysty enzym (E), glebę nie nawadnianą ściekami wzbogacona enzymem (E + G) i glebę wielokrotnie nawadniana ściekami (G). Aktywność ureazową przy różnych stężeniach mocznika 0,01-3% i w różnych temperaturach: 0, 20, 37, 60°C oznaczano metodą Bonmanti i współ [I], Stałą Michaelisa (Km) i szybkość maksymalną (Vmax) wyznaczono metodą Liweavera-Burka. Aktywność ureazowa (AU) najniższa była w temperaturze 0°C, i wynosiła: 0,02 (µN-NH4 kg-1 h-1 w próbie z enzymem, 0,013 µN-NH4 kg-1 h-1 w kombinacji enzym + gleba, 0,05 (µN-NH4 kg -1h-1 w glebie irygowanej ściekami. Wraz ze wzrostem temperatury obserwowano wzrost aktywności enzymu. W temperaturze 20°C AU przedstawiała się następująco dla: E = 0,10 µN-NH4 kg-1 h-1 E + G = 0,08µN-NH4 kg-1 h -1G = 0,03 µN-NH4 kg-1 h-l. Najwyższe wartości aktywności ureazowej zanotowano w temperaturze 37°C : 0,35 µN-NH4, kg-1 h-1 dla próby zawierającej preparat handlowy, 0,16 µN-NH4 kg-1 h-l w kombinacji gleba wzbogacona enzymem, 0,125 µN-NH4 kg-1 h-1 dla gleby irygowanej ściekami miejskimi Wzrost temperatury do 60°C powodował spadek aktywności enzymatycznej. W zakresie temperatur 0-37°C zanotowano spadek wartości stałej Michaelisa i wzrost szybkości maksymalnej zachodzącej reakcji we wszystkich analizowanych wariantach, natomiast w 60°C twierdzono wzrost Km i spadek wartości Vmax. W oparciu o analizę otrzymanych wyników można stwierdzić że ureaza wykazuje największe powinowactwo względem substratu w temperaturze 37°C, natomiast wzrost temperatury jak również jej spadek zmniejsza dostępność mocznika dla enzymu.
The aim of the investigations was to measure relationship between temperature and Michaelis-Menten's kinetic parameters of soil's urease. The measurements were performed on three kinds of samples: the first one containing pure enzyme (E), the second one containing soil never irrigated with waste water but amended with pure enzyme (R + G), the third one containing soil irrigated with waste water after II step purification (G). Urease activity at di fferent concentration of urea 0,01-3% and temperature: 0, 20, 37, 60 ° C was marked with the help of Bounmanti et al. [1] method. Michaelis Constant (Km) and maximum potential activity (Vmax) were determined by method of Liwcaver-Burk. The lowest urease activity (AU) was found at 0°C and was determined for different samples: 0,02 µN-NH4 kg-1 h-1 for the sample with pure enzyme, 0,01.3 µN-NH4 kg-1 h-1 soil never irrigated with waste water but enhanced with pure enzyme, 0,05 µN-NH4 kg-1 h-1 soil irrigated with waste water after II step purification. With an increase of temperature the urease activity level was observed. At 20°C the following value of AU was found in samples: 0,10 µN-NH4 kg-1 h-1 for E, 0,08 µN-NH4 kg-1 h-1 for E + G, 0,03 µN-NH4 kg -1 h-1 for G. The highest urease activity was observed at the temperature of 37°C and it was 0,33 µN-NH4 kg-1 h-1 for E, 0,16 µN-NH4 kg-1 h-1 for E + G, 0,125 µN-NH4 kg-1 h-1 for G, The rise of temperature to the level of 60°C caused a decrease of urease activity. With an increase of temperature within the range of 0-37°C a decrease of Michaelis constants was noticed and increase of maximum potential activity in all the analysed samples. At 60°C decrease Km and Vax was observed. On the basis of results obtained it is possible to conclude that urease shows the highest activity at 37°C, whilst an increase of temperature or its decrease reduce the activity.
Źródło:: Acta Agrophysica; 2000, 38; 165-174
1234-4125
Pojawia się w:: Acta Agrophysica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Aktywnosc ureazy w wybranych glebach Polski
Urease activity in selected polish soils
Autorzy:: Stepniewska, Z
Samborska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1630458.pdf
Data publikacji:: 1999
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:: Polska
gleby
enzymy
enzymy glebowe
ureaza
aktywnosc ureazowa
aktywnosc enzymatyczna
oznaczanie
Polska
soil
enzyme
soil enzyme
urease
urease activity
enzyme activity
determination
Opis:: Celem badań było określenie aktywności ureazy na wybranych glebach Polski: bielicowych i brunatnych wytworzonych z piasków i glin, lessów, czarnych ziem i mad rzecznych. Badaniom poddano próbki z poziomu 0-10 cm, które pobrano z Banku Gleb Instytutu Agrofizyki PAN. Aktywność ureazy zawierała się w przedziale 0,3256 - 1,7896 pM N-NH4 kg-lh-1. Najniższą aktywność ureazową zanotowano w glebach bielicowych i wynosiła ona 0,33 pM N-NH4 kg-lh-1. W glebach brunatnych wytworzonych z piasków i lessów aktywność ureazy wahała się w granicach 0,55 - 1,00 pM N-NH4 kg-lh-1. Najwyższą aktywność stwierdzono w glebach: czarnych ziemiach, madach rzecznych, glebach murszowych i murszowatych 1,43 - 1,79 pM N-NH4 kg-lh-1. W oparciu o analizę statystyczną otrzymanych wyników można stwierdzić, że aktywność ureazowa pozostaje w ścisłym związku z zawartością materii organicznej.
The aim of the investigation was to measure activity of urease in different polish soils such as podzolic and brown developed from sands and loams, brown developed from loess, as well as in black earths and aluvials soils. The measurements were performed on samples taken from 0-10 cm depths. The urease activity was in the range of 0,3256 - 1,7896 pM N-NH4+ kg''h‘'. The lowest activity was noted in the podzolic soil and was on the level of 0,3256 pM N-NH4+ kg’'h''. In the brown and lessive soils the urease activity was in the rangę 0,55-1,00 pM N-NH4+ kg''h_l. The highest urease activity were found in black earths, alluvials soils, Eutric Histosol Soils 1,43-1,79 pM N-NH/kg1 h’’. The results obtained allow to conclude that the urease activity is tightly connected with the organie matter content of the soil.
Źródło:: Acta Agrophysica; 1999, 22; 219-228
1234-4125
Pojawia się w:: Acta Agrophysica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The optimal TTC dose and its chemical reduction level during soil dehydrogenase activity assay
Optymalna dawka TTC i poziom jej chemicznej redukcji podczas oznaczeń aktywności dehydrogenaz w glebach
Autorzy:: Wolinska, A.
Zapasek, M.
Stepniewska, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/35222.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:: TTC zob.2,3,5-triphenyltetrazolium chloride
chemical reduction
2,3,5-triphenyltetrazoliumchloride
soil dehydrogenase
enzyme activity
soil enzyme
Opis:: 2,3,5-triphenyltetrazolium chloride (TTC) is a dye largely used for determination of microbiological activity in soil samples by dehydrogenase assay. TTC is colourless in the oxidised form and red when reduced, due to formation of the product 1,3,5-triphenyl formazan (TPF). In this study, different doses of TTC ranging from 0.2 to 3.0% were added to six different soil types with the aim to verify the effect of chemical TTC reduction and to optimise the substrate dose in order to prevent a toxic effect on microorganisms. Regarding the technical simplicity and cost-effectiveness, the TTC assay is commonly recommended as an efficient method for determination of soil biological activity, provided that an appropriate concentration is applied, depending on the soil type. The lowest TTC levels of 0.2 and 0.5% are recommended for Albic Luvisol and Eutric Fluvisol, respectively, and the highest (2%) for Brunic Arenosol and Haplic Luvisol soils. It has also been demonstrated that DHA has biological origin in more than 90%, whilst chemical TTC reduction accounts for less than 10%, and therefore does not interfere with the correctness of the results obtained.
2,3,5-chlorek trifenylotetrazoliowy (TTC) to powszechnie używany barwnik w oznaczeniach mikrobiologicznej aktywności prób glebowych za pomocą testu na aktywność dehydrogenazową. W utlenionej formie TTC jest bezbarwny zaś w zredukowanej przyjmuje barwę czerwoną z powodu wytworzenia się produktu, jakim jest 1,3,5-trifenyloformazan (TPF). W bieżącej pracy różne dawki TTC w stężeniach od 0,2 do 3% dodawano do sześciu różnych typów gleb celem zweryfikowania efektu jego chemicznej redukcji oraz zoptymalizowania dawki substratu tak by nie działała toksycznie na mikroorganizmy. Z uwagi na prostotę i stosunkowo niski koszt oznaczenia, test z użyciem TTC jest powszechnie rekomendowany do oznaczeń aktywności biologicznej gleb, pod warunkiem że będzie stosowana jego właściwa dawka, zależna od typu gleby. Wykazano, że najniższe stężenie TTC 0,2 oraz 0,5% jest właściwe odpowiednio w odniesieniu do gleby płowej spiaszczonej oraz mady rzecznej, podczas gdy wyższa jego dawka (2%) powinna być stosowana w przypadku gleb płowych właściwych (zerodowanych) i gleb płowych typowych. Wykazano ponadto, że aktywność dehydrogenaz w ponad 90% jest biologicznego pochodzenia, zaś chemiczna redukcja TTC stanowi mniej niż 10%, stąd nie wpływa na prawidłowość uzyskiwanych wyników.
Źródło:: Acta Agrophysica; 2016, 23, 2
1234-4125
Pojawia się w:: Acta Agrophysica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Dehydrogenase and catalase activity in Eutric Histosol as affected by soil temperature and water content
Autorzy:: Brzezinska, M
Stepniewska, Z.
Stepniewski, W.
Pasztelan, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1401863.pdf
Data publikacji:: 2000
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:: catalase activity
soil water
Eutric Histosol
redox potential
soil temperature
dehydrogenase activity
soil enzyme
water content
Opis:: Soil enzyme activity indicates potential of the soil to sustain biochemical processes, which are essential for the maintenance of soil fertility. Dehydrogenase activity reflects total oxidative activity of soil microflora, catalase activity is responsible for the decomposition of H2O2. Redox potential (Eh) is an index of the soil aeration status. Effects of soil temperature and water content on Eh, soil dehydrogenase activity and catalasc activity in an Eutric Histosol at three different fields planted with Papulus nigra, Salix amencana, and grasses (with Alopecurits pratensis, Phalaris arundinacea, Festuca pratensis is as dominating species) were studied at the depths of 10, 30, 50, 70 cm. Enzyme activity and redox potential showed seasonal fluctuations following natural changes of soil water content and temperature. Dehydrogenase activity was significantly correlated with soil temperature and water content (r=0.37** and r=0.27***, respectively). Redox potential showed a significant correlation with soil water content (r=-0.32*** ). Catalase activity did not exhibit any correlation with the tested parameters. The type of plantation influenced enzyme activities; tree cover was characterised by higher dehydrogenase and catalase activities than meadow soils.
Źródło:: Acta Agrophysica; 2000, 35; 31-40
1234-4125
Pojawia się w:: Acta Agrophysica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki