Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cisza" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
Cisza w dialogu rodzinnym
Silence in a Family Dialogue
Autorzy:
Olearczyk, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810796.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
milczenie
uważność
cisza
słuchanie
dialog rodzinny
cisza milczenia
hałas
silence
mindfulness
listening
family dialogue
stilness of silence
noise
Opis:
Codzienność życia dostarcza tak wiele bodźców słuchowych i wzrokowych, że doświadczanie ciszy wydaje się niezbędne w tworzeniu dobrych relacji małżeńskich i ich umacnianiu. Rodzina jest przestrzenią spotkania, rozwoju osób, w którym człowiek kształtuje swoją tożsamość i odkrywa swoje miejsce w świecie. Cisza i milczenie, różnie określane, są nieodzowne w kształtowaniu zdrowej atmosfery rodzinnej, w procesie rozwoju w ogóle, a tym bardziej w dialogu rodzinnym. Wartość ciszy powinna być doceniana w procesie samowychowania, jak i wychowania młodych pokoleń.
Everyday’s life brings so many visual and auditorial external stimulus that experiencing silence seems to be essential to create good marital relationships and strenghten them. A family is a space of meeting, development of people in which man creates his identity and discover his own place in the world. Silence and calmness, differently defined, are necessary to shape a good family atmosphere in development process, all the more in a family dialogue. The value of silence should be appreciate in a self-education process as well as upbringing young generation.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 4; 45-61
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza w mediach audiowizualnych
Silence in Audiovisual Media
Autorzy:
Sosnowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806938.pdf
Data publikacji:
2020-06-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
cisza
hałas
media
media audiowizualne
silence
noise
audiovisual media
Opis:
Cisza jest współcześnie najbardziej pożądanym zjawiskiem na świecie, a pojęcie ciszy zaczyna być przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin naukowych, stając się kategorią interdyscyplinarną. Artykuł jest próbą zebrania problematyki ciszy w mediach audialnych i wizualnych oraz wskazania obszarów, w których cisza jest lub może być wykorzystywana.
Today, silence is the most desirable phenomenon in the world, and the concept of silence begins to be the subject of interest of many scientific disciplines, becoming an interdisciplinary category. The article is an attempt to gather silence in audio and visual media and to indicate areas where silence is or can be used
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2019, 10, 4; 93-107
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza w nabożeństwie prawosławnym
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420263.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Liturgy
liturgics
Orthodoxy
church service
silence
silent prayers
liturgia
liturgika
Prawosławie
nabożeństwo
cisza
ciche modlitwy
Opis:
Analizując współczesną prawosławną tradycję liturgiczną z trudem odnajdziemy w niej ciszę. Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać, że element ten nie jest w prawosławnej liturgice obcy oraz że posiada w niej swoje miejsce i celowość.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza w edukacji wczesnoszkolnej
Autorzy:
Nitecka-Walerych, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077196.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
silence
system
early childhood education
early childhood education teacher
cisza
nauczanie wczesnoszkolne
nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej
Opis:
Problematyka niniejszego artykułu oscyluje wokół ciszy w edukacji rozumianej w dwojaki sposób: jako stagnacja i niechęć do podejmowanie działań w ramach narzuconych uwarunkowań oraz jako milczenie, inaczej – niezajmowanie się pewnymi problemami, unikania spraw trudnych. Pierwsza część jest po-święcona ciszy edukacyjnej w ujęciu systemowym, druga, oparta na raportach ze studenckich praktyk pedagogicznych, dotyczy sylwetki nauczyciela wczesnej edukacji, stylu jego pracy, problemów związanych z wykonywaniem nauczycielskiego zawodu, a przede wszystkim obszarów pomijanych/zaniedba-nych w nauczaniu początkowym i próby wyjaśnienia tego zjawiska.
The problems of this article oscillate around silence in education understood in two ways: as stagnation and unwillingness to take action within the framework of imposed conditions and as silence, in other words not dealing with certain problems, avoiding difficult issues. The first part is devoted to educational silence from a systemic point of view, while the second part, based on reports from student teaching practice, deals with the profile of an early education teacher, his/her work style, problems connected with the teaching profes-sion and, above all, with the areas neglected/overlooked in early education and an attempt to explain this phenomenon.
Źródło:
Colloquium; 2021, 13, 4; 123-143
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ile ciszy w Ciszy? [rec. Małgorzata Wojcik, Rafał Żak: Cisza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2018, ss. 206.]
How Much Silence is in Cisza [Silence]? [re: M. Wojcik, R. Żak: Cisza]
Autorzy:
Lniak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534908.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
silence
Małgorzata Wojcik
Rafał Żak
John Cage
Małgorzata Wójcik
Opis:
The article is an attempt to discuss Małgorzata Wojcik and Rafał Żak’s book Cisza and place it in a wider context. The analysis of this work, dealing with different faces and meanings of silence, becomes a point of departure for a wide-ranging story about the significance of silence in the 20th century art, as well as about the necessity of posthumanist perception of silence. The key context for the proposed argument is John Cage’s piece 4,33’’ and the reflections accompanying the American composer during his creation of the work. The latter ones are essential not only for the author of this article but they also constitute a leading motif of the analysed book.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2018, 11, 1; 211-219
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dźwięki i cisza jako składowe przestrzeni sacrum
Sound and silence as the elements of sacrum space
Autorzy:
Klima, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/88162.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
dźwięk
cisza
przestrzeń sacrum
sound
silence
sacrum space
Opis:
W większości prac geograficznych, również w Polsce, przestrzeń traktowana jest jednowymiarowo. Nawet wtedy gdy mówi się o jej percepcji czy postrzeganiu opis dotyczy głownie tego „co widać”. Niewątpliwie jednak nasz (ludzi) odbiór rzeczywistości nie sprowadza się jedynie do tego co możemy zaobserwować, a ma on wymiar multisensoryczny. Badanie przestrzeni nie może być zatem zredukowane do badania „morfologii ciał stałych”. Elementy, z których składa się przestrzeń mają charakter wizualny, dźwiękowy, smakowy, zapachowy etc. Przestrzeń znacząca jest ich kompozycją. Szczególnym przykładem takiej kompozycji jest przestrzeń sacrum. To właśnie przestrzeń sacrum, wypełniona ciszą i dźwiękiem, jest przedmiotem badania. Ta przestrzeń rozumiana jest dwojako. Szerzej gdy jest przestrzenią wiernych i oni są jednocześnie podmiotem badania. Ich przestrzeń sacrum to przestrzeń, w której obcują z Bogiem. Nie jest ona określona formalnie. Ludzie sami wskazują miejsca i określają granice, często jednak w swoich wypowiedziach odnoszą się do przestrzeni świątyń. Podmiotem badania jest również Kościół Katolicki jako instytucja. W tym przypadku przestrzeń sacrum oznacza przestrzeń świątyni–kościoła, czyli za kodeksem prawa kanonicznego: „budowlę świętą przeznaczoną dla kultu Bożego, do której wierni mają prawo wstępu w celu wykonywania w niej kultu, zwłaszcza publicznego” (Kan. 1215). Wstęp do artykułu to przypomnienie tego co dźwięk (śpiew i muzyka) oznaczają dla Kościoła Katolickiego. Odwołano się do zapisów „Pisma Świętego” i do najważniejszych dokumentów posoborowych – „Konstytucji o liturgii świętej” i „Instrukcji o muzyce w świętej liturgii. Musicam sacram” Świętej Kongregacji Obrzędów z 1967 r. Materiał źródłowy do opracowania stanowią zaś przede wszystkim wywiady swobodne i komentarze do zdjęć kolaboracyjnych. Badania przeprowadzono na katolikach, mieszkańcach Łodzi. Celem artykułu jest wykazanie znaczenia dźwięku i ciszy w przestrzeni, w ktorej obcuje się z Bogiem. Założono, że jest ono odmienne w przypadku wiernych i Kościoła. Ci pierwsi sacrum rozpoznają po ciszy. Dla Kościoła zaś muzyka i śpiew są istotnymi i niezbędnymi formami modlitwy i liturgii.
In the numerous geographical papers, including Polish publications, space is interpreted as the one-dimension phenomenon. Even when perception of space is discussed analysis is focused on “what was seen?” . However human awareness of reality is not narrowed to observation, and it has multisensory character. Therefore, researches on space cannot be reduced to „morphology of solid bodies”. Space consist of visual, audible, smell, etc. layers. The very special example of mixture of those layers is the sacrum space (space which is part of adherents spiritual experience). The aim of the paper is to point the importance of sound and silence in space where one communes with God. Material collected in empirical researches is the bases for analysis. It consists of interviews and collaborative photography. In the numerous geographical papers, including Polish publications, space is interpreted as the one-dimension phenomenon. Even when perception of space is discussed analysis is focused on “what was seen?” . However human awareness of reality is not narrowed to observation, and it has multisensory character. Therefore, researches on space cannot be reduced to „morphology of solid bodies”. Space consist of visual, audible, smell, etc. layers. The very special example of mixture of those layers is the sacrum space (space which is part of adherents spiritual experience). The aim of the paper is to point the importance of sound and silence in space where one communes with God. Material collected in empirical researches is the bases for analysis. It consists of interviews and collaborative photography.
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2008, 11; 173-182
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza i dźwięk w poezji Jana Pocka
Silence and sound in the poetry of Jan Poeck
Autorzy:
Smyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87560.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
cisza
dźwięk
poezja
Jan Poeck
silence
sound
poetry
Opis:
Celem artykułu jest rekonstrukcja – z zastosowaniem metodologii kognitywnej1 – fragmentu Pockowego obrazu świata przez analizę funkcji dźwięku w jego poezji. Podstawę materiałową tej rekonstrukcji stanowi około 270 kontekstów interpretacyjnych, ekscerpowanych z ponad 400 wierszy poety (Pocek, 1980, podano skrót P i numer strony). Wobec tak bogatego materiału proponuję sproblematyzować rozważania i skupić się na wybranych funkcjach, fundamentalnych dla analizowanej poezji i myślenia tradycyjnego. Zasadniczą kwestią staje się opozycja binarna cisza – hałas, organizująca wiele wymiarów kultury (Leach, Greimas, 1989: 69-70; Stomma, 2002: 204-206; Kowalski, 2007: 67-73).
In the poetry of Jan Pock, a recognised peasant poet, sound is one of the basic building blocks of the creation of the poetical landscape. This creation uses the conventionalised associations, known to folk creation, but joins with them the metaphorisation characteristic for the phenomenon Pock. The space of Pock's abounds in different sounds, such as: the twitter of birds, their ringing and singing to people and to the earth; the singing of the earth, of the sun, of the plants, of the poet and his verses; the violin playing at daytime amongst the wheat, and the frogs and grasshoppers in the meadow at nighttime, the neighing of horses and some playing that is drifting in the sky, the bells ringing to the trees or during ressurection, etc. To such sounds one can also add: the sounds of the daytime crying- of a baby, the weeping of the wheat, the sighing of God, and all uncountable whispers, mainly the prayers said quietly by plants, the wind, the earth, the poet, or the farmer bent over his farmland, the farmland which is constantly rustling with corn trees, flowers and grass in Pock. In such a poetic landscape, when everything is quiet, predominantly at night and at noon, in the solemn moments of loneliness and creation, one can hear the beating of a human heart, also. The poetical pictures painted with the sound were used by the poet from Kaleń to display, in a synaesthetical and emotional manner, the fragments of the peasants' world. To recreate it is the aim of this paper. In this world, in the foreground come such phenomena and emotions as: the happiness in contact with the farmed land, with the full summer and the coming spring, the earth as a symbol of life, God the highest and close to the farmer at the same time, the mystical bond of the farmer with the earth and the plant world, the loneliness of creation and the mystery of dying.
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2008, 11; 193-202
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silence, Spirituality and Contemplative Experience in Contemporary Abstract Paintings. Analysis of Selected Examples
Cisza, duchowość i doświadczenie kontemplacyjne we współczesnym malarstwie abstrakcyjnym. Analiza wybranych przykładów
Autorzy:
Tes, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038459.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
abstrakcja
malarstwo
duchowość
tradycje orientalne
cisza
kontemplacja
abstraction
painting
spirituality
oriental traditions
silence
contemplation
Opis:
In recent decades, there has been increasing interest in including the spiritual dimension in artistic practice and in discourse on art. This phenomenon seems to be universal but is definitely not homogenic. I examine it by referring to meaningful examples of abstract paintings from different cultural and religious backgrounds. I analyze artworks by two contemporary bicultural painters: the American-Japanese artist, Makoto Fujimura, and American-Iranian artist, Yari Ostovany. The Polish non-figurative artist Tadeusz G. Wiktor is also considered. Their oeuvre can be set within the larger context of great religious and spiritual traditions. I stress the influence of Oriental legacy in contemporary examples of abstract art. I investigate how the selected artworks refer to an invisible reality, and I focus especially on the silence they evoke. My aim is to show how contemporary non-figurative art can influence the viewer by creating a contemplative experience. I also place the selected artworks in the theoretical contexts presented by the artists themselves and refer to classical and contemporary texts.
Tekst koncentruje się na problematyce duchowości we współczesnym malarstwie abstrakcyjnym. Ten złożony fenomen obecny w sztuce i dyskursie krytycznym od wielu dekad można badać w wielu perspektywach. W proponowanym ujęciu uwydatniony został przede wszystkim aspekt ciszy i doświadczenia kontemplacyjnego, przy czym rozważony został on przy uwzględnieniu przenikania się dziedzictwa Wschodu z zachodnią spuścizną malarstwa abstrakcyjnego. Przedmiotem analiz stały się prace dwóch artystów reprezentujących zjawisko dwukulturowości, amerykańsko-japońskiego malarza Makoto Fujimury i amerykańsko-irańskiego twórcy Yariego Ostowany. Następnie kieruję uwagę na wybrane, najnowsze prace wybitnego polskiego abstrakcjonisty Tadeusza G. Wiktora, zestawiając je z wcześniej omawianymi dziełami. Artykuł rozpoczyna się od syntetycznego szkicu ukazującego zagadnienie duchowości i koncepcje ciszy w malarstwie niefiguratywnym. Kolejne części poświęcone są poszczególnym artystom, których twórczość zostaje osadzona zarówno w kontekście kulturowym, jak też religijno-duchowym. W dwóch branych pod uwagę przypadkach wskazuję na oddziaływanie orientalnych inspiracji wynikających z pochodzenia twórców. Głównym celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób analizowana sztuka oddziałuje na odbiorcę poprzez wytworzenie doświadczenia kontemplacyjnego oraz uzmysłowienie wartości ciszy w otoczeniu kulturowym współczesnego człowieka. Tłem rozważań są wypowiedzi samych twórców oraz klasyczne i najnowsze propozycje podejmowane w literaturze przedmiotu.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 207-224
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silence as a symbol of death in the reflection of Gisele Brelet and Tōru Takemitsu
Cisza jako symbol śmierci w refleksji Gisele Brelet i Tōru Takemitsu
Autorzy:
Dolewka, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513898.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
silence
death
Gisele Brelet
Tōru Takemitsu
Raymond Murray Schafer
cisza
milczenie
śmierć
Opis:
The link between silence and death has been a recurring theme of human thought and can often be found in reflections on music. Among many attempts to approach this problem, the author of this paper focuses on those done by Gisele Brelet and Tōru Takemitsu. The “faithful companion” of music which “perpetually is born, dies and is born again” – this is one of the ways in which French musicologist describes silence. “For a human being, there is always the duality of life and death. Music as an art form always has to connect vehemently with both” – notices Japanese composer, who in another statement combines silence with “the dark world of death”. Interestingly, both Brelet and Takemitsu arrive at the conclusion that such connotations may well be the source of the fear of silence that affects some composers or performers. Despite different contexts, some analogies to their thought – like connecting silence with nothingness and loneliness – may be also found in the Canadian composer Raymond Murray Schafer’s writings, presented fragmentarily in the last subsection. The differences in the notion of the problem between the authors are, moreover, discussed in this paper.
Związek pomiędzy ciszą i śmiercią to wciąż powracający motyw w ludzkiej myśli. Często znajduje on swoje odzwierciedlenie w muzyce. Spośród licznych prób zmierzenia się z tą kwestią autor niniejszego artykułu skoncentrował się na tych podjętych przez Gisele Brelet i Tōru Takemitsu. „Wierna towarzyszka” muzyki, „stale rodząca się, umierająca i odradzająca się na nowo” – oto jeden ze sposobów, w jaki ciszę opisuje francuska muzykolog. „Dla człowieka zawsze będzie istniał dualizm życia i śmierci. Muzyka jako forma sztuki musi się łączyć z całą żarliwością z każdym z tych elementów” – zauważa japoński kompozytor, który w innej wypowiedzi łączy ciszę z „mroczną krainą śmierci”. Co ciekawe, zarówno Brelet, jak i Takemitsu dochodzą do wniosku, że tego rodzaju powiązania mogą stać się źródłem strachu przed ciszą, wpływającego na kompozytorów bądź wykonawców. Pomimo odmiennych kontekstów pewne analogie do ich poglądów – na przykład łączenie ciszy z nicością i samotnością – można odnaleźć w pismach kanadyjskiego kompozytora Raymonda Murraya Schafera. Zostały one pokrótce omówione w ostatnim podrozdziale. W artykule zaprezentowano także różnice w spojrzeniu autorów na podjęty problem.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 3(30); 115-128
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akustyka ciszy
Acoustics of silence
Autorzy:
Lipowczan, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957851.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
cisza
hałas
środowisko
komfort akustyczny
silence
noise
environment
acoustic comfort
Opis:
Tematyka większości konferencji naukowych, a także publikacji podejmujących problematykę hałasu koncentruje się na poziomach ciśnienia akustycznego w przedziałach: szkodliwości (80-130 dB) i w mniejszym zakresie uciążliwości (45-80 dB). W ostatnich dwóch latach podjęto wiele prac związanych z przedziałem komfortu akustycznego (poziomy 20-45 dB). W artykule scharakteryzowano znaczenie tego przedziału w kilku przekrojach: fizycznym, metrologicznym i prawnym. Przedstawiono także wybrane zagadnienia bardzo niskich poziomów ciśnienia akustycznego (poniżej 20 dB).
Previous themes of most scientific conferences, as well as publications addressing issues of noise have focused on SPL intervals: of danger (80-130 dB) and to a lesser extent of annoyance (45-80 dB). In the last two years, there have been a series of studies on to the range of acoustic comfort (20-45 dB). The paper discusses the importance of this range in several approaches (physical, metrological, legal) It also presents selected issues on very low sound pressure levels (below 20 dB).
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2019, 5; 6-10
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza, "diminuendo" i "fermata" w muzyce poezji (na przykładzie Gerarda Manleya Hopkinsa)
Silence, Diminuendo, and Fermata in the Music of Poetry (in the Works of Gerard Manley Hopkin
Autorzy:
Borkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467434.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dźwięk
cisza
przemilczanie
fermata
nieobecność dźwięku
sound
silence
silencing
absence of sound
Opis:
Silence does not always mean the absence of sounds; contrariwise, as in Heidegger, it is charged with sonority which, as in Hopkins, “erupts” with the symphony of sounds. Hopkins’s poem "The Wreck of the Deutschland" (1875) was written after seven years of silence that preceded the poet’s entering the Society of Jesus. He destroyed all poems he had written before 1875 when he was requested by the rector of the college where he studied to write something about the wreck of the ship off the shores of the North Sea when "five Franciscan nuns drowned between midnight and morning of December 7th, 1875.” He responded to the challenge and in thirty-five stanza masterpiece which presented one of the biggest poetic elegies of Victorian England. All Hopkins’s poems are not only a polyphony of sounds articulated in Sprung Rhythm but also the moments of silence, as in The Windhover in which the description of Nature in the octet is divided from the sestet by the caesura of the rest or pause (fermata in music) or the pianissimo followed by meditation on Christ’s passion. The “grammar of creation” in poetry and music has its own rules; usually the invocation of the poem is a loud symphony of sound which progressively tends to fall silent in the final code of the poem or the musical piece. Silence is usually associated with the contemplation of Sacrum but also with the time of creation in the poet’s (composer’s) mind; each poem (or a musical work) is a kind of “spiritual exercise" (Loyola) which is practiced until the final diminuendo that reduces force and loudness of sound to the quietness of death.
Artykuł "Cisza, 'diminuendo' i 'fermata' w muzyce poezji (na przykładzie Gerarda Manleya Hopkinsa)" jest próbą opisania znaczenia dźwięków i ciszy w poezji i muzyce, gdyż właśnie w tych sztukach ich wzajemna współpraca odgrywa wielką rolę. Cisza to nie tylko znużenie artysty i odpoczynek spowodowany ustaniem dźwięków, ale wymowa tego, co niesłyszalne, gdyż glosy ciszy bywają bardziej wymowne niż nieobecność dźwięków. Artykuł jest apologią nieco innej ciszy niż pragnie tego kanadyjski kompozytor R.Murray Schafer; mowa tutaj o tych dźwiękach lub takiej ciszy, którą proklamuje angielski poeta G.M. Hopkins (1844-1889). Hopkins wręcz nakazuje czytelnikowi, by "czytał jego poezję uchem". Tak więc poezja to z jednej strony wymowna muzyka, a z drugiej strony "fermata ciszy", w czasie której albo dojrzewa znaczenie (instress), albo poeta sygnalizuje, iż zmienia retorykę w kierunku kontemplacji. Mamy zatem w poezji dźwięki, ciszę, przemilczanie (Szymborska), rytm (wybuchowy, Sprung Rhythm jak u Hopkinsa), który często jest niemal najważniejszym środkiem wyrażania językowego, ale także całe sekwencje dźwięków, które wyłaniają się z ciszy, jak u T.S. Eliota, i tworzą muzykę języka. Słowa-dźwięki są żywe, w ciągłym ruchu, "napięte, pękają", ciągłe rozedrgane, nie potrafią "znieruchomieć", jak to ujmuje poeta. Poeta nadaje imiona rzeczom, ale stale pozostawia coś, co nie zostanie nigdy nazwane, co ukrywa sie w cieniu ciszy metafory, pozostaje niedopowiedziane lub całkiem niewypowiedziane. Słowa-dźwięki giną w mrokach refleksji i kontemplacji i dlatego medytacje Hopkinsa wedle "ćwiczeń duchowych" Ignacego Loyoli nabierają znaczenia jako rezultat przemyślenia w ciszy. Cisza i pamięć łączą sie ze sobą, gdy nieobecność dźwięku otwiera głębokie pokłady przypominania i owocuje poetyckim wyznaniem. U Hopkinsa cisza zostaje "wypowiedziana" poprzez "niesłyszalny glos muzyki duchowej". Ów moment w biografii poety zbiega się z przejściem od ciszy do dźwięku, swoistej konwersji nie tylko ku wierze, ale nade wszystko w sztuce tworzenia, gdy przerywa ciszę, by skomponować największe swe dzieło "Katastrofa statku Deutschland". W finale pozostaje jednak cisza, pożegnanie z dźwiękiem przy "przejściu zapory" (Tennyson), gdy dźwięk zamiera (diminuendo) i poeta może usłyszeć głos Ciszy. 
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2016, 33
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiersze u-ciszone. Prolegomena do badań nad ciszą w wierszach Juliana Kornhausera
Silenced Poems: Preliminary Considerations on Quietness in Julian Kornhauser’s Poems
Autorzy:
Gleń, Adrian Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912543.pdf
Data publikacji:
2021-09-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
sygetyka Martina Heideggera
cisza
milczenie
poezha Juliana Kornhausera
wiersz u-ciszony
Martin Heidegger's sygetics
silence
muteness
Julian Kornhauser's poetry
silenced poem
Opis:
Artykuł stanowi wstępne rozpoznanie terytorium tej części twórczości poetyckiej Juliana Kornhausera, w której znajdziemy utwory, w jakich cisza odgrywa rolę zarówno kompozycyjną, teoriopoznawczą, jak i strukturalno-tematyczną. Rozważania osnute zostają wokół kategorii wymilczania obecnej w późnych pismach Martina Heideggera, w tzw. projekcie sygetyki. Oprócz tego kontekstu autor próbuje także zarysować płaszczyzny, na których podejmować można namysł nad ciszą w wierszu (i ciszą wierszy). W celu uporządkowania owych perspektyw proponuje się nazwać je roboczo: tematyczną (1), poetologiczną (2), formalną (3); kontekstualną (4) oraz gatunkową (5). W ich właśnie obrębie umieszczone zostają rozważania o roli i miejscu zjawiska ciszy w twórczości poetyckiej Juliana Kornhausera.
The article offers some introductory considerations on this part of Julian Kornhauser’s poetic oeuvre that comprises the texts with silence in its diverse functions: compositional, theoretical, structural, and thematic. These considerations are based on the category of muteness as found in Martin Heidegger’s late works, that is, in the sigetics project. Additionally, the author endeavours to describe the levels on which researching silence in a poem (and poems’ silence) is justified. As a result, five working perspectives are proposed: (1) thematic, (2) poetologic, (3) formal, (4) contextual, and (5) generic. They become the frames for the discussion about the significance and place of silence in Julian Kornhauser’s poetry.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 249-265
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza w procesie wspierania rozwoju ucznia w młodszym wieku szkolnym
Silence in the process of supporting the development of a student at a younger school age
Autorzy:
Olearczyk, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27323904.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rozwój dziecka
uczeń zdolny
cisza
uczeń w młodszym wieku szkolnym
child development
gifted student
silence
student of younger school age
Opis:
Szkoła, której celem jest edukacja i wychowanie, musi m.in. odpowiedzialnie troszczyć się o rozwój każdego ucznia, a zwłaszcza uczniów zdolnych. Obok nauczania, a więc przekazu treści o charakterze dydaktycznym, ważne jest umożliwienie dzieciom i młodzieży osobistego rozwoju, ich pasji i zdolności. Cisza wywiera wpływ na życie zarówno całych społeczeństw, jak i poszczególnych osób. Spotkanie uczniów z ciszą odbywa się w kontekście szeroko rozumianej kultury, w której także szkoła ma poczesne miejsce. Szkoła powinna więc właściwie reagować na zmienione relacje pomiędzy edukacją a ciszą, której nowe formy są obecne w kulturze. Praca w ciszy pozwala na lepsze myślenie, które z kolei ma odzwierciedlenie w jakości działania ucznia. Cisza dotyczy działań mających na celu m.in. pracę nad sobą, nade wszystko jest pomocą w koncentracji, a zatem usprawnia proces uczenia się. Celem artykułu jest wskazanie znaczenia ciszy w rozwoju ucznia w młodszym wieku szkolnym.
A school whose goal is education and upbringing must, among others: take responsible care of the development of every student, especially the gifted ones. In addition to teaching – that is transmitting didactic content – it is important to enable children and young adults to develop their passions and abilities. Silence affects the lives of both entire societies and individual people. Students’ encounter with silence takes place in the context of broadly understood culture, where the school plays an important role. Therefore, the school should respond appropriately to the changed relationship between education and silence, new forms of which are present in culture. Working in silence allows for better thinking, which in turn is reflected in the quality of the student’s performance. Silence applies to actions aimed at, among others: working on yourself, above all, however, it helps one concentrate, and therefore improves the learning process. The aim of the article is to indicate the importance of silence in the development of students at early school age.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2023, XXIII, 2; 11-28
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Art of Participating in Silence
Sztuka partycypacji w ciszy
Autorzy:
Szyjkowska-Piotrowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593875.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
cisza
sztuka
uczestnictwo
partycypacja
silence
art
participation
Opis:
The purpose of the essay is to use associations related to silence in order to ascertain whether “participation/participation in silence” is in fact an oxymoron. First, the reflection focuseson the possible meanings of silence. The author proposes treating silence as a performative (non)act of speech. She then uses the criteria developed by J.L. Austin to demonstrate the performative and abstract (and therefore not narrative or descriptive) nature of silence. Secondly, the expression “participation in silence” is considered in the light of Aristotle's views on the individual-community axis. Finally, earlier reflections are used to identify the links between silence and art. John Cage's 4'33 is a selected example, though not the only one. It turns out that participation in silence is not an oxymoron.
Artykuł w formie eseistycznej ma na celu użycie skojarzeń związanych z ciszą, aby sprawdzić czy „partycypacja/uczestnictwo w ciszy” w istocie jest oksymoronem. Najpierw tematem refleksji stają się możliwe znaczenia ciszy. Autorka proponuje traktowanie ciszy jako performatywnego (nie)aktu mowy. Używa następnie kryteriów wyłonionych przez J. L. Austina, aby ukazać performatywny i abstrakcyjny (a zatem nie narracyjny lub opisowy) charakter ciszy. W drugim rzędzie, wyrażenie „partycypacji w ciszy” zostaje przemyślane w świetle poglądów Arystotelesa dotyczących osi jednostka – wspólnota. Na końcu wcześniejsze refleksje zostają użyte do wydobycia powiązań ciszy ze sztuką. Wybranym – choć nie jednym – przykładem jest 4’33 Johna Cage’a. Okazuje się, że uczestniczenie w ciszy nie jest oksymoronem.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 75-82
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marking silence: Heidegger and Herder on word and origin
Autorzy:
Hanly, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430908.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Heidegger Martin
Herder
language
listening
mark
silence
język
słuchanie
znak
cisza
Opis:
It is clear that the question of language is of utmost importance to Heidegger’s work from the late 1930’s, the period of the so-called seynsgeschichtlich treatises. This preoccupation has become increasingly evident thematically, but is equally apparent in the interruptive and fragmentary presentation of the writing itself, a writing which seems to seek to bring into question the very possibility of philosophical discourse. This paper will argue that decisive, in these texts, both to the development of Heidegger's conception of language and to its mode of enactment, is an engagement with Herder’s work on the origin of language. This engagement is evidenced by the intensive address to that text that we find in the seminar notes from 1939: Vom Wesen der Sprache: Die Metaphysik der Sprache und die Wesung des Wortes. Zu Herder’s Abhandlung über den Ursprung der Sprache (GA 85). Herder's text allows Heidegger to develop a relation to the fragmentary that is decisive for the unfolding and development of his thinking.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 4; 69-86
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies