Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "powierzchnia właściwa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Wybrane właściwości wodne mieszaniny glebowej
    Chosen water properties of soil mixture
    Autorzy:
    Kaszubkiewicz, J.
    Kawalko, D.
    Jezierski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37067.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    gleby
    wlasciwosci wodne
    porowatosc
    retencja wodna
    sklad granulometryczny
    powierzchnia wlasciwa
    soil
    water property
    porosity
    water retention
    granulometric composition
    specific surface area
    Opis:
    W przedstawianej pracy zbadane zostały zależności pomiędzy głównymi charakterystykami wodnymi mieszaniny glebowej dwóch frakcji: 1,0>f>0,75 mm oraz 0,1>f>0,063 mm. Badano zróżnicowanie przebiegu krzywych retencji wodnej q (h), wynikające ze zróżnicowanego udziału wymienionych frakcji w całości mieszaniny. Stwierdzono, że zależności pomiędzy zawartością frakcji piasku bardzo drobnego, a kapilarną pojemnością wodną i zawartością wody grawitacyjnej mają charakter nieliniowy, natomiast zawartość wody dostępnej dla roślin i polowa pojemność wodna rosną liniowo wraz ze wzrostem zawartości frakcji piasku bardzo drobnego. Stwierdzono również, że dla potencjału macierzystego poniżej 2,9 kPa korelacja pomiędzy powierzchnią właściwą, a wielkością retencji wodnej jest niska (statystycznie nieistotna) natomiast dla wyższych wartości (> 2,9 kPa) współczynnik korelacji osiąga wartość ponad 0,9 i korelacja jest statystycznie istotny na poziomie a = 0,01.
    The objective of presented study was an investigation of the relations between the main soil water characteristics of soil mixtures of two fractions: 1.0 >f >0.75 mm and 0.1 >f 0.063 mm. The different shapes of water desorption curvesq (h), resulting from the different content of described fractions, were analysed. The results showed that the relation between very fine sand fraction content and capillary water capacity was non-linear, but plant-available water content and field water capacity increased linearly with the very fine sand fraction content. It was also observed that for the matric potential values below 2.9 kPa the correlations between soil specific surface area and water retention were statistically insignificant, but for highest matric potential values the correlation coefficient achieved values above 0.9 and was statistically significant at the level of α = 0.01.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2011, 17, 1[188]
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci powierzchniowe frakcji kwasow prochniczych wybranych gleb
    The surface properties of humus acids fractions extracted from the selected soil
    Autorzy:
    Ksiezopolska, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401775.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    agrofizyka
    gleby
    powierzchnia wlasciwa
    para wodna
    prochnica
    kwasy humusowe
    azot
    adsorpcja
    metody pomiarow
    mikrostruktura
    agrophysics
    soil
    specific surface area
    water vapour
    humus
    humic acid
    nitrogen
    adsorption
    measurement method
    microstructure
    Opis:
    Specyficzna struktura chemiczna związków humusowych, zawartość grup funkcyjnych pełniących rolę centrów ad sorpcyjnych oraz niestałość składu pierwiastkowego sprawiają, że materiał organiczny jest uważany za bardzo skomplikowany i trudny do pomiarów, zwłaszcza badań powierzchniowych. W niniejszej pracy przeprowadzono pomiary powierzchni właściwej kwasów humusowych (kwasu huminowego i frakcji fulwokwasów ß-humusu) metodami opartymi na podstawach ad sorpcyjnych. Stosowano w tym celu adsorbat polarny - parę wodną oraz apolarny - azot. Przy zastosowaniu niskotemperaturowej adsorpcji azotu (metodą chromatograficzną) oznaczano powierzchnię właściwą zewnętrzną. Na podstawie zaś izoterm adsorpcji pary wodnej w 20 i 40°C wyznaczono powierzchnię właściwą całkowitą i molową energię adsorpcji dla monowarstwy badanego adsorbenta. Powierzchnia właściwa całkowita kwasów huminowych mieściła się w przedziale od 201 do 238 m2/g, zaś ß-humusu od 319 do 385 m2/g. Powierzchnia zaś zewnętrzna kwasów huminowych wyniosła ok. 1 m2/g, zaś dla ß-humusu ok. 34,5 m2/g. Duże różnice sorpcji azotu i pary wodnej na preparatach kwasów próchnicznych są efektem skomplikowanego mechanizmu adsorpcji adsorbatem polarnym i apolarnym na tym preparacie. Uzyskane duże wielkości powierzchni właściwej mierzonej parą wodną na preparatach kwasów humusowych oraz kształt izoterm adsorpcji wskazują, że pod wpływem działania pary wodnej następuje ruch cząsteczek pary wodnej wewnątrz i ich adsorpcja na centrach aktywnych 7, powyższego wynika, że wytworzona w stanie uwilgotnionym mikrostruktura kwasu humusowego jest nietrwała, zaś po wysuszeniu tego kwasu (niezależnie od metody suszenia), ta mikrostruktura zanika, następuje załamanie się struktury (collapse) i występuje ona w formie zbitej, nieporowatej, niedostępnej zarówno dla rtęci jak też dla adsorbatów apolarnych, co wykazały pomiary adsorpcji i desorpcji azotu na tym preparacie.
    The specific chemical structure of humus compounds, the content of functional groups acting as adsorption centres, and the instability of elementary composition cause organic material to be considered as highly complex and difficult to measure, especially in surface studies. In this study the author conducted measurements of the specific surface area of humous acids (humic acid arid ß-humus fulvic acid fraction), employing methods based on adsorption. For the purpose she used a polar adsorbate - water vapour, and an apolar adsorbate - nitrogen. Using low temperature nitrogen adsorption (chromatographic method) she determined the external specific surface area. Specific surface area determinations by means of water vapour were performed by weight, using a vacuum drier to determine the initial fragment of water vapour adsorption isotherms at 20°C and calculating the specific surface area by means of the BET equation. Also, the molar energy of adsorption was determined on the basis of the isotherms at 20 and 40°C. The specific surface area of the humic acids fell within the range of 201-238 m2/g, while that of the ß-humus fulvic acid fraction varied from 319 to 3X5 m2/g. The external specific surface area of the humic acids was about I nr/g, while that of the ß-humus was approximately 34,5 m2/g. The high values of specific surface area measured by means of water vapour on humous preparations and the shape of the isotherms indicate that the effect of water vapour on the material causes the formation of a variable microstructure, while the drying of the organic material (irrespective of the drying method emplyed) results in the disappearance of the microstructure; it appears in a compact and non-porous from, inaccessible for mercury and for appolar adsorbates, which was demonstrated by measurements of nitrogen adsorption and desorption on the materal.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2000, 38; 139-147
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powierzchnia wlasciwa jako parametr charakteryzujacy stopien przereagowania kwasow humusowych z bentonitem i illitem
    Specific surface area as a parameter characterizing degree of reaction of humic acids with bentonite and illite
    Autorzy:
    Ksiezopolska, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1632545.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    gleby
    mineraly ilaste
    powierzchnia wlasciwa
    bentonit
    illit
    prochnica
    kwasy humusowe
    wlasciwosci fizykochemiczne
    hydrofobowosc
    pH
    soil
    clay mineral
    specific surface area
    bentonite
    illite
    humus
    humic acid
    physicochemical property
    hydrophobicity
    Opis:
    Mając na względzie fakt, że kwasy humusowe w bardzo małym procencie występują w sianie wolnym w glebie, lecz tworzą połączenia z mineralną częścią gleby, dokonano próby syntetyzowania preparatów kwasów humusowych z bentonitem i illitem oraz scharakteryzowano wybrane właściwości fizykochemiczne tych preparatów jak również określono ich stopień prze reagowania przy różnych wartościach pH, W preparatach tych wykonano pomiary powierzchni właściwej metodą adsorpcji pary wodnej BET oraz molowej energii adsorpcji na podstawie izoterm w dwóch temperaturach (20 i 40 °C). Powierzchnia właściwa illitu i bentonitu po dodaniu kwasów humusowych (kwasu huminowego i p-humusu) przy wszystkich wartościach pH uległa zmniejszeniu. Świadczy to o różnym stopniu ich przereagowania oraz prawdopodobnie o częściowej hydrofobizacji minerałów. Okazało się. że stopień przereagowania preparatów kwasów humusowych z minerałem jest uzależniony od wartości ph oraz, że dla wszystkich kombinacji jest on największy przy pH 4.
    Taking into consideration the fact that there are a small percentage of humic acids in a free state in soils and they join with the mineral part of the soil, the trial of the synthesis of the preparations of humic acids with bentonitc and illitc was experimented. Some physicochcmical properties and their degree of reaction were characterized. The measurements of the surface area were made in the organo-mineral associates. Using the adsorption method of water vapour BET on the basis of the beginning part of the adsorption isotherm in 20 °C. The physico-chemical properties of the associates of illitc and bentonite with humic acids, p-humus with humic acids and p-humus with different pH were presented. The results of surface area and the molar energy adsorption were particularly discusscd. At the beginning, it was thought that the highest degree of reaction of humic acids with minerals should be set when pH equals the pH of the moment when humic acids are precipitated from the liquids as the precipitate. After studying the results something ese was slated, the surface area of illitc after adding the humic acids with all kinds of pH becomes smaller. The falling surface areas of the all combinations of the organo-mineral connections proves the different degree of their reactions and probably the part mineral hydrofobization. It turned out that the degree of reactions of humic acids preparations with mineral depends on pH and it is the highest for all combinations for pH 4.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 1999, 23; 59-64
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw stopnia zmurszenia na powierzchnie wlasciwa wybranych gleb torfowo-murszowych oraz na ich formy monojonowe
    Effect of moorshing process on specific surface area of selected peaty-moorsh soils and their monoionic forms
    Autorzy:
    Matyka-Sarzynska, D
    Sokolowska, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1632548.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    gleby
    gleby organiczne
    gleby torfowo-murszowe
    stopien zmurszenia
    struktura gleb
    powierzchnia wlasciwa
    torfowiska
    soil
    organic soil
    peat-muck soil
    mucking
    soil transformation
    soil structure
    specific surface area
    peatland
    Opis:
    Badania przeprowadzono na 6 próbkach obejmujących mursze torfiaste (Z1) i właściwe, czyli ziarniste (Z3), wytworzone z torfów torfowisk niskich. Uwzględniając wartości wskaźnika chłonności wodnej (W1) badany materiał należy do grupy utworów słabo i średnio wtórnie przeobrażonych (0,41-0,6) oraz silnie i bardzo silnie wtórnie przeobrażonych (0,61-0,8). Oznaczenie chłonności wodnej badanych utworów glebowych prowadzono metodą wirówkową zgodnie z procedurą opisaną przez Gawlika. Sporządzono izotermy adsorpcji i desorpcji pary wodnej dla utworach naturalnych oraz monojonowych form (H+, Ca+2). Następnie z równania BET obliczono powierzchnię właściwą oraz ciepło adsorpcji netto. Wszystkie otrzymane izotermy mają taki sam kształt zgodny z typem II według klasyfikacji Brunauera. Istnieje dodatnia korelacja pomiędzy powierzchnią właściwą a stopniem wtórnego przeobrażenia wyrażonego jako W1. Ponadto stwierdzono obniżenie wartości powierzchni właściwej dla form wodorowych i wapniowych względem powierzchni właściwej utworów w formie naturalnej.
    The present study was conducted on 6 different peaty-moorsh soils. The studied moorsfre.s belonged to two groups: peaty moorsh - Z, and proper moorsh - Z3 They represented soils of weakly, medium and strongly, very strongly secondary transformed states. The quantitative degree of the secondary transformation of the investigated materials was expressed by W, index determined according to Gawlik method. The adsorption and desorption isotherms were determined based on experimental data of the water vapour adsorption at constant temperature (20 °C). For evaluation ol the specific surface area and adsorption energy the model based on assumption of polymolecular adsorption (BET theory) had been applied. All investigations were performed on natural and monoionic (H+, Ca2+) forms of studied peaty-moorsh soils. The shape of all adsorption isotherms was similar and reflects the second type in BET classification. The results showed a positive correlation between the specific surface area and the state of secondary transformation. Furthermore, the specific surface area values obtained for natural forms were higher than for monoionic forms
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 1999, 23; 79-86
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci powierzchniowe kwasow humusowych wyseparowanych z gleby uzyznianej osadami sciekowymi i wermikompostem
    Surface properties of humic acids extracted from soil fertilized with sewage sludge and vermicompost
    Autorzy:
    Ksiezopolska, A
    Flis-Bujak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1632546.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    gleby
    gleby brunatne
    gleby kwasne
    powierzchnia wlasciwa
    uzyznianie gleb
    odpady organiczne
    osady sciekowe
    kwasy humusowe
    wlasciwosci powierzchniowe
    para wodna
    adsorpcja
    soil
    brown soil
    acid soil
    soil fertilization
    organic waste
    sewage sludge
    humic acid
    specific surface area
    water vapour
    adsorption
    surface property
    Opis:
    Analizowano izotermy adsorpcji pary wodnej oraz wyznaczono wielkości powierzchni właściwej kwasów hu mi nowych i frakcji fu twok wąsów ¡3-humusu. Kwasy humusowe wydzielono z gleby brunatnej kwaśnej, wytworzonej z piasku słabo gliniastego w 4 lata po zastosowaniu osadu ściekowego i wermikompostu w dawkach 30, 150, 600 Mg ha1. Kontrolę stanowiła gleba nienawożona i nawożona obornikiem w dawce 30 Mg ha"1. Kwasy huminowe wysc- parowano metodą Schnitzera, a w nadsączu po ich wydzieleniu, metoda Stevensona strącono frakcje fulwokwasów P-humus. Uzyskane wyniki wskazują, że zastosowane substancje odpadowe wpłynęły modyfikująco na wielkość adsorpcji pary wodnej przez kwasy humusowe. W przypadku kwasów huminowych było to zwiększenie adsorpcji, a dla frakcji fulwokwasów ¡3-humusu zmniejszenie. Powierzchnia właściwa frakcji p-humusu jest znacznie większa niż kwasów huminowych. Na obniżenie wielkości powierzchni właściwej analizowanych kwasów humusowych wpłynęła najwyraźniej dawka 600 Mg ha"1 osadu ściekowego.
    Isotherms of water vapour adsorption were analyzed and specific surface area of humic acids and fractions of P-humus fulvic acids were determined. Humic acids were separated from soil 4 years after using sewage sludge and vcrmicompost in doses of 30, 150, 600 Mg haˉ1. The control was the nonfertilized soil, as well as the soil fertilized with manure in the dose of 30 Mg haˉ1. Humic acids were separated using Schnitzers method, while after their separation, fractions of p-humus fulvic acids were precipitated in the supernatant using Stevensons method. The obtained results indicate that the used waste substanccs had a modifying effect on the magnitude of vapour adsorption by humic acids. In the ease of humic acids it was an increase of adsorption, while tor fractions of β-humus fulvic acids, the adsorption decreased. The specific surface area of P-humus fractions is much greater than the one of humic acids. The decrease of the specific surface area of the analyzed humic acids was influenced most significantly by the dose of 600 Mg haˉ1 of sewage sludge.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 1999, 23; 65-77
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies