Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "scout" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Skauting i harcerstwo a idea międzykulturowości i edukacji w warunkach zróżnicowania kulturowego
Scouting and the Polish scouting movement and the idea of interculturalism and education in the conditions of cultural diversity
Autorzy:
Grzybowski, Przemysław P.
Marszałek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20020330.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
edukacja międzykulturowa
pedagogika międzykulturowa
międzykulturowość
skauting
harcerstwo
intercultural education
intercultural pedagogy
interculturalism
scouting
scout
Opis:
The Scout and Polish Scouting movement is characterized by the possibility of meeting and cooperation of people from different backgrounds and cultures. A natural thing for this social movement is daily confrontation with Otherness/ Alienness in conditions of cultural diversity and undertaking various forms of educational activity based on the idea of interculturalism. The study presents some partial results of a research project devoted to the content referring to the idea of interculturalism and education in the conditions of cultural diversity, present in the program studies of the scouting movement. These studies contribute to the historical trend of intercultural pedagogy and the history of education in the context of ideological assumptions and activities of children and youth organizations. The article contains a description of the applied conceptual categories and the characteristics of the precursors and the contemporary scouting movement. In a chronological order, it presents a selection of examples of the content of scouting program studies that are related to the idea of interculturalism and intercultural education.
Ruch skautowy i harcerski charakteryzuje możliwość spotkania i współpracy osób wywodzących się z różnych środowisk i kultur. Naturalną rzeczą jest w nim codzienna konfrontacja z Innością/Obcością w warunkach zróżnicowania kulturowego oraz podejmowanie różnych form aktywności edukacyjnej opartej na idei międzykulturowości. Od chwili powstania swej organizacji skauci i harcerze realizowali zadania wpisujące się we współczesne rozumienie edukacji międzykulturowej, oparte na ogólnych zasadach Prawa skautowego, które zakładają szacunek do innych i współpracę z nimi w duchu braterstwa, solidarności i tolerancji. W komunikacie z badań zostały przedstawione cząstkowe wyniki realizacji projektu badawczego poświęconego treściom nawiązującym do idei międzykulturowości oraz edukacji w warunkach zróżnicowania kulturowego, występującym w opracowaniach programowych ruchu skautowego i harcerskiego. Badania te stanowią przyczynek do historycznego nurtu pedagogiki międzykulturowej oraz historii wychowania w kontekście założeń ideowych i działalności organizacji dzieci i młodzieży. Artykuł zawiera opis wykorzystanych kategorii pojęciowych, charakterystykę prekursorów oraz współczesnego ruchu skautowego i harcerskiego. W układzie chronologicznym został w nim przedstawiony wybór przykładów treści skautowych i harcerskich opracowań programowych, które wiążą się z ideą międzykulturowości i edukacji międzykulturowej.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2023, 22, 3; 195-207
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical education and sport in Slovakia after the establishment of Czechoslovakia (1918-1924)
Wychowanie fizyczne i sport na Słowacji po utworzeniu Czechosłowacji (1918-1924)
Autorzy:
Bobrik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529270.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
physical education
sport
Slovakia
Sokol
Orol
YMCA
YWCA
scout
wychowanie fizyczne
Słowacja
sokół
orol
skaut
Opis:
Creation of the Czecho-Slovak Republic after the WWI, in 1918, was a milestone also in the development of physical education and sport in Slovakia. New Czecho-Slovak government tried, within the new constitutional conditions, to enforce the Czechoslovak character of the state and to withhold the Hungarian influence in individual towns. Following its multi-national, multi-cultural and multi-confessional history, Slovakia had to get over long-time Hungarian wrongdoing and Hungarization also in the area of sport. Before 1918, the Hungarian and partially also German sport clubs prevailed and any efforts to establish Slovak sport clubs were more platonic than realistic. However, the conditions and circumstances changed and were adapted to the new state layout after 1918.Because of the tense military-political situation at the Czech borders and in Slovakia during 1918–1920, arrival of the Czech and also German sport organizations was postponed until 1921. The Sokol (Falcon) organization started to organize its advertising tours in Slovakia in 1921. Sim-ilarly, the German organizations DTV came to Bratislava in 1921 and to Spiš in 1922. In 1920, the Sokol organization had 93 units with 18 494 members, the RTJ organization had 31 units with 4139 members and the Orol(Eagle) organization had 149 units with 15 772 members. Nationally conscious members of Slovak intelligence were entering the Sokol organization independently of their party membership or political orientation. Bratislava was a typical example of such attitude. The long-time rival of the (originally Czech) Sokol organization was the Orol organization, which formally belonged to the Czecho-Slovak Orol but had also an autonomous management in Slovakia. Physical education in the Orol was only secondary, because the organization was mostly religiously focused. All relevant national physical education, sport, scout or touristic organizations gradually established themselves. Particularly the physical education organizations were ideologically closely connected with political parties. Football, volleyball, basketball, tennis, swimming, wrestling, box and table tennis became the most popular sports during 1918–1924. However, Slovakia lagged behind when talking about the material and technical equipment, swimming pools or gyms. Czech sport enthusiasts, who originally came during 1918–1920 to protect the new republic, often helped with the development and management of the sport clubs as well.
Utworzenie Republiki Czechosłowackiej po pierwszej wojnie światowej, w 1918 r., było kamieniem milowym także w rozwoju wychowania fizycznego i sportu na Słowacji. Nowy czesko--słowacki rząd usiłował, w ramach nowych warunków konstytucyjnych, ustanowić czechosłowacki charakter państwa i ograniczyć węgierskie wpływy w poszczególnych miastach. Po długotrwałym okresie swojej wielonarodowej, wielokulturowej i wielowyznaniowej historii Słowacja musiała przezwyciężyć długi czas węgierskich krzywd i madziaryzacji również w dziedzinie sportu. Przed rokiem 1918 dominowały węgierskie i częściowo niemieckie kluby sportowe, a wszelkie wysiłki utworzenia słowackich klubów sportowych miały bardziej iluzoryczny niż realistyczny charakter. Niemniej, po 1918 r. warunki i okoliczności zmieniły się i do-stosowano je do nowego porządku państwowego. Ze względu na napiętą sytuację militarno-polityczną na granicy Czech i w Słowacji w latach 1918–1920, tworzenie czeskich i niemieckich organizacji sportowych odłożono do 1921 r. Organizacja „Sokół” rozpoczęła swoją kampanię reklamową na Słowacji w 1921 r. Również organizacje niemieckie DTV pojawiły się w Bratysławie w 1921 r.,a na Spiszu –w 1922 r. W 1920 r. organizacja „Sokół” miała 93 gniazda zrzeszające 18494 członków, organizacja RTJ miała 31 jednostek z 4139 członkami, a organizacja Orol (Orzeł) miała 149 jednostek zrzeszających 15772 członków. Posiadający świadomość narodową członkowie słowackiej inteligencji wstępowali w szeregi organizacji „Sokół” niezależnie od swojej przynależności partyjnej czy orientacji politycznej. Typowym przykładem takich zachowań była Bratysława. Długoletnim rywalem (początkowo czeskiej) organizacji „Sokół” była organizacja Orol, która urzędowo należała do czechosłowackiego Orola, ale miała również autonomiczne kierownictwo na Słowacji. Wychowanie fizyczne było w Oroluna drugim planie, ponieważ była to organizacja ukierunkowana przede wszystkim wyznaniowo. Wszystkie omawiane narodowe organizacje związane z wychowaniem fizycznym, sportem, skautingiem lub turystyką stopniowo ugruntowywały swoje pozycje. Zwłaszcza organizacje wy-chowania fizycznego, które były ideologicznie związane z partiami politycznymi. W latach 1918–1924 dyscyplinami sportu, które zyskały największą popularność, były piłka nożna, siatkówka, koszykówka, tenis, pływanie, zapasy, boks i tenis stołowy. Jednak Słowacja pozostawała w tyle pod względem wyposażenia technicznego i materialnego, basenów pływackich czy sal gimnastycznych. Czescy entuzjaści sportu, którzy pierwotnie przybyli na Słowację w latach 1918–1920 w celu obrony nowej republiki, często pomagali w zakładaniu klubów sportowych, jak również w zarządzaniu nimi.
Źródło:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe; 2019, 2, 1; 47-63
2545-3211
Pojawia się w:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdzisław Filingier
Autorzy:
Sobkowicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372724.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
Zdzisław Filingier
ojciec pożarnictwa polskiego
żołnierz Armii Krajowej
dowódca
wychowawca
organizator
harcerz
father of Polish firefighting
soldier of the Home Army
commander
educator
organiser
scout
Opis:
Pułkownik Zdzisław Filingier to postać wybitnie zasłużona dla pożarnictwa zarówno na Opolszczyźnie, jak i w całej Polsce. Pułkownik Filingier urodził się 2 stycznia 1922 roku w Warszawie. Jego rodzina mieszkała w Międzylesiu. Tam Zdzisław Filingier spędził dzieciństwo i wczesne lata młodzieńcze. W latach 1935–1939 uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, gdzie należał do harcerstwa. W czasie pierwszych miesięcy okupacji skończył tajną podchorążówkę Armii Krajowej oraz brał udział w wielu akcjach sabotażowych. Wstąpił do oddziału 25. pułku piechoty Armii Krajowej Ziemi Piotrkowskiej, działającego na Kielecczyźnie i w Górach Świętokrzyskich. Pod pseudonimem partyzanckim „Roszak” został dowódcą plutonu w 5. kompanii II batalionu dowodzonej przez mjr. Józefa Wyrwę, pseudonimy „Furgalski” lub „Stary”. W 1949 roku ukończył Szkołę Oficerską Pożarnictwa w Warszawie. Został instruktorem w Szkole Podoficerów Pożarnictwa w Nysie, gdzie w znacznym stopniu przyczynił się do podniesienia poziomu i wyników szkolenia wśród jej uczniów. W latach 1956–1959 pełnił funkcję zastępcy komendanta tej szkoły. Z dniem 1 maja 1968 roku objął stanowisko komendanta wojewódzkiego Straży Pożarnych w Opolu. Był uczestnikiem wielu trudnych akcji ratowniczo-gaśniczych na terenie kraju. Wśród nich należy wymienić gaszenie pożaru rafinerii ropy naftowej w Czechowicach-Dziedzicach (1971), erupcji ropy i gazu z otworu wiertniczego „Daszewo-1” koło Karlina (1980) oraz akcję usuwania skutków powodzi w województwie płockim (1982). Pułkownik Filingier wielokrotnie brał także udział w kompaniach opolskich w gaszeniu pożarów na terenie województw: częstochowskiego, katowickiego, wrocławskiego i zielonogórskiego. W akcjach tych płk Zdzisław Filingier pełnił rolę jednego z głównodowodzących. Po akcji w Karlinie uznany został za twórcę nowatorskiej metody opanowania erupcji zwanej „metodą polską”. Był również współorganizatorem pomocy dla ludności Armenii po tragicznym trzęsieniu ziemi, do której wysłano dobra materialne oraz strażaków-ratowników. Były to pierwsze doświadczenia strażaków w pomocy zagranicznej dla krajów dotkniętych trzęsieniem ziemi. Pułkownik Filingier na zasłużoną emeryturę przeszedł w grudniu 1989 roku. Za swoją walkę w obronie ojczyzny, osiągnięcia zawodowe w służbie pożarniczej, jak i wielostronną działalność społeczną został nagrodzony licznymi odznaczeniami. Swoją pracą stworzył podstawy do utworzenia Państwowej Straży Pożarnej. Pułkownik pożarnictwa Zdzisław Filingier zmarł 10 listopada 2015 roku, w wieku 93 lat.
Colonel Zdzisław Filingier rendered great service to firefighting in the Opole Region and the whole of Poland. He was born on 2 January 1922 in Warsaw. His family lived in Międzylesie, where he spent his childhood and early teenage years. In the years 1935-1939, he attended lower-secondary school in Warsaw, where he also joined the scouts. In the first months of the Nazi occupation, he completed the Home Army secret officer cadet school. He took part in many sabotage actions and was recruited for the 25th infantry regiment of the Home Army of the Piotrków Trybunalski Land, fighting in the Kielce region and in the Holy Cross Mountains. Under the pseudonym ”Roszak”, he became a platoon commander in the 5th company of the 2nd battalion commanded by Maj. Józef Wyrwa (pseudonyms ”Furgalski” and ”Stary”). In 1949, he graduated from the Firefighting Officer School in Warsaw, and became an instructor at non-commissioned officer school in Nysa. In the years 1956-1959, he was a Deputy Chief of the Non-Commissioned Fire Service Officer School in Nysa. On 1 May 1968, he was appointed Chief of the Voivodeship Fire Service in Opole. He took part in many tough fire and rescue actions in Poland, among others, extinguishing a fire at the Oil Refinery in Czechowice-Dziedzice (1971), an eruption of oil and gas from the ”Daszewo-1” subterranean well near Karlin (1980), the elimination of the consequences of a flood in the Płock Voivodeship (1982), and extinguishing fires in the Częstochowa, Katowice, Wrocław and Zielona Góra Voivodeships. Zdzisław Filingier took part in these actions as one of the commanders. After action in Karlin, he was recognised as a creator of an innovative method of overcoming eruptions, called ”the Polish method”. He also co-organised aid for Armenian populations after a disastrous earthquake. It was the first experience of firefighters’ giving foreign aid to countries affected by an earthquake. Colonel Filingier earned his retirement in December 1989. He was decorated with many medals for fighting in the defence of his country, his professional achievements in the firefighting service, and his social activities. He created the basis for the establishment of the State Fire Service. Fire Safety Colonel Zdzisław Filingier died on 10 November 2015, at the age of 93.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2017, 47, 3; 124-131
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies