Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Matusiewicz, A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Some aspects of estimation accuracy of mean true interllamelar spacing
Wybrane aspekty dokładności oceny rzeczywistej odległości międzypłytkowej
Autorzy:
Czarski, A.
Matusiewicz, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/264027.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
true interllamelar spacing
lamellar microstructure
stereology
rzeczywista odległość międzypłytkowa
struktura płytkowa
stereologia
Opis:
Lamellar microstructures are characterized by interlamellar spacings: random, apparent and true. The mean value of true interlamellar spacing can be estimated by measurements of apparent spacings, random spacings or by counting number of intersections the secant with plates. In this paper the statistical errors in true interlamellar spacing measurements has been determined and discussed using the example of pearlite in eutectoid steel. The accuracy of estimation of true interlamellar spacing using all the methods is comparable and sufficient.
Mikrostruktura płytkowa jest ilościowo opisywana przez tzw. odległości międzypłytkowe: przypadkową, widoczną, rzeczywistą. Średnia rzeczywista odległość międzypłytkowa może być wyznaczona na podstawie pomiarów bezpośrednich widocznej lub przypadkowej odległości międzypłytkowej albo przez zliczanie przecięć z płytkami wybranej fazy na przypadkowej siecznej. W artykule przedstawiono metodykę wyznaczania błędu oceny rzeczywistej odległości międzypłytkowej wykorzystującą wszystkie wymienione wcześniej możliwości, jeśli chodzi o pomiar bezpośredni. W części eksperymentalnej wykorzystano przedstawioną metodykę do oceny dokładności średniej rzeczywistej odległości międzypłytkowej mikrostruktury perlitu w stali eutektoidalnej.
Źródło:
Metallurgy and Foundry Engineering; 2012, 38, 2; 133-140
1230-2325
2300-8377
Pojawia się w:
Metallurgy and Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stability of a Lamellar Structure - Effect of the True Interlamellar Spacing on the Durability of a Pearlite Colony
Stabilność struktury płytkowej - Wpływ rzeczywistej odległości międzypłytkowej na trwałość kolonii perlitu
Autorzy:
Czarski, A.
Skowronek, T.
Matusiewicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352379.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
true interllamelar spacing
lamellar microstructure
pearlite spheroidization
rzeczywista odległość międzypłytkowa
stabilność struktury płytkowej
kolonia perlitu
Opis:
A lamellar microstructure is, beside a granular and dispersive one, the most frequently observed microstructure in the case of metal alloys. The most well-known lamellar microstructure is pearlite, a product of a eutectoidal transformation in the Fe-Fe3C system. The lamellar morphology of pearlite - cementite and ferrite lamellae placed interchangeably within one structural unit described as a colony - is dominant. The durability of the lamellar morphology is much diversified: in the microstructure of spheroidizingly annealed samples, one can observe areas in which the cementite is thoroughly spheroidized, next to very well-preserved cementite lamellae or even whole colonies of lamellar pearlite. The mentioned situation is observed even after long annealing times. The causes of such behaviour can vary. The subject of the previous work of the authors was the effect of the orientation between the ferrite and the cementite on the stability of the lamellar morphology. This work constitutes a continuation of the mentioned paper and it concerns the effect of the true interlamellar spacing on the stability of the lamellar morphology of cementite.
Mikrostruktura płytkowa to obok ziarnistej i dyspersyjnej jedna z najczęściej spotykanych w przypadku stopów metali. Najbardziej znaną mikrostrukturą płytkową jest perlit, produkt przemiany eutektoidalnej w układzie Fe-Fe3C. Morfologia płytkowa perlitu –płytki ferrytu i cementytu ułożone na przemian w obrębie jednej jednostki strukturalnej określanej mianem kolonii - jest dominująca. Trwałość morfologii płytkowej jest bardzo zróżnicowana - w mikrostrukturze próbek wyżarzanych sferoidyzująco obserwuje się obszary, w których cementyt jest zupełnie zesferoidyzowany obok bardzo dobrze zachowanych płytek cementytu lub wręcz całych kolonii perlitu płytkowego. Opisana sytuacja ma miejsce nawet po długich czasach wyżarzania. Przyczyny takiego zachowania mogą być różne. Przedmiotem wcześniejszej pracy autorów był wpływ orientacji pomiędzy ferrytem a cementytem na stabilność morfologii płytkowej. Niniejszy artykuł stanowi kontynuację pracy wspomnianej wcześniej i dotyczy wpływu rzeczywistej odległości międzypłytkowej na stabilność morfologii płytkowej cementytu.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 4; 2499-2504
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies