Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "body self" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Human Soul in the Light of Czesław Stanisław Bartnik’s Universalistic Personalism
    Autorzy:
    Miczyński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158377.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    body
    soul
    spirit
    self
    human
    person
    personalism
    system
    Opis:
    The article presents a contemporary understanding of the human soul according to Czesław Stanisław Bartnik (1929–2020), the founder of universalistic personalism. The term “soul” has been understood in many different ways throughout the history of human thought, hence it still raises confusion today. It is sometimes dismissed as too “religious” and replaced by the word “ego” or “person.” It seems that a successful attempt to link the history of human thought with a contemporary understanding of the person is Bartnik’s personalistic system. The article groups Bartnik’s thoughts on the “human soul” into four main blocks: personalistic reflection on the history of the concept of “soul”; place of the soul in the structure of the contemporary person (real being); clarification of the significance of the soul’s “function” in the inner and outer world of an individual; the existence of a “social person” and – in a sense – a “social soul” i.e., the spiritual self-awareness of society (although there is no single common soul for all people). The analysis leads to the following conclusions: the terms “soul” and “person” are not synonymous today; the meaning of “person” is broader than that of “soul,” however, the “person” does not displace the “soul.” Putting it positively, the soul together with the body constitutes human nature, and thanks to this nature, there is a metaphysical personal “self” (ontic ego) which can be described as a “spiritual soul” or “spirit” (whereby the metaphysical “self” is inseparable from the “soul”) Man as a person expresses himself through body and soul, as well as the metaphysical self (which is present in the consciousness). Because of its “spiritual soul,” a person is constantly in development, transcends reality and is moving towards its ultimate fulfilment in the Communion of the Divine Persons. This is done by making the right moral choices, in conjunction with the Person of Jesus Christ.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 3; 751-774
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Problem of Symbolic Interaction and of Constructing Self
    Autorzy:
    Konecki, Krzysztof T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138930.pdf
    Data publikacji:
    2005-08-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    symbolic interaction
    self
    corporality
    body
    non – verbal communication
    emotions
    Opis:
    In the article we make an analysis of a thesis that verbal symbolic interaction is a necessary condition of constructing self. The main concepts used in the paper are: symbolic interaction, self and corporality. The aforementioned thesis and the concept of symbolic interaction originate from G.H Mead, who set the trend of thinking about interaction in human society in sociology and social psychology. This influence is noticeable up to this day. Symbolic interaction as a tool of understanding others actions and informing partners about our intensions is clearly visible in “languagecentred” and anthropocentrically oriented analyses of interactions as well as in the concentration on linguistic conditions of creating a self. Self is understood as an interpreted concept of a person but mainly in a process of social perception of a human by others occurring in interactions based on verbal language. In the article we want to develop a thesis about “nonlinguistic” possibilities of constructing interactions and self. The aforementioned thesis has been many times elaborated so far together with critical analyses of G. H. Mead (Irvin, 2004, Sanders, 1993, 1999, 2003; Myers, 1999, 2003). We want to integrate these elaborations, including our empirical experiences from a research on “The Social World of Pet’s Owners’ (research done in 2001-2005) on theoretical level and concentrate more on corporality and emotions issues and their relations to symbolic interaction and self. G.H. Mead’s views on this topic are analysed with regard to their methodological consistency and adequacy. In the article there is another thesis proposed, that interactions between animals also have meanings and, sometimes, symbolic nature, or sometimes, non symbolic one, and not necessarily related to use of a verbal language. The creation of self is connected with issues of corporality that includes: 1. nonverbal communication, 2. a relation of bodies in physical space, 3. the so called “kinesthetic empathy”, 4. emotions connected with body, mind and self processes. These elements of corporality may be the basis for taking the role of other. Researches and analyses of many sociologists (beginning from Ch. H. Cooley) show that self is often pre-verbal and that exclusion of an individual from her/his surroundings takes place also with the aid of the body and emotions tightly connected with functioning of self. The analysis of interactions between humans and animals provides us with much methodological and theoretical inspiration. Those researches and analyses obviously face a problem of “anthropomorphization of human behaviour”, which is of frequent occurrence both among researchers and ordinary people. New sociological sub-discipline called the sociology of human - non-human animals relationships adds a lot of new threads to the abovementioned deliberations on conditions of constructing self.
    Źródło:
    Qualitative Sociology Review; 2005, 1, 1; 68-89
    1733-8077
    Pojawia się w:
    Qualitative Sociology Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cartesian challenge of the metaphysical understanding of the human being as a person in light of P.F. Strawson’s Individuals
    Kartezjańskie wyzwanie metafizycznego ujęcia człowieka jako osoby w świetle "Individuals" P.F. Strawsona
    Autorzy:
    Pasterczyk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2095844.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    person
    individual
    body
    self
    solipsism
    osoba
    indywiduum
    ciało
    jaźń
    solipsyzm
    Opis:
    The article discusses two questions of Peter F. Strawson’s understanding of the human being as person. The first question scrutinizes Strawson’s philosophical choice between the tradition of Aristotle’s metaphysics and Kant’s ontology. The second question is the Cartesian challenge as presented in Strawson’s postulate of the primacy of the concept of human person. My understanding of the metaphysics proposed in the Individuals and Strawson’s other works underscores a particular affinity between his anthropological postulate and philosophia perennis. However, the Oxford philosopher is related not only to Aristotelian logic and hermeneutic but also to Kant’s conceptual scheme. In the case of the definition that identifies human being as a person we see the unambiguous reliance by Strawson on the thought of Aristotle. The explicit evidence of this reliance is his reference to the corporeality and space-time character of the human beings, manifested by the recognition of ontological priority of particulars before the reality of mental states of affairs. The effect of this analysis is my observation that Strawson has undertaken to close the gap between mental and material reality that was established in Descartes’ ontological difference between res cogitans and res extensa. The aporia of the lack of communication between human consciousness and human corporeality finds its solution in Strawson’s Individuals in concept of relationship between mind and body intended as a transgression over the Cartesian concept. Strawson proposes a recognition of their simultaneous validity, but he does not propose a new ontological position comparable to H.E. Hengstenberg’s, founded on the idea of the constitution of the human person not in two preclusive elements, as the Cartesian mind and body, but in three elements, namely spirit (Geist), corporeality (Leib) and existential principle (Existenzprinzip).
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 4; 317-330
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O duszy wczoraj i dziś. Panorama wybranych poglądów filozoficznych i teologicznych
    Autorzy:
    Nadbrzeżny, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158376.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    human being
    soul
    body
    spirit
    mind
    self
    człowiek
    dusza
    ciało
    duch
    umysł
    jaźń
    Opis:
    Artykuł w sposób syntetyczny omawia wybrane filozoficzne i teologiczne interpretacje duszy, które pojawiły się w historii myśli ludzkiej od starożytności aż do czasów najnowszych. Artykuł z założenia ma charakter przeglądowy i stanowi wprowadzenie do szczegółowych opracowań dotyczących istnienia, genezy i natury duszy. W prezentacji kolejnych ujęć zastosowano kryterium chronologiczne: (1) Prehistoryczne i starożytne pozabiblijne ujęcia duszy, (2) Biblijne rozumienie duszy, (3) Patrystyczne koncepcje duszy, (4) Średniowieczne koncepcje duszy, (5) Nowożytne ujęcia duszy, (6) Współczesne ujęcia duszy, (7) Reinterpretacje duszy we współczesnej teologii katolickiej. Artykuł ukazuje historyczny rozwój poglądów o duszy, podkreśla zachodzące między nimi różnice i podobieństwa oraz opisuje nowe trendy w myśleniu o duszy.
    The paper briefly discusses selected philosophical and theological interpretations of the soul which have appeared throughout intellectual history, starting from antiquity and up until modern times. The paper is, by definition, a kind of general introduction to more detailed studies on the existence, origin and nature of the soul. Presenting a wide range of viewpoints, the author employs a chronological framework in order to show the historical development of the various views about the soul: (1) prehistoric and extra-biblical ancient concepts of the soul; (2) the biblical understanding of the soul; (3) patristic concepts of the soul; (4) medieval concepts of the soul; (5) modern concepts of the soul; (6) contemporary views on the soul; and (7) reinterpretations of the soul in present-day Catholic theology. Thus, in addition to highlighting the differences and similarities between the older, traditional formulations regarding the soul, the work also provides an overview of contemporary reinterpretations.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 3; 581-612
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Violent Spaces, Violated Bodies: The Representations of Violence in Angela Carter’s The Passion of New Eve
    Przestrzenie przemocy, skrzywdzone ciała: obrazy przemocy w powieści Angeli Carter The Passion of New Eve
    Autorzy:
    Alkan-Genca, Papatya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/540718.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
    Tematy:
    Angela Carter
    The Passion of New Eve
    violence
    self
    body
    space
    przemoc
    tożsamość
    ciało
    przestrzeń
    Opis:
    Published in 1977, The Passion of New Eve depicts a dystopian America where violence has become the norm. From rape to murder, from re-creation to violation, the text provides a variety of contexts in which violence operates. Regardless of one’s gender and sometimes because of that, everyone can become the victim or the perpetrator. Moreover, the spaces occupied by the characters contribute to the novel’s handling of violence. This paper argues that Angela Carter’s The Passion of New Eve is a text in which space, self, gender, and body are the sites where violence is presented and re-presented, inflicted and experienced, and it contends that violence serves as a means to problematize conventional ways of perceiving and making sense of gender and space.
    Opublikowana w 1977 roku powieść Angeli Carter The Passion of New Eve kreśli dystopijną wizję Ameryki, gdzie przemoc stała się normą. Od gwałtu do morderstwa, od przetworzenia do przekroczenia, tekst przedstawia szeroki wachlarz kontekstów, w jakich mamy do czynienia z przemocą. Bez względu na płeć, a czasem właśnie ze względu na nią, każdy może stać sie ofiarą lub sprawcą. Co więcej, przestrzenie, w których przebywają bohaterowie mają wpływ na przedstawienia przemocy w powieści. Artykuł ten dowodzi, że powieść Angeli Carter The Passion of New Eve jest tekstem, w którym przestrzeń, tożsamość, płeć i ciało stają się miejscami, gdzie przemoc jest tworzona i odtwarzana, zadawana i doświadczana. Celem poniższego artykułu jest również wykazanie, że przemoc jest środkiem poddającym w wątpliwość konwencjonalne sposoby postrzegania i rozumienia zagadnień płci i przestrzeni.
    Źródło:
    Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2017, 5; 61-72
    2353-1266
    2449-7983
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo. Edukacja. Język
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personalistyczne rozumienie kontemplacji
    A Personalistic Understanding of Contemplation
    Autorzy:
    Miczyński, Jan Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430868.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    kontemplacja
    modlitwa
    ciało
    dusza
    duch
    jaźń
    człowiek
    osoba
    personalizm
    contemplation
    prayer
    body
    soul
    spirit
    self
    human
    person
    personalism
    eschatology
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie sensu i doniosłości kontemplacji w kolorycie współczesnej myśli chrześcijańskiej, która ujmuje człowieka jako osobę. Wydaje się, że personalizm daje możliwość uniknięcia ujęć redukujących modlitwę człowieka do procesu psychofizycznego, emocjonalnego, beztreściowego i w sumie nierealnego, polegającego na autotranscendencji. Wszystkie wymiary życia ludzkiego są istotne, ale ujęcia fragmentaryczne nie wyczerpują treści fenomenu osoby. W konsekwencji też mogą prowadzić do błędnego rozumienia relacji z Bogiem. Z tego też powodu artykuł omawia w kolorycie personalistycznym trzy ważne tematy, są nimi: podmiot, przedmiot i istota kontemplacji. Metodę badawczą można określić jako personalistyczną (hermeneutycznym kluczem badawczym jest osoba). Punktem wyjścia dla przeprowadzonej analizy jest omówienie wewnętrznej struktury osobowej człowieka i w jej świetle spojrzenie na fenomen kontemplacji, na wewnętrzny i zewnętrzny świat życia ludzkiego. Analiza nawiązuje do tradycji teologiczno-duchowej Kościoła, a także do nauczania świętych. Stara się w sposób całościowy i niekiedy twórczo-krytyczny ocenić ujęcia starsze. Jako podstawowe źródło przyjmuje objawienie zawarte w Piśmie Świętym. Główne wnioski przeprowadzonych analiz są następujące: podmiotem kontemplującym jest cała ludzka osoba (pomimo że główną rolę pełni umysł); głównym przedmiotem jest Communio Personarum (Osoby Niestworzone, Trójca Święta); kontemplacja — dzięki łasce Bożej — jest relacją z Osobowym Bogiem, jest „udoskonalaniem” wewnętrznych struktur człowieka do zjednoczenia się z Osobami Bożymi (wewnętrzna struktura ludzka staje się podobna do wewnętrznej struktury Osoby Niestworzonej); jest to proces, który można nazwać chrystyfikacją (uchrystusowieniem), przebóstwieniem, eschatologizacją świata osób stworzonych — osoby indywidualnej i osoby społecznej (całej rodziny ludzkiej).
    The purpose of this article is to show the meaning and significance of contemplation in the framework of modern Christian thought, which captures man as a person. It seems that personalism provides an opportunity to avoid approaches that reduce human prayer to a psychophysical, emotional, contentless and altogether unreal process of self-transcendence. All dimensions of human life are important, but fragmentary approaches do not exhaust the content of the phenomenon of the person. Consequently, too, they can lead to a wrong understanding of the relationship with God. For this reason, the article discusses three important topics in personalistic framework, that is: subject, object and essence of contemplation. The research method can be described as personalistic (the hermeneutic research key is the person). The starting point of the analysis is to discuss the inner personal structure of man and in light of this to look at the phenomenon of contemplation, the inner and outer world of human life. The analysis refers to the theological and spiritual tradition of the Church, as well as to the teachings of the saints. It tries to evaluate older approaches in a comprehensive and sometimes creative-critical way. It takes the revelation contained in Scripture as its primary source. The main conclusions of the analyses are as follows: the contemplative subject is the whole human person (despite the fact that the main role is played by the mind); the main subject is the Communio Personarum (the Uncreated Persons, the Holy Trinity); contemplation — thanks to God’s grace — is a relationship with the Personal God, it is the “perfecting” of the inner structures of man towards union with the Divine Persons (the internal human structure becomes similar to the internal structure of the Uncreated Person); it is a process that can be called Christification (making one Christ-like), divinization, eschatologization of the world of created persons — the individual person and the social person (the entire human family).
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 69-98
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies