Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nowak, A." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Zmiany w aktywnosci enzymatycznej drobnoustrojow glebowych po zastosowaniu pestycydow. Czesc I.Miedzian 50 WP, Miedzian Extra 350 SC
    Autorzy:
    Nowak, A
    Blaszak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/801585.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    mikroorganizmy glebowe
    gleby
    Miedzian 50 WP
    aktywnosc enzymatyczna
    pestycydy
    Miedzian Extra 350 SC
    soil microorganism
    soil
    Miedzian 50 WP preparation
    enzyme activity
    pesticide
    Miedzian Extra 350 SC preparation
    Opis:
    Adiuwanty w połączeniu z pestycydami stosowanymi w agrotechnice wspomagają walkę z chwastami i szkodnikami roślin, wydłużają okres działania substancji aktywnej, potęgują niejednokrotnie jej oddziaływanie. Istnieje niebezpieczeństwo, że pestycydy udoskonalone (z dodatkowymi wspomagaczami) równie skutecznie mogą przyczynić się do redukcji pożytecznej mikroflory glebowej. Badano wpływ Miedzianu 50 WP i Miedzianu extra 350 SC na wyizolowane z gleby bakterie i grzyby, badano wpływ zarówno na ich wzrost, jak i na aktywność hydrolityczną wobec skrobi, kazeiny i tributyryny. Wzrost mikroorganizmów i ich aktywność hydrolityczną w większości przypadków silniej modyfikował Miedzian 50 WP, niż jego udoskonalony odpowiednik Miedzian 350 SC. Rozpatrując poszczególne grupy systematyczne mikroorganizmów (bakterie lub grzyby), poszczególne dawki pestycydów (1, 10, 100 mg·dm⁻³), określoną aktywność (hydroliza skrobi, tributyryny lub kazeiny) i przede wszystkim badany parametr (wzrost mikroorganizmów lub aktywność hydrolityczną), raz silniej oddziaływała forma tradycyjna, a w innym przypadku udoskonalona. Różnice statystycznie istotne między wpływem dwóch fungicydów, dotyczyły najczęściej dawki najwyższej (100 mg·dm⁻³), na niższe dawki (1 i 10 mg·dm⁻³) mikroorganizmy reagowały podobnie (kilka - kilkanaście % różnicy) lub tak samo. Odmienne oddziaływanie Miedzianu 50 WP i Miedzianu 350 SC dotyczyło częściej bakterii niż grzybów. Badania wykazały, że wyraźne różnice we wzroście grzybów na podłożu i w ich aktywności hydrolitycznej dotyczyły głównie tributyryny, w mniejszym stopniu skrobi i kazeiny. Zróżnicowane oddziaływanie Miedzianu 50 WP i Miedzianu 350 SC obserwowano częściej badając zdolność do wzrostu mikroorganizmów (rozmiary średnic kolonii) hodowanych na podłożu z pestycydami, niż ich zdolność do hydrolizy związku organicznego (skrobi, kazeiny lub tributyryny).
    Adjuvants and pesticides widely applied in agrotechniques provide a significant support in fighting weeds and crop pests, prolonging the period over which a substance remains active, multiplying its effect and impact. Still, there a risk that the perfected pesticides (with additional adjuvants admixtures) can be equally effective in reducing the microbiocenose in the soil. Thus, an impact of Miedzian 50 WP and Miedzian 350 SC upon fungi and bacteria isolated from the soil, was studied with regards to their impact on the growth rate, and hydrolytic activity, for various organic substrates. The obtained results confirmed a hypothesis that for the same pesticides their impact on microbes can be significantly different. Though to determine which pesticide affected the microbes most severely proved impossible, as the influence depended on the fungicide dose, as well as the studied substrate and parameter under consideration, in most cases Miedzian 50 WP proved to be the most efficient. The differences observed for various copper based pesticides were statistically significant, although the regular differences amounted only to a few to several percent, particularly when lower doses of fungicide are concerned. The observed pesticide impact tended to vary more frequently for bacteria than for fungi. For fungi the differences in their growth capabilities and activities were found to be distinct only for their capability to hydrolyse lipids. The observed impact of fungicides tended to vary more frequently with respect to growth rate in microbes on the substrates with pesticides, than for their capability to hydrolyse organic compounds.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 289-297
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany w aktywnosci enzymatycznej drobnoustrojow glebowych po zastosowaniu pestycydow. Czesc II.Triflurotox 250 EC, Trifluralina 250 EC
    Autorzy:
    Blaszak, M
    Nowak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/804699.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    Triflurotox 250 EC
    mikroorganizmy glebowe
    gleby
    aktywnosc enzymatyczna
    pestycydy
    aktywnosc hydrolityczna
    Trifluralina 250 EC
    Triflurotox 250 EC preparation
    soil microorganism
    soil
    enzyme activity
    pesticide
    hydrolytic activity
    trifluralin
    Opis:
    Szereg badań wykazało, że intensywne i długotrwałe stosowanie pestycydów stwarza zagrożenie nie tylko dla chwastów i szkodników upraw, ale także dla pożytecznej mikroflory glebowej. Udoskonalanie pestycydów (zmiana formy użytkowej, dodawanie wspomagaczy) z jednej strony pozwala na obniżenie dawek substancji aktywnych wprowadzanych do środowiska, a z drugiej strony wydłuża okres ich zalegania w środowisku. Badano wpływ Triflurotoxu 250 EC i Trifluraliny 250 EC (herbicyd z dodatkowym adiutantem) na wyizolowane z gleby bakterie i grzyby, badano wpływ zarówno na tempo wzrostu mikroorganizmów, jak i na aktywność hydrolityczną wobec różnych organicznych substratów. Porównywane herbicydy różniły się (w sposób statystycznie istotny) w swoim oddziaływaniu na mikroorganizmy. Nie można jednoznacznie stwierdzić, który z pestycydów silniej oddziaływał na mikroorganizmy, bowiem efekt oddziaływania zależał od dawki herbicydów, użytego substratu w podłożu i badanego parametru. Większe różnice w oddziaływaniu dwóch herbicydów stwierdzono odnośnie bakterii. Mikroorganizmy te ujawniły odmienne oddziaływanie herbicydów obecnych w podłożu, hydrolizując białka i węglowodany w różnym tempie i zakresie. Grzyby w mniejszym stopniu niż bakterie były podatne na wpływ herbicydów, różnice w oddziaływaniu Triflurotoxu 250 EC i Trifluraliny 250 EC były bardziej widoczne odnośnie tempa wzrostu grzybów na podłożach z herbicydami niż ich aktywności hydrolitycznej.
    Pesticides applied intensively and over a long time have proved to pose threats not only to weeds and crop pests, but also to the useful microflora of the soil. Perfecting pesticides by changing the form they are applied in, and/or adding aid substances on the one hand, leads to lowering the doses of the active substances introduced into the environment, but prolonging their deposition time in the soil on the other. The influence of Triflurotox 250 EC and Trifluralina 250 EC, a herbicide with an additional adjutant, on bacteria and fungi isolated from soil was studied, with regards to the microbes growth rate, and their hydrolytic activity on various organic substrates. The pesticides under comparison were found to differ, at the level of statistical significance, as far as their impact on microbes is concerned. Since the effect depended on the applied herbicide doses and the substrate alike, as well as on the studied parameter, it was hard to clearly determine which pesticide action on the microbes were the most effective. Differences between two herbicides were more pronounced for bacteria. Such microbes revealed the different soil herbicides impact by hydrolyzing proteins and carbohydrates at the various rate and scope. Fungi were found to be less susceptible to herbicides induced impacts than microbes; differences in Triflurotox 250 EC and Trifluralin 250 EC influence were pronounced stronger in the fungi growth rate at substrates with herbicides than in their hydrolytic activities.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 299-308
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany w mikroflorze gleby wokół składowiska odpadów komunalnych w Łęczycy k. Stargardu Szczecińskiego
    Changes in soil microflora aroud municipal waste dumping site in Łęczyca near Stargard Szeciński
    Autorzy:
    Przybulewska, K.
    Nowak, A.
    Głąbowska, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/339215.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    gleba
    mikroorganizmy
    składowisko odpadów
    microorganisms
    municipal waste dumping site
    soil
    Opis:
    Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu składowiska odpadów komunalnych w Łęczycy k. Stargardu Szczecińskiego na mikroflorę gleby w strefie jego oddziaływania. Na podstawie wykonanych analiz stwierdzono, że w glebach wokół tego obiektu dominowały bakterie, mniej liczne były promieniowce, natomiast liczebność grzybów była stosunkowo mała. Największe liczebności mikroorganizmów stwierdzano w najbliższym sąsiedztwie składowiska odpadów, zwłaszcza w powierzchniowej warstwie gleby. Pomimo, że największą zawartość biomasy mikroorganizmów zanotowano w sąsiedztwie badanego obiektu, a najmniejszą - na skraju strefy ochronnej, nie potwierdzono statystycznie istnienia zależności między zawartością biomasy a odległością od składowiska.
    This study aimed at examining the effect of municipal waste dumping site in Łęczyca near Stargard Szczeciński on soil microflora in its impact zone. Performed analyses showed that most numerous microorganism populations in soil around this object were mainly bacteria, then actinomycetes, whereas the fungi were least abundant. Microorganisms were most numerous in the closest vicinity of the waste dumping site, particularly in surface soil layer. Despite the fact that the largest microbial biomass was found in the closest vicinity of the object and the smallest - at the edge of its buffer zone, no significant correlation was noted between the biomass and distance from the waste dumping site.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2010, 10, 2; 159-166
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany w zawartosci biomasy zywych mikroorganizmow w glebach zanieczyszczonych weglowodorami monoaromatycznymi
    Autorzy:
    Hawrot-Paw, M
    Nowak, A.
    Lyczakowska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/796670.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    gleby
    zanieczyszczenia gleb
    weglowodory monoaromatyczne
    mikroorganizmy
    biomasa
    soil
    soil pollutant
    monoaromatic hydrocarbon
    microorganism
    biomass
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań, w których oceniano wpływ wybranych węglowodorów aromatycznych na biomasę żywych drobnoustrojów w dwóch, różnych typach gleb, z uwzględnieniem wielkości dawki użytego węglowodoru i czasu inkubacji. W doświadczeniu wykorzystano dwie gleby (piasek gliniasty lekki pylasty oraz glinę lekką pylastą). Próby glebowe o masie 300 g mieszano z wybranym węglowodorem: benzenem, toluenem, etylenem lub ksylenem w dawce 100, 1000, 10 000 mg·kg⁻¹ s.m. gleby. Próbę kontrolną stanowiła gleba bez dodatku węglowodoru. Gleby doprowadzono do 50% maksymalnej pojemności wodnej i inkubowano w temperaturze pokojowej przez 112 dni. Oznaczenie biomasy przeprowadzono metodą SIR (ang. substrate induced respiration). Uzyskane wartości przedstawiono w mg CO₂ zawartego w biomasie żywych drobnoustrojów w przeliczeniu na 100 g s.m. gleby. Na podstawie badań stwierdzono, że wprowadzone do gleby węglowodory aromatyczne wpływały na ilość biomasy żywych mikroorganizmów. W zależności od rodzaju węglowodoru, jego dawki oraz czasu oddziaływania, wpływ ten miał różny charakter (zarówno stymulacji, jak i inhibicji), a obserwowane zmiany często utrzymywały się przez cały okres inkubacji. Węglowodory monoaromatyczne w dniu wprowadzenia do gleby piaszczystej, niezależnie od dawki, powodowały zmniejszenie ilości biomasy żywych mikroorganizmów średnio o 50%. Podobną sytuację obserwowano w glebie gliniastej. W glebie piaszczystej w dniu skażenia na ogół najsilniej redukowały biomasę węglowodory w dawce 10000 mg·kg⁻¹ s.m. gleby (z wyjątkiem benzenu). W glebie gliniastej po wprowadzeniu toluenu i etylobenzenu inhibicja utrzymywała się przez cały okres doświadczenia, natomiast benzen i ksylen w tym stężeniu powodowały gwałtowny wzrost ilości biomasy.
    The paper presents study results upon the evaluation of influence of selected aromatic hydrocarbons on living microorganism biomass in two different soil types including the dose of hydrocarbon used and incubation time. Two soil types (light dusty loamy sand and light dusty loam) were used in the experiments. Soil samples (300 g each) were mixed with selected hydrocarbon: benzene, toluene, ethylbenzene or xylene at the rates of 100, 1000, 10 000 mg·kg⁻¹ soil DM. The control was the soil with no hydrocarbon addition. Soils were adjusted to 50% of MPW and incubated at ambient temperature for 112 days. The biomass determination was performed by the means of SIR method (substrate induced respiration). The achieved results were expressed in mg of CO₂ contained in biomass of living microorganisms recalculated onto 100 g of soil DM. The studies revealed that aromatic hydrocarbons introduced into the soil affected the number of living organism biomass. Depending on the hydrocarbon used, its dose and interaction time, the influence was of various character (both stimulation and incubation), and the observed changes often lasted for the whole incubation period. Monoaromatic hydrocarbons on the day of introduction into the sandy soil, regardless the rate, caused the decrease of living organism biomass by 50%, on the average. Similar situation was observed in loamy soil. On the day of sandy soil pollution, in general, hydrocarbons at 10 000 mg·kg⁻¹ soil DM rate strongest reduced the biomass (except from benzene). In loamy soil, the inhibition maintained for the whole experiment after the introduction of toluene and ethylobenzene; benzene and xylene caused a sudden increase of biomass amount at the same concentration.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 121-128
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany składu chemicznego gleby w polu ziemniaka pod wpływem deszczowania i zróżnicowanego nawożenia mineralnego
    Changes of chemical composition of soil of a potato field induced by sprinkling and mineral fertilisation
    Autorzy:
    Nowak, L.
    Kruhlak, A.
    Chylińska, E.
    Dmowski, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/288434.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
    Tematy:
    ziemniak
    deszczowanie
    nawożenie mineralne
    skład chemiczny
    gleba
    potato
    sprinkling
    mineral fertilization
    chemical composition
    soil
    Opis:
    Doświadczenie polowe przeprowadzono na glebie brunatnej wytworzonej z piasku gliniastego mocnego na piasku gliniastym lekkim, zaliczonej do kompleksu żytniego dobrego w latach 1990-2001 w Stacji Badawczej Samotwór k. Wrocławia. Celem badań było określenie wpływu deszczowania i zróżnicowanego nawożenia mineralnego na skład chemiczny gleby w warstwach: 0-25, 26-50 i 51-75 cm; w trzech terminach: przed założeniem doświadczenia, w pełni wegetacji i po zbiorze ziemniaka. Badania dotyczyły: odczynu gleby, zawartości N-NO3, N-NH4 oraz przyswajalnego P, K i Mg. Oznaczenia chemiczne wykonano w Okręgowej Stacji Chemiczno – Rolniczej we Wrocławiu. Zarówno deszczowanie jak i stosowane dawki nawozów mineralnych modyfikowały zawartość pierwiastków biogennych w glebie, przy czym największy zakres zmian dotyczył warstwy ornej gleby. Na obiektach deszczowanych wzrosła zawartość fosforu i magnezu oraz zmniejszyła się zawartość obu form azotu i potasu. Nawożenie natomiast spowodowało wzrost zawartości N-NO3, N-NH4, P i K oraz zmniejszyło zasobność gleby w Mg.
    Field experiment was conducted from 1999-2001 on brown soil formed of strong loamy sand on light loamy sand, considered a good rye complex, in the Samotwór Testing Station by Wrocław. The aim was to determine the effect of sprinkling and mineral fertilisation on chemical composition of soil in the layers: 0-25, 26-50 and 51-75 cm; at three terms: before setting the experiment, at full vegetation and after potato harvest. The studies were concerned with: soil reaction, content of N-NO3 and N-NH4, and of available P, K and Mg. Chemical assays were done in the District Agro-chemical Station in Wrocław. Both the sprinkling and doses of mineral fertilisation modified the content of biogenic elements in soil, the largest range of changes was found in the arable soil layer. On sprinkled plots increased the content of phosphorus and magnesium and decreased the content of both forms of nitrogen and potassium. However, fertilisation increased the content of N-NO3, N-NH4, P and K, and decreased the Mg content in soil.
    Źródło:
    Inżynieria Rolnicza; 2005, R. 9, nr 4, 4; 57-66
    1429-7264
    Pojawia się w:
    Inżynieria Rolnicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osady ściekowe jako substytut glebowy w procesach remediacji i rekultywacji terenów skażonych metalami ciężkimi
    Sewage sludge as a substitute of soil in the process of remediation and reclamation of sites contaminated with heavy metals
    Autorzy:
    Nowak, M.
    Kacprzak, M.
    Grobelak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/297732.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    osady ściekowe
    nawozy naturalne
    metale ciężkie
    remediacja gleby
    rekultywacja gleb
    sewage sludge
    manure
    heavy metals
    remediation of soil
    reclamation
    soil
    Opis:
    Osady ściekowe pochodzenia przemysłowego szczególnie z przemysłu spożywczego i drzewnego stanowią doskonały substrat, który można wykorzystać do rekultywacji terenów zdegradowanych pod warunkiem spełnienia przez nie wymogów określonych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z 2002 r. w sprawie komunalnych osadów ściekowych. Stwierdzono, że osady ściekowe (ze względu na swoje właściwości) mogłyby być również stosowane na terenach skażonych metalami ciężkimi. Przedstawiono wyniki badań wskazujące, iż w osadach pochodzących z oczyszczalni przemysłowych stężenia Pb, Cd, Cr, Ni i Zn były wielokrotnie niższe niż w próbkach z oczyszczalni komunalnych. Ponadto wysoka wilgotność, odpowiednia zawartość materii organicznej, C, N, P, kwasów huminowych oraz najważniejszych grup mikroorganizmów (bakterie, grzyby, promieniowce) sprawia, że mogą one brać udział w szeregu mechanizmów w procesach rekultywacji i remediacji terenów skażonych, a ich aplikacja korzystnie wpływa na parametry gleb zdegradowanych, zanieczyszczonych metalami ciężkimi.
    Sewage sludge of industrial origin in particular from the food and the wood industry, is an excellent substrate that can be used for restoration of degraded land, if it meets the requirements specified in the Regulation of the Minister of Environment from 2002 on municipal sewage sludge. It was found that sludge (due to its properties) could also be used in areas contaminated by heavy metals. The results of research indicate that in the sediments from industrial effluent, concentrations of Pb, Cd, Cr, Ni and Zn were many times lower than in the samples from municipal sewage treatment plants. In addition, such features like high humidity, adequate organic matter content, presence of C, N, P, humic acid, and the main groups of microorganisms (bacteria, fungi, actinomycetes) make that the sludge can participate in a series of mechanisms in the processes of reclamation and remediation of contaminated sites and its application improves the performance of degraded soils contaminated with heavy metals.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2010, 13, 2; 121-131
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of soil salinity on activity of antioxidant enzymes and content of ascorbic acid and phenols in bean [Phaseolus vulgaris L.] plants
    Wplyw zasolenia gleby na aktywnosc enzymow antyoksydacyjnych oraz zawartosc kwasu askorbinowego i fenoli w roslinach fasoli [Phaseolus vulgaris L.]
    Autorzy:
    Telesinski, A
    Nowak, J.
    Smolik, B.
    Dubowska, A.
    Skrzypiec, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16065.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    antioxidative enzyme
    oxidative stress
    chloride concentration
    bean
    Phaseolus vulgaris
    flavonoids
    bean plant
    biochemical parameter
    growing plant
    ascorbic acid
    soil
    salinity
    phenol
    Opis:
    Soil salinity is the one of the most important abiotic factors influencing the growth, development and yields of crops. However, it is difficult to determine exact concentrations of salt which cause soil salinity. Salinity threshold levels depend on a crop species, variety, developmental stage and environmental factors. This paper presents the results of an experiment on the effect of different soil concentrations of NaCl soil on several oxidation stress parameters, such as catalase and peoxidase activity, content of ascorbic acid, phenols and flavonoids in bean plants. A laboratory pot experiment was carried out on samples of light silty loam containing 1.2% of humus. Pots were filled with 1 kg soil samples each, to which NaCl solution was added in doses 10, 30 and 50 mM kg-1. Each pot was seeded with 7 seeds of cv. Aura bean. The plants grown in soil without NaCl were the control. On days 14, 21 and 28 green parts of plants were collected for determinations of catalase and peroxidase activity by colorometry as well as the content and flavonoids, phenols, ascorbic acid and chloride concentration by Mohr’s method. The results show that chloride concentration in bean plants increased at higher of NaCl concentration in soil. The activity of the antyoxidative enzymes such as catalase and peroxidase in bean plants, on sampling days, was higher as the chloride concentration in plants increased. Non-enzymatic antioxidants: flavonoids, phenols and ascorbic acid content during the experiment showed different changes with relation to the chloride content, but in all the trials ascorbic acid content was significantly positively correlated whereas the content of phenols was significantly negatively correlated with the chloride content in plant tissues.
    Jednym z ważniejszych abiotycznych czynników wpływających na wzrost, rozwój i produktywność roślin jest zasolenie podłoża. Trudno jest jednak określić, w przypadku jakiego stężenia soli mówi się o zasoleniu podłoża. Graniczna jego wartość jest uzależniona od gatunku, a w nawet odmiany, etapu rozwoju rośliny oraz od wielu towarzyszących czynników środowiska. W pracy zaprezentowano wyniki doświadczeń mających na celu określenie, w jaki sposób dodatek do gleby NaCl o różnych stężeniach oddziałuje na wybrane parametry stresu oksydacyjnego: aktywność katalazy i peroksydazy oraz zawartość kwasu askorbinowego, fenoli i flawonoidów w roślinach fasoli. Doświadczenie wazonowe w warunkach laboratoryjnych przeprowadzono na próbkach gliny pylastej lekkiej o zawartości próchnicy 1,2%. Glebę podzielono na 1 kg naważki, którymi, po wcześniejszym dodaniu wodnych roztworów NaCl w dawkach 10, 30 i 50 mM kg-1, napełniono wazony. Do każdego wazonu wysiano po 7 nasion fasoli odmiany Aura. Próbę kontrolną stanowiły rośliny rosnące w glebie bez dodatku soli. W 14., 21. i 28. dniu doświadczenia pobrano zielone części roślin i oznaczono w nich kolorymetrycznie aktywność katalazy i peroksydazy oraz zawartość flawonoidów, fenoli i kwasu askorbinowego, a także zawartość chlorków miareczkową metodą Mohra. Stwierdzono, że zawartość chlorków w roślinach fasoli wzrastała wraz ze zwiększaniem stężenia NaCl w podłożu. Aktywność enzymów antyoksydacyjnych: katalazy i peroksydazy w roślinach fasoli, w poszczególnych terminach pomiarów, wzrastała wraz ze zwiększaniem się w nich ilości chlorków. Zawartość nieenzymatycznych antyutleniaczy w roślinach fasoli: kwasu askorbinowego, flawonoidów i fenoli wykazywała w trakcie trwania doświadczenia zmienne zależności w stosunku do ilości w nich chlorków, jednakże w całym doświadczeniu zawartość kwasu askorbinowego była istotnie dodatnio, a fenoli istotnie ujemnie skorelowana z ilością chlorków w tkankach roślinnych.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2008, 13, 3
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola herbicydow Izoturon 500 SC i Segal 65 WG w ksztaltowaniu aktywnosci katalazy oraz peroksydazy w glebie i roslinach pszenicy jarej
    Autorzy:
    Nowak, J
    Telesinski, A.
    Postek, I.
    Waltrowski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/802332.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    Izoturon 500 SC
    pszenica jara
    Segal 65 WG
    herbicydy
    gleby
    aktywnosc enzymatyczna
    katalaza
    peroksydaza
    Izoturon 500 SC herbicide
    spring wheat
    Segal 65 WG preparation
    herbicide
    soil
    enzyme activity
    catalase
    peroxidase
    Opis:
    Określono oddziaływanie herbicydów Izoturon 500 SC (s.a. izoproturon) i Segal 65 WG (s.a. metrybuzyna i amidosulfuron) na aktywność katalazy i peroksydazy w glebie i roślinach pszenicy jarej oraz oceniono zależności pomiędzy zawartością substancji aktywnych badanych preparatów a aktywnością tych enzymów. Doświadczenie przeprowadzono jako doświadczenie wazonowe z pszenicą jarą odmiany Koksa, stosując doglebowo Izoturon 500 SC w dawkach: zalecanej przez producenta, pięciokrotnie i dwudziestopięciokrotnie większej. W fazie trzech liści pszenicy (21 dzień doświadczenia), dzień przed pierwszym pomiarem, wykonano dodatkowo oprysk Segalem 65 WG w takich samych dawkach, w jakich użyto Izoturonu 500 SC. Aktywność katalazy i peroksydazy oznaczano w próbkach glebowych i roślinnych w kolejnych fazach rozwojowych pszenicy: trzech liści, strzelania w źdźbło, kwitnienia i dojrzałości mlecznej. Aktywność katalazy w glebie po zastosowaniu Izoturonu 500 SC oraz Izoturonu 500 SC w większości przypadków nie uległa dużym zmianom, podczas gdy aktywność peroksydazy była wyraźnie niższa niż w glebie kontrolnej. Po zastosowaniu zarówno samego Izoturonu 500 SC, jak i Izoturonu 500 SC z Segalem 65 WG stwierdzono natomiast stymulację aktywności katalazy roślinnej. W większości przypadków aktywność badanych enzymów była wyższa po zastosowaniu Izoturonu 500 SC wraz z Segalem 65 WG niż po zastosowaniu samego Izoturonu 500 SC. Obliczone współczynniki korelacji wykazały istotną ujemną zależność pomiędzy aktywnością peroksydazy glebowej a zawartością w glebie metrybuzyny i amidosulfuronu, a także pomiędzy aktywnością katalazy w glebie a zawartością w niej izoproturonu oraz pomiędzy aktywnością katalazy w roślinach pszenicy a zawartością w nich metrybuzyny.
    The studies dealt with the influence of Izoturon 500 SC (a.s. isoproturon) and Segal 65 WG (a.s. metribuzin and amidosulfuron) herbicides on catalase and peroxidase activity in soil and wheat plants and estimating the relationship between active substance content and activity of these enzymes. In pot experiment on spring wheat the Izoturon 500 SC herbicide (500 g isoproturon in 1 dm3 preparation) was applied to the soil in three doses: recommended by the manufacturer, 5 and 25 times larger. At the three leaves phase (21st day of experiment) Segal 65 WG (50% metribuzin and 15%- amidosulfuron) was sprayed at the same doses as Izoturon 500 SC. Catalase and peroxidase activity in the soil and plant samples was measured at three leaves, shooting, ear formation and early maturity phases of wheat growth. Catalase activity in the soil after the treatment with Izoturon 500 SC and Izoturon 500 SC plus Segal 65 WG, usually did not change, however the peroxidase activity was lower than in the control soil. After treatment with Izoturon 500 SC and Izoturon 500 SC plus Segal 65 WG stimulation of catalase activity in plants was observed. In most cases the activity of examined enzymes was higher after application of Izoturon 500 SC + Segal 65 WG than after using the Izoturon 500 SC alone. Calculated correlation coefficient showed a significant negative relationships between soil peroxidase activity and the contents of metribuzin and amido- sulfuron in soil, between catalase activity and isoproturon content in soil, as well as between catalase activity and the content of metribuzin in plants.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 317-325
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozostalosci substancji aktywnych herbicydow Izoturon 500 SC i Segal 65 WG w glebie i roslinach pszenicy jarej
    Autorzy:
    Telesinski, A
    Nowak, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/803641.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    Izoturon 500 SC
    pszenica jara
    metrybuzyna
    Segal 65 WG
    herbicydy
    gleby
    amidosulfuron
    pozostalosci herbicydow
    substancje biologicznie czynne
    izoproturon
    Izoturon 500 SC preparation
    spring wheat
    metribuzin
    Segal 65 WG preparation
    herbicide
    soil
    amidosulphuron
    herbicide residue
    biologically active substance
    isoproturon
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań zawartości w glebie i roślinach pszenicy jarej substancji aktywnych: izoproturonu, metrybuzyny i amidosulfuronu, zawartych w herbicydach Izoturon 500 SC i Segal 65 WG. Doświadczenie przeprowadzono jako doświadczenie wazonowe z pszenicą jarą odmiany Koksa, stosując doglebowo Izoturon 500 SC (500 g izoproturonu w 1 dm³ preparatu) w dawkach: zalecanej przez producenta, pięciokrotnie i dwudziestopięciokrotnie większej. W fazie trzech liści pszenicy (21 dzień doświadczenia), dzień przed pierwszym pomiarem, wykonano dodatkowo oprysk Segalem 65 WG (50% metrybuzyny i 15% amidosulfuronu) w takich samych dawkach w jakich użyto Izoturon 500 SC. W fazie trzech liści, strzelania w źdźbło, kwitnienia i dojrzałości mlecznej pobierano próbki glebowe i roślinne, w których oznaczano w trzech powtórzeniach zawartość izoproturonu i amidosulfuronu metodą chromatografii cieczowej oraz zawartość metrybuzyny metodą chromatografii gazowej. Wyniki badań wskazują, że wśród badanych substancji aktywnych najdłuższym okresem zalegania w glebie charakteryzował się izoproturon. Natomiast zawartość w roślinach izoproturonu, metrybuzyny i amidosulfuronu była największa w fazie trzech liści i zmniejszała się w trakcie trwania doświadczenia. Ponadto po zastosowaniu herbicydów w dawce dwudziestopięciokrotnie większej od zalecanej po fazie trzech liści rośliny pszenicy uschły.
    Paper presents the results on studies on isoproturon, metribuzin and amidosulfuron contents in the soil and wheat plants, after the treatment with Izoturon 500 SC and Segal 65 WG herbicides. In a pot experiment on spring wheat Koksa cv. the herbicide Izoturon 500 SC (500 g isoproturon per 1 dm³a preparation) was applied to the soil in three doses: recommended by the manufacturer, then 5 and 25 times larger. At the phase of three leaves (21st day of experiment) the plants were sprinkled with Segal 65 WG (50% metribuzin and 15% amidosulfuron) in the same doses as Izoturon 500 SC. At the three leaf, shooting, ear formation and early maturity phases soil and plant samples were taken to determine the isoproturon and amidosulfuron contents using liquid chromatography and metribuzin content using gas chromatography. Obtained results showed that among studied active substances reminded in soil for isoproturon the longest time. However, the largest contents of isoproturon, metribuzin and amidosulfuron in plants were observed at three leaf phase and then they decreased during the experiment. Moreover, in the case of applying the herbicides at dose 25-times higher than recommended by the producer, the plants withered after the phase of three leaves.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 407-414
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies