Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "skarga na przewlekłość postępowania" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Skarga na wyrok sądu odwoławczego jako środek zaskarżenia w postępowaniu karnym
Complaints against appellate court judgements as a means of appeal in criminal proceedings
Autorzy:
Klubińska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692898.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
complaint against the appellate court judgment
extraordinary appeal measure
scope of control
complaint about the unreasonable time of proceedings
skarga na wyrok sądu odwoławczego
nadzwyczajny środek zaskarżenia
zakres kontroli
skarga na przewlekłość postępowania
Opis:
The regulations on complaints against appellate court judgements met with critical comments from the vast majority of legal sector representatives as early as during the legislative work. Yet, despite the fact this instrument has functioned in practice for over two years, it has not provided an opportunity to contest most of the arguments questioning the legitimacy of its  implementation in the criminal proceedings in Poland, but it has also exposed a series of problems of interpretation which had been overlooked before. Apart from pointing out the mistakes made during the legislative work on the bill implementing the instrument in question, and the consequences thereof, the article discusses the issues associated with the character of a complaint as a legal remedy, and the scope of cognizance in appeal proceedings. Subsequently, conclusions regarding the legitimacy of the implementation of complaints in the criminal procedure in Poland and their influence on the duration of criminal proceedings are presented. Due to the fact that the major work on the article had been done by 1 February 2019, it does not discuss the legal problem presented to the Supreme Court on 7 February 2019 (I KZP 3/19).
Regulacje dotyczące instytucji skargi na wyrok sądu odwoławczego, już na etapie prac legislacyjnych. były przedmiotem krytycznych uwag ze strony zdecydowanej większości przedstawicieli środowisk prawniczych. Ponaddwuletni okres funkcjonowania tego instrumentu w praktyce nie tylko nie pozwolił na podważenie większości argumentów kwestionujących zasadność jego wprowadzenia na grunt polskiego procesu karnego, lecz także ujawnił szereg innych, niedostrzeganych wcześniej problemów interpretacyjnych. W artykule zwrócono uwagę na błędy popełnione na etapie prac legislacyjnych nad ustawą wprowadzający tytułowy instrument i ich konsekwencje, a także omówiono zagadnienia związane z charakterem skargi jako środka zaskarżenia oraz zakresem rozpoznania sprawy w postępowaniu skargowym. Następnie przedstawiono wnioski dotyczące zasadności wprowadzenia skargi na grunt polskiego procesu karnego i jej wpływu na czas trwania postępowania karnego. W związku z faktem, że zasadnicze prace nad artykułem zakończono 1 lutego 2019 r., nie odniesiono się w nim do zagadnienia prawnego przedstawionego Sądowi Najwyższemu 7 lutego 2019 r. (I KZP 3/19).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 3; 131-147
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Remarks on the Exemption of the Fee for Complaint Regarding the Excessive Length of the Applicant’s Proceedings in Matters of Labour and Social Security Law. Gloss to the Resolution of the Supreme Court of 6 September 2006 (III SPZP 2/06)
Autorzy:
Demendecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618245.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
court fee
fee exemption
complaint about excessive length of proceedings
proceedings in matters of labour and social security law
opłata sądowa
zwolnienie z opłaty
skarga na przewlekłość postępowania
postępowanie w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych
Opis:
The appropriate system of reimbursement of the costs of proceedings and the institution of exemption from such costs both guarantee the real implementation of the right to court. In connection with the lack of explicit regulation in the Act of 17 June 2004 on complaints about the breach of the right to a trial within a reasonable time in practice, it becomes very important to determine whether it is possible to exempt an authorised entity (the complainant) from a fixed fee of complaint about excessive length of proceedings in matters of labour and social security law. In a resolution of 6 September 2006 (III SPZP 2/06) the Supreme Court stated that a complaint about excessive length of proceedings filed by the insured regarding the appeal examined by the Labour and Social Security Court of fees (Article 96 (1) (4) of the Act of 28 July 2005 on court costs in civil matters). This resolution confirms that in the indicated category of cases there is no obligation to pay the fee, and if it has been paid it is refundable. The position held by the Supreme Court in the above-mentioned resolution shall be accepted. When it comes to conclusion regarding de lege ferenda proposals, there is a need to make appropriate normative changes and introduce to the Act of 17 June 2004 on complaints about the breach of the right to a trial within a reasonable time a suitable regulation that would reflect the right fee exemption, as mentioned above.
Ukształtowanie w odpowiedni sposób modelu kosztów procesu cywilnego, a także instytucji zwolnienia od takich kosztów, stanowi istotną gwarancję realnej realizacji prawa do sądu. W związku z brakiem wyraźnej regulacji w ustawie z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki bardzo istotne staje się w praktyce ustalenie, czy istnieje możliwość zwolnienia podmiotu uprawnionego (skarżącego) od opłaty stałej od skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. W uchwale z dnia 6 września 2006 r. (III SPZP 2/06) Sąd Najwyższy stwierdził, że skarga na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki wniesiona przez ubezpieczonego w sprawie odwołania rozpoznawanego przez Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych jest wolna od opłat (art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Uchwała ta potwierdza, że we wskazanej kategorii spraw nie ma obowiązku uiszczania opłaty, a jeżeli takowa została uiszczona, to podlega ona zwrotowi. Stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w glosowanej uchwale należy w pełni podzielić. Należy także wysunąć postulat, by ustawodawca de lege ferenda dokonał stosownych zmian normatywnych i wprowadził do ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki stosowną regulację przewidującą wprost takie zwolnienie.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2019, 28, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UWAGI NA TEMAT SPRAWIEDLIWOŚCI PROCEDURALNEJ MODELU SKARGI NA PRZEWLEKŁOŚĆ POSTĘPOWANIA KARNEGO
SOME REMARKS ON THE PROCEDURAL FAIRNESS OF A COMPLAINT AGAINST EXCESSIVE LENGTH OF CRIMINAL PROCEEDINGS
Autorzy:
Ochnio, Ariadna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693143.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
complaint against the excessive lengthiness of proceedings
procedural justice
principle of democratic state ruled by law
the Treasury
adversarial proceedings
right to appeal a judgment
skarga na przewlekłość postępowania
sprawiedliwość proceduralna
zasada demokratycznego państwa prawnego
Skarb Państwa
kontradyktoryjność
prawo do zaskarżenia orzeczenia
Opis:
The paper discusses a model of proceedings initiated by a complaint against excessive length of criminal proceedings introduced in the Act of 17 June 2004 on a complaint against violation of a party’s right to have a case examined without undue delay preparatory and judicial proceedings (Journal of Laws 2004, No. 179, item. 1843 as amended). A legislative solution which does not provide for the possibility of appeal against a judgment on lengthiness raises the question of the constitutionality and procedural fairness of such regulation. Moreover, it is unclear whether such a solution was intentional, or is the result of so-called legislative ‘omission’. The existence of the right to appeal against the judgment is a consequence of the choice between the model of incidental proceedings and proceedings on the merits, which reflects the jurisprudence of the Constitutional Court (Trybunał Konstytucyjny) and the Supreme Court. The civil law structure of the State Treasury for the purposes of liability for damages used in the Act, together with a simultaneous limitation of the application of elements of adversarial proceedings, makes the position of the Treasury in the course of the proceedings rather problematic. The existing law requires amendments towards an increased involvement of the contradictory elements. Recognition of the current model of proceedings based on the auxiliary principle of the rapidity as satisfactory would be highly inappropriate in light of the guiding principles of the Polish criminal procedure.
Artykuł traktuje o modelu postępowania zainicjowanego skargą na przewlekłość postępowania karnego, który został ukształtowany w ustawie z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. 2004, Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Rozwiązanie legislacyjne nieprzewidujące możliwości zaskarżenia orzeczenia w przedmiocie przewlekłości budzi wątpliwości natury konstytucyjnej i rodzi pytanie, czy ukształtowana w ten sposób procedura jest sprawiedliwa. Ponadto niejasne jest, czy rozwiązanie takie było zabiegiem celowym, czy też stanowi wynik tak zwanego „pominięcia” legislacyjnego. Istnienie prawa do zaskarżenia orzeczenia jest konsekwencją wyboru między modelem postępowania wpadkowego a pierwotnego, co odzwierciedla orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego. Zastosowana w ustawie cywilnoprawna konstrukcja Skarbu Państwa dla potrzeb odpowiedzialności odszkodowawczej, przy jednoczesnym ograniczeniu kontradyktoryjności, sprawia, że pozycja Skarbu Państwa w toku postępowania jest problematyczna. Zmiany w ustawie powinny podążać w kierunku większej kontradyktoryjności. Uzasadnienie obecnego modelu, opartego na zasadzie pomocniczej szybkości postępowania, jest wysoce niewystarczające w świetle naczelnych zasad polskiego procesu karnego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 4; 51-63
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to complain about excessive lenght of proceedings and to claim compensation
PRAWO DO ZASKARŻENIA PRZEWLEKŁOŚCI POSTĘPOWANIA I OTRZYMANIA ODPOWIEDNIEJ SUMY PIENIĘŻNEJ
Autorzy:
Czerniak, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390116.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
right to a hearing without unjustified delay
criminal proceedings
complaint about
lengthiness of proceedings
right to an effective remedy for the violation of rights and freedoms
prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
postępowanie
karne
skarga na przewlekłość postępowania
prawo do skutecznego środka ochrony praw
i wolności
Opis:
The aim of the article is to identify the causes of defective functioning of the Act on complaints about violation of the right to a hearing without unjustified delay in preparatory proceedings conducted or supervised by a prosecutor and in court proceedings (hereinafter: ACLP). It also examines whether the legislator has adequate measures to implement the recommendations of the ECtHR laid down in the judgment of 7 July 2015 in the case Rutkowski and others v. Poland and make it an effective remedy for the violation of the rights and freedoms in the meaning of the Article 13 ECHR. Leaving aside the assessment of lengthiness of proceedings, the article analyses two issues which are essential for the complainant: accessibility to a complaint about the excessive length of proceedings and the possibility of being awarded an appropriate amount of money laid down in Article 12(4) ACLP. Before the court examines a complaint on its merits, a complainant should know when and on what grounds he can lodge a complaint, and under what conditions he may receive a compensation for excessive length of the proceedings. Due to the fact that the legislator did not lay down the criteria that a court should take into account when hearing a complaint about excessive length of proceedings, it is necessary to examine national case law and find out what factors affect the amount of compensation under Article 12(4) ACLP, and whether these are consistent with the ECtHR case law. In conclusion, it is emphasised that defective functioning of ACLP in the judicial practice mainly results from the inappropriate interpretation of the provisions by courts. An amendment to ACLP can partly help the legislator implement the recommendations of the ECtHR. However, a change in courts’ approach to a complaint about lengthiness of proceedings and consideration of the ECtHR case law are crucial for proper functioning of a complaint about lengthiness of proceedings.
Celem artykułu jest ustalenie przyczyn wadliwego funkcjonowania u.s.p.p. oraz zbadanie, czy a jeżeli tak, to jakimi środkami dysponuje ustawodawca, które umożliwią wykonanie zaleceń ETPC wynikających z wyroku z 7 dnia lipca 2015 r. w sprawie Rutkowski i inni p. Polsce i sprawią, że będzie ona skutecznym środkiem ochrony praw i wolności w rozumieniu art. 13 EKPC. Pozostawiając poza zakresem rozważań kryteria oceny przewlekłości postępowania, analizie poddano dwa zagadnienia mające zasadnicze znaczenie z perspektywy skarżącego – kwestię dostępu do omawianego środka zaskarżenia oraz możliwości otrzymania przez niego odpowiedniej sumy pieniężnej określonej w art. 12 ust. 4 u.s.p.p. Zanim skarga zostanie merytorycznie rozpoznana, skarżący musi wiedzieć, kiedy i na jakich zasadach, może on wystąpić z omawianym środkiem zaskarżenia, a także pod jakimi warunkami może otrzymać rekompensatę z tytułu przewlekłości. Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie sformułował kryteriów, które powinien wziąć pod uwagę sąd rozpoznający skargę na przewlekłość, analizując orzecznictwo, zbadano, jakie czynniki mają wpływ na wysokość sumy z art. 12 ust. 4 u.s.p.p. i czy są zbieżne z orzecznictwem ETPC. W konkluzji podkreślono, że niewłaściwe funkcjonowanie u.s.p.p. w praktyce wymiaru sprawiedliwości w zasadniczej części jest konsekwencją wadliwej interpretacji przepisów ustawy przez sądy. Ustawodawca poprzez nowelizację u.s.p.p. jedynie częściowo może zrealizować zalecenia ETPC, a decydujące znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania skargi na przewlekłość ma zmiana podejścia judykatury do omawianego środka zaskarżenia oraz w większym stopniu uwzględnianie orzecznictwa strasburskiego.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 4; 119-141
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies