Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sacramentary" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wstawiennictwo Maryi w świetle euchologii wybranych sakramentarzy
The intercession of Mary in the light of euchology as seen in the selected sacramentaries
Autorzy:
Janiec, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056747.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
wstawiennictwo
euchologia
sakramentarz
intercession
euchology
sacramentary
Opis:
Artykuł prezentuje teksty traktujące o wstawiennictwie Maryi zawarte w wybranych sakramentarzach: Sacramentarium Gelasianum, Sacramentarium Bergomense, Le sacramentaire Grégorien oraz Sacramentarium Veronese. Zadaniem artykułu jest analiza modlitw euchologijnych (kolekt, modlitw nad darami, prefacji i modlitw po Komunii), zamieszczonych w starożytnych księgach liturgicznych, w celu ukazania w nich wstawiennictwa Maryi. Przedstawione w artykule wyniki badań wykazały, iż w ogromnej większości sakramentarze traktują o wstawiennictwie Maryi. Ta wstawiennicza rola jest widoczna w różnych okresach roku liturgicznego i dotyczy najczęściej udziału Maryi w Boskim planie zbawienia. Nadto analiza prezentowanych tekstów ujawniła, iż sakramentarze te w historii Kościoła służyły jako materiał do redagowania ksiąg liturgicznych poświęconych Maryi.
The article presents texts dealing with the intercession of Mary contained in the selected sacramentaries: Sacramentarium Gelasianum, Sacramentarium Bergomense, Le sacramentaire Grégorien and Sacramentarium Veronese. The purpose of this article is to analyse euchological texts (opening prayers, prayers over the offerings, prefaces and prayers after Communion), contained in ancient liturgical books, in order to show in them the intercession of Mary. The results of research presented in the article revealed that the vast majority of sacra-mentaries treat of the intercession of Mary. This intercessory role is evident in different sea-sons of the liturgical year, and usually concerns Mary’s participation in the divine plan of salvation. Besides, the analysis of the presented texts has revealed that sacramentaries in the history of the Church used to serve as a material for composing liturgical books devoted to Mary.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 207-221
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramentarz jako księga liturgiczna
The Sacramentary as a liturgical book
Autorzy:
Matwiejuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056647.pdf
Data publikacji:
2017-11-17
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
aklamacja
celebracja
kanon
liturgia
obrzęd
sakramentarz
acclamation
celebration
canon
liturgy
rite
sacramentary
Opis:
The development of liturgical, especially Eucharistic rites, was suppo- sed to explain to the believers of Christ the essence of His Paschal Mistery. The rites were also helpful to the participants of the liturgy in entering through their faith into the mystery. Its most important point was a pri- vate and personal meeting with resurrected Christ in a sacramental com- munion. Liturgical texts were of great importance in this process. Sacra- mentaries were created from the early Middle Ages. They were collections of prayers for celebrants of Eucharist and other liturgical rites. They are a very important source of liturgical knowledge. They are also a significant testimony of faith of participants of liturgical rites in a real presence of Christ in these rites. The Church expresses Its faith in liturgical rites.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2017, XIV/14; 37-51
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia chrzcielna księcia Mieszka I. Próba źródłowej rekonstrukcji
The Baptismal Liturgy of Duke Mieszko I. An attempt of the source reconstruction
Autorzy:
Litawa, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585082.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
chrzest
sakramenty inicjacji chrześcijańskiej
Mieszko I
pontyfikał
sakramentarz
chrzcielnica
Baptism
sacraments of initiation
Pontifical
Sacramentary
baptismal
font
Opis:
Ze względu na brak źródeł spisanych, zaświadczających przebieg liturgii chrztu świętego i pozostałych sakramentów inicjacji chrześcijańskiej pierwszego władcy Polski Mieszka I, można wysnuć hipotezę, że szafarz sakramentów korzystał z obrzędu zawartego w Pontyfikale rzymsko-germańskim, zredagowanym w Moguncji w połowie X w. Niewątpliwie z punktu widzenia historyczno-liturgicznego pontyfikał ten miał ogromny wpływ na kształtowanie się w kolejnych wiekach ksiąg liturgicznych, w tym również ksiąg powstających w Polsce. Hipoteza postawiona w artykule przybliża zatem, odległy w czasie, historyczny moment, który wydobył polskich „praojców” z pogańskiego świata, wszczepiając ich w Mistyczne Ciało Chrystusa i w wielowiekową tradycję Kościoła, a tym samym otworzył ich na kulturę ówczesnej Europy, która żyła wartościami chrześcijańskimi.
Due to the lack of written sources testifying the liturgy of baptism and of the other sacraments of Christian initiation of the first sovereign of Poland, Mieszko I, one can formulate a hypothesis, that the celebrant used the rites from the Romano-German Pontifical, edited in Mainz in the early 10th century. Unquestionable, from the historical-liturgical point of view this Pontifical had a large impact for the edition of the liturgical books in the following centuries, including the liturgical books in Poland. The hypothesis formulated in this study brings closer a distant historical moment, which took out the polish forefathers from the pagan world instilling them to the Mystical Body of Christ and to the centuries-old tradition of the Church, and opening them – at the same time – to the European, i.e. Christian culture.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 105-120
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prefacja jako integralny element celebracji mszalnej
Prefation as an integral element Mass celebration
Autorzy:
Biardzki, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056607.pdf
Data publikacji:
2021-01-04
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
prefacja
Eucharystia
uobecnienie
dziękczynienie
komemoracja
embolizm
mszał
sakramentarz
preface
Eucharist
making present
thanksgiving
commemoration
embolism
missal
sacramentary
Opis:
Thanksgiving is an important climate for the celebration of the Eucharist. The development of the Mass rites, from the breaking of bread in the apostolic times, through the medieval rites recorded in the sacramentaries, including the post-Tridentine Missal of Pius V, which unified Mass rites, up to the Missale Romanum of Paul VI of 1970, was carried out with the awareness that through them the participants of the liturgy were disposed to express gratitude to God for the work of creation, salvation, and sanctification. A special way of ex-posing the concrete saving interventions of God, especially the saving deeds of Christ, is the preface. It is an integral part of the celebration of the Eucharist. The multiplicity of the pref-ace, as many as 267 in the Sacramentary of Verona from the 7th century, as well as 100 in the Missal of Paul VI, testifies to the fact that the Church cares very much to revive the awareness of the great works of God, making present in the celebration of the paschal mystery of the incarnate Son of God. The present shape of the masses’ prefaces is rooted in Christian antiquity. The dialogi-cal nature of the preface prayer is also derived from that time.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2020, XVII/17; 28-46
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojednanie publicznych pokutników w liturgii rzymskiej
Autorzy:
Lijka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950746.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Roman liturgy
penance
reconciliation
absolution
public penitent
rite
sin
sinner
the pontifical
the sacramentary
Ash Wednesday
Maundy Thursday
Liturgia rzymska
pokuta
pojednanie
rozgrzeszenie
publiczny pokutnik
obrzęd
grzech
grzesznik
pontyfikał
sakramentarz
Środa Popielcowa
Wielki Czwartek
Opis:
In the 4ᵗʰcentury, when a time of freedom of Christian religion came, liturgical rites began to develop rapidly and this also applied to the liturgy of penance. At the time for heavy publicly known sins one needed to do public penance. On Ash Wednesday, one would be admitted within the group of penitents, and then on Maundy Thursday reconciliation took place. The first rites of such a celebration, comprised in Sacramentarium gelasianum from the 7ᵗʰ century, in later periods would become even more elaborate in the medieval pontificals. The Roman pontifical of 1596 took over the rites from the Pontifical of Durandus. The liturgy of public penitents lasted in certain places up to the 18ᵗʰ century. It was solemnly performed and presided over by a bishop, in the presence of the clergy, liturgical service and the faithful. In the rite published after the Second Vatican Council there is no mention of either public penitents or of the accompanying reconciliation rites.
W IV wieku, kiedy nastał czas wolności dla religii chrześcijańskiej, liturgiczne obrzędy zaczęły podlegać szybkiemu rozwojowi – dotyczyło to również liturgii pokuty. W tym okresie za ciężkie grzechy znane publicznie trzeba było odprawić pokutę publiczną. Do grona pokutników włączano w Środę Popielcową, a pojednanie odbywało się w Wielki Czwartek. Pierwsze obrzędy takiej celebracji, zawarte w Sacramentarium gelasianum z VII wieku, w późniejszym okresie będą jeszcze bardziej rozwinięte w średniowiecznych pontyfikałach. Pontyfikał rzymski z 1596 roku przejął obrzędy z Pontyfikału Duranda. Liturgia pojednania publicznych pokutników przetrwała w niektórych miejscach do XVIII wieku. Sprawowano ją uroczyście pod przewodnictwem biskupa, w obecności duchowieństwa, służby liturgicznej i wiernych. W rytuale wydanym po Soborze Watykańskim II nie ma już mowy o publicznych pokutnikach ani o obrzędach, które towarzyszyły ich pojednaniu.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies