Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sery dojrzewajace" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Aktywnosc peptydazowa wybranych szczepow Lactobacillus
Autorzy:
Cichosz, G
Kornacki, M
Giczewska, M
Konopka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826012.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
aktywnosc proteolityczna
zywnosc
Lactobacillus
peptydazy
aminopeptydazy
dipeptydazy
sery dojrzewajace
mikroflora
Opis:
W degradacji parakazeiny do niskocząsteczkowych związków azotowych oraz w generowaniu smaku i zapachu sera Gouda bardziej istotne od peptydaz, uwalnianych po autolizie kultur zakwasu, okazały się niepochodzące z zakwasu pałeczki mlekowe. Zastosowanie w technologii serowarskiej wyselekcjonowanych szczepów pałeczek mlekowych ogranicza wzrost pałeczek niepochodzących z zakwasu, a jednocześnie umożliwia intensyfikację i modyfikację cech sensorycznych sera. Warunkiem niezbędnym stosowania pałeczek Lactobacillus w technologii serów dojrzewających jest poznanie ich aktywności peptydazowej. Celem podjętych badań była ocena aktywności amino- oraz dipeptydaz wybranych szczepów Lactobacillus (L. acidophilus, L. casei, L. casei ssp. rhamnosus). Będące przedmiotem badań szczepy Lactobacillus syntetyzowały peptydazy hydrolizujące preferencyjnie podobne substraty. Dominującą grupą peptydaz, w przypadku wszystkich szczepów, były aminopeptydazy. Aminopeptydazy syntetyzowane przez poszczególne szczepy pałeczek mlekowych hydrolizowały wszystkie zastosowane w doświadczeniu substraty. Jednak każdy szczep charakteryzował się różnym poziomem aktywności poszczególnych aminopeptydaz (od 3,00 do 13,75 JA). Porównując aktywność dipeptydaz syntetyzowanych przez badane szczepy Lactobacillus stwierdzono, że większość zastosowanych w doświadczeniu substratów, typowych dla bakterii fermentacji mlekowej, była hydrolizowana - jednak w różnym stopniu (od 1,08 do 7,25 JA). Najwyższą aktywnością, zarówno amino- jak też dipeptydaz, charakteryzował się szczep L. casei. Oceniany szczep L. acidophilus syntetyzował aminopeptydazy o prawie 2-krotnie mniejszej aktywności w porównaniu z pozostałymi szczepami oraz dipeptydazy o aktywności mniejszej niż w przypadku L. casei, ale porównywalnej z L. casei ssp. rhamnosus. Wysoka aktywność peptydazowa badanych szczepów Lactobacillus świadczy o ich potencjalnej przydatności w technologii serów dojrzewających. (abstrakt oryginalny)
Non-starter lactic acid bacteria has been proved to be more potent in paracasein degradation into low molecular nitrogen compounds and in production of taste and aroma of Gouda cheese than peptidases liberated during autolysis of leaven cultures. In cheese technology application of selected strains of Lactobacillus leads to reduce non-starter lactic acid bacteria growth and, simultaneously, makes possible intensification and modification of sensorial features of cheese. The indispensable requirement to use the lactobacilli in ripening cheese production is to recognise their peptidase activity. The aim of the paper was to evaluate activities of amino- and dipeptidases of some strains of Lactobacillus (L. acidophilus, L. casei, L. casei ssp. rhamnosus ). The Lactobacillus strains synthesised peptidases hydrolysing preferential similar substrates. Amino peptidases composed the dominant group for all the strains under the study. Amino peptidases that were synthesised by the individual lactobacilli strains hydrolysed all the substrates utilised during the experiment. However, each strain was characterised by different activity level of individual amino peptidases (from 3.00 to 13.75 JA). Comparing activity of dipeptidases synthesised by the Lactobacillus strains it has been found that majority of the substrates utilised in the experiment, typical for lactobacilli, were hydrolysed, though in various extent (from 1.08 to 7.25 JA). The L. casei strain was characterised by highest activity of both: amino- and dipeptidase, activity. The L. acidophilus synthesised amino peptidases of about 2 times lower activity in comparison to the rest of the strains of lactobacilli and dipeptidases of lower activity than those synthesised by L. casei, but comparable to dipeptidases activity of L. casei ssp rhamnosus. High peptidase activity of the examined Lactobacillus strains proved their potential usefulness in ripening cheese technology. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 66-74
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oznaczanie pozostałości natamycyny w serach dojrzewających
Determination of natamycin residues in maturating cheeses
Opredelenie ostatkov natamycina v sozrevatel’nykh syrakh
Autorzy:
Rybinska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872900.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
sery dojrzewajace
natamycyna
metoda ASA
dzialanie
kontrola sanitarna
wyniki badan
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1985, 36, 6
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie amin biogennych w serach dojrzewających pochodzących z rynku warszawskiego
Occurrence of biogenic amines in ripening cheeses taken from the Warsaw market
Autorzy:
Sawilska-Rautenstrauch, D.
Fonberg-Broczek, M.
Gawarska, H.
Starski, A.
Jedra, M.
Karlowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876190.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
Warszawa
handel detaliczny
rynek serow
sery dojrzewajace
aminy biogenne
wystepowanie
analiza zywnosci
spektrofluorymetria
Opis:
Aminy biogenne występujące w żywności, szczególnie w przetworach rybnych i serach, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia konsumenta, monitorowanie ich poziomu w środkach spożywczych jest ciągle aktualne. Celem pracy było oznaczenie zawartości amin biogennych w serach dojrzewających, dostępnych w sprzedaży detalicznej na rynku warszawskim metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej w odwróconym układzie faz (RP-HPLC) oraz walidacja tej metody i metody spektrofluorymetrycznej wykorzystanej do oznaczania amin biogennych w roku 1995. Parametry walidacji metody RP-HPLC dla histaminy, tyraminy, putrescyny i kadaweryny mieściły się w zakresie: granica wykrywalności (LOD) od 0,7 mg/kg do 1,3 mg/kg; granica oznaczalności (LOQ) od 1,4 mg/kg do 2,6 mg/kg; odzysk 92-111%, natomiast parametry walidacji metody spektrofluorymetrycznej dwóch amin: histaminy i tyraminy mieściły się w zakresie: LOD od 2,4 mg/kg do 3,18 mg/kg, LOQ od 4,8 mg/kg do 6,38 mg/kg, odzysk 94 - 106,5%. Uzyskane wyniki oznaczonych amin biogennych w próbkach badanych serów wskazują, że tyramina i putrescyna są głównymi aminami występującymi w grupie badanych serów dojrzewających. Suma wszystkich oznaczonych amin w próbce nie przekraczała 264,4 mg/kg.
Biogenic amines occurring in foods, particularly fish products and cheeses, may pose a risk to consumer health, monitoring their levels in foods is still valid. The aim of this study was determination of biogenic amines in ripening cheeses available at retail on the Warsaw market and validation of two methods for the determination of amines: high performance liquid chromatography in reverse phase system (RP-HPLC) and spectrofluorimetric method in 1995 year. The parameters validated RP-HPLC method for histamine, tyramine, putrescine and kadaweryne ranged: limit of detection (LOD) of 0.7 mg/ kg to 1.3 mg/kg, the limit of quantification (LOQ) of 1.4 mg/kg to 2.6 mg/kg, the recovery of 92-111% and spectrofluorimetric method validation parameters of two amines: histamine and tyramine in the range: LOD of 2.4 mg/kg to 3.18 mg/kg, LOQ 4.8 mg/kg to 6.38 mg/kg, recovery 94 - 106.5%. The results indicate that the main amines occurring in the group studied ripened cheeses were tyramine and putrescine. The sum of all identified amines in the sample did not exceed 264.4 mg/kg.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2010, 61, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki kształtujące bukiet zapachowy sera ementalskiego
Compounds forming odour of emmental cheese
Autorzy:
Pluta-Kubica, A.
Domagala, J.
Gasior, R.
Wojtycza, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828488.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery
sery podpuszczkowe
sery dojrzewajace
sery podpuszczkowe dojrzewajace
produkcja serow
zwiazki lotne
ketony
alkohole
weglowodory
aldehydy
furany
kwasy tluszczowe
wlasciwosci sensoryczne
wlasciwosci zapachowe
zwiazki zapachowe
odoranty
Opis:
Ser ementalski jest produktem spożywczym znanym i cenionym nie tylko w Szwajcarii, skąd pochodzi, ale i poza jej granicami. Obecnie produkowany jest w wielu krajach Europy, jak: Niemcy, Francja, Austria, Finlandia, Holandia i Polska. Konsumenci cenią go przede wszystkim za wyjątkowe właściwości sensoryczne, w tym słodki, orzechowy i owocowy zapach. W niniejszej pracy opisano czynniki wpływające na profil związków lotnych serów ementalskich, a także scharakteryzowano tworzące go grupy substancji. Zwrócono uwagę na alkohole, aldehydy, ketony, estry, węglowodory, laktony, furany, terpeny, substancje zawierające azot czy siarkę, a także kwasy tłuszczowe. Omówiono również pochodzenie związków lotnych w ementalerach i przemiany, jakim podlegają podczas produkcji tych serów. Badania olfaktometryczne wskazują, że tylko niewielka część substancji tworzących profil związków lotnych jest aktywna zapachowo, a spośród nich jeszcze mniejsza grupa istotnie wpływa na kształtowanie charakterystycznego bukietu zapachowego serów. W ostatnich latach opublikowano szereg prac poświęconych analizie związków lotnych i substancji zapachowych w serach ementalskich, jednak brak jest publikacji zawierającej zestawienie odorantów charakterystycznych dla tego rodzaju sera, wskazującej kluczowe związki zapachowe. Z tego względu w pracy przedstawiono wykaz substancji lotnych aktywnych zapachowo w ementalerach. Wśród nich wskazano związki, które uważa się za kluczowe dla zapachu tych serów, tj. 3-metylobutanal, heptan-2-on, 1-okten-3-on, diacetyl, maślan etylu, kapronian etylu, izowalerian etylu, δ-dekalakton, furaneol, homofuraneol, skatol, metional oraz kwas propionowy. Przedstawiono także deskryptory zapachowe, którymi są określane poszczególne związki identyfikowane w serach ementalskich, mające wpływ na ich właściwości zapachowe.
Emmental cheese is a food product well known and valued not only in Switzerland, where it comes from, but also beyond its borders. Currently, it is manufactured in many European countries, such as Germany, France, Austria, Finland, Netherlands, and Poland. Consumers appreciate it, primarily, for its exceptional organoleptic features, including sweet, nutty, and fruity odour. In this review, the factors were characterized to impact the profile of volatile compounds of Emmental cheese as well as the groups of substances forming it. Attention was drawn to alcohols, aldehydes, ketones, esters, hydrocarbons, lactones, furans, terpenes, nitrogen and sulphur-containing substances, as well as fatty acids. Furthermore, the origin of volatile compounds in Emmental cheese was discussed as were the changes they underwent during manufacturing. The olfactometric studies indicate that only a small part of the profile-forming volatiles is odour-active and, amongst them, even a smaller group significantly impact the development of typical odour of the cheese. In recent years, a number of papers dealing with the analysis of volatile and odouractive compounds in Emmental cheese were published; however, there is no review published containing a compendium of odourants typical for this type of cheese and pointing out the key odour-active volatiles. Therefore, in this paper was presented a list of odour-active volatile compounds in Emmental cheese. Among them, there were highlighted the substances considered as key odourants in this type of cheese, i.e.: 3-methylbutanal, heptan-2-one, 1-octen-3-one, diacetyl, ethyl butyrate, ethyl caproate, ethyl isovalerate, δ-decalaktone, furaneol, homofuraneol, skatole, methional, and propionic acid. Moreover, there were depicted the odour descriptors descriptive of particular odour-active compounds identified in Emmental cheese.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zmodyfikowanego sposobu stosowania KNO3 na cechy sensoryczne i mikrobiologiczne serów dojrzewających podpuszczkowych
The impact of a modified method with KNO3 applied on the sensory and microbiological features of ripening rennet cheeses
Autorzy:
Stasiuk, E.
Przybylowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828340.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
serowarstwo
sery dojrzewajace
sery podpuszczkowe
technologia produkcji
dodatki do zywnosci
azotan potasu
ocena sensoryczna
ocena mikrobiologiczna
Opis:
W warunkach przemysłowych wyprodukowano sery dojrzewające podpuszczkowe, stosując dodatek saletry potasowej nie do mleka, lecz do solanki. Tak wyprodukowane sery poddano ocenie mikrobiologicznej i sensorycznej. Materiał porównawczy stanowiły sery kontrolne wyprodukowane bez dodatku lub z dodatkiem saletry do mleka serowarskiego. Stwierdzono, że sery twarde typu szwajcarskiego i holenderskiego wyprodukowane zmodyfikowanym sposobem stosowania azotanów(V) osiągały dobrą jakość mikrobiologiczną. Następowało zahamowanie rozwoju bakterii z grupy coli i bakterii fermentacji masłowej. Dojrzałe sery gouda I wyprodukowane zmodyfikowanym sposobem stosowania KNO3 wykazywały miano bakterii z grupy coli i miano bakterii beztlenowych przetrwalnikujących na poziomie: nieobecne w rozcieńczeniu 10-1 g. Podobne rezultaty otrzymano w przypadku dojrzałego sera tykocińskiego. Dojrzałe sery gouda II charakteryzowały się gorszą jakością mikrobiologiczną w porównaniu z serami gouda I i tykocińskim. Miano bakterii przetrwalnikujących wynosiło: nieobecne w 10-1 g, natomiast miano coli wynosiło od 10-2 do 10-4. Pomimo tego wszystkie sery wyprodukowane zmodyfikowanym sposobem stosowania saletry potasowej częściej klasyfikowano jako sery wyższej jakości. Częściej też dyskwalifikowano (poza klasą) sery kontrolne wyprodukowane przy stosowaniu dodatku azotanów do mleka serowarskiego.
Under the industrial conditions, a ripening rennet cheese was manufactured with a dash of saltpetre added to the brine instead to the milk. The cheese manufactured as described above was microbiologically and organolepticly evaluated. Control cheese samples, manufactured both with no saltpetre and with saltpetre added, served as a material for comparison. It was stated that the Swiss and Dutch cheese types, manufactured using a modified method with nitrates(V) added, showed a good microbiological quality. The colia bacteria and the butter fermentation bacteria were inhibited in their growth. The ripe Gouda I cheeses, manufactured by a modified method of applying KNO3, had the counts of coli bacteria and of spore-forming bacteria at the same level, i.e. absent in a 10-1 g solution. The results obtained in the case of the ripe cheese of the Tykociński type were similar. The ripe Gouda II cheeses showed a worse microbiological quality compared to Gouda I and Tykocinski cheeses. The count of the spore-forming bacteria was: absent in 10-1 g, however, the counts of the coli- group bacteria ranged from 10-2 to 10-4 g. Nevertheless, all the cheeses manufactured with the use of the modified method with saltpetre applied were more often classified as cheeses of higher quality. And the control chesses manufactured using nitrates added to milk designed for cheese were more often disqualified (i.e. regarded as out of 'class').
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw enzymow drozdzy Yarrowia lipolytica na wybrane cechy jakosciowe dojrzewajacych serow niskotluszczowych
Effect of Yarrowia lipolytica enzymes on selected qualitative features of ripening, low-fat cheeses
Autorzy:
Pokora, M
Niedbalska, J.
Szoltysik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827715.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery dojrzewajace
sery niskotluszczowe
drozdze
enzymy
Yarrowia lipolytica
cechy jakosciowe
dojrzewanie serow
cechy sensoryczne
preparaty enzymatyczne
hydrolazy
Opis:
W pracy podjęto próbę poprawy cech sensorycznych dojrzewających serów niskotłuszczowych przez dodatek preparatu enzymatycznego proteolityczno-lipolitycznego otrzymanego z drożdży Yarrowia lipolytica. Sery o zmniejszonej do 30 % zawartości tłuszczu w suchej masie produkowano z mleka, do którego wprowadzono drożdżowy preparat enzymatyczny. Sery wytwarzano w dwóch wariantach: o standardowej (1,5 %) i podwyższonej zawartości NaCl (3,3 %). Podczas 8-tygodniowego procesu dojrzewania serów analizowano ich podstawowy skład chemiczny oraz poziom degradacji białek i tłuszczów. Wykazano, że wprowadzenie do serów preparatu enzymatycznego wpłynęło na intensyfikację przemian degradacyjnych białek i tłuszczów, w porównaniu z serami kontrolnymi. Poziom tych przemian był wyższy w serach o standardowej zawartości chlorku sodu (1,5 %) niż w serach o 3,3 % jego stężeniu. Wprowadzenie enzymów drożdżowych przyczyniło się również do znacznego nagromadzenia drobnocząsteczkowych związków azotowych oraz wolnych kwasów tłuszczowych. Wykazano również, że hydrolazy drożdżowe dodane do serów istotnie wzbogaciły ich skład w lotne związki zapachowe, co zostało potwierdzone w analizie chromatograficznej i ocenie sensorycznej.
In the research, it was attempted to improve sensory features of ripening, low-fat cheeses by adding an enzymatic, proteolytic-lipolytic preparation obtained from Yarrowia lipolytica yeast. The cheeses with an amount of fat in dry mass reduced to a level of 30 % were produced from milk with the enzymatic yeast preparation added. Two variants of cheeses were produced: with a standard content of NaCl (1.5 %) and with an increased content of NaCl (3.3 %). During an 8-week period of ripening, the basic chemical composition of the cheeses was analysed as was the biodegradation level of proteins and fats. It was proved that with the enzymatic preparation added to the cheeses under production, the degradation processes of proteins and fats were intensified compared to the control cheeses. The level of biodegradation processes was higher in the cheeses having a standard content of NaCl (1.5 %) than in the cheeses with a 3.3 % concentration of NaCl. The yeast enzymes added contributed to a considerable accumulation of lowmolecular-weight nitrogen compounds and free fatty acids. Moreover, it was shown that the yeast hydrolases added to the cheeses significantly enriched them with volatile aromatic compounds, and this fact was confirmed during a chromatographic analysis and, also, by a sensory assessment.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 5; 146-158
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of brine and salting time on bioavailability of minerals from ripening cheeses
Wplyw rodzaju solanki i czasu solenia na biodostepnosc skladnikow mineralnych serow dojrzewajacych
Autorzy:
Klobukowski, J.
Kozikowski, W.
Cichon, R.
Wisniewska-Pantak, D.
Reps, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373153.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
czas solenia
ser tylzycki
solenie
sery dojrzewajace
solanki
biodostepnosc
ser jezioranski
skladniki mineralne
Opis:
The bioavailabilities of potassium, sodium and calcium from two types of cheeses, Jeziorański and Tilsit, salted in a 20% NaCl solution or NaCl/KCl, 1:1, solution for a standard salting time (SST) or 25% of SST, were studied. The bioavailability was determined by the classical balance method based on the element intake and its excretion with faeces and urine using growing Wistar rats. The ability to assimilate the mineral elements was expressed by apparent absorption (A) and retention (R) coefficients. The type of brine did not affect significantly the intakes of sodium (25% SST) and calcium (100% SST) by rats fed the cheeses. The intake of potassium from both types of cheeses was significantly dependent on the type of brine. The salting time of Jeziorański cheese significantly influenced the intakes of sodium, potassium and calcium independent of the type of brine. The type of brine and time of salting significantly affected the apparent absorption and retention of minerals for the diets selected for statistical analysis.
Badaniom poddano próby serów dojrzewających: jeziorańskiego i tylżyckiego, wyprodukowane w Zakładach Mleczarskich w Iławie i Biskupcu. Sery solono w 20% roztworach NaCl oraz w mieszaninie NaCl i KCl (1:1). Stosowano ponadto różny czas solenia wynoszący 25% i 100% czasu normatywnego. Biodostępność sodu, potasu i wapnia określano metodą bilansową na rosnących szczurach szczepu Wistar w oparciu o spożycie danego pierwiastka i jego wydalanie z kalem i moczem. Przyswajalność badanych składników mineralnych wyrażano wskaźnikami absorpcji (A) i retencji (R) pozornej. Wykazano, że rodzaj stosowanej solanki nie miał istotnego wpływu na spożycie Na (25%) i Ca (100% czasu normatywnego) przez szczury żywione badanymi serami (tab.1). Stwierdzono, że wielkość spożycia potasu dla obu gatunków serów zależała istotnie od rodzaju solanki (tab. 1). Zanotowano istotny wpływ czasu nasolenia sera jeziorańskiego na spożycie Na, K i Ca niezależnie od rodzaju solanki (tab. 1). Rodzaj solanki i czas solenia serów wpływał istotnie na absorpcję i retencję pozorną badanych składników mineralnych z wybranych do analizy statystycznej diet doświadczalnych (tab. 2).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 1; 137-146
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeżywalność Lactobacillus paracasei LPC-37 w serach dojrzewających typu szwajcarskiego
Viability of Lactobacillus paracasei LPC-37 in Swiss-type cheeses during their ripening
Autorzy:
Aljewicz, M.
Cichosz, G.
Laniewska-Trokenheim, L
Danowska-Oziewicz, M.
Lukaszuk-Kepka, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826297.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery szwajcarskie
sery dojrzewajace
aktywnosc wody
przezywalnosc mikroorganizmow
Lactobacillus paracasei
probiotyki
kultury bakteryjne
zastosowanie
wartosc prozdrowotna
Opis:
Przedmiotem badań były sery typu szwajcarskiego wyprodukowane z zastosowaniem probiotycznej kultury Lactobacillus paracasei LPC-37. Konsekwencją podobnego składu chemicznego badanych serów było niewielkie zróżnicowanie aktywności wody. Po 4 i 6 tygodniach dojrzewania stwierdzono większy spadek aktywności wody niż po 2 tygodniach. Z porównania liczby pałeczek mlekowych w serach o różnym stopniu dojrzałości wynika, że najbardziej intensywny ich wzrost miał miejsce podczas pierwszych dwóch tygodni dojrzewania. Statystycznie istotną zależność pomiędzy liczbą pałeczek Lactobacillus a aktywnością wody stwierdzono tylko w serach po pierwszym miesiącu przechowywania (r = 0,86).
The objective of this study and analysis were Swiss-type cheeses manufactured using a probiotic culture of Lactobacillus paracasei LPC-37. Owing to the similar chemical composition of the cheeses studied, the diversification of their water activity was slight. It was reported that after 4 and 6 weeks of ripening, the cheeses showed a higher decrease in water activity than after 2 weeks of ripening. When comparing the count of lactobacilli in the cheeses of a varying degree of ripeness, it is found that the most intensive growth of micro-organisms occurred during the first two weeks of ripening. A statistically significant dependence (r=0.86) between the number of Lactobacillus and water activity was found only in cheeses that have been stored for one month.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka tokochromanoli w wybranych produktach przemysłu mleczarskiego z dodatkiem olejów roślinnych
The profile of tocochromanols in selected dairy products with addition of plant oils
Autorzy:
Pikul, J.
Nogala-Kalucka, M.
Siger, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827177.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
analiza zywnosci
chromatografia
metody analizy
oleje roslinne
oznaczanie
przetwory mleczne
sery
sery dojrzewajace
tokochromanole
zafalszowania zywnosci
Opis:
W pracy scharakteryzowano zawartość tokochromanoli (tokoferoli -T i tokotrienoli -T3) w serach dojrzewających (30 prób) oraz w produktach seropodobnych (6 prób) z dodatkiem olejów roślinnych. Analizie poddano sery, które zakupiono w supermarketach na terenie Poznania oraz uzyskano bezpośrednio od producentów. W pracy zastosowano efektywną ekstrakcję tłuszczu metodą Rose-Gottlieba. Następnie oznaczano jakościowo i ilościowo tokochromanole za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC). Analiza tokochromanoli w przebadanych serach wykazała zafałszowania tylko w 4 próbach, w których oznaczono wszystkie formy tokoferoli α-, β-, γ- i δ-T oraz α-, β-, γ- i δ-T3. Sery oryginalne charakteryzowała tylko obecność homologu α-T.
The aim of this study was to characterize tocochromanols (tocopherols -T and tocotrienols -T3) in selected dairy products - rennet ripening cheese and cheese products with addition of plant oils. The analysis was based on 36 products bought in supermarkets in Poznan and those obtained directly from the manufacturers. The first step in this research was elaboration of the effective extraction of fats. The Rose- Gottlieb method was used. Next, the HPLC method was applied for qualitative and quantitative analyses of tocopherol homologus. Original cheese was characterized by the presence of alpha-T only. Analysis of tocochromanols in 30 cheese samples showed 4 being adulterated: all forms of tocopherols and tocotrienols ((α-, β-, γ- and δ-) were present.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw Bifidobacterium lactis na udzial kwasu linolowego o wiazaniach sprzezonych w tluszczu modelowych serow dojrzewajacych
The impact of Bifidobacterium lactis on the conjugated linoleic acid content in the fat of model ripening cheeses
Autorzy:
Bzducha, A
Obiedzinski, M.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826069.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery dojrzewajace
badania modelowe
kwas linolowy
zawartosc kwasu linolowego
tluszcze
bakterie probiotyczne
Bifidobacterium lactis
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu probiotycznych pałeczek Bifidobacterium lactis Bb-12 na zawartość kwasu linolowego o wiązaniach sprzężonych (CLA) w tłuszczu modelowych serów dojrzewających. Wyniki badań wskazują, że w odpowiednich warunkach dojrzewania bakterie Bifidobacterium lactis mogą pozytywnie wpływać na zawartość CLA w tłuszczu badanych serów modelowych. W czasie dojrzewania w temperaturze 14°C zaobserwowano statystycznie istotny wzrost zawartości CLA w serach z dodatkiem szczepu Bb-12 po ósmym tygodniu dojrzewania. Wyniósł on ok. 60 mg CLA/100 g tłuszczu. W ostatnim tygodniu dojrzewania sery modelowe spełniały wymóg minimum terapeutycznego odnoszącego się do produktów probiotycznych i zawierały w 1 g produktu ok. 10⁶ żywych komórek bakterii z rodzaju Bifidobacterium.
The objective of the study was to determine the impact of a probiotic Bifidobacterium lactis Bb-12 strain on the content of CLA in the fat of model ripening cheeses. The results suggest that under the encouraging ripening conditions, the Bifidobacterium lactis bacteria can favourably impact the CLA content in the fat of the model cheeses investigated. During ripening at a temperature of 14°C, a statistically important increase in the CLA content was found in the cheeses with a Bb-12 strain added, after the eighth week of ripening. This increase was about 60mg CLA/100g of fat. In the last week of ripening, the model cheeses met a requirement of the therapeutic minimum referring to probiotic products, and they contained ca. 10⁶ of live cells of Bifidobacterium bacteria per 1 gram of product.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradacja parakazeiny w serach Gouda wyprodukowanych z dodatkiem kultur Lactobacillus
Autorzy:
Cichosz, G
Szpendowski, J
Cichosz, A J
Kornacki, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826944.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ser Gouda
mikroflora wtorna
zywnosc
Lactobacillus
sery dojrzewajace
degradacja
dojrzewanie serow
parakazeina
proteoliza
zwiazki azotowe
Opis:
Dostępne w dojrzewających serach różnorodne substraty umożliwiają wzrost mikroflory wtórnej, głównie pałeczek z rodzaju Lactobacillus. Pałeczki mlekowe, niepochodzące z zakwasu, przeżywają pasteryzację mleka dzięki ochronnemu działaniu białka i tłuszczu i dosyć szybko się namnażają, zwłaszcza w mleku poddanym kilkukrotnej obróbce termicznej (termizacja, baktofugacja, ultrafiltracja, pasteryzacja). Przedmiotem badań były sery Gouda z zastosowaniem zakwasów roboczych, namnażanych w podłożu buforowym. W serach doświadczalnych, oprócz kultur starterowych, zastosowano dodatek pałeczek mlekowych (L. casei, L. acidophilus, L. casei ssp. rhamnosus). Sery poddawano analizie chemicznej bezpośrednio po soleniu. Podczas dojrzewania badano zmiany kwasowości, a także stopień degradacji parakazeiny. Degradacja parakazeiny w wyrobach kontrolnych zachodziła pod wpływem podpuszczki, enzymów syntetyzowanych przez kultury starterowe oraz niepochodzące z zakwasu pałeczki mlekowe. Natomiast w doświadczalnych serach Gouda, oprócz pałeczek mlekowych niepochodzących z zakwasu, aktywne były również szczepy Lactobacillus dodane do mleka kotłowego. Stosowanie pałeczek Lactobacillus w technologii sera Gouda pozostaje bez wpływu na kwasowość serów bezpośrednio po wytworzeniu, a także podczas dojrzewania. Stwierdzono znaczne zróżnicowanie zawartości wody w badanych serach: 40,6-42,6%. Porównanie dynamiki degradacji parakazeiny w serach kontrolnych i doświadczalnych możliwe było dzięki odniesieniu zawartości poszczególnych form związków azotowych do zawartości N-ogółem. W doświadczalnych serach Gouda, wyprodukowanych z zastosowaniem pałeczek Lactobacillus, stwierdzono większe przyrosty zawartości związków azotowych peptydowych, aminokwasowych i rozpuszczalnych (o prawie 2%) niż w wyrobach kontrolnych. Większa - w porównaniu z pozostałymi wyrobami doświadczalnymi - zawartość związków azotowych aminokwasowych i peptydowych w serach z L. acidophilus była konsekwencją wyższej - średnio o 1% - zawartości wody. (abstrakt oryginalny)
Ready to be utilised various substrates in ripening cheeses make possible growing of secondary microflora, especially lactobacilli strains. Due to protection effect of fat and protein Non-starter lactic acid bacteria survive pasteurisation of milk and start growing up quite quickly, especially in milk heat treated several times (termisation, bactofugation, ultrafiltration, pasteurisation). The subject of examination was Gouda cheese, that was produced from milk after all the above mentioned heat treatments with use of working leaven multiplied in buffer base. During this experiment besides starter cultures addition of selected lactobacilli (L. casei, L. acidophilus, L. casei ssp.rhamnosus) was used for experimental cheese production. Cheeses were exposed to chemical analysis immediately after salting. Changes of acidity and extend of paracasein degradation (soluble N, amino acid N and peptide N) was determined during the cheese ripening. Paracasein degradation in control cheese took place under the influence of rennet, enzymes synthesised by starter cultures and non-starter lactic acid bacteria. However in the experimental Gouda cheese except non-starter lactic acid bacteria, Lactobacillus strains added to cheese milk were also active. Addition of lactobacilli for Gouda cheese production had no influence on cheese acidity immediately after manufacturing and during ripening. Considerable differences in water content (40.6 - 42.6%) were found. Comparison of paracasein degradation dynamics in control and experimental cheese was possible due to referring separate forms of nitrogen compounds content to total N content. Higher increases (about 2%) of peptide N, amino acid N and soluble N compounds content were determined in experimental cheese produced with Lactobacillus strains addition than in control ones. Higher, in comparison to the rest experimental cheeses, content of amino acid N and peptide N compounds in cheeses with L. acidophilus resulted of the higher (on average of 1%) content of water. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 58-65
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dojrzewanie sera Gouda - monitoring z zastosowaniem metody odwolawczej i metod alternatywnych
Ripening of the Gouda cheese - monitoring using an appeal method and alternative methods
Autorzy:
Cichosz, G
Konopka, A
Zalecka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827656.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery dojrzewajace
ser Gouda
dojrzewanie serow
procesy biochemiczne
procesy mikrobiologiczne
proteoliza
peptydoliza
monitoring produkcji
metoda odwolawcza
metody alternatywne
Opis:
Różnorodność procesów mikrobiologicznych i biochemicznych podczas dojrzewania sera, wzajemne pomiędzy nimi zależności oraz zmienność w czasie utrudniają monitorowanie procesów proteolizy i peptydolizy. Z tego powodu w różnych ośrodkach naukowych realizowane są badania nad opracowaniem wiarygodnych metod monitoringu proteolizy podczas dojrzewania różnego typu serów. Oceniając degradację parakazeiny podczas dojrzewania sera Gouda stwierdzono odmienną dynamikę formowania niskocząsteczkowych związków azotowych. Podczas 6 tygodni dojrzewania przyrosty zawartości N-peptydowego, N-aminokwasowego i N-aminowego wynosiły odpowiednio 280,4; 304,6 i 242,0%. Natomiast przyrosty zawartości peptydów rozpuszczalnych w 2- i 12-procentowym TCA były zdecydowanie mniejsze i wynosiły odpowiednio: 167 oraz 153,8%. Nie stwierdzono korelacji między zawartością N-rozpuszczalnego, peptydów rozpuszczalnych w 2- i 12- procentowym TCA oraz zawartością niskocząsteczkowych związków azotowych w serach podczas dojrzewania. Natomiast w serach dojrzałych zawartość N-peptydowego i N-aminowego była skorelowana z zawartością N-rozpuszczalnego w pH 4,6. Z kolei zawartość N-aminokwasowego nie była skorelowana z ilością N-rozpuszczalnego, ale korelowała z ilością peptydów rozpuszczalnych w 2- i 12-procentowym TCA. Metody alternatywne z 2- i 12-procentowym TCA mogą być zatem przydatne do porównywania zakresu i głębokości proteolizy w dojrzałych serach typu holenderskiego. Natomiast w ocenie dynamiki proteolizy podczas dojrzewania sera bardziej przydatny jest tradycyjny (chociaż praco- i czasochłonny) sposób frakcjonowania różnych form związków azotowych i ich oznaczanie odwoławczą metodą Kjeldahla. W odróżnieniu od serów typu holenderskiego, w serach Cheddar proteoliza i peptydoliza przebiegała znacznie wolniej i równomiernie - w związku z mniejszą aktywnością wody i stałym składem chemicznym w całej masie sera. Umożliwia to stosowanie metod alternatywnych do monitoringu proteolizy podczas dojrzewania sera Cheddar.
The diversity of microbiological and biochemical processes occurring while cheeses ripen, interrelations among those processes, as well as their changeability with time make the monitoring of proteolysis and peptidolysis processes difficult. This is why special research projects are performed in many scientific centres aiming at developing a reliable method to monitor the proteolysis process when various types of cheeses ripen. While evaluating the degradation of paracasein during the ripening of Gouda cheese, it was stated that the dynamics of the process of forming low-molecular nitrogen compounds was different. During a 6 week period of ripening, the rates of increase in the contents of peptide N, aminoacid N, and aminic N amounted to 280.4; 304.6; and 242.0%, respectively. However, the rates of increase in the contents of soluble peptides in 2% and 12% TCA were definitely lower, and amounted to 167 and 153.8%, respectively. No correlation was found among the content of soluble N, peptides soluble in 2% and 12% TCA, and of the low-molecular nitrogen compounds in cheeses during their ripening. Yet, in the ripe cheeses, the contents of peptide N, aminic N, and of the total content of low-molecular products of the degradation of paracasein were correlated with the content of soluble N at pH 4.6. On the other hand, the content of aminoacid N was not correlated with the content of soluble N, but it was correlated with the amount of soluble peptides in 2% and 12% TCA. Therefore, those alternative methods with 2% and 12% TCA can be useful when comparing the range and depth of proteolysis in ripe Dutch type cheeses. Yet, for the purpose of evaluating the dynamics of proteolysis occurring whilst cheeses ripen, a traditional method for the fractionation of various forms of nitrogen compounds, and their determination with the Kjeldahl method appears to be more suitable. Contrary to Dutch type cheeses, the proteolysis and peptidolysis in the Cheddar cheeses run much slower and evenly owing to a lower water activity and thanks to the constant chemical composition throughout the whole mass. This fact makes it possible to apply alternative methods to monitor the proteolysis process whilst the Cheddar cheese ripens.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 4; 52-61
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw dodatku kultur probiotycznych Lactobacillus na intensyfikacje proteolizy w serach typu holenderskiego
Effect of probiotic cultures Lactobacillus additive on the intensification of proteolysis in Dutch-type cheeses
Autorzy:
Aljewicz, M
Cichosz, G.
Kowalska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828584.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery typu holenderskiego
probiotyki
kultury bakteryjne
dodatki do zywnosci
Lactobacillus acidophilus
Lactobacillus rhamnosus
zywnosc funkcjonalna
sery dojrzewajace
cechy sensoryczne
wymagania konsumenckie
proteoliza
intensyfikacja
Opis:
Szansą na zwiększenie zainteresowania konsumentów serami dojrzewającymi jest wprowadzenie na rynek produktu innowacyjnego, który odznaczałby się akceptowanymi cechami sensorycznymi. Tę innowacyjność można osiągnąć np. przez zastosowanie bakterii probiotycznych, o potencjalnie prozdrowotnym działaniu na organizm człowieka, do produkcji serów dojrzewających. Celem podjętych badań była ocena wpływu probiotycznych pałeczek Lactobacillus rhamnosus Howaru i Lactobacillus acidophilus Howaru na zakres (N-rozpuszczalny) oraz głębokość (N-peptydowy i N-aminokwasowy) proteolizy podczas dojrzewania sera edamskiego. Konsekwencją zastosowania kultur probiotycznych był większy zakres (N-rozpuszczalny) oraz głębokość (N-aminokwasowy) dojrzewania, a tym samym znaczne zróżnicowanie cech sensorycznych serów doświadczalnych w porównaniu z wyrobami kontrolnymi. Zastosowanie w wyrobie sera edamskiego kultur probiotycznych Lactobacillus acidophilus Howaru i Lactobacillus rhamnosus Howaru umożliwiło intensyfikację proteolizy czego dowodem są większe przyrosty zawartości N-rozpuszczalnego i N-aminokwasowego. Sery doświadczalne wyprodukowane z Lb. acidophilus charakteryzowały się największą zawartością N-rozpuszczalnego, N-peptydowego i N-aminokwasowego zwłaszcza po 6 tygodniach dojrzewania.
There is a chance to increase consumer interest in ripening cheeses by introducing an innovative product in the market that would be characterized by acceptable sensory features. Such innovativeness could be achieved, for example, by using probiotic bacteria with a potentially pro-health effect on human body in the production of ripening cheese. The objective of the research undertaken was to assess the effect of probiotic cultures of Lactobacillus rhamnosus Howaru and Lactobacillus acidophilus Howaru on the range (soluble N) and depth (peptide N and amino acid N) of proteolysis during the ripening process of Edam cheese. The application of the probiotic cultures resulted in the increase in the range (soluble N) and depth (amino-acid N) of the ripening process, therefore, the sensory features of cheeses analysed became significantly diversified compared to the control samples. Owing to the use of probiotic cultures of Lactobacillus rhamnosus Howaru and Lactobacillus acidophilus Howaru in the production of Edam cheese, it was possible to intensify proteolysis; this fact was confirmed by higher increases in the contents of soluble N and amino-acid N. The cheeses used in the experiment and manufactured using Lactobacillus acidophilus were characterized by the highest content of soluble N, peptide N, and amino acid N, especially when their ripening process lasted for 6 weeks.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 5; 136-145
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw rodzaju zakwasu i czasu dojrzewania na stopien hydrolizy bialka w poltwardych podpuszczkowych serach owczych
Autorzy:
Bonczar, G
Wszolek, M.
Zarod, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828390.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery poltwarde
sery owcze
czas dojrzewania
hydroliza bialka
sery dojrzewajace
sery podpuszczkowe
zakwas
serowarstwo
sheep milk cheese
semi-hard cheese
ripening time
protein hydrolysis
ripening cheese
rennet cheese
sourdough
cheese production
Opis:
Wyprodukowano sery podpuszczkowe, dojrzewające, półtwarde z mleka owczego: a) z dodatkiem zakwasu termofilnego i b) mezofilnego. Analizowano zmiany zawartości różnych form związków azotowych w serach podczas 42-dniowego dojrzewania. Stwierdzono istotny wpływ rodzaju użytego zakwasu i czasu dojrzewania na zmiany zawartości związków azotowych rozpuszczalnych, amoniakalnych, aminokwasowych i niebiałkowych w badanych serach. Sery dojrzałe wyprodukowane z dodatkiem zakwasu mezofilnego charakteryzowały się wyższą zawartością związków azotowych niebiałkowych, amoniakalnych i aminokwasowych, a niższą zawartością związków azotowych rozpuszczalnych w porównaniu z serami z wyprodukowanymi z dodatkiem zakwasu termofilnego.
The sheep half-hard cheeses were produced by rennet coagulation: a. with the thermopfilic starter addition and b. with mesophilic stater addition. The changes of different nitrogen substances forms in cheeses during 42 days ripening storage period were examined. The significant influence of starter kind and of ripening time on changes of soluble nitrogen substances content, ammonium nitrogen substances content, amino acids nitrogen substances content and non-protein nitrogen substances content was established in tested cheeses. The cheeses produced with mesophilic starter addition had the significantly higher non-protein nitrogen substances content, ammonium nitrogen substances content and amino acids nitrogen content, when soluble nitrogen content was lower than in cheeses produced with thermophilic starter addition.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2000, 07, 2; 79-90
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liczebnosc paleczek z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz ich wplyw na zawartosc skoniugowanego kwasu linolowego w modelowych serach dojrzewajacych
The count of Lactobacillus and Bifidobacterium rods and their effect on the content of conjugated linoleic acid in the model ripening cheeses
Autorzy:
Bzducha, A
Obiedzinski, M.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826728.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery dojrzewajace
dojrzewanie serow
bakterie
Lactobacillus casei
Lactobacillus acidophilus
Bifidobacterium lactis
liczebnosc mikroorganizmow
kwas linolowy
kwas linolowy skoniugowany
bakterie probiotyczne
zawartosc kwasu linolowego
Opis:
W pracy określono wpływ probiotycznych pałeczek Lactobacillus casei, Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterium lactis na zawartość CLA w modelowych serach dojrzewających. W okresie dojrzewania serów oznaczano również liczbę żywych komórek badanych mikroorganizmów. Wytworzone sery modelowe charakteryzowały się ponad 23% zawartością tłuszczu w suchej masie i ok. 58% zawartością wody, wobec czego zakwalifikowano je do grupy serów półtłustych miękkich. We wszystkich próbach serów świeżych zawartość CLA wynosiła ok. 700 mg/100 g tłuszczu. Liczba żywych komórek bakterii probiotycznych w serach dojrzewających w temp. 6°C przez 8 tygodni utrzymywała się na poziomie 107–108 jtk/g, spełniając wymaganie minimum terapeutycznego. W zastosowanych warunkach dojrzewania nie stwierdzono wpływu wybranych bakterii probiotycznych na zawartość CLA w serach modelowych.
In this paper, the effect of probiotic rods: Lactobacillus casei, Lactobacillus acidophilus, and Bifidobacterium lactis on the content of CLA in the model ripening cheeses was determined. During the ripening period of cheeses, the count of living cells of the micro-organisms studied was determined, too. The model cheeses produced were characterized by a fat content amounting to over 23% in dry mass and by a water content of about 58%; thus, they were categorized as semi-fat, soft cheeses. In all the samples of fresh cheeses, the content of CLA was about 700 mg per 100 g fat. In the cheeses ripening at a temperature of 6oC during a period of 8 weeks, the count of living probiotic cells remained at the same level of 107–108 CFU/g and met the requirement of therapeutic minimum. Under the ripening conditions applied, no effect of the selected probiotic bacteria on the CLA content in the model ripening cheeses was found.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 301-311
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies